Μανώλης Γλέζος: Της γενιάς σου άνθρωποι

Του Μανώλη Γλέζου (από την ΑΥΓΗ)

Ήταν την ώρα της περισυλλογής

τότες, που όλες οι μνήμες

στριφογυρνούν στις στενάχωρες θύρες του μυαλού

στις ωκεάνιες δίνες της συνείδησης.

Τότες ήρθες να με βρεις

να με ρωτήσεις: γιατί;

Ένα παιδί μικρό, μπροστά σ' ένα όπλο

ένα μικροπαίδι εβραιόπουλο,

να ρωτάει: γιατί;

Κλαίω. Γιατί ξέρω το αίτιο

και δεν μπορώ να το σταματήσω.

Θρηνώ, μικρό παιδί, για τα χρόνια της ζήσης

που έχασες

για τις χαρές της ζωής που δεν πρόλαβες.

Οδύρομαι για τα ολοκαυτώματα στο Άουσβιτς,

το Ματχάουζεν, το Μπεργκεντάου

για όλα τα εκατομμύρια των εβραίων.

Κι όσο σκέφτομαι και θρηνώ και κλαίω

το αιμάτινο λύθρον

που σφραγίζει όλες τις σελίδες της ιστορίας

τόσο και δεν αντέχω

της γενιάς σου άνθρωποι

να μιμούνται τους δολοφόνους σου.

31 Μαΐου 2010

video1

video2

Σκίτσο Carlos Latuff (από artintifada)