από REDNotebook
Στάθης Δρογώσης: Θα παίξω για να πάρω κουράγιο από τους μετανάστες
Δέχτηκα να παίξω με την μπάντα μου στη συναυλία αλληλεγγύης για τους απεργούς πείνας, στην αρχή για να δείξω τη συμπαράστασή μου σε αυτούς τους ταλαιπωρημένους ανθρώπους. Όταν όμως διάβασα τα κείμενά τους και είδα την αξιοπρεπή στάση τους, κατάλαβα ότι δεν έχουν ανάγκη τη δική μου συμπαράσταση. Εμείς έχουμε ανάγκη αυτούς τους ανθρώπους. Τους έβρισαν, τους συκοφάντησαν, τους απείλησαν και τους έστειλαν να πεθάνουν σε ένα άλλο κτήριο για να μην λερώσουν τη Νομική. Εισαγγελείς, υπουργοί, δημοσιογράφοι θεώρησαν επιθετική την κίνηση της απεργίας πείνας. Έπαιζαν με τις λέξεις, όπως στο 1984 του Orwell, και βάφτισαν τα θύματα θύτες.
Κι όμως, αυτοί οι τριακόσιοι άνθρωποι δεν λύγισαν. Και συνεχίζουν την απεργία πείνας με ένα κουράγιο και μια αξιοπρέπεια που θα έπρεπε να κάνει όλη την ξενοφοβική και συντηρητική ελληνική κοινωνία να ντρέπεται. Την ελληνική κοινωνία, που ενώ δέχεται τη μεγαλύτερη επίθεση στην ιστορία της από τον νεοφιλευθερισμό του ΔΝΤ, αράζει στους καναπέδες της και ηδονίζεται να βλέπει γελοίους δημοσιογράφους και πολιτικούς να κάνουν το μάγκα σε ανυπεράσπιστους εργάτες. Τζάμπα μάγκες. Στην τρόικα κάθονται προσοχή και όλο τους το μένος το βγάζουν στους αδύνατους.
Θα παίξω, λοιπόν, στη συναυλία για να πάρω εγώ κουράγιο από αυτούς τους ανθρώπους. Θα παίξω για να σώσω κι εγώ ένα κομμάτι του εαυτού μου. Θα παίξω για να το πω στο παιδί μου, όταν με ρωτήσει «τι έκανες τότε που οι φασίστες μας κουνούσαν το δάχτυλο από την τηλεόραση;». Θα παίξω για να μου δώσουν δύναμη αυτοί οι βασανισμένοι άνθρωποι. Προσκυνώ….
Κι όμως, αυτοί οι τριακόσιοι άνθρωποι δεν λύγισαν. Και συνεχίζουν την απεργία πείνας με ένα κουράγιο και μια αξιοπρέπεια που θα έπρεπε να κάνει όλη την ξενοφοβική και συντηρητική ελληνική κοινωνία να ντρέπεται. Την ελληνική κοινωνία, που ενώ δέχεται τη μεγαλύτερη επίθεση στην ιστορία της από τον νεοφιλευθερισμό του ΔΝΤ, αράζει στους καναπέδες της και ηδονίζεται να βλέπει γελοίους δημοσιογράφους και πολιτικούς να κάνουν το μάγκα σε ανυπεράσπιστους εργάτες. Τζάμπα μάγκες. Στην τρόικα κάθονται προσοχή και όλο τους το μένος το βγάζουν στους αδύνατους.
Θα παίξω, λοιπόν, στη συναυλία για να πάρω εγώ κουράγιο από αυτούς τους ανθρώπους. Θα παίξω για να σώσω κι εγώ ένα κομμάτι του εαυτού μου. Θα παίξω για να το πω στο παιδί μου, όταν με ρωτήσει «τι έκανες τότε που οι φασίστες μας κουνούσαν το δάχτυλο από την τηλεόραση;». Θα παίξω για να μου δώσουν δύναμη αυτοί οι βασανισμένοι άνθρωποι. Προσκυνώ….
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
 |
| (πηγή) |
Στέλιος Μάινας: 'Ωρα να υπερασπιστούμε τη συλλογικότητα και τον πολιτισμό μας
Ο πνευματικός κόσμος δεν σιωπά. Έχει μείνει ενεός και εμβρόντητος βλέποντας να χάνονται ένα ένα τα δικαιώματα που ο λαός μας με αίμα κατέκτησε. Ο πνευματικός κόσμος δεν σιωπά. Περιμένει να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός που σηκώνουν μέρα με τη μέρα οι γκρεμισμένες κατακτήσεις του. Ο πνευματικός κόσμος δεν σιωπά, στέκει και συλλογάται πριν άκριτα μιλήσει. Αλλά τώρα που αυτές οι κοσμογονικές αλλαγές συμβαίνουν στο τόπο μας, τώρα που η φωτιά έφτασε και στο δικό μας σπίτι, τώρα είναι η ώρα να δείξουμε την αλληλεγγύη μας. Τώρα είναι η ώρα να θυμηθούμε ποιοι βοήθησαν να ετοιμαστεί η Αθήνα των Ολυμπιακών, ποιους καταπλάκωσαν τα χώματα κι οι πέτρες απ το Μετρό μας, τώρα είναι η ώρα να θυμηθούμε ποιοι βοηθούσαν και βοηθούν στα χτήματά μας, ποιοι μαζεύουν τις ελιές μας, ποιοι ποτίζουν τις φράουλές μας, ποιοι μαζεύουν τα δίχτυα απ΄ τις τράτες και τα καΐκια μας, ποιοι φρόντιζαν και φροντίζουν τους ανήμπορους ηλικιωμένους μας, ποιοι καθαρίζουν τα σπίτια μας, τώρα είναι η ώρα να θυμηθούμε. Ποιοι έχτισαν τις οικοδομές μας με τρία ένσημα το μήνα. Τώρα, σ’ αυτούς τους καιρούς της βαρβαρότητας είναι η ώρα να υπερασπιστούμε τη συλλογικότητα και τον πολιτισμό μας. Ας μην κάνουμε εκπτώσεις στην ανθρωπιά που μας έχει απομείνει, ας σταθούμε αλληλέγγυοι σ αυτούς που η απεργία πείνας είναι το ύστατο όπλο για να ζήσουν με αξιοπρέπεια.
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
 |
| (πηγή) |
από την Αυγή
Κυριάκος Κατζουράκης: Η ταμπέλα του οικονομικού μετανάστη είναι υποκρισία
Δεν είναι τόσο αθώο να στέλνουμε στρατούς εκεί που δεν μας αφορά. Εμείς που ξέρουμε την ενοχή του κράτους, έχουμε την υποχρέωση να κάνουμε το αυτονόητο, να στηρίζουμε με κάθε μέσο τον αγώνα επιβίωσης των φυγάδων του πολέμου, γιατί δεν είναι πόλεμος: είναι σφαγή με τη δική μας υπογραφή. Και η ταμπέλα του 'οικονομικού μετανάστη' δεν είναι παρά μόνο υποκρισία. Όπως υποκρισία είναι το επιχείρημα ότι δεν χωράνε άλλοι στον τόπο μας. Αν δεν χωράνε, γιατί υπογράψαμε τη συνθήκη Δουβλίνο 2; Τότε που την υπογράψαμε, χωρούσανε; Ένας που του καίνε το χωράφι με βόμβες και δε μπορεί να σπείρει για να ζήσει είναι 'οικονομικός μετανάστης'; Το έσχατο μέσο της απεργίας πείνας δεν είναι απλώς ένα πολιτικό μέσο, είναι η απόλυτη απελπισία και απαιτεί τον σεβασμό μας. Ζούμε σε ένα τόπο που απαξιώνει τα δικά μας δικαιώματα, γι' αυτό γνωρίζουμε καλά τα δικαιώματα όλων των 'ξένων' που τυχαία ζητάνε καταφύγιο με κάθε τρόπο. Κανείς δεν θέλει να ζει έτσι.
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
Φοίβος Δεληβοριάς: Nα ξαναβρούμε την ανθρωπιά μας
Δεν εκπροσωπώ κανένα κόμμα και κανένα σχηματισμό, ερχόμενος ολόψυχα να συμμετάσχω σ’αυτήν την συναυλία συμπαράστασης. Η απόγνωση όμως των 300 αυτών ανθρώπων είναι κάτι που μπορεί να καταλάβει απόλυτα ο βαθύτερος εαυτός μου. Λυπάμαι πάρα πολύ που οι περισσότεροι συμπολίτες μας μπορούν να συγκινούνται από τους λεπρούς της τηλεοπτικής Σπιναλόγκα και όχι από ανθρώπους που ζουν δίπλα μας και που φτάνουν μέχρι τα έσχατα για να αξιωθούν μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια. Μην ακούτε τους μεγαλοδημοσιογράφους και τα επίσημα media: οι 300 αυτοί δεν θα μπορούσαν να υποκινούνται από κανένα κόμμα, όταν δεν τους φοβίζει καν ο θάνατος. Θα έπρεπε να είμαστε όλοι κοντά τους, αλλά και να επηρεαστούμε από το θάρρος τους- ειδικά τώρα που κι εμείς ασφυκτιούμε από τις απαιτήσεις ενός χαλασμένου συστήματος που θέλει να επιβιώσει εις βάρος μας. Μην αφήσουμε τον εντός μας φασισμό να αυταπατάται ότι αν εξαφανίσουμε τους εξαθλιωμένους μετανάστες (που το ίδιο το κράτος και οι λαμογιές του, κρατάνε στη χώρα μας) θα ξαναβρούμε εμείς τα «περασμένα μεγαλεία» μας. Ο μόνος τρόπος να αγγίξουμε πάλι οποιοδήποτε μεγαλείο, είναι να ξαναβρούμε την ανθρωπιά μας και τη δύναμη να καταλαβαίνουμε τους άλλους. Ελπίζω αυτή η συναυλία να βοηθήσει να συγκινηθούν όλο και περισσότεροι. Ας μη φτάσουμε στο σημείο να παρακολουθήσουμε αδιάφοροι τον θάνατο 300 ανθρώπων. Πρέπει να διαλέξουμε το ρόλο που μας ταιριάζει: αυτόν του Λεωνίδα ή αυτόν του Εφιάλτη;
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
από REDNotebook
Κωνσταντίνα Κούνεβα: Πώς γίνεται οι πολυεθνικές εταιρίες να κινούνται ελεύθερα σε όλη τη Γη και ο άνθρωπος να είναι συνέχεια περιορισμένος;
Η ρίζα της φιλοσοφίας της ζωής ξεκινά από τη στοργή και τη συμπόνοια. Τα αποτελέσματα των ενεργειών μας ωριμάζουν επάνω μας και αυτό τίποτα δεν μπορεί να το αλλάξει. Ενας κρύσταλλος παίρνει το χρώμα του υφάσματος στο οποίο έχει τοποθετηθεί. Λευκό, κόκκινο, μαύρο και τα λοιπά. Με τον ίδιο τρόπο, το περιβάλλον και οι συνθήκες όπου ζούμε επηρεάζουν την κατεύθυνση της ζωής μας.
Στέλνω χαιρετίσματα σε όλους και ιδιαίτερα στους 300 συναδέλφους απεργούς πείνας.
Η γνώμη μου είναι να συνεχίσουν να ζητούν νομιμοποίηση. Πρέπει να βρεθεί τρόπος να γίνουν δεκτές οι εργάσιμες μέρες που πραγματοποίησαν, αλλά δεν μπορούν να το αποδείξουν. Χρειάζεται ξανά νομοθετική ρύθμιση και πιο σκληρός έλεγχος στον εργοδότη, γιατί με την κρίση πιο πολλοί εργαζόμενοι είναι χωρίς ασφάλιση, ανεξάρτητα από την προέλευσή τους (Έλληνες ή ξένοι), πράγμα το οποίο θα είναι καταστροφικό και γι’ αυτούς και για την Ελλάδα.
Αυτοί οι άνθρωποι για να παραμένουν στην Ελλάδα σημαίνει ότι έχουν έσοδα που τους επιτρέπουν να ζουν. Δεν έχουν κλέψει, δεν έχουν εγκληματήσει, δεν θέλουν να γίνουν παραβατικοί. Θέλουν με κανονικό τρόπο να συνεχίζουν να ζουν νόμιμα και με αξιοπρέπεια τη ζωή τους.
Πρέπει να βρεθεί τρόπος να μπορούν να αποδείξουν ότι δουλεύουν. Πώς γίνεται οι πολυεθνικές εταιρίες να κινούνται ελεύθερα σε όλη τη Γη και ο άνθρωπος να είναι συνέχεια περιορισμένος;
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
 |
| (πηγή) |
Δήλωση στήριξης ευρωβουλευτών στους απεργούς πείνας – υπογραφές
Υποστήριξη στον αγώνα των μεταναστών απεργών πείνας στην Ελλάδα
Εκφράζουμε την ανησυχία μας για την υγεία και τη ζωή των 300 μεταναστών που κάνουν απεργία πείνας από τις 25 Ιανουαρίου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Πρόκειται για μετανάστες που ζουν και εργάζονται επί σειρά ετών στην Ελλάδα και διεκδικούν ίσα δικαιώματα με τους Έλληνες και Ευρωπαίους εργαζόμενους.
Zητάμε να αλλάξει η μεταναστευτική πολιτική της Ένωσης ώστε να γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα των μεταναστών και μεταναστριών. Εκφράζουμε την υποστήριξή μας στον αγώνα των 300 μεταναστών για αξιοπρέπεια και καλούμε την Ελληνική Κυβέρνηση να ακούσει προσεκτικά τα αιτήματά τους και να δώσει λύση στο πρόβλημα.
Support of the 300 immigrants on Hunger Strike of the in Greece
We express our concern for the health and life of the 300 immigrants that are on a hunger strike since the 25th of January, in Athens and Thessaloniki.
They are immigrants that live and work for many years in Greece and they request equal rights with the Greek and European workers.
We request the modification of the migratory policies of the EU in order to respect the rights of the immigrants. We declare our solidarity to the struggle of the 300 immigrants for dignity and we ask the Greek Government to carefully listen to their demands and give a solution to the problem.
Πρώτες Υπογραφές:
1. Rui Tavares (MEP GUE/NGL, PORTUGAL)
2. Ulrike Lunacek (Co-Spokesperson on Foreign Affairs Committee in the European Parliament, MEP GREENS/EFA, AUSTRIA)
3. Νικόλαος Χουντής (MEP GUE/NGL, GREECE)
4. Μιχάλης Τρεμόπουλος (MEP GREENS/EFA, GREECE)
5. Patrick Le Hyaric (MEP GUE/NGL, FRANCE)
6. Jacky Henin (MEP GUE/NGL, FRANCE)
7. Joe Higgins (MEP GUE/NGL, IRELAND)
8. Marisa Matias (MEP GUE/NGL, PORTUGAL)
9. Eva – Britt Svensson (Chairwoman of the European Parliament FEMME Committee, MEP GUE/NGL SWEDEN)
10. Helene Flautre (MEP GREENS/EFA, FRANCE)
11. Willy Meyer (MEP GUE/NGL, SPAIN)
12. Bairbre de Brún (GUE/NGL, IRELAND)
13. Marie Christine Vergiat (MEP GUE/NGL, FRANCE)
14. Sabine Lösing (MEP GUE/NGL, GERMANY)
15. Takis Hadjigeorgiou (MEP GUE/NGL, CYPRUS)
16. Sabine Wills, (MEP GUE/NGL, GERMANY)
17. Nicole Kiil – Nielsen (MEP GREENS/EFA, FRANCE)
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
 |
| (πηγή) |
Επίσκεψη μαθητών στο χώρο της απεργίας
Ηταν ίσως η πιο συγκινητική στιγμή από τότε που ξεκίνησε η απεργία πείνας των 300 μεταναστών. Μόλις τελείωσε η συνέντευξη Τύπου, μια ομάδα νέων κοριτσιών και αγοριών μπήκαν στο προαύλιο της Υπατίας και ζήτησαν να μιλήσουν με τους απεργούς πείνας. Ηταν μαθήτριες και μαθητές από το Θεατρικό Εργαστήρι του 1ου Πειραματικού Γυμνασίου Αθηνών. Οι απεργοί πείνας τους καλοδέχτηκαν και συζήτησαν για αρκετή ώρα μαζί τους. Η συζήτηση καταγράφηκε σε κασετόφωνο από τα παιδιά, για να δημοσιευτεί στη μαθητική τους εφημερίδα. Αφησαν κι ένα χαρτί με μερικούς στίχους. Τους παραθέτουμε:
Για τα παιδιά στην Ηπείρου
Σε ξένη γλώσσα η λύπη μας και η αγάπη μας περνούν.
Την ψυχή μου! Τι να την κάνω; Πού να την πάω;
Δεν έχει πια καράβια η Θάλασσα.
Αλλά εγώ τραγουδώ. Τραγουδώ για να παίρνω ανάσα.
Ακούω τον ήχο του κλειστού μυστικού μου.
Η θλίψη είναι μια ευκολία.
Οταν είναι να κλαις, να τραγουδάς.
Ομορφος είναι ο κόσμος!
Εχουν ψυχή τα πράγματα και τη γυρεύουν.
Και γίνου θάλασσα
Πνίξε τα σάπια καράβια
και μπήξε μια φωνή και κράξε
στις πέντε Ηπείρους του Καιρού!
Θεατρικό Εργαστήρι του 1ου Πειραματικού Γυμνασίου Αθηνών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου