Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Μπιτσακτσήδες και Μαρινάκηδες

σκίτσο του Μιχάλη Κουντούρη
του Θανάση Καρτερού
από την Αυγή

Ντροπή! Αυτή την επωδό διαβάζουμε και ακούμε για όσα άθλια έγιναν το Σάββατο στο Καραϊσκάκη. Όπου δεν νίκησε, λέει, η καλύτερη ομάδα, ούτε καν το ποδόσφαιρο (εδώ γελάνε...), αλλά ο καλύτερος νταβατζής. Ο λεφτάς και μάγκας σε θηριώδη συσκευασία του ενός, που ξέρει να κινεί τα νήματα, να επηρεάζει τους κατάλληλους ανθρώπους και να αναδεικνύεται όχι μόνο νικητής και τροπαιούχος, αλλά και ό,τι άλλο τραβάει η όρεξή του -μέχρι πρότυπο ήθους και αρχών ανακηρύχτηκε ο συγκεκριμένος.

Αλλά τι πόνος τούς έπιασε ξαφνικά! Λες και δεν το έχουν ξαναδεί το έργο σε διάφορες παραλλαγές. Εκεί όμως τα θύματα είναι ομάδες μικρές μέσα στο μέγα νταβατζηλίκι, που όσο κι αν φωνάζουν ουδείς τις ακούει. Ποια κυβέρνηση, και ποια εποπτεύουσα αρχή, και ποια ΜΜΕ; Μούγκα στη στρούγκα και το πολύ-πολύ κάποια ειρωνεία, κάποια επισήμανση για το λάθος του διαιτητή, κάποια απορία γιατί τιμωρήθηκε τόσο αυστηρά ο Χάβος, γιατί έσπευσαν σαββατιάτικα να μειώσουν την ποινή του Μιραλάς, κάποιος πονόδοντος γιατί αδικήθηκε η Ξάνθη και πάμε γι' άλλα...
Τώρα όμως αδίκησαν και κακοποίησαν όχι κανέναν από τους συνήθεις καρπαζοεισπράκτορες, αλλά τον έτερο Μεγάλο, με την ίδια μέθοδο που εφαρμόζουν στους μικρούς -διευρυμένη ώς τα ακραία της όρια. Την οποία και ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά και όχι μόνο ως θύμα της. Με αποτέλεσμα να ξεσηκωθεί σάλος και κατακραυγή και να αρχίσουν όλοι, αρματολοί και κλέφτες, να χτυπούν το χέρι στο τραπέζι: Κάτι πρέπει να γίνει επιτέλους με το ποδόσφαιρο, με τη βία στα γήπεδα, με τη διαιτησία, με τους παράγοντες-μπράβους και με τους δειλούς αρμόδιους, διότι αλλιώς...

Διότι αλλιώς, τι δηλαδή; Κρατάτε Τούρκοι τ' άρματα να κατουρήσει ο σκύλος. Άνθρωποι έχουν πεθάνει στα γήπεδα και τίποτε δεν άλλαξε. Γιατί απλούστατα όλοι οι αρμόδιοι και οι εμπλεκόμενοι βράζουν στο ίδιο καζάνι. Ο αειθαλής κανόνας του καθ' ημάς καπιταλισμού -ο πιο μάγκας νταβατζής κερδίζει- αποδεικνύεται συνεχώς υπεράνω προθέσεων και νόμων. Σε μια κοινωνία βάρβαρης αδικίας και μια εξουσία, που κακοποιεί συνεχώς τους πιο αδύναμους και συναρτά τη νομιμότητα από τη δύναμη, τι ποδόσφαιρο (που σημαίνει επιρροή και χρήμα) περιμένουμε; Εκτός πια αν πιστέψουμε ότι οι Μπιτσακτσήδες, ακόμα κι αν διαθέτουν καλή θέληση, είναι ισχυρότεροι από τους Μαρινάκηδες...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου