Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Καλημέρα... απ' τους "ήχους του χειμώνα"

...απ' τους "ήχους του χειμώνα", μιας μικρής Άνοιξης στο ΥΠ.ΠΟ.

Νίκος Ζιώγαλας & Ερμαφρό - Για ένα κομμάτι ψωμί
στίχοι, μουσική: Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας
διασκευή: Νίκος Ζιώγαλας
ηχογράφηση: Rodeo club 12/4/1986
από τον δίσκο: Ήχοι του χειμώνα (1988)
α' ερμηνεία: Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας
στον δίσκο: Ζεστά ποτά (1985)

Για ένα κομμάτι ψωμί, δε φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί, πρέπει να δώσεις πολλά.
Δεν φτάνει μόνο το κορμί σου, δε φτάνει μόνο το μυαλό σου.
το πιο σπουδαίο είν' η ψυχή σου, δικέ μου.
Έχει τους νόμους τους αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Για ένα κομμάτι ψωμί, δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί, θα πεις τραγούδια πολλά.
Θα σου κρεμάσουνε μια μπάλα και θα τραβιέσαι μ' αυτήν μέρα - νύχτα.
Έχεις κανάλι πολύ να τραβήξεις,
μέχρι να πάψεις να λες "μα τι τρέχει;"
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Για ένα κομμάτι ψωμί, δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί, θα πιεις φαρμάκια πολλά.
Θα σε πετάνε από δω κι από κει, θα λαχανιάζει η ψυχή σου.
θα φτύσεις αίμα απ' το στόμα, δικέ μου.
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Για ένα κομμάτι ψωμί, θα 'χεις ξεχάσει πολλά.
Για ένα κομμάτι ψωμί, θα 'χεις πληρώσει ακριβά.
Και κάποια μέρα θα σε λύσουν, μα θα φοβάσαι να φύγεις, θα τρέμεις!
Θα σε κλωτσάνε και θα σ' αρέσει, δικέ μου!
Σαν το σκυλί τους θα σ' έχουν, δικέ μου,
μα δε θα νοιώθεις τη λύσσα που νοιώθω
θα είναι για σένα αργά.

Για μένα η καλύτερη εκτέλεση του σπουδαίου αυτού τραγουδιού των Κατσιμιχαίων. Παίζουν Δ. Μέγας (ηλ. κιθάρα), Σ. Σταθόπουλος (μπάσο), Α. Κρίντας (πλήκτρα), Γ. Ρουμάνης (ντραμς) Δυστυχώς ο δίσκος που την περιέχει δεν υπάρχει πια πουθενά. Μόνη ελπίδα το Μοναστηράκι και αξίζει να τον αναζητήσετε (είχε επανακυκλοφορήσει σε cd to 2001). Ήταν ένα τετραπλό άλπουμ βινυλίου (στο οπισθόφυλλο γράφει: λιανική τιμή 3000 δραχμές!...), που έβγαλε μέσω της "ΛΥΡΑΣ" το Υπουργείο Πολιτισμού κι η γραμματεία Νέας Γενιάς επί Μελίνας Μερκούρη. Σε αυτό υπήρχαν ηχογραφήσεις από τις συναυλίες που είχαν διοργανώσει υπουργείο, γραμματεία και πολιτιστικοί φορείς με τον γενικό τίτλο "ήχοι του χειμώνα" από το 1983 μέχρι το 1988 με τους: ΑργύρηΜπακιρτζή και Χειμερινούς Κολυμβητές, Νικόλα Άσιμο και τους Εναπομείναντες, Φατμέ, Τερμίτες, Socrates, Τρύπες, Νίκο Ζιώγαλα και Ερμαφρό, Γιώργο Κόρο, Νίκο Σαραγούδα, Βασίλη Σούκα, Μάνο Αχαλινωτόπουλο Γιάννη "Μπαχ" Σπυρόπουλο, Νίκο Γκίνη και το Σύνδρομο,  Στέλιο Βαμβακάρη, Γιώργο Πιλάλα (Ζορζ Πιλαλί), Τάκη Πατερέλη, Γ. Τρανταλίδη, Κολλεκτίβα Χάλκης, Μουσικό εργαστήρι Νίκου Τουλιάτου, Σάκη Παπαδημητρίου, Φ. Λιονουδάκη κ.α. 

Το σημείωμα του οπισθόφυλλου:
Τον Ιούνιο του 1983 ξεκίνησαν οι μουσικές εκδηλώσεις του τότε Υφυπουργείου Νέας Γενιάς. Στα επόμενα 5 χρόνια η παραδοσιακή μουσική, το λαϊκό τραγούδι, τα παγκόσμια μουσικά ρεύματα, οι σύγχρονες τάσεις και οι πειραματικές φόρμες κυριάρχησαν στις εκδηλώσεις αυτές που συνδιοργανώθηκαν με πολιτιστικούς συλλόγους και φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης. Οι εκδηλώσεις αυτές είχαν δύο χαρακτηριστικά:
α) οι περισσότερες έγιναν τις κρύες νύχτες του χειμώνα σε μικρούς, ζεστούς, ανθρώπινους χώρους και
β) στηρίχθηκαν αποκλειστικά στον Έλληνα Μουσικό
Στο άλμπουμ αυτό περιλαμβάνονται 30 πρωτότυπες ηχογραφήσεις από τις εκδηλώσεις αυτές που, όταν έγιναν, έγιναν από τον Πάνο Ηλιόπουλο για λόγους ανάμνησης.
Η επιλογή έγινε με το σκεπτικό να παρουσιαστούν όλες οι μουσικές απόψεις, που σαν σύνολο αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής μουσικής πραγματικότητας.
Μιας πραγματικότητας που βασικά στηρίζεται στο μεγάλο μουσικό μας κεφάλαιο, τον ΕΛΛΗΝΑ ΜΟΥΣΙΚΟ
Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς

Αντέγραψα από το οπισθόφυλλο όλο το σημείωμα για να σημειώσω την αντίθεση με τη σημερινή κατάσταση. Τότε, το υπουργείο Πολιτισμού, διοργάνωσε πολιτιστικές εκδηλώσεις, όχι για να εισπράξει, μα για να κάνει το έργο του: την προώθηση του Πολιτισμού. Η επιλογή των μικρών χώρων,  η επιλογή "αντιεμπορικών" και  νέων στην πλειοψηφία τους καλλιτεχνών, το αποδεικνύουν. Το δεύτερο σημείο είναι η σημασία που έδινε τότε το υπουργείο στους Έλληνες μουσικούς (τα κεφαλαία στον "ΕΛΛΗΝΑ ΜΟΥΣΙΚΟ" είναι του σημειώματος!)... Η σύγκριση με το σήμερα, όπου μπάντες και ορχήστρες διαλύονται, οι μουσικοί του Ωδείου Αθηνών παραμένουν 11 μήνες (κοντά 12 πια) απλήρωτοι και οι μαθητές - αυριανοί μουσικοί συλλέγουν υπογραφές ζητώντας από τον ΥΠ.ΠΟ. να... τηρήσει τον νόμο και να μην είναι απλήρωτοι οι καθηγητές τους (τα αυτονόητα δηλαδή), είναι τραγική

Πάμε πάλι το τραγούδι απ' την αρχή... Καλημέρα!

6 σχόλια:

  1. Ρήγα,
    να πολιτευτείς σε παρακαλώ.
    Κυριακή πρωί, μετά από μία γλυκιά νύχτα με υπέροχο φεγγάρι
    και η πρώτη σκέψη και ανάρτηση είναι η τραγική κατάσταση του Υπ.Πο ..
    σε παρακαλώ..
    και σου υπόσχομαι..
    θα φρουρώ τη βουλή αφιλοκερδώς..
    κι αν βρεις κι άλλους 298 ..
    δε θα χρειάζεται πια..

    Καλημέρα ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αν έχεις προσέξει, κάνω προσπάθεια τώρα τελευταία να ξεφεύγω τουλάχιστον με τις μουσικές καλημέρες... Είδα όμως σήμερα κάτι φωτογραφίες που ανέβασε η Ρένα (του κυρ-Λάμπρου) και αναλογίστηκα τη ζωή του... Ζωή με 51 χρόνια δουλειά, δουλειά σκληρή στην οικοδομή και στο τέλος μια σύνταξη πείνας και πλήρη εγκατάλειψη απέναντι στη φθορά της υγείας του... Έτσι μου ήρθε το τραγούδι... Και βγάζοντας από τη δισκοθήκη το δίσκο, είδα το σημείωμα... Βλέποντας τα κεφαλαία στους ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΥΣΙΚΟΥΣ, μου ήρθαν οι απλήρωτοι μουσικοί του Ωδείου Αθηνών... Το ένα έφερε το άλλο δηλαδή... :)

    Όσο για τη γλυκιά νύχτα...:) Εγώ πάντως έλυωσα χθες βράδυ, βράζανε οι τοίχοι, τα έπιπλα, τα σεντόνια... όλα!

    Να πολιτευτώ; :P Ε, κι άλλο; :) "Πολιτεύομαι" καθημερινά και ίσως στα όρια της εμμονής, μα δεν μπορώ να πάψω να είμαι αισιόδοξος! Γελάς τώρα, φαντάζομαι, γιατί σ΄αυτό εδώ το διαδικτυακό σημειωματάριό μου, κυρίως με τα στραβά κι ανάποδα (για μένα) καταπιάνομαι...

    "Ο αισιόδοξος πιστεύει πως ζούμε στον καλύτερο δυνατό κόσμο. Ο απαισιόδοξος φοβάται πως - αλλοίμονο- αυτό είναι αλήθεια" (James Branch Campbell)

    Ε, αυτή η διάσημη ρήση για μένα είναι λάθος αφού και οι δύο που περιγράφει είναι απαισιόδοξοι! Κι ο πρώτος (ο "αισιόδοξος") είναι καταθλιπτικός αφού αυτή η πίστη του περιέχει την παραδοχή πως τίποτα καλύτερο δεν μπορεί να γίνει.

    Μη μπορώντας παρά να αισιοδοξώ πως το παραπάνω δεν ισχύει, παραμένω απαισιόδοξα αισιόδοξος κι ασχολούμαι κυρίως με ό,τι νομίζω λάθος...

    Τι είναι ο άνθρωπος χωρίς τις εμμονές του, που λέει και το τραγουδάκι... :)

    Καλό μεσημέρι! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. όχι , δε γελώ.
    το βλέπω πως είσαι αισιόδοξος.
    μονάχα αυτοί ασχολούνται. κι ελπίζουν. κι ονειρεύονται.
    οι υπόλοιποι αρέσκονται σ΄ένα "δε βαριέσαι..εγώ θ΄αλλάξω τα πράγματα.." κι αλλάζουν κανάλι.. πλευρό..κόμμα..παραλία.

    και είδα κι εγώ τις αναρτήσεις της Ρένας..
    μία ολόκληρη γενιά σαν τον κυρ-Λάμπρο αργοσβήνει με τον ίδιο τρόπο..
    κι εμείς θεατές.
    Ας ευχηθώ τα καλύτερα για κείνον
    και λίγο ξύπνημα για τους υπόλοιπους..

    Καλή συνέχεια Ρήγα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να είσαι καλά!

    Άσχετο με τα προηγούμενα... Κάτι που ξέχασα να τονίσω το πρωί. Πρόσεξες; Τέσσερις δίσκοι 3000 δραχμές! Και μιλάμε για βινύλιο και ολόκληρο "τόμο" στη συσκευασία. Που σημαίνει δεκαπλάσιο κόστος από το σιντάκι και τα χαρτάκια του... Κι όμως έκανε 9 ευρώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ρηγα Ανιρετα ειστε οι καλυτεροι φιλοι μου...αυτο εχω να πω και αντε γεια σας τωρα γιατι οσο σκεφτομαι ευαγγελισμους και τετοια τα παιζωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω
    Σας γλυκοφιλω

    ΑπάντησηΔιαγραφή