 |
| (πηγή) |
Δεν είμαι σίγουρος πως οι Έλληνες θυμούνται από πού ξεκίνησε αυτή η κρίση που πέφτει στα κεφάλια μας. Πως αυτός ο Αρμαγεδδών είναι αποτέλεσμα της απληστίας της διεθνούς των τζογαδόρων του χρήματος που δημιούργησαν απίστευτες πατέντες στοιχηματισμού για να θησαυρίζουν, υποσχόμενοι στους αποταμιευτές μεγάλες αποδόσεις! Ουσιαστικά δημιουργούσαν αεροπλανάκια με προϊόντα που καμία ανάγκη δεν τα είχε η πραγματική οικονομία. Και τα κατάφεραν, όχι μόνο γιατί ήταν εξαιρετικά έξυπνοι και πανούργοι, αλλά κυρίως διότι οι πολιτικές εξουσίες είχαν αφήσει το γήπεδο χωρίς κανόνες και διαιτητή. Και παρ' ότι το νεοφιλελεύθερο δόγμα μιλάει για τις αυτορρυθμίσεις της αγοράς, οι περί ου ο λόγος μάγκες απαίτησαν και πήραν τεράστια ποσά ενισχύσεων για να μην καταρρεύσουν, διότι, αν κατέρρεαν, θα παρέλυε -λέει- το καπιταλιστικό σύστημα σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες. Τελικά την κρίση καλούνται να την πληρώσουν τα θύματα. Οι απλοί εργαζόμενοι, που πρέπει τώρα να χάσουν μεγάλο μέρος του μισθού τους ή και όλο το μισθό τους, παραμένοντας επί μακρόν άνεργοι, αφού η θεραπεία που προτείνουν χρειάζεται -λένε- ανθρωποθυσίες!
ΜΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ που όλες οι πλευρές του συστήματος, δηλαδή η δεξιά και η κεντροαριστερά, η οποία -τουλάχιστον η δική μας που βρίσκεται στην εξουσία- καμία σχέση δεν έχει με την αριστερά, αλλά ούτε με το κέντρο θαρρώ, αποδέχονται χωρίς την παραμικρή αντίρρηση ως μοναδική. Το περίεργο είναι πως αυτή η πολιτική θα επιδεινώνει διαρκώς την κατάσταση και αυτό έχει γίνει αντιληπτό και στο τελευταίο καφενείο της επικράτειας. Και όμως επιμένουν! Εξάλλου, δεν το λέμε εμείς, που δεν θεωρούμεθα, ως μπανάλ αριστεροί, αντικειμενικοί. Το λένε οι διαπρεπέστεροι των οικονομικών επιστημών, ανεξαρτήτως πολιτικής ή ιδεολογικής τοποθέτησης. Ξέρει καλύτερα ο Γιώργος Παπανδρέου από τον Τζότζεφ Στίνγκλιτζ; Ασφαλώς όχι.
Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ μας όμως, βρέθηκε ενώπιον ενός σοβαρού διλήμματος. Για να μείνει στην εξουσία, έπρεπε να υποδουλώσει τη χώρα στους δανειστές μας. Δεν είναι υπερβολή. Είναι κλασική πατέντα. Όποιος ελέγχει το χρέος της χώρας, ελέγχει τη χώρα ολόκληρη. Η Αργεντινή τόλμησε τον δύσκολο δρόμο και σήμερα είναι σε τροχιά ανάπτυξης και πλεονασματικών ισολογισμών. Οι δανειστές δεν βιάζονται να πάρουν γρήγορα τα χρήματά τους πίσω, αφού θα πάρουν με το αζημίωτο αυτά που τους χρωστάμε και επιπλέον θα κάνουν, έχοντας το πάνω χέρι, όσες μπίζνες επιθυμούν στο οικόπεδο που ονομάζεται Ελλάς. Υπερβολικό; Δεν νομίζω. Μια ματιά στα βασικά μεγέθη του νέου προϋπολογισμού είναι ενδεικτική.
ΚΑΤΩ ΟΛΑ τα κονδύλια για μισθούς, συντάξεις, περίθαλψη, δαπάνες δημοσίων επενδύσεων. Τι αυξάνεται πέρα από τους φόρους; Οι εξοπλιστικές δαπάνες κατά 6,7% ή 100 εκατομμύρια ευρώ! Τι στην ευχή, τζάμπα δίδονται συγχαρητήρια από τους κομισάριους; Άνευ λόγου και αιτίας βράβευσαν οι Γερμανοί τον Έλληνα πρωθυπουργό για την τόλμη και την ειλικρίνειά του; Περιμένατε να ντραπούν, να θεωρήσουν ότι με αυτό το συγκεκριμένο βραβείο προσβάλλουν τον ελληνικό λαό, τον οποίο ο κ. πρωθυπουργός εξαπάτησε βάναυσα στην προεκλογική περίοδο; Τι αφελείς! Εδώ, κύριοι, μιλάμε για μεγάλες μπίζνες. Μπίζνες, όχι με εταιρείες και λαδώματα τύπου Siemens. Μπίζνες με ολόκληρη τη χώρα στο πιάτο.
ΒΕΒΑΙΩΣ, για να είμαστε ειλικρινείς, η χώρα μας δεν πληρώνει μόνο το αποτέλεσμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης και της διεθνούς ύφεσης. Η Ελλάδα σάπιζε πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά από την εγκατάλειψη και την αδιαφορία των πολιτικών που κατείχαν την εξουσία τα τελευταία χρόνια και που το μόνο μέλημά τους ήταν οι ωφέλειες από τη διαπλοκή με τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες. Καθώς ο αφελληνισμός των εγχωρίων επιχειρήσεων αδυνάτιζε γοργά την επιχειρηματική τάξη, δεν υπήρχε κανείς να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, ούτε από την οικονομία ούτε και από την πολιτική. Αν ο ελληνικός λαός δεν αντιδράσει έγκαιρα, τώρα, σε λίγα χρόνια δεν θα αναγνωρίζει τίποτα. Ούτε τον εαυτό του ούτε την πατρίδα του.
ΜΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ που όλες οι πλευρές του συστήματος, δηλαδή η δεξιά και η κεντροαριστερά, η οποία -τουλάχιστον η δική μας που βρίσκεται στην εξουσία- καμία σχέση δεν έχει με την αριστερά, αλλά ούτε με το κέντρο θαρρώ, αποδέχονται χωρίς την παραμικρή αντίρρηση ως μοναδική. Το περίεργο είναι πως αυτή η πολιτική θα επιδεινώνει διαρκώς την κατάσταση και αυτό έχει γίνει αντιληπτό και στο τελευταίο καφενείο της επικράτειας. Και όμως επιμένουν! Εξάλλου, δεν το λέμε εμείς, που δεν θεωρούμεθα, ως μπανάλ αριστεροί, αντικειμενικοί. Το λένε οι διαπρεπέστεροι των οικονομικών επιστημών, ανεξαρτήτως πολιτικής ή ιδεολογικής τοποθέτησης. Ξέρει καλύτερα ο Γιώργος Παπανδρέου από τον Τζότζεφ Στίνγκλιτζ; Ασφαλώς όχι.
Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ μας όμως, βρέθηκε ενώπιον ενός σοβαρού διλήμματος. Για να μείνει στην εξουσία, έπρεπε να υποδουλώσει τη χώρα στους δανειστές μας. Δεν είναι υπερβολή. Είναι κλασική πατέντα. Όποιος ελέγχει το χρέος της χώρας, ελέγχει τη χώρα ολόκληρη. Η Αργεντινή τόλμησε τον δύσκολο δρόμο και σήμερα είναι σε τροχιά ανάπτυξης και πλεονασματικών ισολογισμών. Οι δανειστές δεν βιάζονται να πάρουν γρήγορα τα χρήματά τους πίσω, αφού θα πάρουν με το αζημίωτο αυτά που τους χρωστάμε και επιπλέον θα κάνουν, έχοντας το πάνω χέρι, όσες μπίζνες επιθυμούν στο οικόπεδο που ονομάζεται Ελλάς. Υπερβολικό; Δεν νομίζω. Μια ματιά στα βασικά μεγέθη του νέου προϋπολογισμού είναι ενδεικτική.
ΚΑΤΩ ΟΛΑ τα κονδύλια για μισθούς, συντάξεις, περίθαλψη, δαπάνες δημοσίων επενδύσεων. Τι αυξάνεται πέρα από τους φόρους; Οι εξοπλιστικές δαπάνες κατά 6,7% ή 100 εκατομμύρια ευρώ! Τι στην ευχή, τζάμπα δίδονται συγχαρητήρια από τους κομισάριους; Άνευ λόγου και αιτίας βράβευσαν οι Γερμανοί τον Έλληνα πρωθυπουργό για την τόλμη και την ειλικρίνειά του; Περιμένατε να ντραπούν, να θεωρήσουν ότι με αυτό το συγκεκριμένο βραβείο προσβάλλουν τον ελληνικό λαό, τον οποίο ο κ. πρωθυπουργός εξαπάτησε βάναυσα στην προεκλογική περίοδο; Τι αφελείς! Εδώ, κύριοι, μιλάμε για μεγάλες μπίζνες. Μπίζνες, όχι με εταιρείες και λαδώματα τύπου Siemens. Μπίζνες με ολόκληρη τη χώρα στο πιάτο.
ΒΕΒΑΙΩΣ, για να είμαστε ειλικρινείς, η χώρα μας δεν πληρώνει μόνο το αποτέλεσμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης και της διεθνούς ύφεσης. Η Ελλάδα σάπιζε πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά από την εγκατάλειψη και την αδιαφορία των πολιτικών που κατείχαν την εξουσία τα τελευταία χρόνια και που το μόνο μέλημά τους ήταν οι ωφέλειες από τη διαπλοκή με τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες. Καθώς ο αφελληνισμός των εγχωρίων επιχειρήσεων αδυνάτιζε γοργά την επιχειρηματική τάξη, δεν υπήρχε κανείς να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, ούτε από την οικονομία ούτε και από την πολιτική. Αν ο ελληνικός λαός δεν αντιδράσει έγκαιρα, τώρα, σε λίγα χρόνια δεν θα αναγνωρίζει τίποτα. Ούτε τον εαυτό του ούτε την πατρίδα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου