 |
| Νάχουμε μια ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ μακρια απο παγοβουνα! (σκίτσο και λεζάντα του Μιχάλη Κουντούρη) |
από την Κυριακάτικη Αυγή
Βεβαίως και δεν αποτελεί ευχή ο τίτλος του παρόντος κειμένου. Παράφραση της κλασικής ευχής είναι και δεν επιθυμώ να εκληφθεί ως πρόβλεψη. Αλλά φέτος, τον νέον έτος θα ήθελα να είναι παλαιό. Όσο πιο παλιό γίνεται δηλαδή. Να είναι ένα από εκείνα τα έτη που η Πρωτομηνιά και η Αρχιχρονιά ξεκίναγαν με μπόλικο απόθεμα αισιοδοξίας και «καβάτζα» προοπτικής.
Ένα νέον έτος με τη σιγουριά της ενηλικίωσής του. Να πιάσει τους δώδεκα μήνες δηλαδή, να ολοκληρώσει τον βίο και τη διαδρομή του και να παραδώσει κανονικά σ' αυτό που θα το διαδεχθεί. Ένα νέον έτος κανονικό, δηλαδή. Φέτος θα 'μαστε άλλοι κι αυτό θα 'ναι αλλιώς. Δεν είναι σίγουρο πώς θα μπορέσει -έστω- να μπουσουλήσει κι είναι αμφίβολο αν τα χέρια που θα το αναθρέψουν θα 'ναι άξια να τ’ οδηγήσουν στον δρόμο του καλού. Λόγοι παραβολικοί θα μου πεις. Ναι! Είναι γιατί δεν θέλω στα ίσια να πω αυτό που βλέπω και που γεύομαι.
Είναι όπως το ξύδι, το λες γλυκάδι.
Όπως τον τρελό, τον λες Αγγελοβαρεμένο.
Να αποφύγω την αλήθεια θέλω, αυτήν που μαρτυράν οι δρόμοι, όταν φιλοξενούν την απόγνωση, τον φόβο, την οργή, τη διαμαρτυρία. Να αποφύγω τον προσωπικό μου εφιάλτη θέλω, που όσο κι αν προσπαθώ δεν μπορώ να τόνε διώξω, γιατί είναι ζωντανός και με παραφυλάει μην και ξεστρατίσω από... τας υποδείξεις και το Εθνικό καθήκον που μου φόρεσαν με το στανιό.
Να αποφύγω τη βεβαιότητά μου θέλω, ότι τελικώς θα είναι "δυστυχές τον νέον... φέτος".
- Ο Γιάννης Κακουλίδης είναι συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου