σκίτσο του Soloup από το Ποντίκι |
του Θανάση Καρτερού
από την ΑΥΓΗ
Τι ολέθριο μπορεί να προκύψει για τη χώρα, αν το εκλογικό αποτέλεσμα είναι αρνητικό για την πολιτική Παπανδρέου; Και γιατί με πανικό σχεδόν ο πρωθυπουργός μετέτρεψε και διακαναλικώς την εκλογική μάχη για την αυτοδιοίκηση σε μάχη για ψήφο εμπιστοσύνης όχι στην πολιτική του -αυτό έτσι κι αλλιώς ισχύει- αλλά στην κυβέρνησή του; Αφήνοντας να αιωρείται πάνω από την Ελλάδα το φάντασμα της προσφυγής στις κάλπες εάν και εφόσον;
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
Γιωργάκη, σε παρακαλώ πριν κλείσω αυτό το ποίημα
ορκίσου ρε γαμώτο μου, πως θα 'μαι εγώ το θύμα,
πως άσπρη μέρα δεν θα δω, ανάσα δεν θα πάρω,
πως δεν θα έχω χρήματα, να δώσω ούτε στο Χάρο!
Κι εσύ, που είσαι εκεί ψηλά, στο μέγαρο Μαξίμου
να είσαι πάντοτε καλά και πρόσεχε ψυχή μου!
Ας υποθέσουμε ότι δεν λειτουργούν ούτε τα φιλοδωρήματα για τους συνταξιούχους, ούτε η ευαισθησία για τους άνεργους, ούτε οι διαβεβαιώσεις ότι δεν θα ληφθούν άλλα σκληρά μέτρα, ούτε η αφρώδης παρουσία του κάθε μέρα στις τηλεοράσεις. Και οι σκληρόκαρδοι Έλληνες του δίνουν και καταλαβαίνει στις κάλπες, από τις οποίες προκύπτει ένα αποτέλεσμα αρνητικό για το ΠΑΣΟΚ και καταδικαστικό για την πολιτική του Μνημονίου.
Γιατί αυτό σημαίνει πολιτική αστάθεια; Αλλάζουν σε κάτι οι συσχετισμοί στο κοινοβούλιο; Όχι βέβαια! Μήπως θα σηκώσει αντάρτικο κατά της τρόικας ο Καρχιμάκης; Αλίμονο. Ξέρετε τι αλλάζει; Η άνευ όρων εξουσιοδότηση την οποία υποτίθεται ότι έχει ο Παπανδρέου να εκχωρεί ό,τι του καπνίσει από το παρόν και το μέλλον του πολίτη, για να σώσει, υποτίθεται, το παρόν και το μέλλον της χώρας. Τελειώνει το παραμύθι ότι οι Έλληνες δεν τα έχουν κάνει όλα γης μαδιάμ γιατί στηρίζουν το Μνημόνιο. Κι ότι ο Παπανδρέου κατάφερε το ακατόρθωτο, να μας βάλει σε τάξη.
- Αν όμως πίστευε έστω κατ’ ελάχιστον όσα λέει ότι η πολιτική του είναι άδικη και σκληρή, αλλά επιβάλλεται εκ των πραγμάτων και έξωθεν.
- Αν έστω κατ’ ελάχιστον αλήθευε ότι παζαρεύει σκληρά με την τρόικα.
- Αν έστω κατ’ ελάχιστον επιθυμούσε να μην πάμε σε άλλα μέτρα, να χαλαρώσει η θηλιά στο λαιμό μας.
Τότε θα του έκοβε ότι ουδέν κακόν αμιγές καλού. Ότι δηλαδή στο σκληρό του παζάρι το κακό εκλογικό αποτέλεσμα προσφέρει ένα σκληρό επιχείρημα: Cool, κύριοι Μαζούχ και Ρεν και Καν, γιατί η καμπάνα ακούστηκε και χτυπάει για όλους μας.
Αλλά όχι. Ο Παπανδρέου βάζει το μαχαίρι στον λαιμό μας. Γιατί το ζόρι του δεν είναι η έγκριση όσων ήδη διέπραξε. Είναι η εν λευκώ, ή εν... Σγουρώ εξουσιοδότηση για όσα χειρότερα θα διαπράξει. Έχει λοιπόν λαμβάνειν...
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
Ε, και με το... ζόρι του ΓΑΠ θυμήθηκα το "Χέζομαι και γράφω για τον Γιωργάκη"...
"Χέζομαι και γράφω για τον Γιωργάκη"
Δίνω, δίνω κι εγώ ένα μισθό, να σώσω αυτή τη χώρα
σου δίνω και το σύνθημα, "Γιωργάκη μας προχώρα"
Έχω ένα υπολογιστή, τηλέφωνο, κιθάρα
έχω και μία μηχανή, ψαλίδια, μια τσατσάρα
Αν είναι να γλυτώσουμε, γρήγορα από την κρίση
αφού εγώ τα έφαγα, ας φάω το γαμήσι
να κάτσω εγώ στα τέσσερα, να έλθετε από πίσω
κι άμα πονέσω, κράτα με, και θα το συνηθίσω
Ανέβασε το ΦιΠιΑ, βάλε έμμεσους φόρους
γάμα το ασφαλιστικό, και ψάξε κι άλλους πόρους:
στη σύνταξη να βγαίνουμε, μετά τον θάνατό μας
κι όποιος θα ζήσει πιο πολύ, μετά τα εβδομήντα
να 'ναι με χρονοχρέωση: η ώρα ένα πενήντα!
Δίνω, δίνω κι εγώ ένα μισθό, να σώσω αυτή τη χώρα
σου δίνω και το σύνθημα, "Γιωργάκη μας προχώρα"
Έχω ένα υπολογιστή, τηλέφωνο, κιθάρα
έχω και μία μηχανή, ψαλίδια, μια τσατσάρα
Αν είναι να γλυτώσουμε, γρήγορα από την κρίση
αφού εγώ τα έφαγα, ας φάω το γαμήσι
να κάτσω εγώ στα τέσσερα, να έλθετε από πίσω
κι άμα πονέσω, κράτα με, και θα το συνηθίσω
Ανέβασε το ΦιΠιΑ, βάλε έμμεσους φόρους
γάμα το ασφαλιστικό, και ψάξε κι άλλους πόρους:
στη σύνταξη να βγαίνουμε, μετά τον θάνατό μας
κι όποιος θα ζήσει πιο πολύ, μετά τα εβδομήντα
να 'ναι με χρονοχρέωση: η ώρα ένα πενήντα!
Έβγα στην τηλεόραση και τρομοκράτησέ μας
καν' τον φτωχό, φτωχότερο, Γιωργάκη τέλειωσέ μας!
Αν δεν πληρώσουμε εμείς, ποιός θα τα πληρώσει;
Ο πλούσιος που μάτωσε για να μας ξελασπώσει;
καν' τον φτωχό, φτωχότερο, Γιωργάκη τέλειωσέ μας!
Αν δεν πληρώσουμε εμείς, ποιός θα τα πληρώσει;
Ο πλούσιος που μάτωσε για να μας ξελασπώσει;
Γιωργάκη, σε παρακαλώ πριν κλείσω αυτό το ποίημα
ορκίσου ρε γαμώτο μου, πως θα 'μαι εγώ το θύμα,
πως άσπρη μέρα δεν θα δω, ανάσα δεν θα πάρω,
πως δεν θα έχω χρήματα, να δώσω ούτε στο Χάρο!
Κι εσύ, που είσαι εκεί ψηλά, στο μέγαρο Μαξίμου
να είσαι πάντοτε καλά και πρόσεχε ψυχή μου!
Γιατί... ο Δεκέμβρης πέρασε, όμως, έρχεται κι άλλος
κι εκείνος θα 'ναι δύσκολος, κι ακόμη πιο μεγάλος..."Στο βίντεο (από Ράδιο αρβύλα 14/5/10), οι Σπύρος Γραμμένος, Πάνος Μουζουράκης απαγγέλουν το ποίημα του Σπ. Γραμμένου "Χέζομαι και γράφω για τον Γιωργάκη" από την... ποιητική συλλογή του, "Χέζομαι και γράφω". Σύμφωνα με τις δηλώσεις του ίδιου του... ποιητή, εμπνεύστηκε το ποίημα αυτό, όταν άκουσε έναν άνεργο να λέει στον Γιωργάκη: "θέλω να δώσω κι εγώ ένα μισθό για την πατρίδα!
Το ποίημα είναι τέλειο.
ΑπάντησηΔιαγραφήO supporter o mouzourakis.:-D
Διαγραφή