σκίτσο Πέτρου Ζερβού από την Ελευθεροτυπία |
από την Αυγή
No Passaran! Δεν θα περάσει, διαμηνύουν οι αγριεμένοι βουλευτές της συμπολίτευσης για το νομοσχέδιο που αφορά τις προστατευμένες περιοχές Natura. Το οποίο, άκουσον - άκουσον, επεκτείνει από τα τέσσερα στρέμματα στα δέκα το εμβαδόν που πρέπει να έχει ένα οικόπεδο στις συγκεκριμένες περιοχές για να μπορεί ο ιδιοκτήτης του να εκπληρώσει το αρχέγονο νεοελληνικό όνειρο, δηλαδή να χτίσει. Πράγμα που, σύμφωνα με τους εξεγερμένους σοσιαλιστές της Βουλής, δίνει τη χαριστική βολή στην οικοδομική δραστηριότητα σε μια στιγμή που αυτή αργοπεθαίνει.
Ο επικεφαλής της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής Γιάννης Δριβελέγκας κατέστησε σαφές ότι η σχετική διάταξη δεν πρόκειται να ψηφιστεί. Το Μαξίμου ψάχνει κιόλας να βρει μια λύση για να ικανοποιήσει και την Μπιρμπίλη, που υπερασπίζεται τα δικαιώματα του περιβάλλοντος, και τους βουλευτές που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργολάβων και των ψηφοφόρων τους που διαθέτουν τα ανάλογα οικόπεδα προς οικοδόμηση -για κακή τους τύχη εντός Natura. Kαι η αναμέτρηση δεν έχει κριθεί ακόμα.
Βουλευτές είναι, θα πεις, έχουν το δικαίωμα και να ξεσηκωθούν και να φτάσουν μέχρι και το No Passaran, που λέει ο λόγος. Και οποιαδήποτε απορία δεν έχει να κάνει με το δικαίωμά τους αυτό -αλίμονο. Ποια γάτα όμως είχε φάει τη γλώσσα τους όταν ψήφιζαν το Μνημόνιο αμετάφραστο; Πού ήταν η επαναστατική τους διάθεση όταν οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί σήκωναν τον σταυρό του μαρτυρίου επειδή οι ίδιοι είχαν σηκώσει το χεράκι τους για τα πιο βάρβαρα μέτρα που γνώρισε η χώρα τις τελευταίες δεκαετίες;
Πολύ επιλεκτικό είναι τελικώς το πολιτικό στομάχι των εξεγερμένων -περί αυτού πρόκειται. Χώνεψε μέχρι τώρα κοτρώνες, άντε τις πιο βαριές και με μερικές πεπτικές διαταραχές που αντιμετωπίστηκαν εύκολα από τον happy Παπανδρέου. Και την εκτέλεση των συντάξεων χώνεψε και την εκτέλεση των μισθών και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και το κακό το ριζικό μας. Όλα αυτά έχουν την κοινοβουλευτική τους τζίφρα. Τώρα όμως ανακάλυψαν ότι Natura χωρίς τσιμέντο δεν χωνεύεται με τίποτε. Νυν υπέρ πάντων ο αγών!
Το θέμα, όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι ποιος έχει δίκιο. Είναι το είδος της διαμαρτυρίας. Όταν βάζουμε χέρι σε εργαζόμενους, γκρινιάζουμε, αλλά όταν βάζουμε χέρι σε εργολάβους επαναστατούμε. Υπέρ βωμών και αστείων, όπως έγραψε ο μακαρίτης Γιάννης Θεοδωράκης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου