Γυάλινοι σταυροί

από την ιστοσελίδα του πρώτου δημοτικού συμβούλου σε σταυρούς στην πρωτεύουσα... (πηγή)

του Παντελή Μπουκάλα

από την Καθημερινή 

Πόσοι παραξενεύονται με την πρωτιά σε σταυρούς του κ. Ηλία Ψινάκη; Ακριβώς όσοι παραξενεύτηκαν και με την απόφαση του κ. Κακλαμάνη να κοσμήσει το ψηφοδέλτιό του με τον κ. Ψινάκη. Ελάχιστοι δηλαδή. Κάτι κουρασμένα και σκουριασμένα μυαλά, κάτι συντηρητικούρες που δεν ξέρουν από λάιφ στάιλ, σόου μπίζνες και τιβί-περσόνες, δεν έχουν πάρει δηλαδή μυρουδιά από το τι είναι ο κόσμος σήμερα, ποιες οι αξίες, τα πρότυπα, τα ινδάλματα που πρέπει καλά και σώνει να λατρέψει.

Πού να καταλάβουν οι αναχρονιστές με τις μπαγιάτικες ιδέες τους ότι αυτό που χρειάζεται η πόλη της Αθήνας, ώστε να ξαναγίνει αφενός πόλη και αφετέρου Αθήνα είναι ένας καταφερτζής μάνατζερ, να, σαν τον κ. Ψινάκη. Ευτυχώς ο κ. Κακλαμάνης εντόπισε το κενό και βρήκε τη λύση. Και πια, και δήμαρχος να μην ξαναβγεί αν η Αθηνά σπλαχνιστεί την πόλη της, φρόντισε να μας προικίσει με έναν δημοτικό σύμβουλο ικανό να αναδείξει στα πέρατα του κόσμου τις ομορφιές της πρωτεύουσας. Τι να τον κάνεις τον Παρθενώνα δίχως προμόσιον.

Πολίτες είμαστε όλοι, και μοιραζόμαστε τα ίδια δικαιώματα (και, κατά τας γραφάς, τις ίδιες υποχρεώσεις). Δικαιούνται λοιπόν και οι τηλεδιάσημοι να διεκδικούν ψήφους, να πολιτεύονται. Η αναγνωρισιμότητά τους είναι το απόλυτο (και μοναδικό) όπλο τους. Και δεν έχει σημασία αν έγινες τηλεοπτικώς γνωστός για την αξιοσύνη σου στη δουλειά και την τέχνη σου ή αν χρωστάς τη δημοτικότητά σου στη χοντροκομμένη αθυροστομία, στον ακκιζόμενο ψευτολιμπερτινισμό, στην επιθετικότητα με την οποία αντιμετωπίζεις τα «ανθρωπάκια» (έτσι τα μετράς) που κάτι ονειρεύτηκαν κι αυτά, λίγη αναγνωρισιμότητα ίσως, και βρέθηκες εσύ μπροστά κριτής τους αυστηρός, με το τηλεοπτικώς κατοχυρωμένο δικαίωμά σου να τους γελοιοποιείς.

 Ο κ. Κακλαμάνης, έμπειρος του παλαιοκομματισμού, ποντάρισε στον Ψινάκη κυνικά, οπορτουνιστικά, αλλά και, κυρίως αυτό, επειδή δεν τον ενοχλεί η κουλτούρα της τηλεσαχλαμάρας που διακονεί ο εκλεκτός του. Αν ο αναγνωρίσιμός μας δεν έβριζε, δεν πέταγε τα σεξιστικά του, δεν θα ήταν αναγνωρίσιμος, άρα δεν θα ήταν υποψήφιος και, πλέον, δημοτικός σύμβουλος. Κι όταν ξαναφέρνω στο νου μου τον πολιτικάντικα βάναυσο τρόπο με τον οποίο ο κ. Κακλαμάνης επιτέθηκε στον αντίπαλό του, κ. Καμίνη, την προηγούμενη εβδομάδα, στην τηλεοπτική τους μονομαχία («ιδρώνετε και σας φεύγει το μακιγιάζ», έγραφε πάνω του το ευγενικότερο από τα βέλη της αλαζονικής φαρέτρας του), θυμάμαι ανάλογες σκηνές από τα τάλεντ σόου και τα ριάλιτι στα οποία έχει πρωταγωνιστήσει ο κ. Ψινάκης: κι αυτός με την ίδια λεπτότητα μεταχειρίζεται τους απέναντί του. Και σκέφτομαι μήπως υπερψηφίστηκε σχεδιασμένα, για ν’ αλλάξει καθήκοντα και να πάψει πια τις τηλεχαριτωμενιές. Αν και το καθαυτό ζήτημα δεν είναι ο κ. Ψινάκης, αλλά οι προύχοντες που τον επιβραβεύουν.