 |
| από antistachef |
Πολύ πριν αναλάβει ο κ. Παπανδρέου την εξουσία, ήξερε πολύ καλά τι θα παραλάβει. Άλλωστε και μόνον ο τρόπος που δραπέτευσε ο Κ. Καραμανλής, παραδίδοντας ουσιαστικά άνευ όρων τη σκυτάλη της διακυβέρνησης στον κληρονόμο της αντίπαλης οικογένειας, έπρεπε να τον βάλει σε σκέψεις. Κέρδισε εύκολα, όπως αναμενόταν, και πολύ πιο σύντομα από όσο ο ίδιος και οι συνεργάτες του υπολόγιζαν βρέθηκε μπροστά στο σταυροδρόμι. Ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσω; Να δώσω τη μάχη για την αναδιαπραγμάτευση του χρέους και να διασφαλίσω συνθήκες ανάπτυξης τέτοιας, που να μην στραγγαλίζει την οικονομία και την αγορά ώστε οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο τόπος να συγκεντρώσουν την υποστήριξη της κοινωνίας ή να πάω στην εύκολη για την εξουσία μου λύση, του νέου δανεισμού, που θα μου δώσει τουλάχιστον τρία χρόνια κυβερνητικό χρόνο; Διαπρεπείς οικονομολόγοι, όπως, για παράδειγμα ο Τζότζεφ Στίγκλιτς, του συνέστησαν τον πρώτο δρόμο, προβλέποντας πως η δεύτερη επιλογή θα είναι μοιραία για την Ελλάδα.
ΤΕΛΙΚΑ ο κ. Παπανδρέου έκανε αυτό που έκανε. Υπέγραψε με δυσβάσταχτους όρους τον δανεισμό, υποθηκεύοντας ουσιαστικά το παρόν και το μέλλον της χώρας. Χωρίς κανέναν δισταγμό, χωρίς καμία διάθεση να δοθεί μάχη κατά της σπατάλης, της φοροδιαφυγής, της διαπλοκής και της κλεπτοκρατίας, κατέφυγε στην εύκολη λύση. Αυξάνουμε τους φόρους, πετσοκόβουμε τους μισθούς και τις συντάξεις και μετά βλέποντας και κάνοντας. Το επιτελείο που συγκρότησε για να κυβερνήσει, αποδείχτηκε εντελώς ανίκανο να διαχειριστεί τέτοιου είδους και μεγέθους κρίση. Όλα τα μέτρα που έλαβαν και συνεχίζουν να λαμβάνουν οι άπειροι συνεργάτες του κ. πρωθυπουργού, λειτουργούν αντίθετα, ως λάδι στη φωτιά. Τη συγκεκριμένη πολιτική ο γκουρού των αγορών Τζορτζ Σόρος, την περιέγραψε παραστατικά ως είσοδο της οικονομίας σε ένα θανατηφόρο σπιράλ.
ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ να μας πείσουν πως βρισκόμαστε όμηροι μια μεγάλης κρίσης χρέους. Χρεώνουν όλες τις ευθύνες για τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία την προηγούμενη διακυβέρνηση και νομίζουν πως έτσι καθαρίζουν από τις ευθύνες τους. Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Η κρίση χρέους βρήκε τη χώρα σε κατάσταση διάλυσης, με την οικονομία σε αποσάθρωση και την κοινωνία σε αποχαύνωση. Μια χώρα κυριολεκτικά σε κατάσταση διάλυσης. Σε τέτοιες συνθήκες, αν δεν καταφέρεις να δώσεις το παράδειγμα, να συνεγείρεις και να εμπνεύσεις την κοινωνία, δεν μπορείς να πας πουθενά. Ο λαός παρακολουθεί τις κωμωδίες με τις εξεταστικές των σκανδάλων, τις αποκαλύψεις για τη Siemens, τη μαρτυρία Τσουκάτου, τα ακίνητα Τσοχατζόπουλου και τις σχέσεις με off shore μπλεγμένες και στο Βατοπέδι και στις μίζες της γερμανικής εταιρείας. Βλέπει την αδιαφορία της εξουσίας και την αδυναμία της να τα βάλει με τους ισχυρούς. Η σκανδαλώδης περαίωση που επιβράβευσε τους φοροφυγάδες αντιμετωπίστηκε από τον πρωθυπουργό, στην πρόσφατη διακαναλική συνέντευξη, ως αναγκαίο κακό, όχι ως αδυναμία ενός συστήματος και των ανίκανων μηχανισμών του να εφαρμόσουν δίκαια τους νόμους.
ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν έχει κανένα αξιόπιστο σχέδιο εξόδου από την κρίση. Οι λυκειακού επιπέδου εκθέσεις ιδεών για την πράσινη ανάπτυξη δεν συνοδεύονται από κανένα σοβαρό σχεδιασμό. Οι θέσεις εργασίας που υπόσχονται είναι εξωφρενικά διογκωμένες, καθώς δεν είμαστε παραγωγοί, αλλά εισαγωγείς τεχνολογιών που στις περισσότερες των περιπτώσεων μειώνουν τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας. Οι βιαστικές μπίζνες με τους πετρελαιάδες είναι ασυνάρτητες, σε μεγάλο βαθμό αδιαφανείς και ύποπτες, ελάχιστα παραγωγικές και ωφέλιμες στη ζητουμένη ανάπτυξη του τόπου.
ΑΛΛΑ και οι άλλοι σχεδιασμοί που ανακοινώνονται, όπως, για παράδειγμα, αυτοί στην παιδεία, δεν είναι αποτέλεσμα συγκροτημένης μελέτης και αναζήτησης ώστε να μεγιστοποιούν το παραγόμενο αποτέλεσμα. Για δανεικά μοντέλα πρόκειται, χωρίς να είναι καθόλου βέβαιο πως αυτά ταιριάζουν και αξιοποιούν τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα. Δεν τους ενδιαφέρει αν η γόβα ταιριάζει στο πόδι. Αυτοί θα ταιριάξουν το πόδι στη γόβα και ας έχει διαφορά 4 νούμερα. Τι κάνουμε λοιπόν; Οι πολίτες είναι αποφασισμένοι να τιμωρήσουν με την ψήφο τους το έργο και τα ψεύδη της κυβέρνησης Παπανδρέου. Ο Παπανδρέου λέει πως θα μας τιμωρήσει και θα κάνει εκλογές, αν δεν τον ψηφίσουμε. Γιατί όμως θα κάνει εκλογές όταν είναι βέβαιο πως από αυτές θα βγει αποδυναμωμένος και πιθανόν χωρίς την απαραίτητη πλειοψηφία; Τι επιζητούν ή, αν θέλετε, τι σχεδιάζουν αυτοί που μας έχουν δανείσει και κατέχουν τίτλους ιδιοκτησίας βάση της συμφωνίας του Μνημονίου; Πόσες και ποιες άλλες πολιτικές δυνάμεις θα βάλουν σε αυτό το παιχνίδι, σε μια προσπάθεια να σιγουρέψουν τους τόκους και τα κεφάλαιά τους; Σε μια βδομάδα ψηφίζουμε. Ας το σκεφτούμε.
d.xristou@avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου