Απεργία - μεταίχμιο

(πηγή)

από την Αυγή

Η πανελλαδική κινητοποίηση της Τετάρτης σηματοδοτεί μια νέα αφετηρία κοινωνικών και πολιτικών αγώνων. Στα συλλαλητήρια συμμετείχαν πολίτες που τους προηγούμενους μήνες πρωτοστατούσαν σε κινήματα, όπως π.χ. στο "Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω", στην Κερατέα και σε κλαδικές απεργίες. Η εξέλιξη αυτή, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να προσδώσει σαφέστερα πολιτικά χαρακτηριστικά στις κινητοποιήσεις. Να διασυνδεθούν οι επιμέρους στόχοι με τις κεντρικές επιδιώξεις, την ανατροπή του Μνημονίου και της τροϊκανής κυβέρνησης.

Ενόσω από το μερικό οδηγούμαστε στο γενικό, θα εντείνεται η κρατική καταστολή, όπως φάνηκε και από τη προχθεσινή μετατροπή της πλατείας Συντάγματος σε θάλαμο αερίων.

Η συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ήταν μεγάλη, αλλά, πάντως, κατώτερη σε σχέση με την ένταση των προβλημάτων. Είχε όμως κοινωνικό εύρος, που ήταν ορατό διά γυμνού οφθαλμού με τα κλειστά καταστήματα.

Η σημασία των κινητοποιήσεων καθίσταται ακόμη περισσότερο φανερή, καθώς βρισκόμαστε στην αρχή μιας νέας επίθεσης του κεφαλαίου στα δικαιώματα των εργαζομένων. Και μάλιστα όχι μόνο στην "προβληματική Ελλάδα", αλλά στο σύνολο της Ευρωζώνης, με το περιβόητο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας. Καθίσταται, έτσι, σαφέστερη η ανάγκη να αναζητηθούν λύσεις και συμμαχίες στο πλαίσιο της Ε.Ε., καθώς από τις Βρυξέλλες εκπορεύονται οι νέες πολιτικές και το ευρωπαϊκό πεδίο μπορεί να αποδειχθεί πιο πρόσφορο για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων και γενικότερα των πολιτών. Απ' αυτή τη σκοπιά, η συζήτηση περί επιστροφής στη δραχμή, όταν δεν μεθοδεύεται από επιθετικά τμήματα του κερδοσκοπικού κεφαλαίου, συνιστά αναχρονισμό και αποπροσανατολίζει.

Επειδή ακριβώς βρισκόμαστε σε ένα κοινωνικό - πολιτικό μεταίχμιο, ο κοινός βηματισμός των δυνάμεων της αριστεράς, η στοιχειώδης συμφωνία ότι μια πορεία δεν θα μετατρέπεται σε θέατρο εντυπωσιασμού χάριν επικοινωνιακών σκοπιμοτήτων, ότι θα γνωρίζουμε όλοι από πού ξεκινούμε, ποια πορεία ακολουθούμε και σε ποια πλατεία θα καταλήξουμε, αποτελούν στοιχειώδεις προϋποθέσεις ώστε να οικοδομηθεί η αναγκαία λαϊκή ενότητα.

Η πολιτική και οργανωτική περιφρούρηση είναι αναγκαίος παράγων για να μαζικοποιηθούν οι κινητοποιήσεις, που μετά τα γεγονότα της Marfin, τον περασμένο Μάιο, δέχτηκαν ισχυρό πλήγμα. Μπορούν να αποκτήσουν, έστω βαθμιαία, πειθώ και αποτελεσματικότητα. Πειθώ, γιατί θα οικοδομούν με όρους μαζικού κινήματος εναλλακτικές απαντήσεις στην κρίση. Αποτελεσματικότητα, γιατί δεν θα υποτάσσονται σε στρατηγικές κομματικής καπηλείας και προσωπικής ιδιοτέλειας. Η πλατεία Ταχρίρ δεν προαναγγέλλεται, και μάλιστα τηλεοπτικώς από τα δελτία των οκτώ. Δημιουργείται από τους πολίτες.