Καλημέρα... Ένα αστέρι γεννήθηκε...

σκίτσο Πάνου Ζάχαρη υπό τον τίτλο "Μάρθα Βούρτση"!

Για τον Λοβέρδο, 

το πιο λαμπρό αστέρι
από Θέατρο Δρόμου
 

Καταμεσής της κρίσης, γεννήθηκε ένα αστέρι. Το αστέρι ακούει στο όνομα Ανδρέας Λοβέρδος, μεσουρανεί στο χώρο του θεάτρου και διαπρέπει στον ρόλο του υπουργού Εργασίας. Η δεινότητά του στο σανίδι του θεάτρου είναι ανάλογη της νέας ποιότητας που κομίζει στο χώρο του θεάματος. Ο Λοβέρδος (κατά διαφόρους και “Λομβέρδος” – με μ, που μάλλον παραπέμπει σε Λομβαρδό, και προσδίδει στον καλλιτέχνη σπάνια εσάνς) δεν περιορίστηκε στο παρωχημένο κλασικό θέατρο, ούτε καν στριμώχτηκε στην ευκολία του θεάτρου δρόμου. 

Το αστέρι, περί του οποίου ο λόγος, λανσάρει το τελευταίο τρίμηνο ένα νέο είδος θεάτρου, το θέατρο-συνέντευξη Τύπου, που παίζεται ον κάμερα σχεδόν καθημερινά, ψυχαγωγώντας (ή ψυχοφθείροντας) το τηλεοπτικό κοινό, χαρίζοντας σπάνιες στιγμές συγκίνησης και θυμού για την ανάλγητη τρόικα, τον κακό λύκο και τα μυθικά τέρατα, με τα οποία ο πρωταγωνιστής δίνει καθημερινά μάχες που κόβουν την ανάσα -κι ας είναι, κατά κανόνα, ηττηφόρες…

Οι κακεντρεχείς κριτικές λένε ότι μια ματιά στο Μνημόνιο με το ΔΝΤ αρκεί για να ξέρει από πριν ο (τηλε)θεατής το σενάριο της παράστασης. Ακόμα κι έτσι, όμως, η αξία του ταλαντούχου ηθοποιού δεν αναιρείται: η κλάση του καλλιτέχνη αναδεικνύεται συνήθως στους πιο κοινούς και πολυφορεμένους ρόλους, που ανάλογα με το ταλέντο του απογειώνει ή καταβαραθρώνει.

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

Το τραγούδι του Ανδρέα!

Στη παρακάτω σκηνή ο Ανδρέας Λοβέρδος ως Πόλυ Πάνου (είπαμε, έχει μεγάλη γκάμα το αστέρι μας!), τραγουδάει στον εργαζόμενο-Φαίδωνα:  

"Τα μέτρα (μου) που σε σφάζουν, πονούν διπλά εμένα,
να 'ξερες πως σπαράζουν, τα μέσα μου για σένα..."
από την ταινία: "Λαέ μου, αγάπη μου" (2010)

σκηνοθεσία: ΓΑΠ, παραγωγή: ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ

Σύμφωνα με το σενάριο-μνημόνιο ο εργαζόμενος-Φαίδωνας σε λίγο θα χάσει και τη Ζωίτσα του... Και κλάααμα ο Αντρίκος...

 Η συνέχεια στην επόμενη επιτυχία του "Αμάρτησα για τον θώκο μου" (η πολυαναμενόμενη ταινία "Τα ρεμάλια της Χαριλάου Τρικούπη" δυστυχώς λογοκρίθηκε!)



από alexpapacrits

Πόλυ Πάνου - Τι σου 'κανα και πίνεις 

στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος 

μουσική: Μίμης Πλέσσας 

από την ταινία: Όλγα αγάπη μου (1967) 

Τι σου 'κανα και πίνεις, τσιγάρο στο τσιγάρο
κι είν' τα πικρά σου μάτια, στο πάτωμα καρφιά
Πες μου για δε μ' αφήνεις, με δυο φιλιά να πάρω
απ' τα θολά σου μάτια, τη μαύρη συννεφιά

Οι πόνοι που σε σφάζουν, πόνοι διπλοί για μένα
σταλάζουν στην καρδιά μου, τα δάκρυα που κλαις

Να 'ξερες πως σπαράζουν, τα μέσα μου για σένα
που στέκεσαι μακρυά μου, και λόγο δε μου λες