Νέα "Γιάλτα"

σκίτσο του Σπύρου Δερβενιώτη από το CartoonMovement

από την Αυγή

Τα όσα ζούμε σήμερα, ως προς τη σημασία των επιπτώσεων, παραπέμπουν σε πόλεμο. Καταστρέφεται το κοινωνικό κράτος, αμφισβητούνται δικαιώματα και ελευθερίες, κυβερνάει η τρόικα, συζητούν ανοιχτά ακόμη και παραβίαση του Συντάγματος λόγω "εκτάκτων καταστάσεων".

Ποιος θα μπορούσε να διανοηθεί πριν από ένα χρόνο ότι μπορεί να εκποιηθεί η δημόσια περιουσία - και μάλιστα έναντι πινακίου φακής; Ποιος θα μπορούσε να διανοηθεί ότι με διαδικασίες fast track, δηλαδή εξωθεσμικές και αδιαφανείς, θα προωθείτο η εκποίηση των "παγίων" του κράτους;

Τέτοιοι στόχοι ευνοούν τη συγκρότηση συμμοριών, μέσα και γύρω από την εκάστοτε εξουσία. Φίλοι, συγγενείς και κουμπάροι από τα άδυτα της εξουσίας του Μαξίμου καταγράφονται ως ενδιαφερόμενοι και... αφιλοκερδείς μεσάζοντες. Σε λίγο ο Άκης Τσοχατζόπουλος θα μοιάζει με καλογριά...

Το φιλέτο της δημόσιας περιουσίας -ακτές, δάση, ενέργεια, ΟΠΑΠ κ.λπ.- ενδιαφέρει τους διεθνείς κερδοσκόπους, οι οποίοι επιδιώκουν την εύνοια των κυβερνήσεων των μεγάλων χωρών προκειμένου να συνεταιριστούν με "φίλιες δυνάμεις" και να αποσπάσουν τη μερίδα του λέοντος από την πίτα των 50 δισ. ευρώ. Ο πρωθυπουργός δείχνει να συνεννοείται ευκολότερα με τον αμερικανικό παράγοντα, ο οποίος παίζει σε συνεργασία με τα αραβικά κεφάλαια.

Η εξέλιξη αυτή ήταν αναμενόμενο να προκαλέσει την αντίδραση του Βερολίνου, το οποίο, ως ηγεμονεύουσα δύναμη στην Ε.Ε., έχει εγγράψει τίτλους πρώτης κατάσχεσης επί της ελληνικής περιουσίας, κρατώντας στο χέρι του και την κάνουλα του Μηχανισμού Στήριξης. Αυτό φάνηκε με την επιχειρηθείσα αμαρτωλή επένδυση του Κατάρ στον Αστακό, αυτό αποδεικνύεται και με τα εμπόδια που δημιουργούνται σχετικά με τη μετατροπή του Ελληνικού σε αραβικό καζίνο και διεθνές κέντρο ξεπλύματος χρήματος.

Πρόκειται για ιδιότυπη "νέα Γιάλτα", που οδηγεί σε συγκρούσεις μεγάλων συμφερόντων πάνω στης Ελλάδας την ολόμαυρη ράχη. Αυτή η σύγκρουση, αν κλιμακωθεί, θα ενεργοποιήσει εσωτερικά οικονομικά και πολιτικά κινούμενα. Όποιος βάλει πόδι σήμερα στους στρατηγικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας, διασφαλίζει πολιτική επιρροή και κέρδη. Άλλωστε η έλευση του ΔΝΤ στην Ελλάδα υπήρξε προάγγελος γεωπολιτικών επιδιώξεων, κάτω από τον μανδύα της συνδιαχείρισης της κρίσης από την τρόικα.