Καμίνης όπως Σαρτζετάκης

από AntistaChef

του Άγγελου Μανταδάκη

από την Αυγή

Σίγουρα όταν σου προκύπτουν ζητήματα όπως αυτό με την απεργία πείνας των μεταναστών, οι χειρισμοί δεν είναι εύκολοι. Αλλά όπως έχουμε ξαναπεί στην περίπτωση του Ελαιώνα, ο δήμαρχος είναι για να παίρνει αποφάσεις σαν αιρετός άρχοντας και όχι να αποποιείται τις ευθύνες του και να τα παραπέμπει όλα στους... νόμους και στο Σύνταγμα και στους άλλους.

Στο ζήτημα των μεταναστών, η στάση του κ. Καμίνη ήταν από την αρχή κατώτερη των περιστάσεων. Πολύ περισσότερο σήμερα που τα πράγματα έχουν οδηγηθεί σε οριακό σημείο και η απειλή μιας ανθρώπινης τραγωδίας είναι ορατή. Ο κ. Καμίνης για άλλη μια φορά λησμόνησε τον ρόλο του ως δημάρχου, που καλείται να πάρει θέση υπεύθυνη απέναντι στο πρόβλημα. Και το πρόβλημα δεν είναι η απεργία πείνας των 240 μεταναστών, αλλά ο τρόπος αντιμετώπισής τους από την πολιτεία. Το σχέδιο ψηφίσματος που πρότεινε στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης αλλά και η τοποθέτησή του αντανακλούν μια σκληρή και άτεγκτη συμπεριφορά που πετάει το μπαλάκι στους απεργούς πείνας και αρνείται οποιαδήποτε αναφορά στα δίκαια αιτήματά τους. Κυρίως επιχειρεί να απαλλάξει την κυβέρνηση από οποιαδήποτε ευθύνη και να περάσει έμμεσα πλην σαφώς την άποψη ότι δεν μπορεί η πολιτεία να εκβιάζεται.

Αλλά ποιος είναι αυτός που εκβιάζεται στην προκειμένη περίπτωση; Η κυβέρνηση ή οι άνθρωποι που υποχρεώνονται να είναι «παράνομοι» για να δουλεύουν χωρίς ένσημα και όταν ζητούν να γίνουν νόμιμοι τους ζητούν ένσημα;

Ο δήμαρχος τουλάχιστον θα μπορούσε να αξιοποιήσει το παράδειγμα του ψηφίσματος Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη, που άλλωστε υποστηρίζεται από πλειοψηφία ανάλογης σύνθεσης με αυτή της Αθήνας. Ούτε αυτό όμως έπραξε.

Όπως άλλοτε ο κύριος Χρήστος Σαρτζετάκης, έτσι και ο κύριος Γιώργος Καμίνης, αφήνει πίσω του τα προοδευτικά στοιχεία της προηγούμενης διαδρομής του και μας αποκαλύπτει ένα άλλο πρόσωπο: αυτό του συντηρητικού και σκληρού τυπολάτρη.

Μόνο που ο πρώτος χρειάστηκε γι' αυτό μερικά χρόνια από την εκλογή του στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, ενώ ο δεύτερος το κατόρθωσε μέσα σε λίγες εβδομάδες από την ανάληψη των δημαρχιακών του καθηκόντων.

Και καλά ο κ. Καμίνης. Σε ένα τόσο ευαίσθητο θέμα, η στάση ορισμένων δημοτικών συμβούλων που προέρχονται από τον χώρο της αριστεράς και μάλιστα με βαρύ όνομα, είναι αυτή που προκαλεί λύπη. Κρίμα!