 |
| από τον Άνεμο |
από την ΑΥΓΗ
Είπε μεγάλες αλήθειες προχθές στη διακαναλική ο πρωθυπουργός. Του ξέφυγαν άραγε ή αναγκάστηκε να τις εκστομίσει; Μάθαμε φερ' ειπείν, ότι ο κ. Ρεν ουδέποτε είπε στον πρωθυπουργό να πειράξει μισθούς και συντάξεις, συνεπώς η σφαγή του λαϊκού εισοδήματος ήταν επιλογή της κυβέρνησης. Μάθαμε επίσης ότι ο πρωθυπουργός έχει ζητήσει από τους πλούσιους να του εγγυηθούν ότι στο εξής θα πληρώνουν φόρους. Προφανώς δεν του το εγγυήθηκαν και γι' αυτό τους τα χάρισε με την περαίωση. Ακούσαμε επίσης, και εξεπλάγημεν, τον ΓΑΠ να λέει ότι θα επαναδιαπραγματευθεί με την Τρόικα το Μνημόνιο το οποίο μέχρι χθες ξέραμε ότι μας έχει παραδοθεί στο όρος Σινά σκαλισμένο σε μαρμαρόπλακες και είναι ως εκ τούτου μη διαπραγματεύσιμο.
Λύθηκε επίσης άλλη μια παρεξήγηση: Ο πρωθυπουργός μίλησε για εκλογές, κάτι που αντιβαίνει το αξίωμα ότι διαρκούντος του Μνημονίου οι εκλογές απαγορεύονται. Όπως όλοι θυμόμαστε, τα Μίντια έχουν επιβάλει τη θέση ότι ακόμα και να ακουστεί λέξη που να ξεκινάει από Εκλ.., η χρηματοδότηση σταματάει αυτομάτως και καταρρέει το σύμπαν. Προφανώς οι απόψεις διίστανται, με το κατεστημένο στην Ελλάδα και στην Ευρώπη να θεωρεί ότι τα 110 δισ. τα εγγυάται μια πλειοψηφία στηριζόμενη στη σημερινή Βουλή η οποία διαθέτει τις εφεδρείες για να καλύψει πολιτικά το δημοκρατικό έλλειμμα. Ήταν σαφής η προσπάθεια των δημοσιογράφων στο ντιμπέιτ και μετά, του μητσοτακικού στρατοπέδου, αλλά και στελεχών του ΠΑΣΟΚ, να "διορθώσουν" τη γραμμή που -όπως φαίνεται- εκπέμπεται από τον πανικόβλητο στενό κύκλο του κ. Παπανδρέου.
Η μεγαλύτερη αλήθεια που είπε όμως ο πρωθυπουργός είναι ότι οι αγορές αξιολογούν τις εκλογές και επηρεάζονται απ' αυτές: Κατά τον κ. Παπανδρέου, ενδεχόμενη αποδοκιμασία του Μνημονίου και της κυβέρνησής του θα σημάνει μεγαλύτερα δεινά. Προφανώς μια κυβέρνηση με τη διαπραγματευτική διάθεση που επέδειξε τον Μάιο η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν είναι σε θέση να διεκδικήσει τίποτα. Μια άλλη κυβέρνηση όμως με αριστερό προσανατολισμό και μακριά από τις αντιλήψεις "εθνικής σωτηρίας" (των πλουσίων) με όπλο ακριβώς τη δεδηλωμένη λαϊκή αντίδραση θα ήταν σε θέση να διαπραγματευθεί.
Ο πρώην διευθυντής του “Μοντ” και αρθρογράφος του “Βήματος” Ζ. Μ. Κολομπανί επέπληττε την περασμένη Κυριακή από τη στήλη του τους Γάλλους που ξεσηκώνονται αντί να ακολουθήσουν το παράδειγμα των πειθήνιων Ελλήνων. Στη Βρετανία 10 χρόνια μετά την 11η Σεπτεμβρίου και 5 χρόνια μετά τις επιθέσεις στο Λονδίνο, μόλις έγιναν οι πρώτες δειλές διαδηλώσεις, ξαφνικά η Σκότλαντ Γιαρντ αποφάσισε ότι πρέπει να οπλοφορούν οι αστυνομικοί για να αντιμετωπίσουν την ... τρομοκρατία. Είναι προφανές ότι το σύστημα λειτουργεί διεθνώς με τρόπο τον οποίο οι εργαζόμενοι δεν έχουν κατακτήσει. Ακόμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου