 |
| (πηγή) |
Έλλειψη ψυχραιμίας δείχνει η χθεσινή εμφάνιση του πρωθυπουργού στη Βουλή. Απαντώντας σε ερώτηση του Αλ. Τσίπρα, κατέφυγε σε επιχειρήματα που απευθύνονται στο καφενείο και όχι στη Βουλή. Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ άσκησε δριμεία κριτική, καταλογίζοντας στον πρωθυπουργό ότι με την πολιτική του εξυπηρετεί τις επιδιώξεις των ΗΠΑ να παρέμβουν στον ευρωπαϊκό χώρο με μοχλό το ΔΝΤ. Πρόκειται για πολιτική κριτική, στην οποία ο πρωθυπουργός θα μπορούσε, αν διέθετε, να αντιπαραθέσει επιχειρήματα.
Αντ' αυτού, ο κ. Παπανδρέου κατέφυγε σε φθηνές κουβέντες, ισχυριζόμενος ούτε λίγο ούτε πολύ ότι αν δεν υποδουλωνόταν η χώρα στο ΔΝΤ, δεν θα πληρώνονταν οι μισθοί των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ! Ο κ. Παπανδρέου έκανε φυγή προς τα πίσω, αναζητώντας πολιτική ενίσχυση στον μύθο του Ανδρέα Παπανδρέου. Προσπάθησε να υποβαθμίσει την πολιτική κριτική διαστρέφοντάς την σε προσωπική επίθεση, ισχυριζόμενος ότι αμφισβητείται ο πατριωτισμός του.
Δικαίωμα του πρωθυπουργού είναι να επιλέγει το ήθος και το ύφος της αντιπαράθεσης. Πρέπει να γνωρίζει, όμως, ότι το προηγούμενο του Ελ Σιντ έχει ιστορικά ξεπεραστεί. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ διατηρεί μόνο τον κληρονομικό χαρακτήρα του παπανδρεϊκού οικοδομήματος. Αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει τους πολίτες, οι οποίοι καθημερινά διαπιστώνουν ότι το μνημονιακό ΠΑΣΟΚ ανατρέπει κατακτήσεις που συνδέθηκαν με την προηγούμενη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Η ενίσχυση του παπανδρεϊκού προφίλ του ΠΑΣΟΚ αποσκοπεί στη συσπείρωση της σκληρής κομματικής επιρροής, που, ακόμα κι αυτή, μοιάζει να κάμπτεται, καθώς δεν αναγνωρίζει τίποτα από την ιστορική φυσιογνωμία στη σημερινή νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη του κόμματος. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι οι σταθερότεροι σύμμαχοι του κ. Παπανδρέου είναι ο Κ. Μητσοτάκης και ο Γ. Καρατζαφέρης. Ας μην επιχειρεί, λοιπόν, φτηνό αντιπερισπασμό ξαναζεσταίνοντας το παραμύθι ότι η αριστερά συνεργάζεται με τη δεξιά.
Η χθεσινή εμφάνιση του πρωθυπουργού θυμίζει και πάλι προεκλογικού τύπου παρουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου