«Η Ελλάδα σε πλειστηριασμό»!

σκίτσο του Στάθη από την Ελευθεροτυπία

του Γιώργου Δελαστίκ
από το Έθνος

Γροθιά στο στομάχι κάθε Έλληνα, που διατηρεί ακόμη υποτυπώδη ίχνη εθνικής αξιοπρέπειας, ήταν το χθεσινό φύλλο των "Φαϊνάνσιαλ Τάιμς" του Λονδίνου. Η κρυάδα άρχιζε από το κεντρικό θέμα της πρώτης σελίδας, από τις πρώτες λέξεις της αρχής της ανάλυσης: "Οι Ευρωπαίοι ηγέτες διαπραγματεύονται μια συμφωνία που θα οδηγήσει σε πρωτοφανή εξωτερική επέμβαση στην ελληνική οικονομία, συμπεριλαμβανομένης της διεθνούς ανάμειξης στη συλλογή φόρων και την ιδιωτικοποίηση κρατικής περιουσίας σε αντάλλαγμα νέων δανείων διάσωσης για την Αθήνα", έγραφε η βρετανική εφημερίδα.

Ξένοι θα... μαζεύουν τους φόρους στη χώρα μας και ξένοι θα ξεπουλάνε την περιουσία του ελληνικού κράτους! Εφιαλτικό ακόμη και ως ιδέα, πόσω μάλλον ως πραγματικότητα.

Οι φόβοι του κ. Πάγκαλου και οι δικές μας ελπίδες

(πηγή)

του Ανάργυρου Σεβαστού

από την Αυγή

Αντιγράφουμε από το "Έθνος της Κυριακής" την άποψη του κ. Πάγκαλου για τις συγκεντρώσεις των "αγανακτισμένων" εδώ και στις άλλες ευρωπαϊκές πόλεις:

"Τα εύκολα 'όχι' πολλές φορές ενώνουν πιο άνετα απ' ό,τι τα πολύ πιο δύσκολα 'ναι'. Η διαμόρφωση ενός πολιτικού κινήματος, όσο κι αν αυτό δυσαρεστεί ορισμένους που ακολουθούν τη μόδα των νέων τεχνολογιών, δεν εξαρτάται από τα like και unlike του Facebook. Δείτε την Αίγυπτο. Πού οδήγησε το κίνημα του Facebook; Στην εδραίωση σκληρού στρατιωτικού ελέγχου της χώρας. Κινήματα χωρίς ιδεολογία και οργάνωση, δηλαδή κινήματα που βασίζονται σε ένα συναίσθημα, σε μια στιγμή οργής, δύο πράγματα μπορούν να προσφέρουν: είτε ενός είδους ανώδυνη και αναποτελεσματική τελικά εκτόνωση, που δεν ενδιαφέρει καν την πολιτική αυτή καθαυτή, είτε ανοίγουν τον δρόμο για την κατάληψη της εξουσίας με αντιδημοκρατικές μεθόδους σε οργανωμένες μειοψηφίες. Πολιτικό κίνημα θα σχηματιστεί όταν στα πανώ δεν βλέπουμε μια διαρκή άρνηση, όπου τεράστια 'όχι' δεσπόζουν και τακαταπίνουν τα πάντα, αλλά όταν δούμε μια ιδέα για την οποία αξίζει κάποιος να κάνει θυσίες". 

Αυτά δογματίζει ο κ. Πάγκαλος στο "Έθνος της Κυριακής". Και το πιθανότερο είναι η συνέντευξή του να έχει δοθεί την Πέμπτη, χωρίς να μπορεί να προβλέψει την εξέλιξη της "μόδας"! Το κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος, αν και έμπειρο, αδυνατεί να προβλέψει, γιατί αδυνατεί να κατανοήσει την κοινωνική πραγματικότητα. Δεν ακούει την απελπισία των πολιτών, ούτε πιστεύει τις δημοσκοπήσεις, όπου σταθερά οι 8 στους 10 απορρίπτουν το Μνημόνιο. Με το γνωστό του στυλ "πυροβολεί" πολιτικά το αυθόρμητο επιβεβαιώνοντας πόση απόσταση χωρίζει τους από πάνω από τους από κάτω. Πράγματι, ένα κίνημα δεν γεννιέται από τα like και unlike του Facebook. Αρκεί, όμως, η "ιδιομορφία", η "μόδα" του Facebook για να στείλει δεκάδες χιλιάδες πολίτες, για τόσες μέρες, σε τόσες πλατείες της χώρας και της Ευρώπης;

Είμαστε παντού και πάντα

(πηγή)

της Μαρίας Μπαλάφα

Έναν ολόκληρο χρόνο με το Μνημόνιο στο σβέρκο μας φαίνεται πως η αντίδραση, που ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας επιζητούσε εναγωνίως από την πρώτη στιγμή, μπορεί και να έρθει. Αρκεί να είμαστε εκεί.

Έναν ολόκληρο χρόνο με το Μνημόνιο στο σβέρκο μας ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας με πολιτική και ταξική συνείδηση βρέθηκε στους δρόμους με τη μαχητικότητά του. Λέγοντας τα πράγματα, όπως τα ξέρει νέτα – σκέτα. Και απορούσε και σιχτίριζε, μα πού είναι οι άλλοι, μα πότε θα το καταλάβουν. Και ενώ παρατηρούσε την κοινωνική κατάθλιψη, δεν μπορούσε να βρει τον τρόπο να την σπάσει. Χωρίς να σημαίνει σώνει και καλά, πως τα εργαλεία της ταξικής πάλης χάλασαν. Ζητάμε (πολλοί και πολλές) έναν χρόνο τώρα, ο λαός να βγει στον δρόμο να δηλώσει την οργή, την αγανάκτησή του. 

Η υλική παρουσία του πλήθους μπορεί να αλλάξει τον κόσμο

(πηγή)

συνέντευξη του Κώστα Δουζίνα 

στην Ιωάννα Δρόσου
από την Εποχή (28/5)

- Ποιες είναι οι πρώτες σας σκέψεις από τις συγκεντρώσεις στις πλατείες;
 

- Το πρώτο που μου έχει κάνει εντύπωση είναι μια προφανής αδυναμία των οργανωμένων δυνάμεων της αριστεράς να μπορέσουν να καταλάβουν και να αναλύσουν αυτά τα γεγονότα. Το δεύτερο, που επίσης οφείλεται στην έλλειψη ανάλυσης και κατανόησης του τι συμβαίνει στην Ελλάδα, είναι η έκκληση του Μετώπου “να κάνουμε το Σύνταγμα πλατεία Ταχρίρ”. Η λογική του ηγεμονικού μπλοκ είναι εξαιρετικά δόκιμη. Όπως φαίνεται στην Τυνησία, την Αίγυπτο, τη Λιβύη, την Ισπανία και τώρα στην Ελλάδα είναι πρώτον μία λογική ηγεμονικού μπλοκ χωρίς ηγέτη και δεύτερον μία βαθύτατη εκ των πραγμάτων κριτική της λογικής αντιπροσώπευσης. Της λογικής, δηλαδή, που μας έλεγε, και στο επίπεδο των δημοκρατικών θεσμών αλλά και στο επίπεδο της αριστεράς, ότι υπάρχει αντιπροσώπευση και αντικατάσταση του λαού από το κόμμα, του κόμματος από την ηγετική ομάδα και της ηγετικής ομάδας από τον ηγέτη. Δηλαδή μία σειρά αντικαταστάσεων και μεταθέσεων που καταλήγουν τελικά στην αρχή του ενός. Αυτό που γίνεται αυτή τη στιγμή είναι μία έμπρακτη κριτική αυτής της λογικής της αντικατάστασης. Και αυτό, νομίζω, είναι το πιο χαρακτηριστικό αυτού του πράγματος. 

Η αγία καθαρολογία και οι πλατείες της «αγανάκτησης»

του Νικόλα Σεβαστάκη

από REDNotebook

Ο πειρασμός της αγίας καθαρολογίας εμφανίζεται με πολλές μορφές. Ειδικά απέναντι σε άγνωστης ταυτότητας πολιτικά αντικείμενα όπως αυτά των «αγανακτισμένων». Η καθαρολογία μπορεί να προέρχεται τόσο από τους οπαδούς της πολιτικής ορθότητας των «θεσμικών προτάσεων» όσο και από εκείνη την πλευρά η οποία αντιπαραθέτει στη σύγχυση της αγανάκτησης την «στέρεα και πλέρια» Ιδέα του κομμουνισμού και του αυθεντικού ριζοσπαστισμού. Οι τιμητές μπορεί να μιλούν στο όνομα του αντι-λαϊκισμού ή αντίθετα να υψώνουν τα λάβαρα της ταξικής θεώρησης και του προωθημένου αντικαπιταλισμού. Άλλοτε αρπάζονται από τις ενοχλητικές αισθητικά λεπτομέρειες των κινητοποιήσεων αν δεν εξετάζουν «ψυχαναλυτικά» τα ταπεινά και ιδιοτελή κίνητρα του ματαιωμένου Έλληνα μικροαστού που βγαίνει στις πλατείες δηλώνοντας οργισμένος.

Ο Πινοσέτ σας πείραξε;

σκίτσο του Γιάννη Ιωάννου από το Έθνος

του Άγγελου Τσέκερη

από την Αυγή

Παρεξηγήθηκαν οι καθωσπρέπει κυβερνητικοί αστέρες και οι ακόμα πιο καθωσπρέπει δημοσιογράφοι, για την απρέπεια του Αλέξη Τσίπρα να παραλληλίσει τον πρωθυπουργό με τον Πινοσέτ. Αλλά είναι ανιστόρητοι. Ο μεγάλος αυτός πολιτικός άνδρας, δεν θα έπρεπε να έχει μείνει στην ιστορία μόνο για κάποιες «τραβηγμένες» μεθόδους, με τις οποίες έσωσε την Χιλή από τον σοβιετικό κατήφορο. Αλλά κυρίως για την τόλμη και τη γενναιότητα με την οποία, κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, προώθησε τις αναγκαίες οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Δυστυχώς, η ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς στη χώρα μας δεν αφήνει περιθώρια για ψύχραιμες και αντικειμενικές ιστορικές εκτιμήσεις.

Το ξύπνημα της οργής

(πηγή)

του Χαράλαμπου Γεωργούλα 
από την Εποχή (29/5) 

Τι είναι αυτό που βγάζει στις πλατείες τους εξοργισμένους πολίτες, που δεν είχαν αντιδράσει πριν ένα χρόνο με το μνημόνιο; Τι είναι αυτό που κάνει ακόμη και τη ΝΔ, που συμφωνεί στους τελικούς στόχους με την κυβέρνηση και την τρόικα, να κρύβεται πίσω από την άρνηση της τυπικής συναίνεσης και να ζητά επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου; Τι είναι αυτό που έκανε, παρά την επιμελημένη τρομοκρατική σκηνοθεσία στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, τη σύσκεψη των προέδρων των κομμάτων υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας να μοιάζει με φούσκα προορισμένη να σκάσει χωρίς αποτέλεσμα;

Είναι η εμπειρία που απόκτησε η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού μετά από την επί ένα χρόνο εφαρμογή του μνημονίου, της πολιτικής που διαφημίστηκε ως μοναδική σωτηρία, ενώ αποδείχτηκε η χειρότερη καταστροφή για ευρύτατα λαϊκά στρώματα. Μια εμπειρία που δεν αντικαθίσταται από καμιά θεωρία.

Ωραία περνάμε στο Σύνταγμα

του Πιτσιρίκου

 
Όπως έχετε αντιληφθεί, κάθε βράδυ είμαι στο Σύνταγμα. Θέλω να είμαι συνέχεια στο Σύνταγμα, ώστε, όταν ανακοινωθεί η πτώχευση και γίνει το ντου, να είμαι από τους πρώτους που θα μπουκάρουν στη Βουλή για να πάρω μερικά αναμνηστικά και να φωτογραφηθώ στη θέση του προέδρου. Εκεί που περιμένω λοιπόν την Ορνέλα στο Σύνταγμα, βλέπω τη δημοσιογράφα με το μαρκούτσι και τον καμεραμανατζή με τον σκεμπέ, να προσπαθούν να βρουν κάποιον να τους μιλήσει. Εδώ είμαστε, λέω. 

Η εποχή της Παγκαλιάδας, ή κάθε λαός έχει το τέρας που (δεν) του αξίζει….

του Νικόλα Κοσματόπουλου

από Παραλληλογράφο 

Το 1651, καταμεσής της αναμπουμπούλας ενός φρικτού εμφυλίου στην Αγγλία, ένας φιλόσοφος έγραψε μια πολιτική πραγματεία που έμελλε να μας ακολουθεί μέχρι σήμερα. Ο Τόμας Χομπς, σοκαρισμένος από τα αιματηρά γεγονότα που σημάδεψαν τη διαμάχη μεταξύ μοναρχίας και κοινοβουλίου, βρήκε στο πρόσωπο του βιβλικού τέρατος Λεβιάθαν την λύση προς μια ειρηνική κοινωνία. Στο εξώφυλλο του βιβλίου ο Λεβιάθαν απεικονιζόταν ως ένας υπερμεγέθης γίγαντας που ορθώνεται πάνω από την πολιτεία των ανθρώπων κρατώντας το σπαθί στο δεξί του χέρι και την τιάρα στο αριστερό. Για τον Χομπς, η συμμαχία των δύο εξουσιών (πολιτική-εκκλησιαστική) θα εγγυόταν την κοινωνική ειρήνη υπεράνω ενός ανθρώπινου είδους που χαρακτηριζόταν από πρωτόγονα ένστικτα και ανικανότητα άμεσης διακυβέρνησης. Από τότε, ο Λεβιάθαν συμβολίζει την έννοια του κοινωνικού συμβολαίου, της «οικειοθελούς» συμφωνίας μεταξύ των πολιτών να παραχωρήσουν μέρος της ελευθερίας τους στην εξουσία για το καλό του συνόλου. Στην Χομπσιανή ουτοπία, το τέρας συμβόλιζε το φόβητρο πάνω στο οποίο θα εκβιαζόταν η υπόσχεση της κοινωνικής αλληλεγγύης. Για πολλούς, το τέρας του Χομπς είναι ακόμα μαζί μας, ενώ η υπόσχεση όχι. 

Επιστροφή στην εποχή της... Ούλεν!

σκίτσο του Στάθη από την Ελευθεροτυπία

του Γιώργου Δελαστίκ

από το Έθνος

Υποχρεωμένος να συνεχίσει ολομόναχος την πολιτική υλοποίησης των στόχων του Μνημονίου είναι ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, καθώς απομονώθηκε στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών της Παρασκευής, περιοριζόμενος στη συναίνεση του ΛΑΟΣ, η οποία είναι από πέρυσι δεδομένη, αλλά δεν επαρκεί πολιτικά. Ακόμη όμως και στο θέμα της εκποίησης δημόσιων υπηρεσιών και ακινήτων, στο οποίο συμφωνεί γενικά μαζί του ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς, τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του.

Το πολιτικό κόστος των ιδιωτικοποιήσεων θα είναι βαρύτατο για τον πρωθυπουργό, τους υπουργούς του και το ΠΑΣΟΚ για πολλούς λόγους. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός βρίσκεται πολύ σοβαρά εκτεθειμένος στα μάτια των πολλών χιλιάδων εργαζομένων στις δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας που προτίθεται να ιδιωτικοποιήσει, εξαιτίας δηλώσεων που είχε κάνει ο ίδιος προσωπικά ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ πριν αναλάβει την εξουσία. Δηλώσεις που φροντίζουν να υπενθυμίζουν οι ΠΑΣΟΚτζήδες συνδικαλιστές που εργάζονται σε αυτές. "Εγκληματική παράδοση" χαρακτήριζε την πώληση ποσοστού του ΟΤΕ στην Ντόιτσε Τέλεκομ επί κυβέρνησης Καραμανλή και υποσχόταν "ανάκτηση του ελέγχου του ΟΤΕ από το Δημόσιο" μόλις το ΠΑΣΟΚ ερχόταν στην εξουσία. Σε αντίθεση με αυτά που υποσχόταν όμως, ο Γ. Παπανδρέου ετοιμάζεται σήμερα να ολοκληρώσει την πλήρη παράδοση του ΟΤΕ στους Γερμανούς, μη κρατώντας καν το δικαίωμα βέτο για θέματα εθνικής ασφάλειας της χώρας! Μόλις πάρουν τον έλεγχο οι Γερμανοί, θα κάνουν αμέσως 2.000 απολύσεις, ακολουθώντας πλάνο που υλοποίησαν όταν αγόρασαν και τον Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών της Σλοβακίας: από 12.345 εργαζομένους που είχε το 2000 μέσα σε μια δεκαετία εξόντωσαν τα... τρία τέταρτα (!) και πέρυσι είχαν κρατήσει 3.331 εργαζομένους.

Μα αφήστε το παιδί να πάει πλατεία!

σκίτσο του Γιάννη Ιωάννου

Ο Παπανδρέου υπηρετεί συγκεκριμένο σχέδιο

συνέντευξη της Σοφίας Σακοράφα 

στον Δημήτρη Χρήστου

από την Αυγή της Κυριακής

- Όταν πήρες την απόφαση να καταψηφίσεις το Μνημόνιο, είχες φανταστεί αυτό που θα ακολουθούσε ή τα γεγονότα ξεπέρασαν και τη δική σου φαντασία;

- Η προσέγγισή μου στα αποτελέσματα που θα παρήγαγε το Μνημόνιο δεν κινήθηκε στο πεδίο της πρόβλεψης, αλλά της γνώσης. Η προσφυγή στο ΔΝΤ με μαθηματική ακρίβεια θα μας έφτανε εδώ που φτάσαμε, όπως και πολλές άλλες χώρες στον κόσμο. Για τον λόγο αυτό δεν κατηγορώ απλώς την κυβέρνηση για λάθος πρόβλεψη, για ατυχή επιλογή, αλλά για σχεδιασμένη επιλογή με γνωστές τις συνέπειες και τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής.

Σήμερα πλέον πωλείται η πατρίδα μας, το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας, με μεσάζοντα την κυβέρνηση και με συμβούλους πωλήσεων τους αγοραστές.

Αυτή η κατάντια δεν αντιστοιχεί στον λαό μας και στην ιστορία μας.  

10+1 περιπτώσεις στις οποίες καλύτερα να μην πας στο Σύνταγμα

σκίτσο του Πέτρου Ζερβού από την Ελευθεροτυπία

του SotirisBakoutas
πηγή: parisk.gr

1) Είσαι Έλληνας πρωθυπουργός, υπουργός ,πολιτικός ή διαπλεκόμενος; ΜΗΝ ΠΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ (εκτός αν έχεις αυτοκτονικές τάσεις και κατά προτίμηση δι’ απαγχονισμού)

2 ) Είσαι καναλάρχης ή μεγαλο-δημοσιογράφος; ΜΗΝ ΠΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ (ομοίως με παραπάνω)

3 ) Είσαι ο Πάγκαλος;(είναι μόνος του κατηγορία) ΜΗΝ ΠΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ (!!!)

4 ) Είσαι Τροικανός ; ΜΗΝ ΠΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ (ή έλα αν έχεις άντερα)

5 ) Είσαι υπέρ του μνημονίου; ΜΗΝ ΠΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ (Πήγαινε σε ψυχοθεραπευτή)

6 ) Είσαι ‘μπαχαλάκης’ ή ‘φασίστας’; ΜΗΝ ΠΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ (Μαλάκα!)

7 ) Είσαι στη Θεσσαλονίκη; ΜΗΝ ΠΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ (Πήγαινε στο Λευκό Πύργο)

8 ) Είσαι στα ΜΑΤ; ΜΗΝ ΠΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ (Είσαι ήδη εκεί, απλά έχεις ‘πήξει’ τόσο που έχεις παραισθήσεις ότι είσαι σπίτι σου)

9 ) Είσαι αγοραφοβικός; ΜΗΝ ΠΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ (50-100.000 άτομα μέχρι τώρα)

10 ) Είσαι καρδιακός; ΜΗΝ ΠΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ (Ίσως να μην αντέξεις τη συγκίνηση, την ανατριχίλα και την ηδονή)

11 ) Είσαι ροκ, ‘επαναστάτης’, διάσημος καλλιτέχνης; ΜΗΝ ΠΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ (δεν έχει λεφτά για σένα εκεί και θα απογοητευτείς).

Αν ήταν το βιολί πουλί...

από 1TheRearWindow1
από geoni1980

Από τα παραπάνω η ΝΕΤ είδε πως έγινε συγκέντρωση "με κύριο σύνθημα κατά της φτώχειας" (!!!) Έβγαλαν και τον συγγραφέα (...) Άρη Σφακιανάκη να μας αναλύσει το "φαινόμενο" και μας το... ανέλυσε (όσα θυμάμαι γιατί είπε πολλά): 

• "Στο Σύνταγμα πάνε μεσόκοποι και ηλικιωμένοι που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα στην Ελλάδα, ενώ η νεολαία, τα παιδιά τους, πίνουν ποτά στα πέριξ μπαράκια"

• "Οι τουρίστες αναγνωρίζουν το Σύνταγμα από την τσίκνα από τα σουβλάκια. Είναι αυτό αγανάκτηση;" 

• "Αν ήταν αγανακτισμένοι θα κάνανε ντου στη Βουλή" 

Κι αν η ταχεία παλινδρομική κίνηση της χειρός επί του βασιλέως των σκελών ήταν εργόχειρο κάποιοι θα ήταν πλούσιοι πουλώντας σεμέν, λέω εγώ, αλλά εγώ δεν είμαι συγγραφέας για να με βγάζει η ΝΕΤ να αναλύω... 




--- Τα ιδιωτικά αποφεύγω να τα βλέπω οπότε δεν ξέρω τι λένε. Είμαι και σε επικίνδυνη ηλικία...

Η Ελλάδα δεν μένει πια εδώ…

Σύνταγμα 25/5, φωτογραφία Ντίνου Μπουρλή, Eurokinissi (πηγή)

του ΚΙΜΠΙ

Άργησε, αλλά ήρθε το καλοκαιράκι. Αυτό δεν ήταν Μάης, σαν Οκτώβρης με περίοδο ήτανε. Άι σιχτίρ. Κάθομαι σ’ ένα καφέ στο λιμάνι, τα πράγματα τα ’χω φορτωμένα, χρόνο έχω μπόλικο μέχρι να σαλπάρει το καράβι, απαλά για τη Μπαρμπαριά… Δηλαδή ποια Μπαρμπαριά, από Μαγκρέμπ μακριά. Την κάνω για Αυστραλία. Αλλά όχι αεροπλάνα κι έτσι – είκοσι ώρες στον αέρα, με τίποτα. Καραβίσιος. Δρομολόγια δεν έχει, μην ψάχνετε. Εγώ απλώς είπα να το κάνω υπερπαραγωγή. Κρουαζιεράτος, παρακαλώ. Θα κάνω τις στασούλες μου, θα αλλάξω τα καράβια μου, θα δω τον μισό κόσμο και σε κάνα δίμηνο θα ’μαι Αδελαΐδα. Άρχοντας. Είπα να τα φάω χλιδάτα τα λεφτά της αποζημίωσης.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος!

από DRJOKER7

Συγκινητικός κι απέριττος ο λόγος της γιαγιάς. Κρίμα που την διακόπτει ο εγγονός κι ακόμα πιο κρίμα που δεν είναι σε θέση να εισπράξει το μήνυμά της αφού του λέει ξανά και ξανά το μόνο δρόμο αλλά η ερώτηση επανέρχεται: "Τι πρέπει να κάνουμε;" Σου είπε στο ξανάπε αγόρι μου, αν δεν το καταλαβαίνεις ας ντραπούν εκείνα τα κόμματα, οι τηλεκάφροι και οι δάσκαλοι που σου διέγραψαν την έννοια του "κοινού αγώνα".

Η Ρίτα, το Ριτάκι, τ’ Αντιγονάκι, η Ζηνοβία και ο Ρόμπερτ Μίκελς

του Θανάση Τσακίρη
από AlterThess 27/5

Χτες το βράδυ, λίγο πριν ο «Θεός που μας μισεί» ρίξει την τρίτη καταιγίδα καταπάνω μας στην Πλατεία Συντάγματος αποσκοπώντας να διαλύσει τη συγκέντρωση, βρήκα τη Ρίτα, συμμαθήτριά απ’ το γυμνάσιο. Ήμασταν για ένα φεγγάρι μαζί στη ΜΟΔΝΕ της μεταπολίτευσης. Η ΜΟΔΝΕ ήταν μετωπική μαθητική οργάνωση της ΚΝΕ που εμφανιζόταν ως ανεξάρτητη. Η Ρίτα εντάχθηκε και στην ΚΝΕ ενώ εγώ το 1976 ανεξαρτητοποιήθηκα μην αντέχοντας το «καπέλο» και θεωρώντας ότι δεν πρέπει να κλείνουμε τις πόρτες στο «αυθόρμητο». Η συνέχειά μου είναι γνωστή: ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, Β΄ Πανελλαδική, «ΕΛΕΝΗ», φοιτητικές και εργασιακές συσπειρώσεις, οικολογικά και δημοτικά σχήματα κ.ο.κ. Η Ρίτα, που σπούδαζε στο Μαθηματικό, μου είχε ρίξει και μια μπουνιά στο μάτι, σε μια σύγκρουση με τις Συσπειρώσεις στις καταλήψεις του ’79 στο Παράρτημα στην Πάτρα˙ της το συγχώρεσα μετά από μια δεκαετία, όταν κι αυτή διαγράφτηκε απ’ την ΚΝΕ το ’89 με τους Γραψαίους. 

Σε όσους στέκουν απαίσια βουβοί σαν πεθαμένοι...

από theovaf1

από Roseta Books  

Ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός, άνθρωπος της αριστεράς, έστειλε στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΤΥΠΟ του Σοφιανόπουλου του Αγροτικού Κόμματος (ήταν πάντα μέχρι τις μέρες μας συνεργαζόμενο με το ΚΚΕ – θα θυμάστε (?) τον Κώστα Νάση (πρόεδρος της ΠΑΝΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ) που ήταν υποψήφιος με το ΚΚΕ από την μεταπολίτευση και εντεύθεν) το ποίημα “Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ” αλλά αυτός το δημοσίευσε “κουτσουρωμένο”, κόβοντας δηλαδή στίχους από το ποίημα που δεν του άρεσαν ή που νόμιζε ότι τον φωτογράφιζαν όπως π.χ. “τις εκκοκιστικές μηχανές της Μεσσηνίας που τις είχε παραγγείλει για το ρύζι” (από συνέντευξη του Κατσαρού στο Νίκο Λαγκαδινό).

Στο Σύνταγμα κάτι όμορφο γεννιέται

φωτογραφία Angel kkakmisa, Αφορμή, (πηγή)

του Στάθη Δρογώση 

από ΑΝΤΕΛΜΑ 

Αρχικά πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι στην πλατεία Συντάγματος υπάρχει ανοιχτή λαϊκή συνέλευση η οποία δεν εκπροσωπείται από κανένα, δηλαδή δεν έχει αιρετούς αντιπροσώπους. Οι παρακάτω σκέψεις είναι λοιπόν προσωπικές.

Όταν πριν 3 μέρες έγινε το κάλεσμα μέσω σελίδας κοινωνικής δικτύωσης να κατεβούμε όλοι στους δρόμους ομολογώ ότι ήμουν επιφυλακτικός. Με ανησυχούσε μήπως η διαμαρτυρία θα γινόταν μεταμοντέρνα και απολίτικη. Φοβήθηκα επίσης τα εθνικιστικά στοιχεία που μες στην αναμπουμπούλα χαίρονται. Μην ξεχνάμε τα γεγονότα των προηγουμένων ημερών και τα πογκρόμ κατά των μεταναστών που ακόμα συνεχίζονται στις γειτονιές με τη συνεργασία αστυνομίας και παρακρατικών συμμοριών. Τέλος φοβήθηκα μήπως αναλάβουν την "ηγεσία" διάφοροι "ατενίστας" και άλλες μεταμοντέρνες ΜΚΟ σε "-ιστας" και μας καλούν να μη πετάμε τα τσιγάρα κάτω και να βάφουμε τα πεζοδρόμια λες και η ασχήμια σε αυτή την πόλη είναι μόνο στα κτήρια και όχι στο σύστημα διοίκησής της...

Κι όμως ο κόσμος αποδείχτηκε πολύ πιο ώριμος. Δεν έμεινε απλά στα συνθήματα αποδοκιμασίας έξω από τη Βουλή. Από την πρώτη μέρα οργανώθηκε ανοιχτή λαϊκή συνέλευση.

Σιωπηλή βουή κοινωνικής οργής

(πηγή)

του Γιώργου Δελαστίκ

από το Έθνος 27/5 

Χιλιάδες άνθρωποι και χθες στην πλατεία Συντάγματος και στις πλατείες του Ηρακλείου, της Πάτρας, της Θεσσαλονίκης, της Τρίπολης και άλλων ελληνικών πόλεων. Εδωσαν τη συνέχεια στις προχθεσινές δεκάδες χιλιάδες και προετοιμάζουν τον κόσμο για τις παρόμοιες εκδηλώσεις της Κυριακής που αυτήν τη φορά θα επεκταθούν σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. Πρωτοπόροι οι νέοι, αλλά όχι μόνοι τους. Είναι τόσο πολλοί οι Ελληνες που πνίγονται από την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, ώστε συρρέουν κατά μάζες άτομα κάθε ηλικίας, κοινωνικής θέσης και επαγγέλματος. Η ελληνική κοινωνία βράζει και αναζητεί τρόπους να εκφράσει την απελπισία και την οργή της, ψάχνοντας να βρει δρόμους διεξόδου και ηγέτες πολιτικούς που θα την οδηγήσουν προς τους δρόμους εκείνους.   

Democracia Real YA!: τo Μανιφέστο Φάντασμα

από Bomonk1

από τα Ενθέματα 

της Αυγής της Κυριακής 

μετάφραση: Jaquou Utopie

για το blog: Παραλληλογράφος

Μανιφέστο Φάντασμα*

Οι συγκεντρωμένοι στην Puerta del Sol, με πλήρη συνείδηση ότι αυτή είναι μια δράση εξελισσόμενη και αντίστασης, συμφωνήσαμε να δηλώσουμε τα παρακάτω:

To βίντεο της «Ευρωπαϊκής Επανάστασης»

Δείτε το βίντεο που καλεί τους Ευρωπαίους πολίτες σε μαζικές, ειρηνικές κινητοποιήσεις την Κυριακή, 29 Μαΐου, στις κεντρικές πλατείες των χωρών τους. 

 «Ζητάμε πραγματική Δημοκρατία τώρα. Δεν είμαστε εμπορεύματα στα χέρια πολιτικών και τραπεζιτών. Κατηγορούμε τις οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις για την άσχημη κατάστασή μας και απαιτούμε την απαραίτητη αλλαγή πορείας. Λαοί της Ευρώπης ξυπνήστε. Ας φτιάξουμε μια καλύτερη ζωή, ας μιλήσουμε, ας συναντηθούμε, ας αλλάξουμε τα πάντα» αναφέρει, χαρακτηριστικά, η ανακοίνωση στη σελίδα στο Facebook.

από revolucionarseomorir 

Πανευρωπαϊκή διάσταση αποκτά σήμερα η κινητοποίηση των Αγανακτισμένων, καθώς χιλιάδες πολίτες από πολλές χώρες της ΕΕ αναμένεται να κατακλύσουν τις πλατείες, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης. 

Αμείωτος παραμένει μετά από τέσσερις ημέρες ο αριθμός των Ελλήνων διαδηλωτών, αρκετοί από τους οποίους με σλίπινγκ μπαγκ και σκηνές διανυκτέρευσαν χθες στην πλατεία Συντάγματος. 

Στο Facebook και στη σελίδα των «Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα», συνεχής είναι η ροή δημοσιεύσεων από νέους και νέες που δηλώνουν το «παρών» σε αυτές τις κινητοποιήσεις. Ανάλογα μηνύματα νέων, που εκφράζουν την αγωνία τους και ζητούν ένα καλύτερο μέλλον δημοσιεύονται και στη σελίδα «Ευρωπαϊκή Επανάσταση».

πηγή: The Insider

Στο Σύνταγμα

(πηγή)

του Στρατή Μπουρνάζου 

από τα Ενθέματα

της Αυγής της Κυριακής

Δεν θα προσπαθήσω να περιγράψω τι γίνεται στην Πλατεία Συντάγματος, και σε τόσες άλλες πλατείες της χώρας: όλοι ή οι περισσότεροι ήμασταν εκεί -- τουλάχιστον έτσι θέλω να φαντάζομαι. Κι έπειτα, συστατικά στοιχεία της συγκέντρωσης ήταν η μαζικότητα και η ποικιλομορφία: έτσι, το να την περιγράψεις σε λίγες αράδες, να συμπυκνώσεις τα χαρακτηριστικά της, δεν είναι καθόλου απλό· ίσα ίσα, αποτελεί ένα από τα βασικά ζητούμενα. Θα ήθελα όμως να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας, κυριακάτικοι αναγνώστες των «Ενθεμάτων», καθώς αυτό που συμβαίνει μας αφορά βαθιά και μας υποχρεώνει να σκεφτούμε σοβαρά.

Από Μάη σε Μάη

(πηγή)

του Παντελή Μπουκάλα

από την Καθημερινή

Μιλούσε σε κάποιο κανάλι ένας από τους πολίτες που, ανταποκρινόμενοι στο διαδικτυακό προσκλητήριο, βρέθηκαν την Τετάρτη το βράδυ στην πλατεία Συντάγματος. «Πρώτη φορά αφήνω το σπίτι μου για να κατέβω σε συγκέντρωση», αυτό είπε, και δεν κατάφερα να σιγουρευτώ αν το έλεγε καυχώμενος ή με τόνο αυτοκριτικό. Τριαντάρης μού φάνηκε. Μεγάλωσε δηλαδή υπό το σύστημα ΠΑΣΟΚ, όταν ο λαός βρισκόταν στην εξουσία και δεν χρειαζόταν να κατεβαίνει στους δρόμους. Τώρα μπορεί να τον έχουν πετάξει στην ανεργία, να του έχουν μειώσει τον μισθό, να έχει μπει και αυτός στο δίχως τέλος τούνελ της αγωνίας. Και, με τον κόμπο στο χτένι, βγήκε να συναντήσει τους ομοίους του, να αθροίσει τον θυμό του με τον θυμό πολλών άλλων που νιώθουν επίσης ξεκρέμαστοι, προσβεβλημένοι και από τα ψεύδη και από την εκποίηση των τιμαλφών, και, πιθανότατα, «δεν έχουν κόμμα να ψηφίσουν».

Τσάι και συμπάθεια για αγανακτισμένους

(πηγή)

του Θανάση Καρτερού
από την Αυγή  

Η Ντόρα Μπακογιάννη θα ήταν στο Σύνταγμα αν ήταν 18 ετών. Ο εκπρόσωπος της Ν.Δ. εκφράζει την ευαρέσκειά του για την κινητοποίηση των αγανακτισμένων, και τους συμβουλεύει να παραμείνουν ακηδεμόνευτοι. Η εκείθεν Παπαρήγα διατείνεται ότι ο αυθορμητισμός τους «δεν είναι κακός», και εν συνεχεία παραθέτει τα διάφορα "αλλά". Ο εντεύθεν ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει διακριτικά την ειρηνική εξέγερση. Και ο Παπανδρέου, αν δεν είχε τόσες δουλειές, θα δήλωνε ασφαλώς Πρώτος Αγανακτισμένος. Το έχει ξανακάνει.  

Τσάι και συμπάθεια γενικώς για τα παιδιά -αλλά και τους μεγάλους- του Συντάγματος, του Λευκού Πύργου και των δεκάδων πόλεων που ζουν μια εντελώς ασυνήθιστη διέγερση. Χτυπήματα στην πλάτη, τρυφερές συμβουλές και παροτρύνσεις, συνεχίστε να ονειρεύεστε κι ας μη μας αφήνετε να κοιμηθούμε. Και αναλύσεις κάθε είδους για τον χαρακτήρα του φαινομένου, τα ρηχά ή βαθύτερα κρυμμένα πολιτικά χαρακτηριστικά του, τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του, την προοπτική του. Μπορεί να πετύχει ό,τι δεν πέτυχαν η πείρα και η αναμφισβήτητη μαχητικότητα της αριστεράς, τα συνδικάτα, οι οργανωμένοι αγώνες;

Ποιος ξέρει; Και ποιος μπορεί αυτή τη στιγμή, να κρίνει ένα τόσο νέο φαινόμενο μα τα παλιά εργαλεία; Και γιατί στο κάτω-κάτω να βιαστούμε; 

Οι «Αγανακτισμένοι» σηματοδοτούν την αρχή του τέλους

(πηγή)

του Σταύρου Λυγερού

από την Καθημερινή

Προ Μνημονίου, οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων ήταν ένα είδος άτυπης διαπραγμάτευσης με την εκάστοτε κυβέρνηση, που προσέδιδε ευστάθεια στην κοινωνική ισορροπία. Οταν έγινε σαφές ότι η χώρα βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας και ετέθη υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο, οι κινητοποιήσεις εκφυλίσθηκαν σε μάχες οπισθοφυλακών. Η υπεράσπιση των κεκτημένων φάνταζε μάταιη. Υπό τον πέλεκυ της χρεοκοπίας, τα νοικοκυριά συσσώρευαν τη δυσαρέσκεια και την απαισιοδοξία τους, προσπαθώντας να επιβιώσουν στο νέο δυσμενές περιβάλλον. Φοβούνταν για τους μισθούς, τις συντάξεις και τις καταθέσεις τους και ήλπιζαν ότι η επώδυνη πολιτική του Μνημονίου θα οδηγούσε σε υπέρβαση της κρίσης.

Οσο διαψεύδεται η ελπίδα τόσο εξουδετερώνεται ο φόβος. Οσο εκτοξεύεται η ανεργία και κλιμακώνεται η καταστροφή μικρομεσαίων επιχειρήσεων τόσο συσσωρεύεται η απόγνωση. Και όσο συσσωρεύεται η απόγνωση τόσο μετατρέπεται σε οργή. Η κοινωνική δυναμική, άλλωστε, δεν μπορούσε να ανασχεθεί για πολύ από το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός θέτει διλήμματα που επιδέχονται μονοσήμαντη απάντηση, όπως το μπαγιάτικο «Μνημόνιο ή χρεοκοπία» και το υπό διαμόρφωση «Μεσοπρόθεσμο ή επιστροφή στη δραχμή».

Σύνταγμα after midnight

Ο τίτλος είναι από το ιστολόγιο Αφορμή, όπως και οι δύο φωτογραφίες. Σας προτείνω να το επισκεφτείτε για να δείτε δύο εξαιρετικές συλλογές με εικόνες από τις νυχτερινές ώρες στο Σύνταγμα

Σύνταγμα after midnight

Παρασκευή βράδυ προς Σάββατο πρωί: η πλατεία ήταν γεμάτη…

Ψήφισμα λαϊκής συνέλευσης πλατείας Συντάγματος

• Εδώ και πολύ καιρό παίρνονται αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς.

• Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νεολαίοι, που έχουμε έρθει στο σύνταγμα για να παλέψουμε και να αγωνιστούμε για τις ζωές μας και το μέλλον μας.

• Είμαστε εδώ γιατί γνωρίζουμε ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας μπορούν να προέλθουν μόνο από εμάς.

• Καλούμε όλους τους Αθηναίους, εργαζόμενους, ανέργους και νεολαία στο Σύνταγμα, και όλη την κοινωνία να γεμίσει τις πλατείες και να πάρει τη ζωή στα χέρια της.

• Εκεί στις πλατείες θα συνδιαμορφώσουμε όλα μας τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας.

• Καλούμε όλους τους εργαζόμενους που θα απεργήσουν την επόμενη περίοδο να καταλήγουν και να παραμένουν στο Σύνταγμα.

• Δεν θα φύγουμε από τις πλατείες, μέχρι να φύγουνε αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: Κυβερνήσεις, Τρόικα, Τράπεζες, Μνημόνια και όλοι όσοι μας εκμεταλλεύονται. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας.

 

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ!

 

ΙΣΟΤΗΤΑ - ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!

 

Ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!

Το ψήφισμα σε pdf

πηγή: Άμεση Δημοκρατία Τώρα! , Πραγματική Δημοκρατία Τώρα Democracia Real Yia Crecia

#κραυγή

(πηγή)

από το βλέμμα

Mια φήμη από τη Μαδρίτη, την Πουέρτα ντε Σολ: «Κάνουμε ησυχία, για να μην ξυπνήσουμε τους Ελληνες», είπαν οι Indignados. Ψεύδος, αλλά το αναπαρήγαγαν εγχώρια μέσα, και δια της μικροσυκοφάντησης, ξύπνησαν το ήδη ερεθισμένο νεύρο του μουγγού λαού, του μεγάλου άγνωστου. O λαός, αυτός ο άγνωστος, πλημμύρισε τις πλατείες σχεδόν χωρίς συγκεκριμένο κάλεσμα, με την τουϊτερική κοινότητα διστακτική ή και ειρωνική, με το φέισμπουκ χαοτικό, με μεμονωμένα μπλογκ αγνώστου προλεύσεως να προσκαλούν διάσπαρτα. Ουσιαστικά το κάλεσμα έρχεται από την Πουέρτα ντελ Σολ, ως θεαματική αφορμή, και από το δεύτερο τσουνάμι που ανήγγειλε ο Παπακωνσταντίνου ως αναπότρεπτη μοίρα. Η απέραντη μικρομεσαία τάξη, αφού λούφαξε για αυτοσυντήρηση, ξεδιπλώνεται ενώπιον της επελαύνουσας καταστροφής της.

Μ' ένα λουλούδι για τη βία του Ισπανού... Παπουτσή*

από teacherdude

* Zapatero = τσαγκάρης, Παπουτσής!!!

(την σύμπτωση πολιτικής την ξέραμε, την σύμπτωση ονομάτων την έμαθα χθες από τον φίλο Λωτοφάγο)


- Οι οπλισμένοι μπαμπουίνοι πιάσανε δουλειά στη Βαρκελώνη - (update)

Πρώτες σκέψεις για τις κινητοποιήσεις στο Σύνταγμα και στις άλλες πόλεις

της Ράνιας Σβίγκου

από την Αυγή

 

Οι μαζικές κινητοποιήσεις στις πλατείες δεκάδων ελληνικών πόλεων, αλλά και τα αντίστοιχα παραδείγματα σε άλλες χώρες στην Ευρώπη συνιστούν ένα εξαιρετικής σημασίας γεγονός στη μετά το Μνημόνιο περίοδο και ως τέτοιο πρέπει να αναλυθεί.

Την αρχική αμηχανία και διστακτικότητα πολλών από εμάς σχετικά με τις συγκεντρώσεις, πρέπει να τη διαδεχτεί μια σοβαρή συζήτηση που θα έχει στο κέντρο της τα καθήκοντα της ριζοσπαστικής αριστεράς.

Μονολογώντας «αγανακτισμένος»…

η φωτογραφία από τη συγκέντρωση στην Πάτρας (thebest.gr, πηγή)

του Κώστα Μερκουράκη 

από Ανέσπερα λόγια

Ο κόσμος αμέτρητος, χόρτασε το βλέμμα. Γέμισε το Σύνταγμα πρόσωπα, ξεχείλισαν οι γύρω δρόμοι, τα στενά, η πλατεία Συντάγματος. Βρεθήκαμε αρκετές χιλιάδες εκεί - όχι όλοι, αλλά πολλοί. Η μόλυνση ξεπέρασε γρήγορα τα σύνορα της Ισπανίας, ενώ το διαδίκτυο συνέβαλε καθοριστικά στην οργάνωση της αυθόρμητης συγκέντρωσης. Τα κανάλια σε μια προσπάθεια να πατρονάρουν τις διαδηλώσεις καλούσαν από το πρωί σε πανηγύρι, μόνο που η μαζικότητα ήταν τέτοια, που δεν αφήνει περιθώρια για τηλεοπτική διαχείριση.

Το τέλος..

πηγή

του Άγγελου Μανταδάκη

από την Αυγή 

Η Μαρία Δαμανάκη ξεκίνησε την πολιτική της σταδιοδρομία ως εκφωνήτρια του ραδιοφωνικού σταθμού των εξεγερμένων φοιτητών του Πολυτεχνείου ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών. Συμβόλισε με την παρουσία της την γενιά του αντιδικτατορικού κινήματος, τη γενιά της μεταπολίτευσης όπως πολιτογραφήθηκε στη συνέχεια. Ήταν η γενιά που διαδέχτηκε εκείνη του 114 και των Λαμπράκηδων.

Για ορισμένους που το υποστηρίζουν με ιδιαίτερη εμμονή, η γενιά της μεταπολίτευσης ήταν η απαξίωση του νεολαιίστικου αντιδικτατορικού αγώνα από τα ίδια του τα στελέχη. Τροφοδότησε με στελέχη τους μηχανισμούς εξουσίας, τις πολιτικές ηγεσίες, το οικονομικό κατεστημένο, τα μίντια. Αντάλλαξε με ακριβό τίμημα τις αντιδικτατορικές περγαμηνές.

Αχ, Μαρία!

newsit

του Θανάση Καρτερού 

από την Αυγή 

Υπάρχουν δυο ενδεχόμενα για όσα είπε η Μαρία Δαμανάκη, περί σχεδίων έξωσης της Ελλάδας από το ευρώ, αν υπάρξει αντίσταση στο νέο κύμα μέτρων. Το πρώτο, ότι λέει ψέματα. Ότι είναι "λαγός" του Παπανδρέου και δίνει στην εκστρατεία τρομοκρατίας (θα χρεωκοπήσουμε, θα κατεβάσουμε ρολά, δεν θα υπάρχουν λεφτά για συντάξεις και μισθούς) εσχατολογικό χαρακτήρα -έρχεται η συντέλεια!

Το δεύτερο, ότι λέει αλήθεια και όντως υπάρχουν τέτοιου είδους μυστικές συζητήσεις στο λόμπι των μεγάλων της Ευρώπης. Στην περίπτωση αυτή προσφέρει ανεκτίμητη βοήθεια σε όσους απεργάζονται τέτοιου είδους σχέδια -τα φέρνει από το παρασκήνιο στο προσκήνιο, τα βάζει η ίδια στο τραπέζι, τα συμπεριλαμβάνει στην ατζέντα. Και ως γνωστόν, η επισημοποίηση σε τέτοιες περιπτώσεις είναι το ήμισυ του παντός. Είδαμε πώς κάπως έτσι ο Παπανδρέου έβαλε στην ατζέντα το ΔΝΤ και τι ακολούθησε.

Πάντως, είτε λέει αλήθεια, είτε ψέματα, η έμπιστη επίτροπος του Παπανδρέου προσφέρει και μια υπηρεσία: Κάνει φανερό σε όλους τον πολιτικό αμοραλισμό της ομάδας που ελέγχει αυτή τη στιγμή τις τύχες της χώρας.

€ΥΡΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, €ΥΡΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ!

του Γαλαξιάρχη

Η πιο άκυρη δήλωση, από τον πιο άκυρο άνθρωπο, την πιο άκυρη στιγμή:

«Η μεγαλύτερη κατάκτηση της μεταπολεμικής Ελλάδας, το ευρώ και η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας είναι σε κίνδυνο. Το σενάριο της απομάκρυνσης της Ελλάδας από το ευρώ βρίσκεται πλέον στο τραπέζι καθώς και η μεθόδευσή του»

 «Έχουμε ιστορική ευθύνη να δούμε το δίλημμα καθαρά: Ή συμφωνούμε με τους δανειστές μας σε ένα πρόγραμμα σκληρών θυσιών με αποτελέσματα, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες για το παρελθόν μας ή επιστρέφουμε πίσω στη δραχμή. Όλα τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα στις σημερινές συνθήκες».

 Μαρία Δαμανάκη (νυν επίτροπος θαλ. υποθέσεων, πρώην ρ/φ παραγωγός ΕΜΠ)

Οι περισσότεροι στάθηκαν στο τρομοδίλημμα "ευρώ ή δραχμή" (σ.σ. σιγά τα ωά). 

Λιγότεροι πρόσεξαν τη σημειολογική ουσία της δήλωσης Δαμανάκη: "το ευρώ, η μεγαλύτερη μεταπολεμική κατάκτηση". Κι όμως, η "φωνή του πολυτεχνείου", σαράντα χρόνια μετά δηλώνει ότι η μεγαλύτερη κατάκτηση της χώρας είναι το... νόμισμά της!

Οι οπλισμένοι μπαμπουίνοι πιάσανε δουλειά στη Βαρκελώνη - (update)

από jsalvia  27 de maig de 2011 - Els Mossos d'Esquadra i Guàrdia Urbana han desallotjat aquest matí el campament d'indignats de Plaça Catalunya.

το δεύτερο βίντεο και το κείμενο από tsantirigr

Στη βία κατέφυγε στην Ισπανία, η κυβέρνηση του σοσιαλιστή Θαπατέρο για να εκκενώσει την κεντρική πλατεία της Βαρκελώνης που είχε εδώ και μέρες καταληφθεί ειρηνικά από τους «Αγανακτισμένους».

Αθλιότητα, μα πού "να δεις τι σου 'χω για μετά"...

- Αφού οδήγησε στοχευμένα τη χώρα σε κρίση και τελικά σε αδυναμία δανεισμού και πέτυχε μέσω δανειακής σύμβασης οι δανειστές να μετατρέψουν τα δάνεια σε ενυπόθηκα δάνεια υποθηκεύοντας ό,τι υπάρχει στη χώρα, τώρα ζητά συγκατηγορούμενους στο σκαμνί της εθνικής μειοδοσίας. Όταν αρχίσουν οι κατασχέσεις βάσει της σύμβασης, αυτό εδώ το άθλιο μοντάζ θα μοιάζει με αστείο...  

.-.-.-.-.

από  enimerwsi

Προκλητικό εξώφυλλο Ολλανδικής εφημερίδας για την Ελλάδα 

Άλλο ένα προκλητικό δημοσίευμα για την Ελλάδα και την οικονομική της κατάσταση είδε το φως της δημοσιότητας και αυτή τη φορά από την Ολλανδία.

Ο πατριωτισμός της άρχουσας τάξης

σκίτσο του Γιάννη Καλαϊτζή από την Ελευθεροτυπία

του Γιώργου Κυρίτση 

από την Αυγή

 

Σύμφωνα με δημοσίευμα της έγκυρης γερμανικής οικονομικής εφημερίδας "Handelsblatt", οι καταθέσεις Ελλήνων στις ελβετικές τράπεζες φτάνουν τα 280 δις ευρώ ή το 120% του ΑΕΠ, τη στιγμή που το δημόσιο χρέος της χώρας αγγίζει τα 350 δισ. ευρώ. Η εφημερίδα αναφέρει ότι μόνο στις δύο μεγαλύτερες ελβετικές τράπεζες υπάρχουν 20 δισ. ευρώ από καταθέσεις Ελλήνων.  

Πόσα από αυτά τα χρήματα είναι μαύρα ουδείς γνωρίζει, πόσα προέρχονται από τις φοροαπαλλαγές και τις μειώσεις φόρου στο ελληνικό κεφάλαιο, πόσα είναι μίζες.