Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

Η αντίσταση στη μειοδοσία...

σκίτσο του Πέτρου Τ. Τσιολάκη
του Δημήτρη Χρήστου 
από την Αυγή

Πρωτοφανή εξωτερική παρέμβαση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στην ελληνική οικονομία προαναγγέλλουν οι Financial Times σε δημοσίευμα της Δευτέρας. Όπως αναφέρει το άρθρο της βρετανικής εφημερίδας, οι Ευρωπαίοι ηγέτες διαπραγματεύονται μια συμφωνία που θα οδηγήσει σε πρωτοφανή εξωτερική παρέμβαση στην ελληνική οικονομία, όπως η συμμετοχή στην είσπραξη των φόρων και στην ιδιωτικοποίηση των κρατικών περιουσιακών στοιχείων, ως αντάλλαγμα για τη χορήγηση νέας δανειακής στήριξης προς την Αθήνα. Όπως αναφέρει η εφημερίδα, άτομα που συμμετέχουν στις συνομιλίες δήλωσαν ότι η δέσμη μέτρων θα περιλαμβάνει και κίνητρα για τους ιδιώτες κατόχους ελληνικού χρέους να προχωρήσουν εθελοντικά στην επέκταση του χρονοδιαγράμματος αποπληρωμής των ομολόγων, καθώς και ένα νέο γύρο μέτρων λιτότητας.

ΒΛΕΠΕΤΕ πουθενά, σε όλα αυτά που μαγειρεύονται για τη χώρα μας, την ελληνική κυβέρνηση; Ούτε και εμείς. Τα πάντα αποφασίζονται ερήμην μας. Δικαίως ο πρόεδρος της Ν.Δ. Αντώνης Σαμαράς αναρωτήθηκε γιατί το εγχώριο διαπλεκόμενο με την πολιτική οικονομικό σύστημα πιέζει τόσο άγρια τη Ν.Δ. να συναινέσει και όχι την κυβέρνηση να κυβερνήσει; Υποθέτω πως το ερώτημα είναι ρητορικό, διότι η απάντηση είναι εύκολη. Αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να κυβερνήσει και το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να εκτελεί τις εντολές των δανειστών.

ΠΛΗΝ όμως εδώ έχουμε ένα λαό που στη συντριπτική του πλειονότητα διαφωνεί με την πολιτική του Μνημονίου έχοντας αντιληφθεί πως δεν θεραπεύει τίποτα και οδηγεί ταχύτατα στη χρεωκοπία. Είναι μάλιστα τόσο επιπόλαιοι και τρομαγμένοι αυτοί που μας κυβερνούν, που δεν διστάζουν να σπέρνουν τον τρόμο για να υποτάξουν τις αντιδράσεις των πολιτών. Ένας φίλος μου έλεγε πως την επομένη της δήλωσης της κ. Δαμανάκη, ο συνταξιούχος πατέρας του έσπευσε στην τράπεζα να αποσύρει τις καταθέσεις του ύψους 15.000 ευρώ. Αυτός δεν έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει το ποσό στο εξωτερικό. Προτιμά όμως να το κρύψει κάπου μέσα στο σπίτι παρά να το εμπιστευτεί σε αυτούς τους τζιτζιφιόγκους, όπως του είπε. Ποια εμπιστοσύνη μπορείς να απαιτείς λοιπόν, όταν τρομάζεις ακόμα και αυτόν τον απλό συνταξιούχο;

ΕΧΕΙ καταλάβει τίποτε η κυβέρνηση από το πρωτοφανές κύμα λαϊκών διαμαρτυριών στην Αθήνα και σε όλες τις μεγάλες πόλεις; Κατάλαβε, ειδικά μετά την κοσμοπλημμύρα της Κυριακής, πως τα πράγματα γίνονται εξόχως σοβαρά και η δυναμική που εκδηλώθηκε δεν ξεφουσκώνει εύκολα. Γι' αυτό και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος διέκοψε την ασυλία του αντιπροέδρου και έσπευσε να αποδοκιμάσει τον κ. Πάγκαλο που χαρακτηρίζει "μόδα των τεχνολογιών" το κίνημα των "Αγανακτισμένων" και κάνει λόγο για “ανώδυνη εκτόνωση, που δεν ενδιαφέρει καν την πολιτική”. Μέχρις εκεί όμως.

ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΟ το πολιτικό σύστημα αισθάνεται αμήχανο μπροστά στα νέα φαινόμενα που απειλούν την επιβίωσή του. Ο κ. Παπανδρέου κρύβεται ή αναλώνεται σε βαρύγδουπες συσκέψεις με μοναδικό σκοπό να μεταθέσει αλλού τις τεράστιες ευθύνες του. Έχοντας παραβιάσει κάθε έννοια δημοκρατίας, εκλεγμένος με ένα κυβερνητικό πρόγραμμα που δεσμευόταν για τα ακριβώς αντίθετα, επιμένει να κρατάει την εξουσία παρότι έχει χάσει κάθε επαφή με το κοινό δημοκρατικό αίσθημα. Είναι δυνατόν να κυβερνάς με το 80% του ελληνικού λαού εναντίον σου και να θεωρείς πως δεν υπάρχει λόγος προσφυγής στις κάλπες ώστε να αποφασίσουν οι πολίτες για το μέλλον τους;

ΚΑΝΤΕ συγκρίσεις. Αν και κεντροδεξιός ο Αλέν Ζιπέ, υπουργός εξωτερικών της Γαλλίας όταν ρωτήθηκε για τις κινητοποιήσεις στην Ισπανία δήλωσε. “Μεγάλωσε το αίσθημα της αδικίας από την απληστία χωρίς όριο των πλουσιοτέρων μετά την διαρκώς αυξανόμενη αβεβαιότητα των φτωχών. Προκύπτουν ερωτηματικά λοιπόν για τη λειτουργία της ίδιας της δημοκρατίας. Σήμερα η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, να εκλέγεις κάποιον και να του παρέχεις λευκή κάρτα για μια τετραετία δεν πορεύεται σωστά. Πρέπει να εφεύρουμε τη διαρκή δημοκρατία, δηλαδή να συνδέσουμε όλους αυτούς άνδρες και τις γυναίκες, στις αποφάσεις που τους αφορούν.” 

Καταλάβατε κ. Παπανδρέου; “Πάρτε το Μνημόνιο και φύγετε από δω.”

d.xristou@avgi.gr

1 σχόλιο:

  1. Ας φύγει αυτός Δημήτρη και το Μνημόνιο ξέρουμε πού να το στείλουμε... Αλλά μαζί του πρέπει να φύγουν αρκετοί ακόμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή