Αχόρταγοι σοσιαλιστές

του Κλέαρχου Τσαουσίδη 

από την ΑΥΓΗ (21/7/10)
 

O Καρατζαφέρης επιχαίρει, η Ντόρα συμφωνεί, ο Σαμαράς το είχε πει, ο Παπανδρέου το είχε καταθέσει (πού αλλού, στην εφημερίδα του, την «Κ») και ο… Καμπουράκης επικροτεί. Εσείς θα ακούγατε όλους αυτούς για να αγοράσετε έστω κι ένα καρπούζι;

Έτσι, ο Σάλλας (μήπως θυμάστε τις δηλώσεις που του αποδίδονταν όταν γινόταν το πάρτι του Χρηματιστηρίου;) ετοιμάζεται να καταβροχθίσει τα δύο από τα τελευταία κομμάτια της δημόσιας παρουσίας στον τραπεζικό τομέα.

Στηρίγματά του η «παρέα» και όλα τα γνωστά παπαγαλάκια της δημοσιογραφικής πιάτσας που θέλουν να μας πουν ότι η Πειραιώς μάς κάνει και χάρη. Δυστυχώς, κάποια πράγματα δεν γίνονται με αποδείξεις.

Ποιο κόλπο μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτήν την κίνηση; Όσοι θεωρούν υπερβολή τη χρήση του όρου «κόλπο» ας εντρυφήσουν στις θέσεις της Βάσως Παπανδρέου και των άλλων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για τις κυβερνητικές κινήσεις στο θέμα του δανεισμού. Αν αυτό δεν ήταν το πρώτο σοσιαλιστικό πάρτι του αιώνα, ποιο άλλο θα μπορούσε να είναι;


Να 'το. Αυτό που πάει να γίνει: να εκχωρηθεί σε έναν ιδιώτη, εκπρόσωπο μεγάλων ελληνικών (μόνο;) επιχειρηματικών συμφερόντων, το τελευταίο δημόσιο τραπεζικό αποκούμπι.

Προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ, εν όψει της εξέλιξης της κρίσης, διατυμπάνιζε ότι απαιτείται η δημιουργία ενός κρατικού τραπεζικού γίγαντα ώστε να μπορεί να στηρίζει την εγχώρια αγορά και να αντιπαλεύει τοις κερδοσκοπικές κινήσεις. Τόσο αγωνιστικά! Τότε που Αμερικανοί και Βρετανοί δάνειζαν στις τράπεζες έναντι υπαρκτών και όχι υποθετικών μετοχών, αποκτώντας δηλαδή έλεγχο σ' αυτές με αποτέλεσμα να σπεύδουν οι ίδιες τράπεζες μόλις ξεπέρασαν την κρίση να γυρίσουν πίσω τα δανεικά.
Εδώ, η διευκόλυνση στις τράπεζες με τα 28+10 δισ. ευρώ ως εγγύηση του ελληνικού δημοσίου ενδέχεται (λέμε τώρα) να οδήγησε τράπεζες να παίξουν με τα ελληνικά ομόλογα του 6,5%.

Στο θέμα μας πάλι: ο διοικητής της ΑΤΕ Θ. Πανταλάκης, επανέρχεται προτείνοντας στο ΠΑΣΟΚ την προεκλογική πρόταση του… ΠΑΣΟΚ, για έναν κρατικό πιστωτικό οργανισμό, αλλά η παρέα μάλλον άλλα σχέδια έχει.

Το ελληνικό μεγάλο κεφάλαιο όμως (όχι κατ’ ανάγκην η Πειραιώς) βλέπει την ύφεση να του ροκανίζει τα κέρδη και πρέπει να αναπληρώσει τις απώλειες. Πώς; Αγοράζοντας, έναντι πινακίου φακής την Αγροτική και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Με περίπου 700 εκατ. ευρώ η Πειραιώς ή κάποια άλλη ευεργέτις θέλει να πάρει περίπου 35 δισ. καταθέσεων από ΑΤΕ και Τ.Τ. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι το μεγαλύτερο τίμημα για τη μετοχή του Τ.Τ., σε αντίθεση με την υποτίμηση της μετοχής της ΑΤΕ, έχει να κάνει με τη θέση των δυο ιδρυμάτων: υπέρογκα και επισφαλή χρέη προς την ΑΤΕ, ελπιδοφόρος η πορεία του Τ.Τ. Ενδεχομένως να έχουν δίκαιο, από καθαρά τραπεζική άποψη.

Όμως, ας δούμε λίγο τι θα γίνει αν η ΑΤΕ περάσει σε ιδιώτες. Τι θα απογίνουν οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις που ήδη αντιμετωπίζουν την ασφυκτική πίεση των κολοσσών στον τομέα των τροφίμων; Γάλα, κρέας, τυροκομικά αποτελούν τομείς - φιλέτα για τους πειρατές της ελληνικής οικονομίας και η υπαγωγή σε ιδιώτες του μόνου (έστω και με το ζόρι) στηρίγματος των συνεταιριστικών επιχειρήσεων έχει ένα μπουκέτο από στόχους:

• Την απαξίωση και εν συνεχεία εξαγορά των συνεταιριστικών επιχειρήσεων για ένα κομμάτι ψωμί από τους γνωστούς killers που έχουν και τραπεζικό branch.

• Την ολοκληρωτική επικράτηση στην αγορά τροφίμων των ιδιωτών και την αναγκαστική παρουσία στο τραπέζι μας των νάιλον προϊόντων.

• Την πρόσδεση και των αγροτών στα ληστρικά επιτόκια των ιδιωτικών τραπεζών, με ό,τι αυτό σημαίνει για την παραγωγή τους.

• Την εκμετάλλευση από ιδιώτες προνομίων που αφορούσαν στην ΑΤΕ λόγω του κοινωφελούς χαρακτήρα της.

Να τους χαιρόμαστε τους σοσιαλιστές μας. Τι θα αφήσουν όρθιο; Ακόμη δεν χόρτασαν; Πρέπει να αρχίσουμε να τους φτύνουμε ή πάλι θα λένε «βρέχει»;