Καλημέρα... χρωστάμε ακόμα τη γιορτή!

Πάνω το σκίτσο του Carlos Latuff από το σπάσιμο του εμπάργκο το 2008

Κάτω, προχθεσινή εικόνα (από ΑΥΓΗ) σε παραλία της Γάζας, όπου σημαίες κι αποκλεισμένοι απέμειναν μάταια να περιμένουν μια ανάσα...

Κι αυτά τα σπόρια στην άκρη τρέχουν, παίζουν... Τους χρωστάμε τη γιορτή!

"Χρωστάμε τη γιορτή" από το cd "Δίψα" 2004

ερμηνεία: Νίκος Πορτοκάλογλου

Ανδριάνα Μπάμπαλη, Νίκος Ζιώγαλας

Στίχοι, μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου

Θυμάσαι της κιθάρας μου τον ήχο

σ’ ένα υπόγειο κρύο και στενό

Θυμάσαι που κρυβόμασταν στον κήπο

και βλέπαμε το δρόμο φωτεινό

Είναι όλοι οι δρόμοι ακόμη άγνωστοι και ξένοι,

είναι όλοι οι δρόμοι ακόμη μπρος μας ανοικτοί...

Όλος ο κόσμος είναι εδώ και περιμένει

κι εμείς ακόμα του χρωστάμε τη γιορτή!

Θυμάσαι που κοιμόμασταν στην άμμο,

κάτω από έναν αντάρτη ουρανό

Ήρθα απόψε ένα δώρο να σου κάνω,

μην μ’ αφήνεις έξω θα βραχώ

Είναι όλοι οι δρόμοι ακόμη άγνωστοι και ξένοι,

είναι όλοι οι δρόμοι ακόμη μπρος μας ανοικτοί...

Όλος ο κόσμος είναι εδώ και περιμένει

κι εμείς ακόμα του χρωστάμε τη γιορτή!

Τι θυμώνεις τώρα, τι λυπάσαι;

Τι μου μιλάς για το χαμένο θησαυρό;

Αν αξίζει κάτι να θυμάσαι

είναι μόνο το ρεφρέν που θα σου πω:

Είναι όλοι οι δρόμοι ακόμη άγνωστοι και ξένοι,

είναι όλοι οι δρόμοι ακόμη μπρος μας ανοικτοί...

Όλος ο κόσμος είναι εδώ και περιμένει

κι εμείς ακόμα του χρωστάμε τη γιορτή!

Θυμάσαι, που κρυβόμασταν στον κήπο

και βλέπαμε το δρόμο φωτεινό...