Μ. Γλέζος: Καλύτερα να μ' έβρισκε ένα βόλι...

Ομιλία του αεικίνητου αγωνιστή της Αριστεράς Μανώλη Γλέζου στην Αντίπαρο:
"Ο "Καλλικράτης" είναι εναντίον του πολίτη, αντισυνταγματικός και δημιούργημα μιας κυβέρνησης μειοψηφίας"

από SotirisKs

"Παλεύουμε εναντίον όλων εκείνων που έχουν θέσει σε επιτήρηση τη χώρα, δηλαδή έχει χαθεί η εθνική ανεξαρτησία (...) Τέτοια ντροπή για τον Ελληνικό λαό δεν την περίμενα να την δω στη ζωή μου. Καλύτερα να μ' έβρισκε ένα βόλι να πήγαινα, να χανόμουνα είτε στην Κατοχή, είτε μετά, παρά να δω αυτή την κατάντια (...) να δω αυτή την ντροπή για τον Ελληνικό λαό που έδωσε αγώνες, που λευτέρωσε την πατρίδα, να τον δω ξανά να υποφέρει από ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΣ -και το λέω καθαρά- ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΣ ανθρώπους που υποκλίνονται μπροστά στους ξένους"

Ας τους αφήσουμε μόνους!

από antistachef

του Κώστα Καναβούρη

από την ΑΥΓΗ

Εντάξει, ας αφήσουμε κατά μέρος αυτόν τον θλιβερό και θλιπτικό αυλάρχη της Αυτού Μεγαλειότητος του Μνημονίου που παριστάνει τον πρωθυπουργό της χώρας, τον Γιώργο Παπανδρέου, ας τον αφήσουμε λέω μέσα στη γελοιότητα (την άγρια γελοιότητα) της εξουσίας του εν τω μέσω των Ηρακλέων του Στέμματός Του: του Νικολάκη αδελφού και του Ανδρίκου αδελφού, των οποίων ουδείς ποτέ περίεργος εν τοις θεσμοίς αναρωτήθηκε για το από πού βρίσκουν τα λεφτά και ζούνε και μάλιστα με σχέσεις που ξεκινούν από τα Μονακό και καταλήγουν στα υψιχρήματα της πετρελαιουργού χρηματοσύνης των Εμιράτων.

Ας τον αφήσουμε. Ας αφήσουμε κι αυτό το αρπακτικό που λέγεται Παμπούκης και κατέχει κρίσιμο υπουργικό θώκο. Τέτοια φάτσα που να κραυγάζει πονηρία είχε καιρό να δει η χώρα. Τέτοια αποφασισμένη ευφροσύνη της αρπαγής και τέτοια ευφράδεια δικανική, χυδαιότατης εξουσίας. Θ' αφήσει εποχή ο Παμπούκης. Να το θυμηθείτε. Θα υπάρξει εποχή καταστροφής που θα φέρει το όνομά του, θα έρθει η στιγμή της παταγώδους πτώσεως, αλλά τι να το κάνεις; 

Δεν θα κάνει πρόωρες εκλογές

του Γιάννη Ιωάννου

του Γιώργου Δελαστίκ 

από το Έθνος
 

Καμιά απολύτως πρόθεση να εγκαταλείψει πρόωρα την εξουσία δεν έχει ο Γιώργος Παπανδρέου. Οπως και για όλους τους πολιτικούς, έτσι και γι’ αυτόν η εξουσία είναι το ανώτερο «ιδανικό», υπεράνω όλων. Γι’ αυτό και ο πρωθυπουργός δεν πρόκειται, παρά τα όσα είπε στην τηλεοπτική του συνέντευξη, να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές, όσο κακό και αν είναι το αποτέλεσμα των περιφερειακών εκλογών για το ΠΑΣΟΚ στις 7 και 14 Νοεμβρίου.
 
Μια προσεκτικότερη μελέτη των διατυπώσεων που χρησιμοποίησε ο Γ. Παπανδρέου στη συνέντευξή του καθιστά εμφανέστερη την πρόθεσή του να μην οδηγήσει τη χώρα σε βουλευτικές εκλογές. Ας δούμε αναλυτικότερα τι ακριβώς είπε, καθώς παρά τις αντιφάσεις συγκάλυψης διαφαίνονται καλύτερα τελικά οι θέσεις του πρωθυπουργού στο θέμα.

Ο Παπανδρέου δεν μπορεί. Ποιοι θα βοηθήσουν;

από antistachef

Γιατί o πρωθυπουργός απειλεί να πάει σε πρόωρες εκλογές όταν είναι βέβαιο πως από αυτές θα βγει αποδυναμωμένος και πιθανόν χωρίς την απαραίτητη πλειοψηφία; Τι σχεδιάζουν αυτοί που μας έχουν δανείσει;

του Δημήτρη Χρήστου
από την 
Κυριακάτικη Αυγή

Πολύ πριν αναλάβει ο κ. Παπανδρέου την εξουσία, ήξερε πολύ καλά τι θα παραλάβει. Άλλωστε και μόνον ο τρόπος που δραπέτευσε ο Κ. Καραμανλής, παραδίδοντας ουσιαστικά άνευ όρων τη σκυτάλη της διακυβέρνησης στον κληρονόμο της αντίπαλης οικογένειας, έπρεπε να τον βάλει σε σκέψεις. Κέρδισε εύκολα, όπως αναμενόταν, και πολύ πιο σύντομα από όσο ο ίδιος και οι συνεργάτες του υπολόγιζαν βρέθηκε μπροστά στο σταυροδρόμι. Ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσω; Να δώσω τη μάχη για την αναδιαπραγμάτευση του χρέους και να διασφαλίσω συνθήκες ανάπτυξης τέτοιας, που να μην στραγγαλίζει την οικονομία και την αγορά ώστε οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο τόπος να συγκεντρώσουν την υποστήριξη της κοινωνίας ή να πάω στην εύκολη για την εξουσία μου λύση, του νέου δανεισμού, που θα μου δώσει τουλάχιστον τρία χρόνια κυβερνητικό χρόνο; Διαπρεπείς οικονομολόγοι, όπως, για παράδειγμα ο Τζότζεφ Στίγκλιτς, του συνέστησαν τον πρώτο δρόμο, προβλέποντας πως η δεύτερη επιλογή θα είναι μοιραία για την Ελλάδα. 

Με το χθες, δεν μας συνδέουν και πολλά...

σκίτσο του Τάσου Αναστασίου από την Αυγή

σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη από την Καθημερινή

Λέγαν για πρωτάθλημα, πάμε για την β' εθνική!

Πιο άθλιες από ποτέ οι περιβαλλοντικές επιδόσεις της Ελλάδας 
από την ΑΥΓΗ (24/10)

Τη δεύτερη χειρότερη θέση καταλαμβάνει για πρώτη φορά η χώρα μας μεταξύ των 27 κρατών - μελών, με 43 υποθέσεις ανοιχτές για παραβίαση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας ή για μη ενσωμάτωση στο εθνικό δίκαιο. Παρά ταύτα, το νομοσχέδιο για τις "γρήγορες επενδύσεις" που κατεδαφίζει τα λιγοστά περιβαλλοντικά κεκτημένα εισήχθη στη Βουλή και υπογράφεται από 16 υπουργούς, περιλαμβανομένης και της υπουργού ΠΕΚΑ. Ήδη εκκρεμεί η συμμόρφωση με 6 καταδίκες σε βασικούς τομείς διαχείρισης κάθε είδους αποβλήτων (οικιακά, επικίνδυνα, αστικά λύματα) και προστασία της φύσης. Αν δεν εφαρμοστούν, ο κίνδυνος δεύτερης καταδίκης μετά χρηματικού προστίμου, εφάπαξ ή και ημερήσιου, βρίσκεται προ των πυλών. Π.χ. στην περίπτωση των χωματερών οι οποίες λειτουργούν ακόμη, το ύψος του προστίμου θα ισοδυναμεί με δημοσιονομική βόμβα, καθώς λογαριάζεται από την πρώτη καταδίκη έως την πλήρη συμμόρφωση.

Θέμος Αναστασιάδης! (όπως λέμε Λαμογιστάν και ΠΑΣΟΚ)

Σάββατο βράδυ άνοιξα την τηλεόραση και για κακή μου τύχη έπεσα πάνω στο τηλεσκουπίδι που λέγεται Θέμος Αναστασιάδης. 

- Γιατί διαμαρτύρονται που πέταξαν κάτοικοι γιαούρτια στον Αλαβάνο, από αυτόν το χώρο τον ανανεωτικό δεν είχαν μπει στην Ελευθεροτυπία και πέταξαν γιαούρτια σε δημοσιογράφους, τι διαφορά έχει, δεν πέταξαν παπούτσι στον Μπους,  τι διαφορά έχει; Γιατί εκείνα είναι καλά κι αυτό κακό; 

Αυτό είπε... Μέσα σε μιά του φράση τόσα ψέμματα αλλά και μια αλήθεια. 

Εν πλω...

(πηγή)

του Θανάση Σκαμνάκη 

από το ΠΡΙΝ

Η Γαλλία είναι σε κινητοποιήσεις. Η Αγγλία σε αναβρασμό. Η Ευρώπη σε αγωνία και ο κόσμος σε αναμονή. Και η σύγχυση ακόμα μεγαλύτερη. Το τι αλήθεια συμβαίνει εδώ είναι δύσκολο να το απαντήσεις. Και κυρίως το τι κάνουμε τώρα. Γιατί αιωρούνται στην ατμόσφαιρα άπειρα μολυσμένα σωματίδια, που εμποδίζουν τις συσσωματώσεις των ανθρώπων.

Ο ένας με τον άλλο ξένος, κι ακόμα χειρότερα, αντίπαλος. Μικρές ιδέες βαφτίζονται μεγάλες, πλαστικές σημαίες ονομάζονται γνήσιες, ψεύτικα λόγια ακούγονται ως αληθινά. Κι ο φόβος, ρευστός, πανταχού παρών και παραλυτικός.

Στον Αγιο Παντελεήμονα

(πηγή)

του Παντελή Μπουκάλα 

από την Καθημερινή

Δεν κακοφόρμισε τώρα η πληγή του Αγίου Παντελεήμονα, με τις πέτρες και τα γιαούρτια που εκτοξεύτηκαν κατά του υποψηφίου περιφερειάρχη Αττικής κ. Αλέκου Αλαβάνου και με τα αυγά που εξαπολύθηκαν κατά της υποψηφίας δημάρχου Αθηναίων κ. Ελένης Πορτάλιου. Έχει κακοφορμίσει από χρόνια, μπροστά στα μάτια όλων μας. Κυρίως δε μπροστά στα μάτια μιας δημαρχίας, που υποθέτει βολικά ότι η ενορία αυτή ανήκει στην επικράτεια άλλων θεών, και μιας Πολιτείας που, πλασμένη κατά τις ψευδαισθήσεις της, για τα μεγάλα και τα υψηλά, βαρυθυμεί ακόμη και όταν είναι απλώς να ενημερωθεί για το τι συμβαίνει στα χαμηλά.

Από τον Δαλιανίδη στον Δημαρά

(πηγή)

Ο εκφυλισμός της λαϊκότητας και η ανανέωση της ελαφρότητας

του Κώστα Βούλγαρη

από τις "Αναγνώσεις"

της Κυριακάτικης Αυγής

Ο πρόσφατος θάνατος τού συμπαθούς, ως ανθρώπου και ως πολίτη, Γιάννη Δαλιανίδη μπορεί να αποτελέσει την αφορμή για κάποιες σκέψεις σχετικά με το ερώτημα τι απέγινε εκείνη η ακμαία μεταπολεμική λαϊκότητα, η οποία δεν ήταν απλά μια μίζερη κατάφαση στη φτώχεια και την ανέχεια. Αυτή η λαϊκότητα που, μέσα από μια κοσμογονία ιδεολογικών και καλλιτεχνικών εκφράσεων (λόγου, εικόνας, ήχου, δρώμενων κλπ), έφθασε να είναι και να σημαίνει μια ταυτότητα, και κάτι ακόμη περισσότερο: ένα κοσμοείδωλο, έναν τρόπο οι λαϊκοί άνθρωποι να βιώνουν τον κόσμο, να ζουν τη ζωή τους, να πράττουν ανάλογα, ως λαός και όχι απλά ως φτωχοί άνθρωποι. Αυτή είναι η δύναμη των ιδεών και της τέχνης, να μετασχηματίζουν μια «διάθεση» σε «υλική δύναμη», όπως έλεγε ο Γκράμσι, αυτή ακριβώς η συνθήκη ακυρώθηκε στις δεκαετίες που μεσολάβησαν έκτοτε.

Αποφάσισαν τη μόνιμη επιτήρηση

σκίτσο του Ηλία Μακρή (Καθημερινή)

του Σταύρου Χριστακόπουλου

από το ΠΟΝΤΙΚΙ (29/10)

Το κάστρο (συνθήκη της Λισσαβώνας) έπεσε και η Ευρώπη μεταβάλλεται σε δημοσιονομικό Νταχάου, όπως από καιρό έχουμε προειδοποιήσει! Στη χθεσινή, πρώτη ημέρα της Συνόδου Κορυφής, επετεύχθη συμφωνία για «περιορισμένες αλλαγές» της συνθήκης ώστε να επιβάλλονται κυρώσεις στις χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα με ελλείμματα και χρέος. Το σχέδιο συμφωνίας είναι σαφές:

Πού είναι το χάος οέο;

σκίτσο Γιάννη Ιωάννου (δημοσιεύθηκε στο Έθνος)

του Θανάση Καρτερού

από την ΑΥΓΗ 

Υπήρξε κάποιο σοβαρό κενό στο δίλημμα εγώ ή το χάος, που επικαλέστηκε ο Παπανδρέου για να διασώσει το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές. Ενώ στον ευφυέστατο συλλογισμό του δέσποζε ένα τεράστιο και σαφέστατο ΕΓΩ, έλειπαν το χάος, οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί του, η στρατηγική της αποσταθεροποίησης στην οποία απαντούσε η στρατηγική του παπανδρεϊκού διλήμματος. Τι σόι "εγώ ή το χάος" είναι αυτό, χωρίς να υπάρχει σαφές και καθορισμένο χάος;

"Έβγαλε βρώμα η Ιστορία..."

σκίτσο Γιάννη Ιωάννου (από το Έθνος)

Συμπτώσεις:

• 25η Μαρτίου 2010 (επέτειος επανάστασης για την εθνική ανεξαρτησία) αποφασίστηκε η ίδρυση του "μηχανισμού στήριξης" στον οποίο προσφύγαμε εκχωρώντας μέρος της εθνικής μας ανεξαρτησίας...

• 21η Απριλίου 2010 (μαύρη επέτειος της εγκαθίδρυσης χούντας στην Ελλάδα) αναμενόταν η πρώτη άφιξη στην Ελλάδα κλιμακίου του ΔΝΤ (που τελικά έγινε στις 23/4 λόγω αναβολής πτήσεων από την έκρηξη του ηφαιστείου στη Ισλανδια)...

• 28η Οκτωβρίου 2010 (επέτειος του ΟΧΙ και της αντίστασης του Ελληνικού λαού στον Γερμανικο-ιταλικό φασιστικό άξονα) αποφασίστηκε πως από το 2013 θα παραδοθεί και με τη βούλα η διακυβέρνηση της χώρας (ουσιαστικά) στους Γερμανούς...

"Έβγαλε βρώμα η Ιστορία..." 

- και εμβρόντητος να παρακολουθείς τα κανάλια να πανηγυρίζουν ΠΑΛΙ! Με κορωνίδα την α-πί-στευ-τη "ανάλυση" της Μακρή στο Άλτερ πως "στη σύνοδο της ΕΕ έγινε η επανάσταση των πληβείων" και του Παυλόπουλου πως ο ΓΑΠ έπαιξε και κέρδισε "σκληρό διπλωματικό πόκερ με την Μέρκελ"!!!  

- Na ενοποιηθούν και τα κανάλια σε ένα, με όνομα G-TV... Το G όχι από το Greek μα απ' το Gestapo

Η δεύτερη πράξη υποτέλειας

του Κ. Ευθυμίου

από ΣΤάΣΗ στο Χαλάνδρι 

(αναδ. Αριστερό Βήμα)

Στις 25 Μαρτίου – ημέρα συμβολική για την ανεξαρτησία της χώρας- ανακοινώθηκε η απόφαση στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τους αρχηγούς κρατών της ΕΕ.

Σύμφωνα με αυτή, στις 23 Απριλίου –επίσης συμβολική ημερομηνία για την Ελλάδα – ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε την υπαγωγή της χώρας στον κοινό μηχανισμό ΔΝΤ και Ε.Ε.

Το περίφημο «Μνημόνιο Συνεννόησης» που στις 6 Μαΐου έγινε και νόμος του κράτους, (Ν. 3845/2010) είναι λίγο πολύ γνωστό. Τα πρώτα σκληρά μέτρα έχουν ήδη αρχίσει να εφαρμόζονται και έπεται συνέχεια. Αυτό που έμεινε σχετικά στο απυρόβλητο είναι η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» που στις 8 Μαΐου, ο υπουργός Οικονομικών και ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας υπέγραψαν εκ μέρους της χώρας με τους δανειστές της ΕΕ, προκειμένου να μας δανείσουν το ποσό των 80 δις ευρώ για τα επόμενα πέντε χρόνια.

Οι μύθοι της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης

του Μαρκ Γουάισμπροτ

από The Guardian  

μετάφραση από ΑΥΓΗ

Οι διαδηλώσεις που συγκλονίζουν τη Γαλλία τις τελευταίες εβδομάδες υπογραμμίζουν ορισμένες από τις βασικές διαφορές της χώρας με τις ΗΠΑ. Η σημαντικότερη είναι ότι οι Γάλλοι αποφάσισαν να κατέβουν στους δρόμους κατά εκατομμύρια για να υπερασπιστούν συνταξιοδοτικά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με κόπους.

Η λαϊκή οργή είναι σε θετική κατεύθυνση, αντίθετα με τις ΗΠΑ, όπου η κοινή γνώμη κινητοποιείται για να εκλέξει υποψήφιους που θα βάλουν τα δυνατά τους για να αυξήσουν τα δεινά για τη μεσαία και την εργατική τάξη. Οφείλω να ομολογήσω ότι μου προκάλεσε έκπληξη το 2007 να παρακολουθήσω τον Σαρκοζί να εκλέγεται στην προεδρία έχοντας στηρίξει την προεκλογική εκστρατεία του στην ιδέα ότι η Γαλλία χρειάζεται μια περισσότερο "αποτελεσματική" οικονομία. Μια οικονομία όπως η αμερικανική.

Στους συντρόφους που αποχώρισαν

του Στέλιου Παππά

από την ΑΥΓΗ

Ανταμώσαμε στους δρόμους του 114, του Πέτρουλα και του Χαλκίδη, στους ήχους του Μίκη, του Μάνου και του νέου κύματος.

Ξανανταμώσαμε στην Μπουμπουλίνας, στο Αβέρωφ, στον Κορυδαλλό, στη Γυάρο και στη Λέρο.

Στις παράνομες οργανώσεις συναντηθήκαμε για να κρατήσουμε το φρόνημα του λαού μας ανυπότακτο.

Νιώσαμε την ανάγκη να συνεχίσουμε την πορεία που μας άφησε κληρονομιά η γενιά της αντίστασης και του εμφύλιου, όχι μόνο με την καρδιά και την παλικαριά μας, αλλά και με τη σκέψη μας.

Ανταμώσαμε τότε τους νέους στοχασμούς του κομμουνιστικού και αριστερού κινήματος στην Ευρώπη.

Φέραμε νέες αξίες που ελευθέρωναν τον νου και τα όνειρά μας από τα γραφειοκρατικά και δογματικά τείχη.

Λευτερώσαμε τη Μαρξιστική σκέψη από τα δεσμά μιας αναλλοίωτης κοσμοθεωρίας.

Μήπως συμφέρει το ΔΝΤ να μην αποπληρωθεί ποτέ το ελληνικό χρέος;

του Πάνου Παναγιώτου

από Σοφοκλέους 10

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας το κόστος της αποπληρωμής των επιτοκίων των δανείων που είχε λάβει μία ομάδα 109 δανειοληπτριών κρατών μεταξύ του 1980 και του 1986, έφτανε τα 326 δις δολάρια όταν το αρχικό χρέος ήταν της τάξης των 430 δις δολαρίων. Προσθέτοντας το κεφάλαιο που απέμενε να αποπληρωθεί, ύψους 322 δις δολαρίων, το συνολικό ποσό τόκων και κεφαλαίου ανέρχονταν στα 658 δις Παρά τις τεράστιες προσπάθειες των δανειοληπτριών κρατών να πληρώσουν τα χρέη τους, στο τέλος του 1986 κατέληξαν να χρωστούν στους δανειστές τους 882 δις δολάρια, δηλαδή περισσότερο από το διπλάσιο του κεφαλαίου που είχαν δανειστεί. Αυτό ήταν αποτέλεσμα του φαινομένου της ʽπυραμίδας χρέουςʼ που δημιουργήθηκε από τον ανατοκισμό των δανείων και από την αύξηση του Libor πάνω στο οποίο είχαν εκδοθεί τα δάνεια, εξαιτίας της αλλαγής της νομισματικής πολιτικής των ΗΠΑ.   

Στις παλιές πουτάνες και στους νέους δρόμους

(πηγή)

του Σταμάτη Σακελλίωνα
από τις "Αναγνώσεις"
της Κυριακάτικης ΑΥΓΗΣ 

Ρωγμές, ρωγμές στις ζωές των ανθρώπων, λειμώνες ξεροί, η βάσκανος μοίρα εγκλωβισμένη στα παιχνίδια της εξουσίας, που ηγεμονεύει και αναπαράγει τη σαπίλα της. Στους άγριους δρόμους σύντροφοι είναι οι λεπροί, τα πρεζόνια, οι μετανάστες και οι παλιές πουτάνες. Δίπλα τους αυτοί που είχαν όνομα, θέση και εισόδημα. Σήμερα μια λέξη μαχαίρι: Άνεργοι.

Ο ακροβάτης περπατά πάνω από τον Έβρο. Στα όρια, πέρα από τα όρια, κάτω του γέφυρα τα νεκρά σώματα, τα ραμμένα στόματα και οι νάρκες. Στην Αθήνα οι μπάτσοι πουλάνε κι αγοράζουν αξιοπρέπεια και οι υπουργοί έγιναν εδώ και χρόνια dealers. Χυδαίοι πάντα φοράνε Gucci και χορεύουν σκυλάδικα σε πριβέ παραστάσεις. Η χώρα σε τιμή ευκαιρίας. 

Oρατότης επτά ημερών

του Στάθη  

από την Ελευθεροτυπία

Αν ήταν ο Γιωργάκης στη θέση του Μεταξά, θα ήταν ικανός να μας πει ότι έφερε τους Ιταλούς (όπως το Μνημόνιο) για να μας δώσει την ευκαιρία να αγωνιστούμε εναντίον τους, να τους διώξουμε, «να βγούμε απ΄ την επιτήρηση»...  

Βεβαίως στην ιστορία δεν υπάρχουν «αν», όμως και αυτά που διαπράττει ο Γιωργάκης στις συναντήσεις του (κι όχι μόνον) με τον Ερντογάν, δεν περιέχουν «αν». Άλλα περιέχουν, για τα οποία η Βουλή, τα κόμματα και ο λαός δεν έχουν ιδέα. Fast track και με την Τουρκία στο Αιγαίο; 

Δανειομαρκία, 28 Οκτωβρίου 2010 -ένας στους έντεκα Ελληνες πάει στο συσσίτιο, 

και οι οχτώ στους δέκα συνταξιούχους παίρνουν σύνταξη κάτω από 750 Ευρώ 

Οι Γερμανοί ξανάρχονται με.. ελεγχόμενη χρεοκοπία!

από Σοφοκλέους 10

Στη φετινή επέτειο του ιστορικού «Όχι» του 1940, ο Έλληνας Πρωθυπουργός, όπως και οι άλλοι ηγέτες της Ευρώπης, υποχρεώθηκαν να πουν το μεγάλο «Ναι» στους Γερμανούς! Η Άνγκελα Μέρκελ, με σύμμαχο τον Νικολά Σαρκοζί, πέτυχε χθες ένα στόχο που τον περασμένο Μάιο φαινόταν πολύ μακρινός: να επιβάλλει στην Ευρώπη τους σκληρούς γερμανικούς όρους για τις μελλοντικές διασώσεις υπερχρεωμένων κρατών, που κωδικοποιούνται στην φράση «ελεγχόμενη χρεοκοπία».

Ουσιαστικά, η χθεσινή Σύνοδος Κορυφής των Βρυξελλών εξελίχθηκε σε θρίαμβο της γερμανικής διπλωματίας: οι ηγέτες των «27» συμφώνησαν ,και αυτό αναμένεται να αποτυπωθεί στο σημερινό ανακοινωθέν τους, ότι μετά το 2013 όσες χώρες ζητήσουν στήριξη των εταίρων τους για να ξεπεράσουν μια κρίση χρέους «ελληνικού τύπου» θα πρέπει να υποστούν την επώδυνη διαδικασία μιας επιβεβλημένης από την Ευρωπαϊκή Ένωση αναδιάρθρωσης χρέους, που θα περιλαμβάνει «κούρεμα» των πιστωτών και εκχώρηση της οικονομικής πολιτικής στις Βρυξέλλες ,δηλαδή στο Βερολίνο.

Πίσω στην Ελλάδα του 19ου αιώνα!

(πηγή)

Ας μιλήσουμε για ανάπτυξη

του Δημήτρη Καζάκη

από το Ποντίκι (21/10)

Καθώς οι διαδικασίες για την ελεγχόμενη πτώχευση της Ελλάδας ολοκληρώνονται, ύστερα από πολλά σκαμπανεβάσματα, αντιθέσεις και αντιδικίες, με συμφωνίες ανάμεσα στη Γερμανία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, με τον βασικό ρόλο να ανατίθεται στην ΕΚΤ και το ΔΝΤ, όλο και περισσότερο ακούμε τους αρχιτέκτονες της χρεοκοπίας να μιλάνε για ανάπτυξη.

Αναγκαίο το μνημόνιο, αλλά δεν αρκεί. Χρειάζεται και ανάπτυξη. Έτσι λένε. Και για να υπάρξει, υποτίθεται, ανάπτυξη πρέπει να επιταχυνθούν οι «διαρθρωτικές αλλαγές», να «απελευθερωθούν οι αγορές», να καταργηθούν τα «γραφειοκρατικά εμπόδια», έτσι ώστε να προσελκύσουμε τις πολυπόθητες ξένες επενδύσεις που θα μας λύσουν το πρόβλημα.

Στη συζήτηση που διεξάγεται από τον καθεστωτικό Τύπο υπήρξαν μάλιστα και εκείνοι που δίχως ντροπή βγήκαν να επαινέσουν τους παλιούς νόμους προστασίας των ξένων κεφαλαίων της δεκαετίας του 1950 και του 1960 για τη δήθεν μεγάλη συνεισφορά τους στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.

Δεν θα μπούμε στον πειρασμό να μιλήσουμε για τους 600 χιλιάδες μετανάστες, ούτε για τη φτώχεια και την ασυδοσία, ούτε καν για το κοινωνικοπολιτικό καθεστώς που συνόδευσε αυτή η περίφημη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας στη βάση της αποικιοκρατικής προστασίας των ξένων επενδύσεων. Έστω κι αν όλοι οι νεόκοποι νοσταλγοί του μετεμφυλιακού παρακράτους, των εκτελέσεων, των εκτοπίσεων και των τόπων ανανήψεως, των εργασιακών γκέτο, της αστυνομοκρατίας και της ανελευθερίας που γέννησε τη χούντα θέλουν να σβήσουν από τη συλλογική μνήμη τι κόστισε στον ελληνικό λαό και τη χώρα η οικονομική ανάπτυξη που προτείνουν για σήμερα.

Αναπροσανατολισμοί... (κάπου αλλού το συζητάνε!)

σκίτσο του Carlos Latuff από το Δρόμο

του Ρούσσου Βρανά

από ΤΑ ΝΕΑ

Τα λόγια του αντήχησαν σαν παραφωνία, την ώρα που η ιρλανδική κυβέρνηση παλεύει να καταστρώσει ένα σχέδιο που θα φέρει το διογκούµενο έλλειµµα της χώρας κάτω του 3% του ΑΕΠ µέχρι το 2014. Αψηφώντας όµως τα κελεύσµατα των Βρυξελλών, ο Μάικ Σόντεν, ανώτατο στέλεχος της ιρλανδικής κεντρικής τράπεζας, µοιάζει µε πρόβατο που έχει ξεφύγει από το µαντρί.

Η Ιρλανδία θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόµενο να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ενωση, αν αυτή µας εµποδίσει να λάβουµε τις δικές αποφάσεις για τη διαχείριση της οικονοµίας µας, είπε το µέλος της επιτροπής της ιρλανδικής κεντρικής τράπεζας, που έχει διατελέσει διευθυντικό στέλεχός της. Και αµφισβήτησε έτσι την «ορθοδοξία» που πρεσβεύει πως οι περιφερειακές χώρες είναι αδύνατον να επιβιώσουν χωρίς την Ευρωπαϊκή Ενωση. 

Η κρίση μπορεί να φέρει και το φασισμό

Γυμνά κορμιά για να φαίνεται η ρώμη της «λευκής φυλής» και τα τατουάζ της «πίστης» τους, ξυρισμένα κεφάλια, μια τρέλα στο μάτι για να προκαλεί τρόμο. Απαιτούν την υποταγή του άλλου, του κατώτερου εθνικά και φυλετικά, υποτάσσονται μόνο στον Ηγέτη.

συνέντευξη του Ρόμπερτ Πάξτον

στον Δημήτρη Αγγελίδη 

από την Ελευθεροτυπία  

"Έψιλον" 24/10

Αν ο φασισμός ήταν -όπως υποστηρίζει ο καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια Ρόμπερτ Πάξτον- το ανάχωμα της ιταλικής και γερμανικής άρχουσας τάξης του Μεσοπολέμου στην ολοένα και αυξανόμενη επιρροή των κομμουνιστικών ιδεών, τότε στην εποχή «του τέλους της Ιστορίας» μάλλον δεν θα πρέπει να ανησυχούμε. Το άρμα της φιλελεύθερης οικονομίας τρέχει ξέφρενα και ο καβαλάρης που κρατάει τα χαλινάρια δεν ανεμίζει κόκκινη παντιέρα. Κανένας φίρερ και κανένας Μουσολίνι δεν χρειάζεται να τον ρίξει απ' τη σέλα. Ή μήπως δεν είναι έτσι; Μήπως πρέπει να ανησυχούμε; Ναι, μας λέει ο Πάξτον. Οχι απαραίτητα για το αν έρθει ο φασισμός στην εξουσία. Αλλά διότι -όπου ξυπνάνε ο ρατσισμός, ο εθνικισμός και ο λαϊκισμός- κάποιοι δείχνουν πρόθυμοι να πάρουν μαζί του πρωινό.

Γιατί οι νέοι κάνουν τη διαφορά στις κινητοποιήσεις στη Γαλλία

από You Pay Your Crisis

της Ελένης Τσερεζόλε
από Κυριακάτικη ΑΥΓΗ

Η σύγκρουση συνδικάτων και κυβέρνησης στη Γαλλία λαμβάνει πλέον διαστάσεις που τείνουν να υπερβούν το συγκεκριμένο πλαίσιο της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού που προωθεί με νύχια και με δόντια (επιταχύνοντας ακόμη και τη διαδικασία στη Γερουσία) η κυβέρνηση Σαρκοζί, καθώς σε αυτήν μετέχουν πλέον συστηματικά οι νέοι και συγκεκριμένα οι μαθητές πολλών σχολείων της χώρας, όπου πολλαπλασιάζονται οι καταλήψεις.

Η κυβέρνηση δεν μπορεί παρά να ανησυχεί από την εξέλιξη αυτή -ίσως περισσότερο από εκείνη των καταλήψεων των διυλιστηρίων- γιατί ακριβώς η εμπλοκή των νέων στις κινητοποιήσεις των συνδικάτων και των εργαζομένων φέρνει στον νου μνήμες από το 2006. Τότε οι συστηματικές διαδηλώσεις των νέων ήσαν εκείνες που είχαν γείρει την πλάστιγγα προς την κατεύθυνση της ακύρωσης στην πράξη της εφαρμογής του νόμου για το συμβόλαιο πρώτης πρόσληψης.

Το όραμα του Παπακωνσταντίνου!

-Δεν ξέρω ποιός έφτιαξε το βίντεο. Μου το έστειλαν στο email. (Veneta X ευχαριστώ!)

Το τέλος των διλημμάτων

από antistachef

του Δημήτρη Χρήστου

από την ΑΥΓΗ

«Βρισκόμαστε σε μια ιστορική καμπή. Δίνουμε αγώνα για την απελευθέρωση της χώρας από τη δουλεία και κάθε είδους επιτήρηση». Ποιος τα είπε αυτά; Ο τελευταίος που θα περιμένατε να τα πει. Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, εξερχόμενος (χθες) από τον την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη. Ο άνθρωπος δεν έχει κανένα πρόβλημα να λέει τα πιο απίθανα αντιφατικά πράγματα από μέρα σε μέρα. Παρακολουθώντας την “αποφασίζομεν και διατάσσομεν” διακαναλική συνέντευξη 15 μέρες πριν τις εκλογές ειλικρινά, τρόμαξα. Αναρωτήθηκα αν μπορεί αυτός, ο εκτός τόπου και χρόνου πολιτικός αρχηγός, να ηγηθεί των προσπαθειών που απαιτούνται για να σωθεί η χώρα μας και οι Έλληνες; Τι μπορώ να περιμένω και πόσο μπορώ να εμπιστευτώ έναν πολιτικό, που ψεύδεται με συγκλονιστική άνεση, αρνείται να δει τις συνέπειες των λαθών του, παρουσιάζοντας ασκήσεις ιδεών επί χάρτου, ως αναπτυξιακή πραγματικότητα;

ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ, πούλησε το δίλημμα Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα. Κέρδισε τις εκλογές και λίγο πριν ανακοινώσει την ομηρεία της χώρας, έθεσε το δεύτερο δίλημμα. Μνημόνιο ή χρεωκοπία. Και τα δύο διλήμματα απαντήθηκαν. Αντί σοσιαλισμού βαρβαρότητα και αντί σωτηρίας χρεωκοπία. Κανένα πρόβλημα για τον πρωθυπουργό. Για να αντιμετωπίσει την οργή της κοινωνίας και την σκληρή απάντηση της κάλπης, έριξε και τρίτο δίλημμα. ΠΑΣΟΚ ή χάος; 

Στρατηγικό στοίχημα οι εκλογές

από antistachef

του Γιώργου Δελαστίκ

από το Έθνος

Ξεκαθάρισε το πολιτικό τοπίο η τηλεοπτική συνέντευξη του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να κάνει στροφή 180 μοιρών ως προς το περιεχόμενο των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών της 7ης Νοεμβρίου, η οποία συνιστά στρατηγικής σημασίας υποχώρηση στη γραμμή του προέδρου της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά. Αποδέχθηκε ότι οι Ελληνες θα προσέλθουν στις κάλπες μόνο προσχηματικά για να ψηφίσουν περιφερειάρχες και δημάρχους. Στην ουσία καλούνται να πουν «ναι» ή «όχι» στο Μνημόνιο, που έχει υπογράψει ο Γ. Παπανδρέου με το ΔΝΤ και την ΕΕ, εγκρίνοντας έτσι ή όχι την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση στη βάση του περιεχομένου του Μνημονίου. 

Αυτό ζητούσε να είναι το περιεχόμενο της λαϊκής ψήφου η ΝΔ, αυτό ζητούσαν τα κόμματα της Αριστεράς. Δημιούργησαν μια δυναμική, στην οποία ο Γ. Παπανδρέου αναγκάστηκε να υποκύψει.

Η ώρα των λύκων...

του Στάθη

από την Ελευθεροτυπία

Έναν χρόνο μετά αφ' όταν κέρδισε τις εκλογές, ο κ. Παπανδρέου μάς απείλησε, μας φοβέρισε, ότι πιθανόν να προσφύγει σε εκλογές. Ακριβώς όπως και ο κ. Καραμανλής -έναν χρόνο αφ' όταν κέρδισε τις εκλογές ξαναπήγε σε εκλογές...

... και οι «κάλτσες» έτεκον Γιωργάκη.

Όμως υπάρχει και μια ακόμα ομοιότητα: όπως ο κ. Καραμανλής στη Συνέντευξή του στη Θεσσαλονίκη απέκτησε το σημάδι, το στίγμα, του χαμένου, έτσι και ο κ. Παπανδρέου προχθές στη διακαναλική κατόρθωσε το ίδιο.

Διότι το δίλημμα «ή ο Καμίνης ή το Χάος» που μας έθεσε ο κ. Πρωθυπουργός παραφράζοντας καρικατουροειδώς το ανάλογο «ή ο Καραμανλής ή τα Τανκς», εν κατακλείδι δεν μπορεί να σημαίνει τίποτε άλλο παρά το εξής: «ή Εγώ ή η Αντιπολίτευση».

Αλλά αν ένα τέτοιο δίλημμα είναι απολύτως ηλίθιο (διότι πλέον δίλημμα δεν είναι), τι είναι αυτός που το θέτει; 

 

Αλήθειες και ψέματα

από τον Άνεμο

του Γ. Κ. 
από την ΑΥΓΗ

Είπε μεγάλες αλήθειες προχθές στη διακαναλική ο πρωθυπουργός. Του ξέφυγαν άραγε ή αναγκάστηκε να τις εκστομίσει; Μάθαμε φερ' ειπείν, ότι ο κ. Ρεν ουδέποτε είπε στον πρωθυπουργό να πειράξει μισθούς και συντάξεις, συνεπώς η σφαγή του λαϊκού εισοδήματος ήταν επιλογή της κυβέρνησης. Μάθαμε επίσης ότι ο πρωθυπουργός έχει ζητήσει από τους πλούσιους να του εγγυηθούν ότι στο εξής θα πληρώνουν φόρους. Προφανώς δεν του το εγγυήθηκαν και γι' αυτό τους τα χάρισε με την περαίωση. Ακούσαμε επίσης, και εξεπλάγημεν, τον ΓΑΠ να λέει ότι θα επαναδιαπραγματευθεί με την Τρόικα το Μνημόνιο το οποίο μέχρι χθες ξέραμε ότι μας έχει παραδοθεί στο όρος Σινά σκαλισμένο σε μαρμαρόπλακες και είναι ως εκ τούτου μη διαπραγματεύσιμο.

Η ελεύθερη αγορά είναι μια καταστροφή!

"Είμαι πολύ σκληρός με την αγορά. Δέχομαι ότι η ελεύθερη αγορά είναι χρήσιμη σε μικροεπίπεδο (...) για παράδειγμα όταν θέλω να προσλάβω κάποιον για να μου βάλει μια στέγη στο σπίτι μου είναι χρήσιμο οι τοπικοί τεχνίτες να είναι στην ελεύθερη αγορά, να ανταγωνιστούν για να βάλουν την καλύτερη στέγη, ταχύτερα και πιο οικονομικά. Αυτή είναι μια καλή χρήση της ελεύθερης αγοράς. Αλλά όταν μιλάμε για μεγάλα πράγματα, για ανθρώπινα όνειρα, για μια θεραπεία για την ελονοσία ή της ασθένειας του ύπνου στην Αφρική η ελεύθερη αγορά είναι μια καταστροφή! Δεν λύνει αυτά τα προβλήματα. Δεν λύνει κανένα από τα περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε! Δεν λύνει το ενεργειακό, τις εκπομπές αερίων... Δεν μπορούμε να λύσουμε αυτά τα προβλήματα μέσω της ελεύθερης αγοράς" λέει μεταξύ άλλων ο o Σερ Τζον Σάλστον, κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Ιατρικής (2002) και ένας εκ των επιστημόνων που αποκωδικοποίησαν το ανθρώπινο γονιδίωμα, σε συνέντευξή του στη Ναυτεμπορική

Τίθεται εναντίον των πατεντών σε φάρμακα και ιατρικές ανακαλύψεις, υπέρ της υπό δημόσιο έλεγχο έρευνας από πανεπιστήμια και νοσοκομεία  ώστε οι ανακαλύψεις και τα συμπεράσματα των ερευνών "έστω κι αν έλθουν λίγο πιο αργά να ανήκουν σε όλους". Χαρακτηρίζει δε την κατοχή πατεντών στη φαρμακοβιομηχανία όχι μόνο αντιεπιστημονική κι ανήθικη αλλά και τροχοπέδη στην έρευνα για την αντιμετώπιση των ασθενειών.

Το βίντεο της πολύ ενδιαφέρουσας συνέντευξης που έδωσε στην Αλίνα Σαράντη υπάρχει  εδώ

Ιστορικός αναθεωρητισμός: κομμουνισμός=ναζισμός

-Με αφορμή την μεσημεριανή ανάρτηση για το "ντοκιμαντέρ" της ΕΤ1 έψαξα και βρήκα ένα εξαιρετικό κείμενο του Άγγελου Ελεφάντη. Νομίζω πως αξίζει τον κόπο να διαβαστεί καθώς παραμένει επίκαιρο...

Ιστορικός αναθεωρητισμός: κομμουνισμός=ναζισμός

του Άγγελου Ελεφάντη

από την ΑΥΓΗ (8 /1/2006)

Διάβαζα προ ημερών ένα από τα γνωστά για την "τσαχπινιά" τους κείμενο του κ. Πρετεντέρη στο "Βήμα". Κι αφού καθάρισα και ξανακαθάρισα τα γυαλιά μου πείστηκα ότι, τελικά, δεν είχα κάνει λάθος στην ανάγνωση. Τετρακόσια εκατομμύρια, έγραφε το κείμενο, ήταν οι φόνοι που διέπραξαν ο Στάλιν, ο Πολ Ποτ, ο Μάο Τσε Τούνγκ και οι ανά τον κόσμο κομμουνιστές. Καϋμένε Στεφάν Κουρτουά που υποστήριξες στη γνωστή "Μαύρη Βίβλο" ότι τα θύματα του κομμουνισμού ήταν μόνον εκατό εκατομμύρια... Σε είχαν όλοι αποπάρει, ακόμη και συνεργάτες σου στη "Μαύρη Βίβλο", έτσι που αναγκάστηκες να περιορίσεις το φονικό κατά μερικά εκατομμύρια. Αν είχες υπόψη σου τα νούμερα του Πρετεντέρη δεν θα αναγκαζόσουν να ρίξεις νερό στο κρασί σου.  

Το πρόβλημα όμως, ειλικρινά, δεν είναι ο Πρετεντέρης, αλλά η γιγαντιαία επιχείρηση του "ιστορικού αναθεωρητισμού", την οποία ξεκίνησαν Γερμανοί ιστορικοί, ήδη από τη δεκαετία του '60, την συνέχισαν επαξίως Γάλλοι, Άγγλοι, Αμερικανοί, εσχάτως προστέθηκαν και οι ημέτεροι ιστορικοί Στάθης Καλύβας και Νίκος Μαραντζίδης, με τις "ακριβείς" καταμετρήσεις σκοτωμένων από την ΟΠΛΑ αφ' ενός, τους ταγματασφαλίτες και λοιπούς δωσίλογους αφ' ετέρου. Σύμφωνα όμως με αυτές τις καταμετρήσεις η κόκκινη τρομοκρατία ήταν αγριότερη και μαζικότερη από τη μαύρη τρομοκρατία.  

Ακροδεξιό ντοκιμαντέρ στην ΕΤ1!

(πηγή)

Κυριακή βράδυ έπεσα πάνω σε ένα απίστευτο "ντοκιμαντέρ" στην ΕΤ1 όπου η ιστορία ξαναγραφόταν με τη ματιά του...  ακροδεξιού τηλεπλασιέ. Το τηλέφωνο που βρήκα στην ιστοσελίδα της ΕΡΤ δεν απαντούσε κι έτσι δεν μπόρεσα να διαμαρτυρηθώ (το είδα στην επανάληψη αργά το βράδυ αλλά από την ανακοίνωση της ΕΡΤ φαίνεται πως το πρόβαλαν αρχικά στις 9 το βράδυ, δηλαδή την ώρα της υψηλότερης θεαματικότητας!).

Το "ντοκιμαντέρ" είχε για τίτλο "Η Σοβιετική ιστορία" και ήταν στο γνωστό μοτίβο ακροδεξιών και άλλων που επιχειρούν να ξαναγράψουν την ιστορία: η ΕΣΣΔ και η ναζιστική Γερμανία ένα και το αυτό, τα SS εκπαιδεύτηκαν από την Σοβιετική Ένωση, οι Ρώσοι στρατιώτες χαιρετούσαν με τον χιτλερικό χαιρετισμό, στην ΕΣΣΔ δολοφονούσαν όσα παιδιά ζητιάνευαν μόλις γίνονταν 12 χρονών, τη φασιστική Γερμανία νίκησαν οι Τσώρτσιλ και Ρούσβελτ αφού η ΕΣΣΔ αρνήθηκε την αντιχιτλερική συμμαχία, οι μαρξιστές διαφώνησαν με τον Χίτλερ επειδή... έβαζε ανθρώπους στο φούρνο με φυλετικά κριτήρια και όχι ταξικά!!! Και άλλα πολλά... 

Χέζομαι και γράφω για το ζόρι του ΓΑΠ...

σκίτσο του Soloup από το Ποντίκι

Το ζόρι του Παπανδρέου

του Θανάση Καρτερού 
από την ΑΥΓΗ

Τι ολέθριο μπορεί να προκύψει για τη χώρα, αν το εκλογικό αποτέλεσμα είναι αρνητικό για την πολιτική Παπανδρέου; Και γιατί με πανικό σχεδόν ο πρωθυπουργός μετέτρεψε και διακαναλικώς την εκλογική μάχη για την αυτοδιοίκηση σε μάχη για ψήφο εμπιστοσύνης όχι στην πολιτική του -αυτό έτσι κι αλλιώς ισχύει- αλλά στην κυβέρνησή του; Αφήνοντας να αιωρείται πάνω από την Ελλάδα το φάντασμα της προσφυγής στις κάλπες εάν και εφόσον;

Φωτό από την επίθεση της Χρυσής Αυγής κατά Αλαβάνου

Η συμμορία της Χρυσής Αυγής είναι παράνομη και όχι οι μετανάστες-πρόσφυγες
από Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών

Οπτικό υλικό που αποδεικνύει τη συμμετοχή της νεοναζιστικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» στην επίθεση κατά του Αλαβάνου στις 22 Οκτ. 2010 (οι ίδιοι άνθρωποι συμμετέχουν και στην επίθεση κατά της Ελένης Πορτάλιου στις 23 Οκτ. 2010).

Αριστερά και ενσωμάτωση

Θεέ μου, βοήθησέ με να μείνω αριστερός
(σκίτσο του Αλτάν)

του Γιώργου Ρούση*

από Ελευθεροτυπία (24/10)

Περνώντας τις διακοπές μου ένα αρκετά μεγάλο διάστημα κοντά σ' ένα επαρχιώτικο χωριό, επιβεβαίωσα αυτό που μου λέει χρόνια τώρα ο φίλος μου ο Λάζαρος, που εδώ και καιρό ζει μόνιμα πια στο χωριό του, ότι δηλαδή για τον κόσμο εκεί, πέρα βρέχει περί όσων μας απασχολούν εμάς τους αριστερούς των μεγάλων πόλεων, και βεβαίως πέρα βρέχει όχι μόνον για την όποια θεωρητική αναζήτηση, αλλά ακόμη και για μια στοιχειώδη πολιτική συζήτηση που να ξεπερνάει την ποδοσφαιρικού τύπου αντιπαράθεση ανάμεσα στους λιγοστούς πια οπαδούς των διαφόρων κομμάτων.

Αν δηλαδή στην Αθήνα και τις άλλες μεγάλες πόλεις υπάρχει ένα ισχυρό ρεύμα ενσωμάτωσης και αδιαφορίας για τα κοινά, αυτό το ρεύμα φαίνεται να είναι σαρωτικό στην επαρχία και δη την τουριστική, όπου η συχνά πιο εύκολη κατάκτηση του Μαμωνά από τη μια και η παντελής έλλειψη πολιτιστικής καλλιέργειας από την άλλη, οδηγεί στο κυνήγι ενός νεοπλουτισμού κενού κάθε ουσιαστικού περιεχομένου, σε μια απόλυτη κυριαρχία του φαίνεσθαι και του έχειν.

Γιατί ο Παπανδρέου έγινε Μητέρα Τερέζα;

από antistachef

του Θανάση Καρτερού

από Κυριακάτικη ΑΥΓΗ

ΕΙΝΑΙ μόνο υπό το κράτος των δημοσκοπήσεων; Μήπως έχει άλλα στοιχεία που δεν τα έχουμε εμείς; Μήπως ξέρει κάτι που εμείς δεν ξέρουμε; Άγνωστο, αλλά ένα είναι βέβαιο: Ο Παπανδρέου φο-βά-ται! Φοβάται τις εκλογές που έρχονται. Και φοβάται πολύ. Τόσο πολύ, που από μεταρρυθμιστής Τρικούπης να μεταλλάσσεται σε "ανθ’ ημών Γουλιμή". *

ΠΡΩΤΟΝ, σταμάτησε να κάνει τον λιονταρή, "θα κάνω και θα ράνω και θα σας μεταρρυθμίσω όλους" και έκρυψε τα μεταρρυθμιστικά του σχέδια στο συρτάρι για να τα ξαναβγάλει μετά τις εκλογές. Πίεσαν, παρακάλεσαν, προειδοποίησαν μάλιστα και τους Ευρωπαίους να κρύψουν κι αυτοί στο συρτάρι τους νέους λογαριασμούς για το έλλειμμα, που συνεπάγονται νέους λογαριασμούς για την τσέπη μας. Μετά τις εκλογές βλέπουμε.

Πρόβα παρέλασης...

σκίτσο Γιάννη Ιωάννου

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

από τον ΔΡΟΜΟ* (23/10)

Λοιπόν, κάντε τετράδες. Οι άριστοι μπροστά, τα στουρνάρια πίσω. Έτσι. Θα κάνουμε βήμα για την παρέλαση. Δεν θα ακούω «κιχ». Άχνα! Μέσα η κοιλιά, έξω το στήθος. Θα ακούγεται μόνο το ποδοβολητό σας. Εν-δυο, εν-δυο…. Με περηφάνια. Εν-δυο, εν-δυο, τρία κι εμπλοκή. Ψηλά τα κεφάλια, άδεια είναι έτσι κι αλλιώς, δεν τα βαραίνει τίποτα. Λοιπόν… Σας είπαν, βέβαια, οι δασκάλες για την επέτειο. Έχετε καταλάβει γιατί θα παρελάσουμε; Επέτειος του «όχι». Πριν από εβδομήντα χρόνια οι παππούδες, οι προπαππούδες σας, όσοι ζούσαν τέλος πάντων από τους προγόνους σας- ρωτήστε τις μανάδες σας ποιοί- είπαν «όχι» στους Ιταλούς. 

Αν θέλετε τη γνώμη μου, μαλακία έκαναν. Τα καλύτερα «όχι» είναι τα «ναι». Θέλω να πω, δεν μπορείς να είσαι μόνο στείρα άρνηση. Πρέπει να έχεις θετική πρόταση. Δηλαδή, ας έλεγαν στους Ιταλούς «θέλετε να περάσετε; Ωραία! Πόσα δίνετε;» Ή, να τους πουν «γιατί από την Αλβανία, ρε παιδιά», δεν πάτε απ’ τον άλλο δρόμο ή με το καράβι. Τέλος πάντων, δεν είχαν θετική σκέψη, το φάγανε το κεφάλι τους. 

Ισχύς μου, η εύνοια των αγορών!

από antistachef

από την ΑΥΓΗ

Με το κινδυνολογικό επιχείρημα ότι, αν στις εκλογές αποδοκιμαστούν οι κυβερνητικοί υποψήφιοι, θα δοθεί μήνυμα στις αγορές "που καραδοκούν", προσπαθεί ο πρωθυπουργός να αναχαιτίσει τη διαρροή των ψηφοφόρων του.

Πρόκειται για αντιδημοκρατικό επιχείρημα. Η δημοκρατία προϋποθέτει ελευθερία να διατυπώνει ο πολίτης τη γνώμη του. Ο πρωθυπουργός τον καλεί να ακυρώσει τη θέλησή του, να αποδεχθεί ότι ζει σε καθεστώς περιορισμένων δικαιωμάτων. Ζητεί, στην ουσία, οι πολίτες να μην ψηφίσουν, αλλά να υποταχθούν στις βουλές ανεξέλεγκτων υπερεθνικών κέντρων. Γιατί ο κ. Παπανδρέου συμπεριφέρεται ολοένα και περισσότερο ως ετεροπροσδιοριζόμενο πρόσωπο, ως "μαριονέτα"; Γιατί ευτελίζει τη δημοκρατία αναγορεύοντας σε ύψιστο κριτή της πολιτικής του τις αγορές και όχι τον λαό; Γιατί συμπεριφέρεται με παλατιανά σύνδρομα του τύπου "ισχύς μου, η εύνοια των αγορών";

«Ελεγχόμενη ή ανεξέλεγκτη πτώχευση» το... δίλημμα Παπανδρέου

(πηγή)

του Σταύρου Χριστακόπουλου

από το Ποντίκι

Το κλίμα που είχε δημιουργηθεί όλες τις προηγούμενες μέρες είχε εκ των προτέρων περιορίσει το ενδιαφέρον της διακαναλικής συνέντευξης του πρωθυπουργού στο Μαξίμου σε ένα μόνο ερώτημα: Αν θα κατέφευγε στον εκβιασμό («πολιτικό δίλημμα» τον θέλει η πολιτική ορθότητα) «εγώ ή το χάος», «εγώ ή τα τανκς», «εγώ η ή χρεοκοπία»). Αν δηλαδή ένα κακό αποτέλεσμα στις αυτοδιοικητικές εκλογές θα έφερνε βουλευτική κάλπη.

Σε πολιτικούς εκβιασμούς άλλωστε πάντα καταφεύγουν οι πολιτικοί ηγέτες που σέβονται τον εαυτό τους προκειμένου να σταθεροποιήσουν ή να εμπεδώσουν την αξιοπιστία που λείπει από τα έργα τους.

Εν τέλει ο πρωθυπουργός είπε ότι «δεν είναι στόχος του να πάει σε εθνικές εκλογές», αλλά, αν η Ελλάδα βρεθεί μπροστά σε αδιέξοδα, τότε τον λόγο θα έχει ο ελληνικός λαός. Ποια είναι όμως αυτά τα αδιέξοδα και πόση σχέση έχουν με το εκλογικό αποτέλεσμα στην Αυτοδιοίκηση;

Ο ΓΑΠ διαψεύδει ΓΑΠ, ΠΑΣΟΚ & παπαγάλους του!

από  antistachef

Καλέ τι ακούσανε τα αυτάκια μου χθες; Όχι δεν μιλάω για τις "600.000 νέες θέσεις ανεργίας", ούτε για την Αθήνα που είναι "πρωτεύουσα της πόλης", ούτε την υπόσχεση "θα πάρουμε μέτρα για να χτυπήσουμε την διαφάνεια", ούτε καν για την εξευτελιστική απειλή για τη δημοκρατία περί "ευαίσθητων αγορών" που θα αξολογήσουν το αποτέλεσμα των εκλογών! Αυτά είναι τα γνωστά παπανδρεϊκά και φαντάζομαι στην Ελληνοφρένεια θα κάνανε πάρτυ χθες με το άφθονο υλικό που τους πρόσφερε...

Μιλάω για την ανατροπή όλης της επίσημης προπαγάνδας που εν χορώ τραγουδούν ΓΑΠ, Παπακωνσταντίνου, υπουργοί και λαδωμένα μικρόφωνα και πένες. Τι είπε χθες η χαρά του επιθεωρησιογράφου όταν δεν διαβάζει αυτά που του γράφουνε;

Πως, από τις εκλογές πρέπει να βγει ισχυρή η κυβέρνηση γιατί "μια ισχυρή κυβέρνηση θα μπορέσει να επαναδιαπραγματευτεί καλύτερα τους επαχθείς όρους". Αυτούς δηλαδή που η δική του ισχυρή κυβέρνηση δέχθηκε χωρίς διαπραγμάτευση! Και τότε τι θα διαπραγματευτεί;

Διαλέξτε πτώχευση! ["αν δεν σας αρέσει η λέξη πτώχευση, μην τη λέτε πτώχευση" όπως είπε και ο Ρουμπινί)]. Ελεγχόμενη ή ανεξέλεγκτη -με ή χωρίς ΓΑΠ; Ιδού το δίλημμα και η απορία!

Αν ήμουν θρήσκος θα ζήταγα κάποιος θεός να βάλει το χέρι του με αυτόν που μπλέξαμε! Ώσπου να γίνω (λέμε τώρα) ελπίζω ο λαός να βάλει το δικό του στο φούμο...

Μπορεί η Αριστερά;

Υπεράσπιση της πολιτικής. 

Παρέμβαση του Στάθη Κουβελάκη στη διεθνή διάσκεψη του Αριστερού Βήματος, Αθήνα, Πάντειο Παν/μιο, 15-16 Οκτώβρη 2010
από Αριστερό Βήμα

Ένα γνωστό ανέκδοτο στον αγγλόφωνο χώρο λέει ότι από τις τρεις τελευταίες κρίσεις του καπιταλισμού οι μαρξιστές προέβλεψαν τις πέντε. Αυτό που δεν λέει όμως το ανέκδοτο είναι ότι από τον κανόνα αυτόν εξαιρούνται οι Ελληνες.

Η εικόνα που έχουμε σήμερα μπροστά μας είναι ότι το πρώτο θύμα της κρίσης στην Ελλάδα, στο πολιτικό επίπεδο, είναι η Αριστερά. Σ’αυτό το παράδοξο αποτέλεσμα η πρωταρχική αιτία είναι ότι η αριστερά δεν είδε την κρίση, και, σε μια πρώτη φάση, αρνήθηκε τη σοβαρότητά της. Δεν κατανόησε την ειδική μορφή της, το κομβικό ρόλο που θα έπαιζε το δημόσιο χρέος, θεωρώντας ότι είναι ιδεολήγημα της άρχουσας τάξης. Αρνήθηκε να προβεί σε μια συγκεκριμένη ανάλυση των εκρηκτικών αντιφάσεων και αδυναμιών του ελληνικού καπιταλισμού, διότι κάτι τέτοιο ισοδυναμούσε υποτίθεται με «εθνικισμό». Και, για παρόμοιους εν τέλει λόγους, λόγω δηλαδή της υποταγής μεγάλου τμήματός της (ειδικότερα στη διανόηση) στα ιδεολογήματα του ευρωπαϊσμού, δεν κατάλαβε πόσο αλληλένδετη είναι η κρίση με τους όρους ενταξης της χώρας στην ευρωζώνη, την ΕΕ και το διεθνή καταμερισμό εργασίας.