Κυβέρνηση εισπρακτόρων...

σκίτσο Γιάννη Ιωάννου από το Έθνος

του Δημήτρη Χρήστου

από την 

Κυριακάτικη Αυγή

Η πορεία του τόπου στο τούνελ του Μνημονίου μου θυμίζει την εθνική οδό Κορίνθου - Πατρών. Μπαίνεις στα διόδια του Κιάτου και σου ζητάνε 3 ευρώ. Τα πληρώνεις εισέρχεσαι σε αυτοκινητόδρομο 7 μποφόρ και βάλε και μετά από λίγο συναντάς μια πινακίδα που σου λέει “Προσοχή κίνδυνος ατυχημάτων”. Την προσπερνάς και λίγο παρακάτω, μια άλλη πινακίδα σε προειδοποιεί. “Προσοχή, κίνδυνος συχνών ατυχημάτων.” Χαλαρώνεις την πίεση στο γκάζι και λίγα χιλιόμετρα μετά, μια νέα πινακίδα γράφει. “Προσοχή, πολύ μεγάλος κίνδυνος ατυχημάτων.” Σκέφτεσαι, γιατί σε αφήνουν να μπεις σε ένα δρόμο όπου θα είσαι τυχερός αν δεν σκοτωθείς και μάλιστα σου ζητάνε και να πληρώσεις; Η μόνη πινακίδα που δεν έβαλαν, λίγο πριν φτάσεις στην Πάτρα, είναι. “Μπαγάσα τα κατάφερες ε; Έφτασες σώος και αβλαβής, Τυχεράκια”!

ΣΤΟ ΤΟΥΝΕΛ του μνημονίου δεν έχει πινακίδες. Έχει έναν χαμογελαστό πρωθυπουργό που σου λέει να κάνεις υπομονή και αν καταφέρεις να αντέξεις το δύσκολο 2011, μετά όλα θα πάνε καλά. Ανεργία, λουκέτα και χρεωκοπίες δεν είναι τίποτα σοβαρό! Για να σου δώσει θάρρος, σε πληροφορεί πως το έργο που έχει παραχθεί ως τώρα, δεν έχει παραχθεί από την ίδρυση του ελληνικού κράτους! Και εκεί που σκέφτεσαι να δώσεις τόπο στην οργή, έρχεται και ο κ. αντιπρόεδρος και σε λέει κοπρίτη, διεφθαρμένο, ρεμάλι, τεμπελόσκυλο. Μα τι στο διάολο θέλουν; Να  μας βγάλουν με το ζόρι στους δρόμους για... θεραπεία με χημικά;

ΥΠΑΡΧΟΥΝ δυστυχώς αρκετοί που ακόμα πιστεύουν ότι αυτοί που κυβερνάνε είναι σε θέση να υλοποιήσουν αναπτυξιακά πλάνα για τον τόπο. Λες και τα συνθήματα είναι σχέδια ή τα σχέδια μπορούν να υλοποιηθούν έτσι απλά με μια εντολή του πρωθυπουργού. Πρόσφατα συναντήθηκα με κορυφαίο υπουργό που με διαβεβαίωνε πως υπάρχουν στον τόπο υγιείς επιχειρηματικές δυνάμεις που μπορούν να δραστηριοποιηθούν και να δημιουργήσουν αναπτυξιακό ρεύμα. Ρώτησα αν ξέρει την τελευταία δεκαετία, μία μόνο νέα παραγωγική επένδυση εξαγωγικού προσανατολισμού. Αν ξέρει, πόσα ξένα κεφάλαια μπήκαν στην Ελλάδα πού επενδύθηκαν και πόσες θέσεις εργασίας δημιούργησαν; Καθώς καθυστερούσε η απάντηση, έσπευσα να βοηθήσω. Ούτε μία νέα παραγωγική επένδυση δεν έγινε στον τόπο αυτόν με εξαγωγικό προσανατολισμό. Ακόμα και η σύγχρονη μονάδα της Nestle στην Αχαΐα για την κάλυψη της εσωτερικής αγοράς έγινε. Τα ξένα κεφάλαια πλην του τζόγου στο Χρηματιστήριο, σε εξαγορές υφισταμένων μονάδων κυρίως του λιανικού εμπορίου τοποθετήθηκαν.

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ οι δυνάμεις που υποθέτουν ότι υπάρχουν, που θα βρουν χρηματοδότηση και υποστήριξη για την εξαγωγική δράση, απάντηση δεν έλαβα. Πριν λίγες μέρες άκουγα τον ιδιοκτήτη της παραγωγής Θεσσαλικού Τσίπουρου τον κ. Τσιλιλή. Το μισό λίτρο κόστιζε κάτω από 5 ευρώ και με την διπλή αύξηση στα οινοπνευματώδη συν τον ΦΠΑ έφτασε στα 10 ευρώ! Είναι αδύνατον -έλεγε- πλέον να πουληθεί σε αυτή τη τιμή το προϊόν το οποίο μάλιστα είναι 100% ελληνικό. Εκεί που άνοιγε τα φτερά του στις ξένες αγορές, κυρίως της Ευρώπης, έρχεται ο κ. Παπακωνσταντίνου και από παραγωγό τσίπουρου τον κάνει φοροεισπράκτορα! Δεν πέρασε από το μυαλό του πρωταθλητή των συνεντεύξεων στα ξένα δίκτυα, ότι η ποτοποιία θα κλείσει ή στην καλύτερη περίπτωση θα περιοριστεί σε ελάχιστες πωλήσεις στην εσωτερική αγορά, με συνέπεια πλην των απολύσεων που θα γίνουν, λόγο της μείωσης της παραγωγής, το κράτος θα εισπράττει πολύ λιγότερους φόρους.

ΜΕ ΛΙΓΑ λόγια, για να γίνει κατανοητό από όλους. Η Ελλάδα χρειάζεται 500.000 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας μακράς πνοής και υψηλής προστιθέμενης αξίας. Όποιος απαντήσει ποιοι και πώς μπορούν να τις δημιουργήσουν στα 5 προσεχή χρόνια, θα κερδίσει και την εμπιστοσύνη των πολιτών. Με τρέχα γύρευε μυστικές αποστολές του Πάγκαλου στο Κατάρ για την κυριολεκτικά “μαύρη” επένδυση στον Αστακό και με νομοσχέδια όπως αυτό του Χρυσοχοΐδη που θα παρακάμπτουν τους περιβαλλοντικούς ελέγχους, οι προσκαλούμενοι επενδυτές που νομίζουν ότι μπορούν να έρθουν, δεν αντέχεις κανέναν ανταγωνισμό όχι μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών αλλά στον κόσμο ολόκληρο.

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ για παράδειγμα ο τομέας του τουρισμού και των κατασκευών να μπει μπροστά, αλλά όπως σε όλα, εδώ στην Ελλάδα, δεν υπάρχουν πολιτικοί με όραμα και κότσια. Με τόσο υποβαθμισμένο φυσικό περιβάλλον, για να κάνεις τον ελληνικό τουρισμό σε συνδυασμό και με τα αρχαιολογικά μνημεία ελκυστικό και ανταγωνιστικό, απαιτείται επαναστατικό έργο από τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Απαιτούνται τολμηρά, ρεαλιστικά, καλά οργανωμένα και αυστηρά ελεγχόμενα έργα αναβάθμισης. Υπάρχουν δυνάμεις για κάτι τέτοιο; Θα επιτρέψουν οι διαπλεκόμενοι νταβατζήδες να λειτουργήσει επιτέλους η δημοκρατία στο επιχειρείν και να αναδειχτούν νέες παραγωγικές δυνάμεις; Πώς; Με αποστολές τύπου Πάγκαλου και Παμπούκη; 

Δε νομίζω. Πρέπει να είσαι πολύ “κοπρίτης” για να το πιστεύεις.

d.xristou@avgi.gr