σκίτσο Γιάννη Ιωάννου (δημοσιεύθηκε στο Έθνος) |
από την
Καθώς όλο και περισσότερο γίνεται φανερό ότι οι πολιτικές επιλογές του πρωθυπουργού και της ομάδας που έχει συγκροτήσει για να κυβερνάει τον τόπο δεν οδηγούν σε καμία λύση και ακόμα περισσότερο επιταχύνουν τη διαδρομή προς τη χρεωκοπία των πάντων, πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχουν φτάσει στην κρίσιμη γραμμή. Όσο και αν κάποιοι επιχειρούν εντέχνως να αποστασιοποιηθούν στα λόγια από τις επιλογές Παπανδρέου, η ψήφος εμπιστοσύνης που παρέχουν δεν πρόκειται να τους εξασφαλίσει ικανό άλλοθι όταν και εάν το ΠΑΣΟΚ υποχρεωθεί να επιστρέψει εντός των ορίων που ορίζονται από τον ιδεολογικοπολιτικό του χαρακτήρα.
Η ΕΠΟΜΕΝΗ φορά που θα κληθούν να στηρίξουν τις πολεμικές επιχειρήσεις της συμμαχίας κυβέρνησης - τρόικας κατά της χώρας, θα είναι και το τελευταίο, το κρίσιμο βήμα για το πέρασμα της γραμμής, του δρόμου χωρίς επιστροφή. Εδώ δεν πρόκειται για υπέρβαση των ιδεολογικών ορίων του ΠΑΣΟΚ, όπως φοβόταν στα αρχικά κυβερνητικά μέτρα η Μαριλίζα. Εδώ αντιμετωπίζουμε μια αδίστακτη, απολύτως συγκροτημένη ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική που διατάσσεται από τους δανειστές και εκτελείται αταλάντευτα από την κυβερνητική ομάδα του κ. Παπανδρέου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει. Απλώς υπάρχουν αρκετοί οπορτουνιστές που θεωρούν ότι τα αγαθά και οι πειρασμοί της εξουσίας, ακόμα και αυτής, όπως ορίζεται στις σημερινές συνθήκες, αξίζουν τον κόπο και το ρίσκο.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ εξαπάτηση των Ελλήνων δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Απέσπασαν την ψήφο των πολιτών υποσχόμενοι διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και εκτελούν πρόγραμμα πέρα και από τα όρια της Ν.Δ. Οι δικαιολογίες για την κρυφή δημοσιονομική κατάσταση, που αποκαλύφθηκε μετά την εκλογή τους, δεν πείθουν πλέον κανέναν. Τα ψέματά τους είναι διαρκή και ατελείωτα. Πριν τέσσερις μήνες, σε εκπομπή της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ, ο υπουργός Οικονομίας κ. Παπακωνσταντίνου είχε δηλώσει ρητώς και κατηγορηματικώς πως δεν πρόκειται να χρειαστούν άλλα έκτακτα φορολογικά μέτρα. Πως αν τελικά χρειαστούν, αυτό θα σημαίνει πως έχει αποτύχει και πως πρέπει να παραιτηθεί! Ασύλληπτοι και στον αμοραλισμό. Από τότε βιώνουμε ένα διαρκές μπαράζ φορολογικών μέτρων, με ταυτόχρονη έκρηξη στις τιμές όλων των αγαθών, σε διαστάσεις κυριολεκτικά πρωτόγνωρες παγκοσμίως. Ένα κοκτέιλ ανεπανόρθωτης καταστροφής της ελληνικής οικονομίας και διάλυσης του κοινωνικού ιστού.
ΚΑΠΟΙΟΙ που ήλπιζαν ότι ένα μέρος των κυβερνητικών αποφάσεων και ειδικά εκείνων που αφορούν τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης αξίζει τον κόπο να υποστηριχτούν, αδυνατούν ακόμα να κατανοήσουν πως οι μεταρρυθμίσεις αυτές, που αφορούν αντιπαραγωγικές και αντιδημοκρατικές δομές τις οποίες είχε διατηρήσει και μεγεθύνει το πελατειακό πολιτικό σύστημα, είναι αδύνατον να επιβληθούν και να λειτουργήσουν με επιτυχία, χωρίς κοινωνικές συμμαχίες. Η ισοπεδωτική πολιτική σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, με τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών ως αντίπαλο, ακυρώνει κάθε μεταρρύθμιση, δίκαιη ή άδικη, και αποκαλύπτει ανικανότητα και πονηρές προθέσεις, καθώς αυτή η πολιτική δεν σχεδιάζεται με βάση τις ανάγκες μας, αλλά έρχεται απ' έξω, ως διαταγή των δανειστών μας.
ΔΙΑΤΑΓΕΣ για την προετοιμασία του εδάφους, που είναι ολοφάνερο πως θα κατασχεθεί με βάση το συμβόλαιο του Μνημονίου. Το μέλλον αυτού του τόπου έχει πλέον προσδιοριστεί και ο ρόλος των Ελλήνων στη νέα πραγματικότητα θα είναι υπηρετικός, με φτηνή μάλιστα αμοιβή. Η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου, λόγω ανικανότητας, είχε την ψευδαίσθηση πως αυτή η ειδική περίοδο ομηρίας μπορεί να κρατήσει τρία χρόνια, ώς εκεί που ο ίδιος έβαλε το όριο αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ, ώστε μετά να κυβερνά με μεγαλύτερη ευχέρεια και ελευθερία. Φρούδες οι ελπίδες του. Το Μνημόνιο είναι πλέον συμβόλαιο διαρκείας σχεδόν ισόβιο και το καλύτερο που έχει να κάνει, εφαρμόζοντας αυτήν την πολιτική, είναι να βρει πρόθυμους εταίρους για να διατηρήσει την εξουσία του και να εκτελέσει την αποστολή του. Εταίρους πιθανόν να βρει. Πριν από αυτό όμως, χρειάζεται να εξασφαλίσει την υποστήριξη ενός κόμματος το οποίο και πολιτικά περιφρονεί και ιδεολογικά έχει κατακρεουργήσει.
ΑΝ ΤΑ καταφέρει, το όλον ΠΑΣΟΚ, που έλεγε και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, δεν θα έχει πλέον δρόμο επιστροφής. Η προφητεία του κ. Παπανδρέου, πως “θα μας πάρουν με τις πέτρες” αν αποτύχουμε, θα έχει εκπληρωθεί και μπορεί ο ίδιος να έχει τις δυνατότητες να αποφύγει τις πέτρες μένοντας μακριά, οι άλλοι όμως, οι περισσότεροι τουλάχιστον, θα είναι εδώ και δεν έχουν καμία διάθεση να ολοκληρώσουν τον πολιτικό τους βίο με τον ατιμωτικό λιθοβολισμό. Είναι τέτοια η κατάσταση, τα αδιέξοδα και η απόγνωση, που το εκβιαστικό δίλημμα "αν φύγουμε εμείς, ποιος θα έρθει να κυβερνήσει;", που παρηγορούσε και συγκρατούσε τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, είναι πλέον εντελώς αδιάφορο για την πλειοψηφία των Ελλήνων. Άλλωστε κανείς δεν μπορεί πλέον να φανταστεί τίποτα χειρότερο από αυτό που επιβάλλουν.
d.xristou@avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου