Έβλεπα χθες το μεσημέρι στη ΝΕΤ την εκπομπή του Μπάμπη Παπαπαναγιώτου "Ζουμ στα πρόσωπα και τα γεγονότα" Οι καλεσμένοι μιλάγανε για την οικονομική κρίση και όλοι εκτός της κυρίας Τσαλίκογλου, ρίχνανε το ανάθεμα στη νοοτροπία του Ελληνικού λαού.
Στην "οκνηρία" του, στην "έλλειψη οργάνωσης", στην "απουσία διάθεσης για προσφορά", πως ο λαός "εκμαύλισε το πολιτικό προσωπικό", πως "δεν είναι αποδοτικός" και "δεν διδάχτηκε τίποτα" από την πολιτισμένη Δύση...
Έφτασε ο καθηγητής κ. Νότης Μαριάς να ενοχοποιήσει τους... απλήρωτους επί τόσους μήνες εργαζόμενους στην κλωστοϋφαντουργία Λαναρά, "γιατί δεν προχωρούν στις σωστές επιχειρηματικές κινήσεις με την Τ.Α." αντί να ζητάνε κρατική επιδότηση... Ο καθηγητής Παντείου Θ. Διαμαντόπουλος είπε πως οι -επί ένα χρόνο- κινητοποιήσεις για την παιδεία κατά του νομοσχεδίου της Γιαννάκου "ήταν κατευθυνόμενες για να μην περάσει η αξιολόγηση" για την αποδοτικότητα των καθηγητών! Ο ηθοποιός Ιεροκλής Μιχαηλίδης είπε πως "αυτοί που διαμαρτύρονται και διαδηλώνουν προκαλώντας πρόβλημα στην οικονομία εν μέσω κρίσης, είναι οι υψηλόμισθοι με μισθούς των 4000 ευρώ, ενώ οι αδύναμοι δεν διαμαρτύρονται" (!!!) {προφανώς, ως καλός ηθοποιός, με το να ερμηνεύει τόσα χρόνια τον μπάτσο απέκτησε και ανάλογη σκέψη...} Ήταν κι ένας νεαρός χρηματιστής (δεν θυμάμαι όνομα και... τίτλο) που έφυγε από την Ελλάδα καθώς δεν άντεχε την νοοτροπία...
Έφτασε ο καθηγητής κ. Νότης Μαριάς να ενοχοποιήσει τους... απλήρωτους επί τόσους μήνες εργαζόμενους στην κλωστοϋφαντουργία Λαναρά, "γιατί δεν προχωρούν στις σωστές επιχειρηματικές κινήσεις με την Τ.Α." αντί να ζητάνε κρατική επιδότηση... Ο καθηγητής Παντείου Θ. Διαμαντόπουλος είπε πως οι -επί ένα χρόνο- κινητοποιήσεις για την παιδεία κατά του νομοσχεδίου της Γιαννάκου "ήταν κατευθυνόμενες για να μην περάσει η αξιολόγηση" για την αποδοτικότητα των καθηγητών! Ο ηθοποιός Ιεροκλής Μιχαηλίδης είπε πως "αυτοί που διαμαρτύρονται και διαδηλώνουν προκαλώντας πρόβλημα στην οικονομία εν μέσω κρίσης, είναι οι υψηλόμισθοι με μισθούς των 4000 ευρώ, ενώ οι αδύναμοι δεν διαμαρτύρονται" (!!!) {προφανώς, ως καλός ηθοποιός, με το να ερμηνεύει τόσα χρόνια τον μπάτσο απέκτησε και ανάλογη σκέψη...} Ήταν κι ένας νεαρός χρηματιστής (δεν θυμάμαι όνομα και... τίτλο) που έφυγε από την Ελλάδα καθώς δεν άντεχε την νοοτροπία...
Μόνη φωνή λογικής και κοινωνικής ευαισθησίας, η καθηγήτρια Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Φωτεινή Τσαλίκογλου, που με την επιστημονική κατάρτιση και πνευματική καλλιέργειά της, προσπαθούσε να υπερασπισθεί τα αυτονόητα, απέναντι στην τυφλότητα κι ευρωλατρεία του πάνελ... Τους θύμισε μάλιστα πως, στην Ευρώπη που τόσο πολύ υμνούσαν, υπάρχει τεράστια αύξηση αυτοκτονιών στο όνομα της "αποδοτικότητας" και της επίτευξης "στόχων", και ανέφερε πως δυστυχώς και στη χώρα μας τον τελευταίο καιρό υπάρχει ραγδαία αύξηση κρουσμάτων κατάθλιψης. Τους είπε για την αγωνία του ανθρώπου που δεν βλέπει κάποιο καλύτερο αύριο, το άγχος μπροστά στο φάσμα της ανεργίας, την αδυναμία των νέων να κάνουν όνειρα, υπερασπίστηκε τα ήθη της Ελληνικής κοινωνίας, έναντι της "αποδοτικότητας" και της "οργάνωσης" των Ευρωπαίων... Ο Ι. Μιχαηλίδης της είπε (δύο φορές!) πως στην... "Κατοχή είχαν αδειάσει τα ψυχιατρεία επειδή όλοι πεινούσαν και δεν είχαν τέτοια προβλήματα..."! Όσοι την ξέρουν θα συμφωνούν πως είναι χαρακτηριστικό δείγμα καλλιεργημένου ανθρώπου με ήπιους και γλυκύτατους τόνους. Κι όμως με αυτά που άκουγε, έφτασε 3-4 φορές στο σημείο να φωνάξει αγανακτισμένη "Ε, όχι!!!..." ενώ θέλησε να αφήσει ζωντανή την ελπίδα απέναντι στο γκρίζο των ευρωνουμερολατρών, λέγοντας στο κλείσιμο "παρ' όλα αυτά που ειπώθηκαν, εγώ εξακολουθώ να πιστεύω πως ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός!"
Στους πανελίστες της εκπομπής, (εκτός της κυρίας Φωτεινής Τσαλίκογλου), που ρίξανε όλο το φταίξιμο στον Ελληνικό λαό και τις πολιτισμικές καταβολές του, αφιερωμένο αυτό το παλιό κείμενο του Μανώλη Γλέζου και το ακόμα παλιότερο του, τέως αναπληρωτή γραμματέα του ΟΗΕ, Στούρε Λιννέρ.
"Αυτό που δικαιούμαστε και αξίζουμε δεν το πετυχαίνουμε γιατί δεν προετοιμαστήκαμε, δεν οργανωθήκαμε, δεν δουλέψαμε" (Κώστας Σημίτης, ομιλία στο 7ο συνέδριο ΠΑΣΟΚ 4/3/2005)
ΟΙ "ΕΥΘΥΝΕΣ" ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ...
ΟΙ "ΕΥΘΥΝΕΣ" ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ...
Το ΕΥΡώ της οικονομίας, το ΕΥΡος της υποταγής, η ΕΥΡύτητα της σκέψης, η ΕΥΡώπη της ανθρωπιάς *
Άρθρο του ΜΑΝΩΛΗ ΓΛΕΖΟΥ (Ελευθεροτυπία 14/1/2002)
ΤΟ ΕΥΡΩ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Στα γιορτινά της ντύθηκε η επίσημη Ελλάδα για την Πρωτοχρονιά και πρωτοφανείς υπήρξαν οι πανηγυρισμοί για την έναρξη «λειτουργίας» του ευρωνομίσματος. Το ευρώ είναι πλέον το κοινό νόμισμα τριακοσίων εκατομμυρίων Ευρωπαίων. Απ' αυτή την πλευρά, η ευρωζώνη με τις 12 χώρες που συμμετέχουν σ' αυτήν είναι η τρίτη περιοχή της Γης, μετά την Κίνα και την Ινδία, που από πληθυσμιακή πλευρά έχει και χρησιμοποιεί το ίδιο νόμισμα, το ευρώ.
Η άρχουσα οικονομική και πολιτική τάξη της χώρας μας έχει εναποθέσει και βασίσει σχεδόν όλη της την ύπαρξη στο νέο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Γι' αυτό και τα πολιτικά κόμματα που την εκφράζουν πανηγυρίζουν και επιχειρούν να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι το ευρώ, όχι μόνον προώρισται να αποτελέσει το συνδετικό κρίκο ανάμεσα στις 12 χώρες της ευρωζώνης, ως πρώτο και ουσιαστικό βήμα προς την πολιτική ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά θα βοηθήσει και στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Το χρήμα -των αρχαίων Ελλήνων εφεύρημα- καθιερώθηκε ως μέσον ανταλλαγής αξιών. Πρέπει να αντιπροσωπεύει πραγματικές αξίες, αλλά αυτό το ίδιο δεν παράγει αξίες. Η διαστροφή αυτών των εννοιών έχει οδηγήσει στη δημιουργία του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, που στηρίζεται στην παραπλάνηση και μόνο των αφελών, που πιστεύουν πως είναι δυνατόν να πλουτίσουν, αν καταθέσουν -παίξουν- τα χρήματά τους στο Χρηματιστήριο.
Οι ευρωπροσδοκίες συνεπώς της κυβέρνησης, η οποία στηρίζει την οικονομία της χώρας όχι σε αξιοποίηση των οικονομικών δυνατοτήτων της χώρας, αλλά στο χρηματιστηριακό κεφάλαιο, υποδουλώνει συνεχώς την οικονομία μας στο ξένο κεφάλαιο.
Ο Ελληνας εργαζόμενος, ο ουσιαστικός παραγωγός αγαθών, δεν έχει να ωφεληθεί από το ευρωνόμισμα. Το μόνο του κέρδος είναι ότι τώρα μπορεί να κάνει σύγκριση των απολαβών της εργασίας του, για να διαπιστώσει ότι στην Ελλάδα το μεροκάματο είναι το μικρότερο από όλες τις χώρες της ΟΝΕ. Η ευφορία που προκάλεσαν τεχνηέντως οι μεγιστάνες των μουμουέ δεν αγγίζει ούτε κατά κεραία τον Ελληνα εργαζόμενο. Από το ευρώ ωφελούνται οι κερδοσκόποι, οι χρηματιστές και οι οσφυοκάμπτες της υποταγής.
ΤΟ ΕΥΡΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ
Οι τυμπανοκρουσίες της εισόδου στην ΟΝΕ και στο ευρωνόμισμα, αλλά και οι σκεπτικισμοί, προβληματισμοί και ενθουσιασμοί δεν πρόκειται να αλλάξουν την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, η οποία είναι απόλυτα εξαρτημένη στο ξένο κεφάλαιο.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις αποκρύπτουν από τον ελληνικό λαό ότι οι συνέταιροί μας, από την είσοδό μας στην ΕΟΚ-Ε.Ε., έως σήμερα, δεν θέλουν ούτε τη βιομηχανική ούτε την αγροτική ανάπτυξη της χώρας. Μας θέλουν μονάχα ως θέρετρο για να περνούν τις διακοπές τους. Γι' αυτό το λόγο και είναι υποβαθμισμένη έως ανύπαρκτη η αξιοποίηση (βιομηχανική και βιοτεχνική) κυρίως των τεραστίων αποθεμάτων σε βωξίτες (αλουμίνιο) και χαλαζίες (υαλουργία, μεταλλουργία, πυρίμαχα, κεραμική, ηλεκτρονικά προϊόντα). Γι' αυτό το λόγο και μένουν αναξιοποίητες οι τεράστιες ήπιες και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (αιολική, ηλιακή, υδραυλική, γεωθερμική) που διαθέτει η χώρα μας. Γιατί οι 7 αδελφάδες του πετρελαίου θέλουν εξαρτημένη την Ελλάδα στο πετρέλαιο, που έρχεται από το εξωτερικό. Γι' αυτό και προωθούν την ιδεολογία του αυτοκινήτου και υποχρεώνουν στην κατασκευή των αντιοικονομικών και πολυέξοδων αυτοκινητοδρόμων και εμποδίζουν την ανάπτυξη των ηλεκτροσιδηροδρόμων.
Σε τέσσερα βασικά στοιχεία στηρίζεται η οικονομία κάθε χώρας: Σε πρώτες ύλες. Σε ενέργεια. Σε τεχνολογία. Σε έμψυχο δυναμικό.
Πρώτες ύλες: Υπάρχουν ανυπολόγιστα κοιτάσματα σε βωξίτη, την πρώτη ύλη για όλα τα προϊόντα αλουμινίου. Μια ματιά γύρω μας δείχνει τη μεγάλη χρήση τους. Από το τηγάνι ώς τα φτερά των αεροπλάνων. Το ίδιο και με το γυαλί που προέρχεται από τους χαλαζίες από τους οποίους είναι γεμάτη η χώρα μας.
Ενέργεια: Η χώρα μας, με την πολιτική της υποταγής, υποχρεώνεται να την εισάγει, ενώ οι πηγές ενέργειας είναι αφθονότατες και θα μπορούσαμε να έχουμε φθηνή ενέργεια και να εξάγουμε κιόλας στο εξωτερικό.
Τεχνολογία: Δεν υστερούμε από άλλες χώρες και θα μπορούσαμε να έχουμε και καλύτερη, αν δίνονταν περισσότερα κεφάλαια στην εκπαίδευση και στην έρευνα. Ας σημειωθεί ότι η χώρα μας είναι η τελευταία από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης στη διάθεση κεφαλαίων σ' αυτούς τους τομείς.
Εμψυχο δυναμικό: Το τεχνικό και επιστημονικό δυναμικό της χώρας και στις σημερινές συνθήκες, είναι δυνατόν να επωμιστεί τις ευθύνες αντιμετώπισης ενός τέτοιου έργου.
Υπάρχουν, συνεπώς, όλες οι προϋποθέσεις και οι αναγκαίοι όροι για να δημιουργηθεί μια οικονομία ανάπτυξης της χώρας, ανταγωνιστική, ικανοποιητική για το έθνος, αποδοτική για τους εργαζόμενους και καταλυτική για την ανεργία.
Η υποταγή, όμως, των κυβερνώντων στο ξένο κεφάλαιο εμποδίζει να εφαρμοστεί.
Η ΕΥΡΥΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ
Από τότε που ενταχθήκαμε στην ΕΟΚ, που έγινε Ευρωπαϊκή Ενωση, και στην ΟΝΕ ακούγονται, κατά κόρον, οι φράσεις: «Να μπούμε στην Ευρώπη», «Να γίνουμε Ευρωπαίοι». Δηλαδή, γεωγραφικά η Ελλάδα δεν ανήκει στην Ευρώπη, αλλά σε άλλη ήπειρο και θέλουμε να την... αποσπάσουμε και να την κολλήσουμε στην Ευρώπη!!!
Το παράδοξο, όμως, βρίσκεται και εδράζεται αλλού: στην αντίληψη της υποταγής. Αυτό καταφαίνεται από το γεγονός ότι όσοι ψελλίζουν τις φράσεις αυτές αγνοούν ή κάνουν πως αγνοούν ότι η λέξη Ευρώπη, ως λέξη, ως νόημα, ως πράξη είναι ελληνική.
Η λέξη Ευρώπη προέρχεται από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις ευρύς (πλατύς, ανοιχτός) + οράω (βλέπω) °(μέλλων) όψομαι°ωψ (οφθαλμός)°(γενική) ωπός. Οπότε ευρωπός και ευρώπη που σημαίνει ανοιχτομάτης και ανοιχτομάτα. Στα αρχαία ελληνικά υπάρχουν ώς τα ανθρωπωνύμια Εύρωψ, Εύρωπος, Ευρωπός, Ευρώπη.
Συνεπώς, η λέξη γεννήθηκε στην Ελλάδα. Το νόημά της είναι, επίσης, ολοφάνερα ελληνικό. Οι Ελληνες πρωτοείδαν και πρωτοαντιμετώπισαν τα πράγματα με ανοιχτά μάτια, χωρίς παρωπίδες, με μια πρωτοφανή αντίληψη ευρύτητας. Γι' αυτό το λόγο και δημιούργησαν τις βάσεις των επιστημών και ακόμη πιο πολύ τη φιλοσοφική σκέψη.
Εβλεπαν τα πράγματα με ευρεία αντίληψη, πολυεδρική, πολυσύνθετη, πολυδιάστατη. Οι Ελληνες δεν είχαν και δεν έχουν σχέση με την επίπεδη, μονοδιάστατη, μονοσήμαντη σκέψη, που ανέπτυξαν οι μη Ευρωπαίοι δυτικοί. Γι' αυτό και δημιούργησαν -εφάρμοσαν δηλαδή στην πράξη τις ιδέες τους- τον ξακουστό ελληνικό κλασικό πολιτισμό.
Εμείς, λοιπόν, είμαστε Ευρωπαίοι, χωρίς τις παρωπίδες του δογματισμού που ανέπτυξαν οι δυτικοί. Το μόνο μας πρόβλημα είναι πώς να βγάλουμε αυτές τις παρωπίδες από τους κυβερνώντες τη χώρα μας για να ξαναβρεί η Ελλάδα τον εαυτό της.
Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ
Κι επειδή πολλοί δυτικοί αμφισβητούν τη σχέση αρχαίων Ελλήνων και νεοελλήνων, τους παραθέτω το κείμενο του Στούρε Λιννέρ, καθηγητή Σουηδού, υπεύθυνου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα στη διάρκεια της κατοχής, από το βιβλίο του «Η Οδύσσειά μου» (Min Odysse). Ο Στούρε Λιννέρ έμαθε για τη σφαγή του Διστόμου από τους ναζί, στις 14 Ιουνίου 1944 και ξεκίνησε με τη γυναίκα για τον τόπο του μαρτυρίου. Γράφει:
ΤΟ ΕΥΡΩ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Στα γιορτινά της ντύθηκε η επίσημη Ελλάδα για την Πρωτοχρονιά και πρωτοφανείς υπήρξαν οι πανηγυρισμοί για την έναρξη «λειτουργίας» του ευρωνομίσματος. Το ευρώ είναι πλέον το κοινό νόμισμα τριακοσίων εκατομμυρίων Ευρωπαίων. Απ' αυτή την πλευρά, η ευρωζώνη με τις 12 χώρες που συμμετέχουν σ' αυτήν είναι η τρίτη περιοχή της Γης, μετά την Κίνα και την Ινδία, που από πληθυσμιακή πλευρά έχει και χρησιμοποιεί το ίδιο νόμισμα, το ευρώ.
Η άρχουσα οικονομική και πολιτική τάξη της χώρας μας έχει εναποθέσει και βασίσει σχεδόν όλη της την ύπαρξη στο νέο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Γι' αυτό και τα πολιτικά κόμματα που την εκφράζουν πανηγυρίζουν και επιχειρούν να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι το ευρώ, όχι μόνον προώρισται να αποτελέσει το συνδετικό κρίκο ανάμεσα στις 12 χώρες της ευρωζώνης, ως πρώτο και ουσιαστικό βήμα προς την πολιτική ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά θα βοηθήσει και στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Το χρήμα -των αρχαίων Ελλήνων εφεύρημα- καθιερώθηκε ως μέσον ανταλλαγής αξιών. Πρέπει να αντιπροσωπεύει πραγματικές αξίες, αλλά αυτό το ίδιο δεν παράγει αξίες. Η διαστροφή αυτών των εννοιών έχει οδηγήσει στη δημιουργία του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, που στηρίζεται στην παραπλάνηση και μόνο των αφελών, που πιστεύουν πως είναι δυνατόν να πλουτίσουν, αν καταθέσουν -παίξουν- τα χρήματά τους στο Χρηματιστήριο.
Οι ευρωπροσδοκίες συνεπώς της κυβέρνησης, η οποία στηρίζει την οικονομία της χώρας όχι σε αξιοποίηση των οικονομικών δυνατοτήτων της χώρας, αλλά στο χρηματιστηριακό κεφάλαιο, υποδουλώνει συνεχώς την οικονομία μας στο ξένο κεφάλαιο.
Ο Ελληνας εργαζόμενος, ο ουσιαστικός παραγωγός αγαθών, δεν έχει να ωφεληθεί από το ευρωνόμισμα. Το μόνο του κέρδος είναι ότι τώρα μπορεί να κάνει σύγκριση των απολαβών της εργασίας του, για να διαπιστώσει ότι στην Ελλάδα το μεροκάματο είναι το μικρότερο από όλες τις χώρες της ΟΝΕ. Η ευφορία που προκάλεσαν τεχνηέντως οι μεγιστάνες των μουμουέ δεν αγγίζει ούτε κατά κεραία τον Ελληνα εργαζόμενο. Από το ευρώ ωφελούνται οι κερδοσκόποι, οι χρηματιστές και οι οσφυοκάμπτες της υποταγής.
ΤΟ ΕΥΡΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ
Οι τυμπανοκρουσίες της εισόδου στην ΟΝΕ και στο ευρωνόμισμα, αλλά και οι σκεπτικισμοί, προβληματισμοί και ενθουσιασμοί δεν πρόκειται να αλλάξουν την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, η οποία είναι απόλυτα εξαρτημένη στο ξένο κεφάλαιο.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις αποκρύπτουν από τον ελληνικό λαό ότι οι συνέταιροί μας, από την είσοδό μας στην ΕΟΚ-Ε.Ε., έως σήμερα, δεν θέλουν ούτε τη βιομηχανική ούτε την αγροτική ανάπτυξη της χώρας. Μας θέλουν μονάχα ως θέρετρο για να περνούν τις διακοπές τους. Γι' αυτό το λόγο και είναι υποβαθμισμένη έως ανύπαρκτη η αξιοποίηση (βιομηχανική και βιοτεχνική) κυρίως των τεραστίων αποθεμάτων σε βωξίτες (αλουμίνιο) και χαλαζίες (υαλουργία, μεταλλουργία, πυρίμαχα, κεραμική, ηλεκτρονικά προϊόντα). Γι' αυτό το λόγο και μένουν αναξιοποίητες οι τεράστιες ήπιες και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (αιολική, ηλιακή, υδραυλική, γεωθερμική) που διαθέτει η χώρα μας. Γιατί οι 7 αδελφάδες του πετρελαίου θέλουν εξαρτημένη την Ελλάδα στο πετρέλαιο, που έρχεται από το εξωτερικό. Γι' αυτό και προωθούν την ιδεολογία του αυτοκινήτου και υποχρεώνουν στην κατασκευή των αντιοικονομικών και πολυέξοδων αυτοκινητοδρόμων και εμποδίζουν την ανάπτυξη των ηλεκτροσιδηροδρόμων.
Σε τέσσερα βασικά στοιχεία στηρίζεται η οικονομία κάθε χώρας: Σε πρώτες ύλες. Σε ενέργεια. Σε τεχνολογία. Σε έμψυχο δυναμικό.
Πρώτες ύλες: Υπάρχουν ανυπολόγιστα κοιτάσματα σε βωξίτη, την πρώτη ύλη για όλα τα προϊόντα αλουμινίου. Μια ματιά γύρω μας δείχνει τη μεγάλη χρήση τους. Από το τηγάνι ώς τα φτερά των αεροπλάνων. Το ίδιο και με το γυαλί που προέρχεται από τους χαλαζίες από τους οποίους είναι γεμάτη η χώρα μας.
Ενέργεια: Η χώρα μας, με την πολιτική της υποταγής, υποχρεώνεται να την εισάγει, ενώ οι πηγές ενέργειας είναι αφθονότατες και θα μπορούσαμε να έχουμε φθηνή ενέργεια και να εξάγουμε κιόλας στο εξωτερικό.
Τεχνολογία: Δεν υστερούμε από άλλες χώρες και θα μπορούσαμε να έχουμε και καλύτερη, αν δίνονταν περισσότερα κεφάλαια στην εκπαίδευση και στην έρευνα. Ας σημειωθεί ότι η χώρα μας είναι η τελευταία από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης στη διάθεση κεφαλαίων σ' αυτούς τους τομείς.
Εμψυχο δυναμικό: Το τεχνικό και επιστημονικό δυναμικό της χώρας και στις σημερινές συνθήκες, είναι δυνατόν να επωμιστεί τις ευθύνες αντιμετώπισης ενός τέτοιου έργου.
Υπάρχουν, συνεπώς, όλες οι προϋποθέσεις και οι αναγκαίοι όροι για να δημιουργηθεί μια οικονομία ανάπτυξης της χώρας, ανταγωνιστική, ικανοποιητική για το έθνος, αποδοτική για τους εργαζόμενους και καταλυτική για την ανεργία.
Η υποταγή, όμως, των κυβερνώντων στο ξένο κεφάλαιο εμποδίζει να εφαρμοστεί.
Η ΕΥΡΥΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ
Από τότε που ενταχθήκαμε στην ΕΟΚ, που έγινε Ευρωπαϊκή Ενωση, και στην ΟΝΕ ακούγονται, κατά κόρον, οι φράσεις: «Να μπούμε στην Ευρώπη», «Να γίνουμε Ευρωπαίοι». Δηλαδή, γεωγραφικά η Ελλάδα δεν ανήκει στην Ευρώπη, αλλά σε άλλη ήπειρο και θέλουμε να την... αποσπάσουμε και να την κολλήσουμε στην Ευρώπη!!!
Το παράδοξο, όμως, βρίσκεται και εδράζεται αλλού: στην αντίληψη της υποταγής. Αυτό καταφαίνεται από το γεγονός ότι όσοι ψελλίζουν τις φράσεις αυτές αγνοούν ή κάνουν πως αγνοούν ότι η λέξη Ευρώπη, ως λέξη, ως νόημα, ως πράξη είναι ελληνική.
Η λέξη Ευρώπη προέρχεται από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις ευρύς (πλατύς, ανοιχτός) + οράω (βλέπω) °(μέλλων) όψομαι°ωψ (οφθαλμός)°(γενική) ωπός. Οπότε ευρωπός και ευρώπη που σημαίνει ανοιχτομάτης και ανοιχτομάτα. Στα αρχαία ελληνικά υπάρχουν ώς τα ανθρωπωνύμια Εύρωψ, Εύρωπος, Ευρωπός, Ευρώπη.
Συνεπώς, η λέξη γεννήθηκε στην Ελλάδα. Το νόημά της είναι, επίσης, ολοφάνερα ελληνικό. Οι Ελληνες πρωτοείδαν και πρωτοαντιμετώπισαν τα πράγματα με ανοιχτά μάτια, χωρίς παρωπίδες, με μια πρωτοφανή αντίληψη ευρύτητας. Γι' αυτό το λόγο και δημιούργησαν τις βάσεις των επιστημών και ακόμη πιο πολύ τη φιλοσοφική σκέψη.
Εβλεπαν τα πράγματα με ευρεία αντίληψη, πολυεδρική, πολυσύνθετη, πολυδιάστατη. Οι Ελληνες δεν είχαν και δεν έχουν σχέση με την επίπεδη, μονοδιάστατη, μονοσήμαντη σκέψη, που ανέπτυξαν οι μη Ευρωπαίοι δυτικοί. Γι' αυτό και δημιούργησαν -εφάρμοσαν δηλαδή στην πράξη τις ιδέες τους- τον ξακουστό ελληνικό κλασικό πολιτισμό.
Εμείς, λοιπόν, είμαστε Ευρωπαίοι, χωρίς τις παρωπίδες του δογματισμού που ανέπτυξαν οι δυτικοί. Το μόνο μας πρόβλημα είναι πώς να βγάλουμε αυτές τις παρωπίδες από τους κυβερνώντες τη χώρα μας για να ξαναβρεί η Ελλάδα τον εαυτό της.
Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ
Κι επειδή πολλοί δυτικοί αμφισβητούν τη σχέση αρχαίων Ελλήνων και νεοελλήνων, τους παραθέτω το κείμενο του Στούρε Λιννέρ, καθηγητή Σουηδού, υπεύθυνου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα στη διάρκεια της κατοχής, από το βιβλίο του «Η Οδύσσειά μου» (Min Odysse). Ο Στούρε Λιννέρ έμαθε για τη σφαγή του Διστόμου από τους ναζί, στις 14 Ιουνίου 1944 και ξεκίνησε με τη γυναίκα για τον τόπο του μαρτυρίου. Γράφει:
«Από τις άκρες του δρόμου ανασηκώνονταν γύπες... Σε κάθε δέντρο κατά μήκος του δρόμου και για εκατοντάδες μέτρα κρεμόντουσαν ανθρώπινα σώματα, σταθεροποιημένα με ξιφολόγχες, κάποια εκ των οποίων ήταν ακόμη ζωντανά... Η μυρωδιά ήταν ανυπόφορη... Στο χώμα κείτονταν διασκορπισμένοι εκατοντάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας, από υπερήλικες έως νεογέννητα. Σε πολλές γυναίκες είχαν σχίσει τη μήτρα με την ξιφολόγχη και αφαιρέσει τα στήθη. Αλλες κείτονταν στραγγαλισμένες, με τα εντόσθια τυλιγμένα γύρω από το λαιμό...».
Υστερα από τέσσερις μήνες, ο Στούρε Λιννέρ ξαναπάει στο Δίστομο γιατί, όπως γράφει
«...μια γερμανική μονάδα περικυκλώθηκε από αντάρτες ακριβώς στην περιοχή του Διστόμου. Σκέφτηκα ότι αυτό ίσως θεωρηθεί από τους Ελληνες ως ευκαιρία για αιματηρή εκδίκηση... Ετοίμασα, λοιπόν, φορτηγά με τα αναγκαία τρόφιμα... Οταν φτάσαμε στα όρια του χωριού, μας συνάντησε μια επιτροπή με τον παπά στη μέση... Δίπλα του στεκόταν ο αρχηγός των ανταρτών με πλήρη εξάρτυση. Ο παπάς πήρε το λόγο και μας ευχαρίστησε εκ μέρους όλων που ήρθαμε με τρόφιμα. Επιπλέον πρόσθεσε:
"Εδώ είμαστε όλοι πεινασμένοι, τόσο εμείς οι ίδιοι όσο και οι Γερμανοί αιχμάλωτοι. Τώρα εάν εμείς λιμοκτονούμε, είμαστε τουλάχιστον στον τόπο μας. Οι Γερμανοί δεν έχουν χάσει μόνον τον πόλεμο, είναι επιπλέον και μακριά από την πατρίδα τους. Δώστε τους το φαγητό που έχετε μαζί σας, έχουν μακρύ δρόμο μπροστά τους"».
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
* Η ευρηματική διάταξη του τίτλου ανήκει στον Μανώλη Γλέζο
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
Ο Στούρε Λιννέρ γεννήθηκε στη Στοκχόλμη το 1917. Απέκτησε τον τίτλο του υφηγητή της ελληνικής γλώσσας στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλας το 1943 και του καθηγητή το 1992. Κατά την περίοδο 1943-45 εργάστηκε στα πλαίσια της διεθνούς βοήθειας προς την Ελλάδα. (...) Το 1960 ο Στούρε Λιννέρ έγινε αναπληρωτής γενικός γραμματέας του ΟΗΕ (...). Ο Στούρε Λιννέρ είναι έξοχος γνώστης του ελληνικού πολιτισμού και εξέδωσε μεταξύ άλλων τα βιβλία, "Η Φρεντερίκα Μπρέμερ στην Ελλάδα" (1964), "Όμηρος" (1985) καθώς και μια σειρά εισαγωγές στην αρχαία λογοτεχνία. Εξέδωσε επίσης το βιβλίο "Η γέννηση της Ευρώπης" (1961) και τα απομνημονεύματά του με τον τίτλο "Η Οδύσσειά μου" (1982). (από perizitito.gr)
(πηγή)
Παρακάτω βάζω ολόκληρη την αναφορά του Στούρε Λιννέρ στο Δίστομο, που αποσπάσματά της αναφέρει πιο πάνω ο Μανώλης Γλέζος, γιατί αξίζει να διαβαστεί ολόκληρη:
(εκεί υπάρχει στα ελληνικά και στα γερμανικά)
Η MΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ (113)Ο επικεφαλής του ∆ιεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα για τη σφαγή του ∆ιστόµου
Ο επικεφαλής του ∆ιεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα, Σουηδός Στούρε Λιννέρ, στο βιβλίο του "Η Οδύσσειά µου" γράφει:
Παντρευτήκαµε στις 14 Ιουνίου. Ο υπεύθυνος της ελληνικής επιτροπής, Έµιλ Σάντστροµ, παρέθεσε γαµήλιο γεύµα προς τιµήν µας. Αργά το βράδυ µε πλησίασε και µε αποµάκρυνε από τα γέλια και τις φωνές, προς µια γωνιά όπου θα µπορούσαµε να µιλήσουµε οι δυο µας.
Μου έδειξε ένα τηλεγράφηµα που µόλις είχε λάβει: οι Γερµανοί έσφαζαν για τρεις ηµέρες τον πληθυσµό του ∆ιστόµου, στην περιοχή των ∆ελφών, και στη συνέχεια πυρπόλησαν το χωριό. Πιθανοί επιζώντες είχαν ανάγκη άµεσης βοήθειας. Το ∆ίστοµο ήταν µέσα στα όρια της περιοχής την οποία, την εποχή εκείνη, ήµουν αρµόδιος να τροφοδοτώ µε τρόφιµα και φάρµακα. Έδωσα µε τη σειρά µου το τηλεγράφηµα στην Κλειώ να το διαβάσει, εκείνη έγνεψε κι έτσι αποχωρήσαµε διακριτικά από τη χαρούµενη γιορτή.
Περίπου µα ώρα αργότερα ήµασταν καθ’ οδόν µέσα στη νύχτα. Απαιτήθηκε ανυπόφορα µεγάλο χρονικό διάστηµα έως ότου διασχίσουµε τους χαλασµένους δρόµους και τα πολλά µπλόκα για να φτάσουµε, χαράµατα πια, στον κεντρικό δρόµο που οδηγούσε στο ∆ίστοµο.
Από τις άκρες του δρόµου ανασηκώνονταν γύπες από χαµηλό ύψος, αργά και απρόθυµα, όταν µας άκουγαν που πλησιάζαµε. Σε κάθε δέντρο, κατά µήκος του δρόµου και για εκατοντάδες µέτρα, κρεµόντουσαν ανθρώπινα σώµατα, σταθεροποιηµένα µε ξιφολόγχες, κάποια εκ των οποίων ήταν ακόµη ζωντανά. Ήταν οι κάτοικοι του χωριού που τιµωρήθηκαν µε αυτό τον τρόπο: θεωρήθηκαν ύποπτοι για παροχή βοήθειας στους αντάρτες της περιοχής, οι οποίοι επιτέθηκαν σε δύναµη των Ες Ες. Η µυρωδιά ήταν ανυπόφορη.
Μέσα στο χωριό σιγόκαιγε ακόµη φωτιά στα αποκαΐδια των σπιτιών. Στο χώµα κείτονταν διασκορπισµένοι εκατοντάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας, από υπερήλικες έως νεογέννητα. Σε πολλές γυναίκες είχαν σχίσει τη µήτρα µε την ξιφολόγχη και αφαιρέσει τα στήθη, άλλες κείτονταν στραγγαλισµένες, µε τα εντόσθια τυλιγµένα γύρω από το λαιµό.
Φαινόταν σαν να µην είχε επιζήσει κανείς… Μα να! Ένας παππούς στην άκρη του χωριού! Από θαύµα είχε καταφέρει να γλιτώσει τη σφαγή. Ήταν σοκαρισµένος από τον τρόµο, µε άδειο βλέµµα, τα λόγια του πλέον µη κατανοητά. Κατεβήκαµε στη µέση της συµφοράς και φωνάζαµε στα ελληνικά: «Ερυθρός Σταυρός! Ερυθρός Σταυρός! Ήρθαµε να βοηθήσουµε».
Από µακριά µας πλησίασε διστακτικά µια γυναίκα. Μας αφηγήθηκε ότι ένας µικρός αριθµός χωρικών πρόλαβε να διαφύγει προτού ξεκινήσει η επίθεση. Μαζί µε εκείνη αρχίσαµε να τους ψάχνουµε. Αφού ξεκινήσαµε οι τρεις µας, διαπιστώσαµε ότι η γυναίκα είχε πυροβοληθεί στο χέρι. Τη χειρουργήσαµε αµέσως µε χειρουργό την Κλειώ. Ήταν το ταξίδι του µέλιτός µας…
Λίγον καιρό αργότερα η επαφή µας µε το ∆ίστοµο θα αποκτούσε και έναν αξιοσηµείωτο επίλογο. Όταν τα γερµανικά στρατεύµατα κατοχής αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα, δεν πήγαν και τόσο καλά τα πράγµατα, αφού µια γερµανική µονάδα κατάφερε να περικυκλωθεί από αντάρτες ακριβώς στην περιοχή του ∆ιστόµου. Σκέφτηκα ότι αυτό ίσως θεωρηθεί από τους Έλληνες ως ευκαιρία για αιµατηρή εκδίκηση, πόσω µάλλον που η περιοχή εδώ και καιρό είχε αποκοπεί από κάθε παροχή βοήθειας σε τρόφιµα.
Ετοίµασα λοιπόν φορτηγά µε τα αναγκαία τρόφιµα, έστειλα µήνυµα στο ∆ίστοµο για την άφιξή µας και έτσι βρεθήκαµε στο δρόµο για εκεί, για άλλη µια φορά, η Κλειώ και εγώ. Όταν φτάσαµε στα όρια του χωριού, µας συνάντησε µια επιτροπή, µε τον παπά στη µέση. Έναν παλαιών αρχών πατριάρχη, µε µακριά, κυµατιστή, λευκή γενειάδα. ∆ίπλα του στεκόταν ο αρχηγός των ανταρτών, µε πλήρη εξάρτυση. Ο παπάς πήρε το λόγο και µας ευχαρίστησε εκ µέρους όλων που ήρθαµε µε τρόφιµα. Μετά πρόσθεσε:
«Εδώ είµαστε όλοι πεινασµένοι, τόσο εµείς οι ίδιοι, όσο και οι Γερµανοί αιχµάλωτοι. Τώρα, εάν εµείς λιµοκτονούµε, είµαστε τουλάχιστον στον τόπο µας. Οι Γερµανοί δεν έχουν χάσει µόνο τον πόλεµο, είναι επιπλέον και µακριά από την πατρίδα τους. ∆ώστε τους το φαγητό που έχετε µαζί σας, έχουν µακρύ δρόµο µπροστά τους». Σ’ αυτή του τη φράση γύρισε η Κλειώ το βλέµµα της και µε κοίταξε. Υποψιαζόµουν τι ήθελε να µου πει µε αυτό το βλέµµα, αλλά δεν έβλεπα πλέον καθαρά. Απλά στεκόµουν κι έκλαιγα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου