Φίλη, μου έστειλε στο email μια απάντηση ("από τήν θέση τού αναρχικού") στο παραπάνω άρθρο. Είναι του Παναγιώτη Παπαδόπουλου (Κάϊν) και την αναρτώ κι εδώ ως ελπιδοφόρο δείγμα πως δεν έχουν σαλτάρει όλοι σε αυτή τη χώρα, όπως όσοι φτάνουν απ' τους μεν να βαφτίζουν την φασιστική τυφλή βία ως "επαναστατική" πρακτική κι απ' τους δε πως η αριστερά και οι διεκδικούντες ένα καλύτερο αύριο ευθύνονται δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακία...
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΚΑΘΕ ΜΗΔΕΝΙΣΤΙΚΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΑΘΑΡΜΑ ΠΟΥ ΑΠΑΞΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ MARFIN BANK
και η μηδενιστικη φασιζουσα βια ή αντιβια επωαζει νεους φασισμους,αλλα και η ανοχη και σιωπη των κοινωνιων στην θεσμοθετημενη βια των κρατων και οικονομικων ελιτ
(μια απαντηση σε αρθρο του Πασχου Μανδραβελλη σχετικα με τα τελευταια γεγονοτα)
Πάσχο θυμάσαι πώς όταν έγινε η επίθεση εναντίον σου στήν Νομική στάθηκα σάν συμπαραστάτης σου μέ προσωπικό μου δημοσιευμένο κείμενο έχοντας τήν άποψη (καί αυτό θά τό έκανα γιά τόν καθένα,ακόμα καί γιά ένα φασίστα πού δίνει διάλεξη) πώς κανείς δέν έχει τό δικαίωμα νά ρίχνει αυγά,γιαούρτια ή ξύλο στήν όποια άποψη, όσο διαφορετική καί αντίθετη κι άν τυχαίνει νά είναι από τίς δικές μας.
Ξέρεις πολύ καλά τίς "μάχες" πού έχω δώσει στά "στερνά"(γιατί στά "πρώτα" καί εγώ δέν απέφυγα, ως ένα μικρό βαθμό, λανθασμένες καί άστοχες επιλογές ή θέσεις) καί ειδικά απευθυνόμενος πρός τόν αναρχικό χώρο σχετικά μέ όλες αυτές τίς φασίζουσες καί καταστροφικές δράσεις (γιά τόν ίδιο τόν αναρχισμό,γιά τήν ίδια τήν κοινωνία) πού γιγαντώνουν καί κάνουν απροσπέραστο καί χαλύβδινο τό τέρας τής βαρβαρότητας, τής αδικίας καί τής εξουσίας απ΄άνθρωπο σέ άνθρωπο.
Η εξουσία, όπως γνωρίζεις, δέν "υποφέρει" απ΄αυτά, χύνει καί μερικά ψεύτικα δάκρυα στό κοινοβούλιο ή στήν Σταδίου γιά τά θύματα τής τυφλής βίας καί ....συνεχίζει στό επόμενο νομοσχέδιο χωρίς νά ρωτήσει η "αυθεντία τού εκλεγμένου σωτήρα" φυσικά γιά κανένα της βήμα.
Αποφασίζει γιά μάς χωρίς εμάς, γράφοντας εκεί πού ξέρεις τήν "συμμετοχική δημοκρατία", τίς διαφωνίες ή τίς ενστάσεις μας!
Ψεκάζει, καταστέλλει, δέρνει, βασανίζει, κόβει συντάξεις καί μισθούς, δέν θίγει τίς δικές της συνταγματικές απολαβές, ασυλίες, "πόθεν έσχες" καί προνόμια, εξασφαλίζει καί σέ δύο τετραετίες τήν βουλευτική σύνταξη καί ....αντίο. Οι από τά κάτω θυματοποιούνται καί καίγονται στ΄αμπάρια γιά τό βόλεμα καί τήν ξενάγηση τών από τά πάνω στούς κρεμαστούς κήπους τού καπιταλιστικού "παράδεισου". Συνεχίζει νά επωφελείται από τήν διασπορά τού τρόμου, από τήν διάχυση τού τυφλού εμφυλίου μίσους στόν κοινωνικό ιστό, καλλιεργώντας τήν στρατηγική τής έντασης γιά νά οπλίσει τήν δική της καθημερινή τρομοκρατία.
Μιλώ, γιά τήν χειρότερη καί θεσμοθετημένη τρομοκρατία μέ κεφαλαία, γιά τήν επισφάλεια τών πολιτών γύρω από τό καθεστώς επιβίωσης, τήν ανεργία, τήν φτώχεια, τήν ακρίβεια, τόν πολιτιστικό καί οικολογικό εφιάλτη.
Δράσεις από " δράσεις" όμως Πάσχο όπως καί νά τό κάνουμε, έχει διαφορά.
Γιατί καί ανάγκη σήμερα είναι οι άνθρωποι νά εκφρασθούν απέναντι σέ αυτούς πού κακοδιαχειρίζονται τίς τύχες καί τις ζωές τους,αλλά καί έτσι κατεβαίνει τό ποτάμι γιά νά μήν στεγνώσει η ιστορία, έτσι αλλάζει τό πρόσωπο τής κατήφειας, τής υποταγής καί τής απελπισίας σέ πρόσωπο αλληλεγγύης, κοινοτισμού καί ανθρωπιάς.
Αν προσέξεις στό διαδίκτυο(καί στό athens indymedia) τίς τελευταίες ώρες καί μέ αφορμή τήν φασιστοεπίθεση στήν τράπεζα Μαρφίν καί τόν θάνατο τριών συνανθρώπων μας εργαζομένων, εκφράζεται, ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά, από τό στόμα τών συντρόφων (γιατί αναρχικός χώρος δέν είναι όλο αυτό τό προβοκατόρικο νετσαγιεφικό και στιρνερίστικο φύραμα καί τό "μπλάκ μπλόκ" πού νομιμοποιούν μέ τόν σεχταρισμό τους τίς επιθέσεις τού Κράτους καί τό δόγμα τής "συλλογικής ευθύνης" ενάντια σέ όλους τούς αναρχικούς) ένας ουσιαστικός λόγος καί σέ αρκετές περιπτώσεις ως αυτοκριτική γιά τό "πώς φθάσαμε μέχρι εδώ" καί επαναπροσδιορισμού τής πολιτικής δράσης η οποία χωρίς τήν ηθική καί κοινωνική της διάσταση ανοίγει τόν δρόμο σέ νέους φασισμούς καί παραδίδει τίς κοινωνίες στόν πόλο τού ακραίου συντηρητισμού καί τού ολοκληρωτισμού τής απάθειας καί τής αφασίας γιά ότι καθορίζει τό παρόν καί τό μέλλον τής διαδρομής τής ανθρώπινης ζωής,γιά τήν σκλαβιά ή τήν ελευθερία!
Αρα,τό αρνητικό δέν είναι γιά τίς κοινωνίες η θυμωμένη παρουσία τους στούς δρόμους ή τά πανώ μέσα ή έξω από τόν ναό τής "δημοκρατίας".
Αρνητικό είναι μηδενιστικές καί εγκληματικές ενέργειες πού επιστρέφουν ξανά αυτή τήν οργή καί τήν αφύπνιση ξανά νά βουλιάξει καί νά ναρκωθεί πίσω στόν "καναπέ", στήν αδιαφορία, στόν ατομικισμό, στήν παραίτηση, στήν ιδιώτευση.
Στό τηλεκοντρόλ, στούς τέσσερις τοίχους, στήν "θεραπεία" τής κατανάλωσης, στήν καθήλωση καί στήν αναπηρική καρέκλα τής απογοήτευσης καί του ωχαδερφισμού!
Μέ λίγα λόγια,αυτόν τόν καναπέ(νεκροφόρα) πού έχει κατασκευάσει τό αστικό καθεστώς καί η οικονομική χούντα τού πλανήτη γιά νά "ξαπλώνει" όσους τόλμησαν νά εξεγερθούν καί νά φωνάξουν τό δικό τους "όχι" ενάντια στίς ασύλληπτες γιάφκες καί συμμορίες πού μετά τό φονικό καί τήν ληστεία, ζητούν καί "κοινωνική συναίνεση" καί συμμετοχή στό "εθνικό χρέος"!
Καί γδαρμένος καί φιμωμένος;
Καί γιά μένα αυτή ακριβώς η ιδιώτευση (όπως καί η άλλη ιδιώτευση πού σωστά αναφέρεις, η καταφυγή στήν κτηνώδη βία τών διάφορων τσογλανιών πού υποδύονται γιά λογαριασμό τού θεάματος τόν "αγωνιστή", σκυλεύοντας πορείες, αιτήματα, θυμούς καί αγωνίες) είναι τό πρόσφορο "μαξιλάρι" γιά νά επωασθεί τό αυγό τού φιδιού!
