 |
| σκίτσο του Στάθη από την Ελευθεροτυπία (πηγή) |
από την Αυγή
Καλώς τονε κι ας άργησε. Το διέπραξε χτες με τον δέοντα οίστρο και ο Γιώργος Παπανδρέου το αμάρτημα του πολιτικού πατρός του, να επιτεθεί στην αριστερά ότι δεν είναι κανονική, γνήσια, αληθινή, πώς το λένε, αφού δεν συμπαρατάσσεται με το ΠΑΣΟΚ στον υπέρ πάντων (των τοκογλύφων) αγώνα. Φοράτε το προσωπείο του αριστερού, είπε στον Αλέξη Τσίπρα. Ο λόγος σας είναι αριστερός, ενώ οι πράξεις σας είναι βαθύτατα συντηρητικές!
Το έργο το έχουμε ξαναδεί κι αν κάτι αποδεικνύει η επανάληψή του, είναι ότι η πρωτοτυπία δεν συγκαταλέγεται στα προτερήματά του πρωθυπουργού. Από τη δεκαετία του '80 ακόμα, όσο πιο δεξιά πάει το ΠΑΣΟΚ, τόσο λιγότερο αριστερή βρίσκει την αριστερά. Και με τόσο μεγαλύτερη εμβρίθεια ανακαλύπτει συμπάθειες, συμμαχίες και συμπράξεις της με τη δεξιά. Μοιράζετε συγχωροχάρτια στην προηγούμενη κυβέρνηση, απεφάνθη χτες με ύφος βασιλικού επιτρόπου του εμφυλίου ο Γιώργος.
Ανάξιο λόγου και συζήτησης θα πείτε αυτό το αναμάσημα μιας παλιάς μπαρούφας. Το πολύ-πολύ να υποθέσεις ότι ήταν ταραγμένος ο πρωθυπουργός από την τελευταία απεργία, τις διαδηλώσεις, την εξάπλωση του «δεν πληρώνω - δεν πληρώνω» και τον λογαριασμό που του ζητάνε να πληρώσει οι πιο τολμηροί βουλευτές του. Όσο χαμπάρι κι αν δεν παίρνει και κάνει το λιονταρή στην Ευρώπη -θα τους βάλω σε τάξη εγώ τους άτακτους Έλληνες...- όλο και κάποιους εφιάλτες με ελικόπτερα θα βλέπει τα βράδια.
Σωστό. Δεν μπορείς όμως και να μη σκεφτείς, με αφορμή την επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ, πόσο μεγάλωσε (πολιτικά) ο Γιώργος. Πόσο ωρίμασε! Πώς άφησε πίσω του τα αφελή περί διαλόγου με την αριστερά, περί σοσιαλισμός και βαρβαρότητα, περί κοινωνικής δικαιοσύνης, περί μαλακών και σκληρών, και συνειδητοποίησε ότι αυτό που σήμερα διαπράττει είναι επανάσταση. Τσοβόλα, δώστα όλα, ήταν κάποτε το επαναστατικό σύνθημα; Αγγέλα, πάρτα όλα, είναι τώρα.
Και φυσικά, με τέτοια επανάσταση, είναι πλέον δείγμα πολιτικής ωριμότητας να λέει ό,τι του κατέβει για να αποδείξει ότι η αριστερά είναι δεξιά, ενώ ο ίδιος είναι αριστερά. Από τον τρόπο μάλιστα που έθεσε τα θέματα για το προσωπείο και τα συγχωροχάρτια, μπορείς να συμπεράνεις ότι δεν έχει απλώς ωριμάσει, αλλά παραωριμάσει. Πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να καταναλωθεί γρήγορα, γιατί όπου να 'ναι θα αρχίσει να σαπίζει...
Καλώς τονε κι ας άργησε. Το διέπραξε χτες με τον δέοντα οίστρο και ο Γιώργος Παπανδρέου το αμάρτημα του πολιτικού πατρός του, να επιτεθεί στην αριστερά ότι δεν είναι κανονική, γνήσια, αληθινή, πώς το λένε, αφού δεν συμπαρατάσσεται με το ΠΑΣΟΚ στον υπέρ πάντων (των τοκογλύφων) αγώνα. Φοράτε το προσωπείο του αριστερού, είπε στον Αλέξη Τσίπρα. Ο λόγος σας είναι αριστερός, ενώ οι πράξεις σας είναι βαθύτατα συντηρητικές!
Το έργο το έχουμε ξαναδεί κι αν κάτι αποδεικνύει η επανάληψή του, είναι ότι η πρωτοτυπία δεν συγκαταλέγεται στα προτερήματά του πρωθυπουργού. Από τη δεκαετία του '80 ακόμα, όσο πιο δεξιά πάει το ΠΑΣΟΚ, τόσο λιγότερο αριστερή βρίσκει την αριστερά. Και με τόσο μεγαλύτερη εμβρίθεια ανακαλύπτει συμπάθειες, συμμαχίες και συμπράξεις της με τη δεξιά. Μοιράζετε συγχωροχάρτια στην προηγούμενη κυβέρνηση, απεφάνθη χτες με ύφος βασιλικού επιτρόπου του εμφυλίου ο Γιώργος.
Ανάξιο λόγου και συζήτησης θα πείτε αυτό το αναμάσημα μιας παλιάς μπαρούφας. Το πολύ-πολύ να υποθέσεις ότι ήταν ταραγμένος ο πρωθυπουργός από την τελευταία απεργία, τις διαδηλώσεις, την εξάπλωση του «δεν πληρώνω - δεν πληρώνω» και τον λογαριασμό που του ζητάνε να πληρώσει οι πιο τολμηροί βουλευτές του. Όσο χαμπάρι κι αν δεν παίρνει και κάνει το λιονταρή στην Ευρώπη -θα τους βάλω σε τάξη εγώ τους άτακτους Έλληνες...- όλο και κάποιους εφιάλτες με ελικόπτερα θα βλέπει τα βράδια.
Σωστό. Δεν μπορείς όμως και να μη σκεφτείς, με αφορμή την επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ, πόσο μεγάλωσε (πολιτικά) ο Γιώργος. Πόσο ωρίμασε! Πώς άφησε πίσω του τα αφελή περί διαλόγου με την αριστερά, περί σοσιαλισμός και βαρβαρότητα, περί κοινωνικής δικαιοσύνης, περί μαλακών και σκληρών, και συνειδητοποίησε ότι αυτό που σήμερα διαπράττει είναι επανάσταση. Τσοβόλα, δώστα όλα, ήταν κάποτε το επαναστατικό σύνθημα; Αγγέλα, πάρτα όλα, είναι τώρα.
Και φυσικά, με τέτοια επανάσταση, είναι πλέον δείγμα πολιτικής ωριμότητας να λέει ό,τι του κατέβει για να αποδείξει ότι η αριστερά είναι δεξιά, ενώ ο ίδιος είναι αριστερά. Από τον τρόπο μάλιστα που έθεσε τα θέματα για το προσωπείο και τα συγχωροχάρτια, μπορείς να συμπεράνεις ότι δεν έχει απλώς ωριμάσει, αλλά παραωριμάσει. Πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να καταναλωθεί γρήγορα, γιατί όπου να 'ναι θα αρχίσει να σαπίζει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου