Αποικία!

σκίτσο του Γιάννη Ιωάννου από το Έθνος

από την Αυγή

Η κυβέρνηση ζητάει νέο δάνειο και της προτείνουν να βάλει υποθήκη τη δημόσια περιουσία. Οι γνωστοί οίκοι αξιολόγησης υποβαθμίζουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας. Η κρίση του δημόσιου χρέους έχει ξεχειλίσει. Απειλεί όχι μόνο την οικονομική, αλλά και την πολιτική ζωή του τόπου. Απειλεί τη δημοκρατία!

Την επαύριο της κρυφής συνάντησης στο Λουξεμβούργο βγαίνουν υπουργοί και εκφωνούν επικήδειο λόγο για τη σημερινή κυβέρνηση. Ουσιαστικά ομολογούν ότι υπάρχει τεράστιο πρόβλημα πολιτικής νομιμοποίησης. Ακόμη και υπουργοί αρνούνται να δεσμευτούν με τους καταστροφικούς στόχους του Μνημονίου.

Το προσκλητήριο των "προθύμων" ηχεί... Η επιχείρηση ανακατασκευής του πολιτικού συστήματος γίνεται με όρους αποικίας! Η κυβέρνηση διαπραγματεύεται υπογείως για τον "ενυπόθηκο δανεισμό", ενώ στη δημόσια ζωή επιβάλλεται απαγόρευση συζήτησης για την αναδιάρθρωση. Χαρακτηριστική η χθεσινή δήλωση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Προβόπουλου. Τα κόμματα παρακάμπτονται, ο λαός κρατείται όμηρος του φόβου, το μιντιακό σύστημα επιτίθεται σε όσους αμφισβητούν την πορεία προς την καταστροφή και η εξουσία του Μνημονίου λειτουργεί ως "πεφωτισμένη δεσποτεία".

Η έκρηξη του δημόσιου χρέους οδηγεί το πολίτευμα σε παρεκτροπές. Οι "σωτήρες" σηκώνουν κεφάλι. Νέες διχαστικές τομές φτιάχνουν τα διλήμματα στη βάση της "μοναδικής αλήθειας του Μνημονίου". Μόνο που και η αλήθεια του Μνημονίου δεν είναι μία και μοναδική, αφού χθες οι υποστηρικτές του άνοιξαν θέμα νέου Μνημονίου.

Απ' αυτή την κρίση μπορούμε να βγούμε μόνο με την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα. Με κινητοποιήσεις και με εκλογές. Κάθε άλλη απόπειρα θα ισοδυναμεί με αντιδημοκρατική επιλογή. Είναι καιρός, είναι η στιγμή ο λαός να αποφασίσει για την τύχη του. Μη μας πούνε ότι οι εκλογές δεν εξασφαλίζουν την πέμπτη δόση του δανείου! Τώρα γνωρίζουμε ότι, με την κατηφόρα που έχει πάρει η οικονομία, δεν είναι θέμα μιας - δυο δόσεων, που δίνονται αφού νωρίτερα ασκηθεί ολοένα και πιο ωμός εκβιασμός εις βάρος του μέλλοντος της χώρας.

Χρειάζεται αλλαγή πορείας. Κι αυτή μπορεί να την εγγυηθεί μια άλλη πολιτική πραγματικότητα, χωρίς ψευδαισθήσεις για μαγικές λύσεις και χωρίς ιδιοτέλειες που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ξένων πιστωτών και του κεφαλαίου.