μέ σεβασμό αλλά καί απαντώντας στήν άλλη άποψη
Παπαδόπουλος Παναγιώτης (Κάϊν)
μεμονωμένο άτομο από τό αναρχικό/ελευθεριακό κίνημα
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ MARFIN BANK
και η μηδενιστικη φασιζουσα βια ή αντιβια επωαζει νεους φασισμους,αλλα και η ανοχη και σιωπη των κοινωνιων στην θεσμοθετημενη βια των κρατων και οικονομικων ελιτ
(μια απαντηση σε αρθρο του Πασχου Μανδραβελλη σχετικα με τα τελευταια γεγονοτα)
Πάσχο θυμάσαι πώς όταν έγινε η επίθεση εναντίον σου στήν Νομική στάθηκα σάν συμπαραστάτης σου μέ προσωπικό μου δημοσιευμένο κείμενο έχοντας τήν άποψη (καί αυτό θά τό έκανα γιά τόν καθένα,ακόμα καί γιά ένα φασίστα πού δίνει διάλεξη) πώς κανείς δέν έχει τό δικαίωμα νά ρίχνει αυγά,γιαούρτια ή ξύλο στήν όποια άποψη, όσο διαφορετική καί αντίθετη κι άν τυχαίνει νά είναι από τίς δικές μας.
Ξέρεις πολύ καλά τίς "μάχες" πού έχω δώσει στά "στερνά"(γιατί στά "πρώτα" καί εγώ δέν απέφυγα, ως ένα μικρό βαθμό, λανθασμένες καί άστοχες επιλογές ή θέσεις) καί ειδικά απευθυνόμενος πρός τόν αναρχικό χώρο σχετικά μέ όλες αυτές τίς φασίζουσες καί καταστροφικές δράσεις (γιά τόν ίδιο τόν αναρχισμό,γιά τήν ίδια τήν κοινωνία) πού γιγαντώνουν καί κάνουν απροσπέραστο καί χαλύβδινο τό τέρας τής βαρβαρότητας, τής αδικίας καί τής εξουσίας απ΄άνθρωπο σέ άνθρωπο.
Η εξουσία, όπως γνωρίζεις, δέν "υποφέρει" απ΄αυτά, χύνει καί μερικά ψεύτικα δάκρυα στό κοινοβούλιο ή στήν Σταδίου γιά τά θύματα τής τυφλής βίας καί ....συνεχίζει στό επόμενο νομοσχέδιο χωρίς νά ρωτήσει η "αυθεντία τού εκλεγμένου σωτήρα" φυσικά γιά κανένα της βήμα.
Αποφασίζει γιά μάς χωρίς εμάς, γράφοντας εκεί πού ξέρεις τήν "συμμετοχική δημοκρατία", τίς διαφωνίες ή τίς ενστάσεις μας!
Ψεκάζει, καταστέλλει, δέρνει, βασανίζει, κόβει συντάξεις καί μισθούς, δέν θίγει τίς δικές της συνταγματικές απολαβές, ασυλίες, "πόθεν έσχες" καί προνόμια, εξασφαλίζει καί σέ δύο τετραετίες τήν βουλευτική σύνταξη καί ....αντίο. Οι από τά κάτω θυματοποιούνται καί καίγονται στ΄αμπάρια γιά τό βόλεμα καί τήν ξενάγηση τών από τά πάνω στούς κρεμαστούς κήπους τού καπιταλιστικού "παράδεισου". Συνεχίζει νά επωφελείται από τήν διασπορά τού τρόμου, από τήν διάχυση τού τυφλού εμφυλίου μίσους στόν κοινωνικό ιστό, καλλιεργώντας τήν στρατηγική τής έντασης γιά νά οπλίσει τήν δική της καθημερινή τρομοκρατία.
Μιλώ, γιά τήν χειρότερη καί θεσμοθετημένη τρομοκρατία μέ κεφαλαία, γιά τήν επισφάλεια τών πολιτών γύρω από τό καθεστώς επιβίωσης, τήν ανεργία, τήν φτώχεια, τήν ακρίβεια, τόν πολιτιστικό καί οικολογικό εφιάλτη.
Δράσεις από " δράσεις" όμως Πάσχο όπως καί νά τό κάνουμε, έχει διαφορά.
Γιατί καί ανάγκη σήμερα είναι οι άνθρωποι νά εκφρασθούν απέναντι σέ αυτούς πού κακοδιαχειρίζονται τίς τύχες καί τις ζωές τους,αλλά καί έτσι κατεβαίνει τό ποτάμι γιά νά μήν στεγνώσει η ιστορία, έτσι αλλάζει τό πρόσωπο τής κατήφειας, τής υποταγής καί τής απελπισίας σέ πρόσωπο αλληλεγγύης, κοινοτισμού καί ανθρωπιάς.
Αν προσέξεις στό διαδίκτυο(καί στό athens indymedia) τίς τελευταίες ώρες καί μέ αφορμή τήν φασιστοεπίθεση στήν τράπεζα Μαρφίν καί τόν θάνατο τριών συνανθρώπων μας εργαζομένων, εκφράζεται, ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά, από τό στόμα τών συντρόφων (γιατί αναρχικός χώρος δέν είναι όλο αυτό τό προβοκατόρικο νετσαγιεφικό και στιρνερίστικο φύραμα καί τό "μπλάκ μπλόκ" πού νομιμοποιούν μέ τόν σεχταρισμό τους τίς επιθέσεις τού Κράτους καί τό δόγμα τής "συλλογικής ευθύνης" ενάντια σέ όλους τούς αναρχικούς) ένας ουσιαστικός λόγος καί σέ αρκετές περιπτώσεις ως αυτοκριτική γιά τό "πώς φθάσαμε μέχρι εδώ" καί επαναπροσδιορισμού τής πολιτικής δράσης η οποία χωρίς τήν ηθική καί κοινωνική της διάσταση ανοίγει τόν δρόμο σέ νέους φασισμούς καί παραδίδει τίς κοινωνίες στόν πόλο τού ακραίου συντηρητισμού καί τού ολοκληρωτισμού τής απάθειας καί τής αφασίας γιά ότι καθορίζει τό παρόν καί τό μέλλον τής διαδρομής τής ανθρώπινης ζωής,γιά τήν σκλαβιά ή τήν ελευθερία!
Αρα,τό αρνητικό δέν είναι γιά τίς κοινωνίες η θυμωμένη παρουσία τους στούς δρόμους ή τά πανώ μέσα ή έξω από τόν ναό τής "δημοκρατίας".
Αρνητικό είναι μηδενιστικές καί εγκληματικές ενέργειες πού επιστρέφουν ξανά αυτή τήν οργή καί τήν αφύπνιση ξανά νά βουλιάξει καί νά ναρκωθεί πίσω στόν "καναπέ", στήν αδιαφορία, στόν ατομικισμό, στήν παραίτηση, στήν ιδιώτευση.
Στό τηλεκοντρόλ, στούς τέσσερις τοίχους, στήν "θεραπεία" τής κατανάλωσης, στήν καθήλωση καί στήν αναπηρική καρέκλα τής απογοήτευσης καί του ωχαδερφισμού!
Μέ λίγα λόγια,αυτόν τόν καναπέ(νεκροφόρα) πού έχει κατασκευάσει τό αστικό καθεστώς καί η οικονομική χούντα τού πλανήτη γιά νά "ξαπλώνει" όσους τόλμησαν νά εξεγερθούν καί νά φωνάξουν τό δικό τους "όχι" ενάντια στίς ασύλληπτες γιάφκες καί συμμορίες πού μετά τό φονικό καί τήν ληστεία, ζητούν καί "κοινωνική συναίνεση" καί συμμετοχή στό "εθνικό χρέος"!
Καί γδαρμένος καί φιμωμένος;
Καί γιά μένα αυτή ακριβώς η ιδιώτευση (όπως καί η άλλη ιδιώτευση πού σωστά αναφέρεις, η καταφυγή στήν κτηνώδη βία τών διάφορων τσογλανιών πού υποδύονται γιά λογαριασμό τού θεάματος τόν "αγωνιστή", σκυλεύοντας πορείες, αιτήματα, θυμούς καί αγωνίες) είναι τό πρόσφορο "μαξιλάρι" γιά νά επωασθεί τό αυγό τού φιδιού!
μέ σεβασμό αλλά καί απαντώντας στήν άλλη άποψη
Παπαδόπουλος Παναγιώτης (Κάϊν)
μεμονωμένο άτομο από τό αναρχικό/ελευθεριακό κίνημα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου