Ποιοί ζητούν αίμα στην αρένα...

Οσο πιο σκληρά γίνονται τα μέτρα της κυβέρνησης τόσο πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν εδώ και τώρα τιμωρία των «υπευθύνων» και απαιτούν «να κάτσουν στο σκαμνί οι ένοχοι». Το σύνθημα δόθηκε από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο οποίος, εκφράζοντας το κοινό αίσθημα, ζήτησε από τον πρωθυπουργό «να παταχθούν όλοι αυτοί που πλούτισαν σε βάρος του ελληνικού λαού», διότι «το αίσθημα της ανομίας είναι διαλυτικό μιας δημοκρατικής κοινωνίας». (από iospress)

Τη σκυτάλη πήραν τα πρωινάδικα, τα μεσημεριανάδικα και τα βραδινά της τηλεόρασης υποδεικνύοντας κατά βούληση υποψήφιους για λιντσάρισμα. Οι πιο προσεκτικοί αναλυτές περιορίζονται σε γενικές καταγγελίες και ευχές, αλλά οι περισσότεροι δεν διστάζουν να μιλούν με ονόματα, καταγγέλλοντας πρώην πρωθυπουργούς, υπουργούς και κόμματα συλλήβδην.

Μόνο που αυτό που παρουσιάζεται ως πάνδημο αίτημα δεν είναι τίποτα άλλο παρά η συνήθης τακτική του «αποδιοπομπαίου τράγου» η απόδοση δηλαδή σε κάποια μεμονωμένα πρόσωπα από το παρελθόν της ευθύνης για όσα συμβαίνουν σήμερα. Τα μέσα ενημέρωσης και οι τηλεπαρουσιαστές που επιμένουν σ’ αυτή την εκστρατεία «κάθαρσης» θέλουν καταρχήν να εξασφαλίσουν τα δικά τους νώτα, δηλαδή τη δική τους «ατιμωρησία», εφόσον ήταν εκείνοι που υποστήριζαν τόσα χρόνια με φανατισμό την ακολουθούμενη οικονομική πολιτική. Και δεν διστάζουν να ετοιμάσουν την αγχόνη για τον πρώην πρωθυπουργό, οι ίδιοι που μέχρι το φθινόπωρο τον λιβάνιζαν προβάλλοντας μια φορά τη βδομάδα δημοσκοπήσεις για την «καταλληλότητά» του. Από την άλλη μεριά, οι ίδιοι τηλεαναλυτές υποθάλπουν τη δημιουργία ενός συλλογικού αισθήματος ενοχής, εφόσον όλοι «κάπου παρανομήσαμε». Μ’ αυτό τον τρόπο διευκολύνεται η στήριξη των σκληρών μέτρων εφόσον όλοι οι αμαρτωλοί πρέπει να υποστούμε τη δίκαιη τιμωρία.

Πρόκειται για οργανωμένη επιχείρηση αποπροσανατολισμού των πολιτών. Γιατί ο λόγος που οδηγήθηκε η δημοσιονομική κρίση της χώρας σε ακραίο σημείο δεν είναι ότι κάποιοι «τα έφαγαν» με παράνομους τρόπους. Συνέβη κι αυτό, αλλά τα ποσά που δαπανήθηκαν για τον πλουτισμό των ημετέρων ήταν ελάχιστα μπροστά σ’ αυτά που στερήθηκε το δημόσιο από τις επίσημες, νόμιμες και θεσμοθετημένες φοροαπαλλαγές και διευκολύνσεις που έγιναν καθεστώς τις τελευταίες δεκαετίες. Αλλά αυτό το καθεστώς δεν το θίγει ούτε η «τρόικα» ούτε βέβαια η κυβέρνηση. Το αντίθετο μάλιστα. Ετοιμάζεται να μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές των κερδών στις εταιρείες, ενώ δεν συζητά καν την αναθεώρηση των δεκάδων φοροαπαλλαγών που διατηρούνται σκανδαλωδώς για τους εφοπλιστές.

Μ’ αυτή την έννοια, οι σημερινοί «ένοχοι» δεν είναι άλλοι από την ίδια την κυβέρνηση και όσοι από το πολιτικό σύστημα παρουσιάζουν τα σημερινά μέτρα ως ανηφορικό μονόδρομο που πρέπει να τον βαδίσουν εκείνοι που ούτως ή άλλως συνεισέφεραν το μεγάλο μερίδιο στα δημόσια έσοδα. Οσοι δείχνουν προς τα πίσω, υποδεικνύοντας το φαύλο πολιτικό προσωπικό του παρελθόντος και εισηγούμενοι τον ανασκολοπισμό ορισμένων στο σωρό, πρώτα πρώτα αποδέχονται την ίδια λογική των μέτρων.

«Πρέπει πρώτα να κλείσουμε τους λογαριασμούς μας με το παρελθόν, στέλνοντας τους πρωταίτιους της βαθιάς κρίσης στο εδώλιο του κατηγορουμένου», έγραφε στο κύριο άρθρο του την περασμένη Κυριακή ο Νίκος Χατζηνικολάου. «Πρέπει να δώσουν λόγο για τις άθλιες και προδοτικές τους πράξεις. Και παράλληλα πρέπει να ανοίξουν επιτέλους οι τραπεζικοί λογαριασμοί των επίορκων πολιτικών, για να δημευθούν περιουσίες όσων κατέκλεψαν την ταλαίπωρη πατρίδα».

Μιλάμε δηλαδή για «προδότες», «επίορκους» και «δημεύσεις περιουσιών». Οσο κι αν ακούγεται ανακουφιστικά, η πρόταση δεν παύει να κρύβει την πραγματικότητα.

Θυμίζει έντονα τη χρήση των ίδιων μεθόδων σε περιόδους μεγάλων εθνικών κρίσεων. Θυμίζει τον απαγχονισμό από τους Γερμανούς λίγων μαυραγοριτών στην πλατεία Αγάμων, όταν η δυσβάστακτη κατοχή οδηγούσε τον λαό στην αντίσταση. Θυμίζει ακόμα την απόφαση της χούντας του Ιωαννίδη να οδηγήσει στο εδώλιο τον (επίσης) αρχιπραξικοπηματία Μπαλόπουλο, καταλογίζοντάς του την εισαγωγή σάπιων κρεάτων στη χώρα.

Ούτε η «θυσία» των συνεργατών τους μαυραγοριτών έσωσαν τους Γερμανούς, ούτε η διαπόμπευση του Μπαλόπουλου προσέδωσε λαϊκό έρεισμα στον Ιωαννίδη. Εξαρτάται από την αντίδραση των πολιτών στην επιβολή του πρωτοφανούς αντιλαϊκού πακέτου μέτρων αν αυτή τη φορά θα αρκεστούμε στο αίμα που είναι έτοιμοι να χύσουν στην αρένα οι μέχρι χτες ομοτράπεζοι και μυστικοσύμβουλοι υπουργών και πρωθυπουργών.