Στο πιθάρι των Δαναΐδων

σκίτσο του Σπύρου Δερβενιώτη από Εκτός Καρέ

του Παντελή Μπουκάλα

από την Καθημερινή

Πάνω λοιπόν που ο πρωθυπουργός δήλωνε ότι «έχουμε πετύχει κατά 95% όσα προβλέπονταν» από το Μνημόνιο έρχεται η ιεροεξεταστική τριάς και αποσαφηνίζει ότι κανένας στόχος δεν επιτεύχθηκε και οι θυσίες χάθηκαν στον τετρημένο πίθο των Δαναΐδων· «αποτύχαμε», λένε, δηλαδή απέτυχαν αυτοί οι παντογνώστες, αφού έπρεπε να θέσουμε στόχο τη μείωση του χρέους, και όχι του ελλείμματος, άρα το εννεάμηνο της εξουθένωσης δεν απέφερε τίποτα το ουσιώδες. Πάνω που ο κ. Γιουνκέρ μοίραζε επαίνους στους Ελληνες, έρχονται οι τροϊκανοί και συνειδητοποιούμε ότι τα εγκώμια απέρρευσαν από μια στρατηγική γνωστή με την κωδική ονομασία «να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι».

Και πάνω που η κυβέρνηση είχε αρχίσει να ισχυρίζεται πως αποφασίζει αυτοβούλως και δρα ακηδεμόνευτα, οι τρεις ανθύπατοι ανακοινώνουν την εκποίηση μιας χώρας με την ίδια ψυχρότητα που θα γνωστοποιούσαν την εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων ενός μίνι μάρκετ, δίνοντας παρεμπιπτόντως ένα μάθημα συμπεριφοράς στους απεργούς. Οσο για τους κυβερνώντες, χάρη στα έξοχα αντανακλαστικά τους, χρειάστηκαν μόλις ένα οκτάωρο για να πουν ότι ενοχλήθηκαν από την αναίδεια των τριών, οι οποίοι προφανώς δεν αυτενέργησαν και δεν αυτοσχεδίασαν. Γιατί αργοπόρησαν ο κ. Πεταλωτής, ο κ. Παπακωνσταντίνου, ο κ. Παπανδρέου να κάνουν τα διαβήματά τους, διά το θεαθήναι τοις υπηκόοις; Ισως επειδή προσπαθούσαν να αφομοιώσουν την απάντηση που είχε δοθεί στο ερώτημα «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο». Ισως πάλι επειδή γνωρίζουν πως όταν πολιτεύονται εμπνεόμενοι από το δόγμα «έχουμε ένα τμήμα της εθνικής μας κυριαρχίας», οφείλουν να μην έχουν ψευδαισθήσεις, έστω και αν οι ίδιοι λειτουργούν σαν διακινητές ψευδαισθήσεων. Ισως, το πιο πιθανό, επειδή ως συνεργοί δεν έβλεπαν για ποιον λόγο να ενοχληθούν.

Πάλι καλά που, χάρη στη μεγαλοθυμία τους, οι δανειστές μας διευκρίνισαν ότι το πωλητήριο δεν συμπεριλαμβάνει αρχαία μνημεία· μόνο δημόσιες εκτάσεις, βραχονησίδες, ακίνητα και δημόσιες επιχειρήσεις πρέπει να πουληθούν. «Κανείς δεν θα ήθελε να διακυβεύσει την πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας» διευκρίνισε ελαφρώς συγκινημένος ο τοποτηρητής του ΔΝΤ. Κι έτσι η καρδιά των Καρυάτιδων ξανάρθε στη θέση της.