Ποιος είναι Γκοτζαμάνης;

σκίτσο Τάσου Αναστασίου από την Αυγή

του Θανάση Καρτερού

από την Αυγή

Πολλά μπορεί να καταλογίσει κανείς στον Γιώργο Πεταλωτή, αλλά όχι ότι δεν ξέρει ιστορία. Παρά το σχετικά νεαρό της ηλικίας του -έτος γεννήσεως το 1974 αναφέρει το βιογραφικό του- και για τις αντισυγκεντρώσεις του αλήστου μνήμης παρακράτους είναι ενημερωμένος και τον ρόλο του τρικύκλου στον τετραγωνισμό του εθνικόφρονος κύκλου γνωρίζει, αλλά και το όνομα Γκοτζαμάνης ξέρει τι σημαίνει.

Η ιστορική του κατάρτιση όμως δεν τον εμποδίζει δυστυχώς να πέφτει σε λάθη. Προφανώς επειδή έχει τον τελευταίο καιρό νεύρα και τα νεύρα δεν βοηθούν, ως γνωστόν, ούτε την πέψη, αλλά ούτε και την αφομοίωση της ιστορικής εμπειρίας. Μας προκύπτει έτσι στοχαστής -ας μην του φάμε το δίκιο-, αλλά νευρικός στοχαστής. Στοχάζεται πάνω στο παρελθόν για να φωτίσει το παρόν, αλλά τον προδίνει τη αδρεναλίνη του.

Διότι δεν είναι δυνατόν να ομιλεί για αριστερούς Γκοτζαμάνηδες. Πρώτον, μπορεί να τον παρεξηγήσουν οι σημερινοί πολιτικοί του σύμμαχοι, οι οποίοι έχουν στο εικονοστάσι τους τον εθνικόφρονα μεταφορέα - κι αυτοί βαράνε άσχημα. Δεύτερο, γιατί το λέιζερ σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να εκλαμβάνεται ως τρίκυκλο. Και τρίτον, διότι έτσι εμμέσως πλην σαφώς εμφανίζει τον εαυτό του ως περίπου... Λαμπράκη.

Όλα αυτά μαζί αποτελούν σοβαρό προσωπικό, ου μην και πολιτικό ατόπημα. Όχι γιατί θίγεται η αριστερά - αυτή μαθημένη είναι από τέτοια. Αλλά γιατί αμαυρώνεται η λαμπρή εικόνα του δράστη. Πού είναι ο ψύχραιμος Πεταλωτής που όλοι μουντζώνουμε τόσο εγκάρδια; Πού είναι ο άνθρωπος που μας διασκεδάζει στα δελτία ειδήσεων, γιατί κάνει το άσπρο μαύρο με τόσο μπρίο; Πού είναι τα κουλουράκια που πλάθει με τα δυο χεράκια να μας τα σερβίρει με τον πικρό καφέ του Μνημονίου;

Το πράγμα μάλιστα γίνεται ακόμα σοβαρότερο, αν αναλογιστούμε ότι ο Πεταλωτής είναι κυβερνητικός εκπρόσωπος. Διά στόματός του ομιλεί όχι μόνο η κυβέρνηση, αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Θα έπρεπε να φροντίζει λοιπόν να ξεσπάει τα νεύρα του στο σπίτι ή εν πάση περιπτώσει σε στενό κύκλο. Διαφορετικά εμφανίζει τον εμφανώς ευγενή Παπανδρέου ως αφανώς έτοιμο να σύρει στους αντιπάλους του όσα σέρνει η σκούπα.

Εκτός πια κι αν πρόκειται για «γραμμή». Εναρμονισμένη με την κυβερνητική ανακοίνωση (γαβ-γαβ) κατά των ΜΜΕ και της αριστεράς. Αλλά τότε ποιος είναι ο Γκοτζαμάνης;