Ο Αλέκος Παπαδόπουλος και οι ορθολογιστές...

του Δημήτρη Χρήστου 

από την Αυγή της Κυριακής

Δεν κατάφερα να παρακολουθήσω τη συνέντευξη του Αλέκου Παπαδόπουλου στον ΣΚΑΪ, στην εκπομπή του κ. Παπαχελά. Διάβασα όπως το σχετικό ρεπορτάζ στην "Καθημερινή", όπου ο πρώην υπουργός Οικονομικών εκτίμησε πως δεν μπορούν να σώσουν την Ελλάδα οι πολιτικές δυνάμεις οι οποίες την οδήγησαν στη χρεωκοπία και συμπλήρωσε πως είναι μεγίστη ανάγκη “Η συμφωνία των δυνάμεων του ορθολογισμού και του ευρωπαϊκού προσανατολισμού και εκσυχρονισμού που βρίσκονται σε όλα τα κόμματα, σε μια συνολική παρέμβαση με στόχο την αποτροπή της κατάρρευσης της οικονομίας της χώρας”.

ΕΚΡΟΥΣΕ τον κώδωνα του κινδύνου ο κ. Παπαδόπουλος λέγοντας ότι η χώρα βρίσκεται ήδη σε χρεωστάσιο και το ερώτημα δεν είναι αν θα χρεωκοπήσει, αλλά αν θα καταρρεύσει. Εξέφρασε έντονες επιφυλάξεις για το αν η κυβέρνηση Παπανδρέου θα καταφέρει να αντιμετωπίσει την κρίση λέγοντας ότι πλην ελαχίστων περιπτώσεων οι δυνάμεις της «έχουν μια παραδοσιακή αντίληψη για την πορεία της χώρας» και ότι «δεν έχει κάνει κτήμα της τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις, με αποτέλεσμα να γίνονται μόνο διευθετήσεις».

ΥΠΑΡΧΟΥΝ δυνάμεις του ορθολογισμού σε όλα τα κόμματα; Ποιες είναι; Ποια προσόντα και απόψεις πρέπει να έχει κανείς για να χαρακτηριστεί ορθολογιστής και που επιπλέον δεν πρέπει να είχε ευθύνες σε κυβερνητικά σχήματα που ξεπούλησαν το μέλλον της χώρας; Έφτιαξα μια λίστα, έτσι από περιέργεια, αλλά οι περισσότεροι από όσους περιέλαβα κόβονται, καθώς δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ευρωπαϊκού προσανατολισμού. Φανεροί και κρυφοί νεοφιλελεύθεροι, βέροι ατλαντιστές είναι οι πιο πολλοί και μάλιστα ένθερμοι οπαδοί των οικονομικών θεραπειών του σοκ, διατηρώντας επαφές με think tank ρεμπουμπλικανικής κυρίως στελέχωσης!

ΥΠΟΘΕΤΩ, κρίνοντας από όσους ορθολογιστές γνωρίζω, πως δεν υπάρχουν διαφωνίες για την προσφυγή στον τριμερή μηχανισμό δανεισμού για να εγκλωβιστούμε σε έναν καταστροφικό φαύλο κύκλο που το τέρμα του είναι η χρεωκοπία. Μια χρεωκοπία, που με τους όρους του Μνημονίου, καμία διαχείριση δεν θα μπορούσε να αποφύγει, δια τον απλούστατο λόγο πως το σχέδιο που εκτελεί ο κ. Παπανδρέου, αν δεν το έχει καταλάβει ο κ. Παπαδόπουλος, δεν έχει ως βασικό στόχο την αποφυγή της χρεωκοπίας όπως και αν την βαφτίσουμε. Τη διασφάλιση των δανειστών με την απόκτηση των καλύτερων περιουσιακών στοιχείων της χώρας εξυπηρετεί. Και ο μετασχηματισμός που έχουν παραγγείλει γίνεται για τη χώρα θέρετρο των δικών τους αναγκών.
 

ΑΝ ΚΑΙ ορθολογιστές όλοι αυτοί στους οποίους αναφερόμαστε, ουδόλως αναρωτήθηκαν τι ήταν αυτό που έκανε ο κ. Παπανδρέου, που από τον Δεκέμβριο του 2009, ενώ ξόρκιζε δημόσια την προσφυγή στο ΔΝΤ, πίεζε τον έκπληκτο Ντομινίκ Στρος Καν να μπει στην Ε.Ε. με αιχμή του δόρατος την Ελλάδα. Ούτε επίσης αναρωτήθηκαν γιατί ο κ. Παπανδρέου και το οικονομικό επιτελείο άφησαν τότε τόσο χρόνο ανεκμετάλλευτο καθυστερώντας να δανειστούν από τις αγορές, προετοιμάζοντας, με κατά συρροή δηλώσεις καταστροφής και δυσφήμησης της οικονομικής κατάστασης της χώρας, το έδαφος για τον εγκλωβισμό της στο Μνημόνιο.

ΟΛΟΙ αυτοί οι περίφημοι ορθολογιστές, αν και αυτοχαρακτηρίζονται ως οι μοναδικοί προοδευτικοί αποδέχονται, ουσιαστικά την κατάσταση του καπιταλισμού καζίνο και της κυριαρχίας των διαχειριστών κεφαλαίων και των πολιτικών σχεδιασμών τους σε βάρος των παραγωγικών δυνάμεων, ειδικά των αδυνάμων ή εύκολων στον έλεγχο χωρών. Μετείχαν, οι περισσότεροι από αυτούς, εδώ στην Ελλάδα, στην παραχώρηση πολιτικής εξουσίας στα οικονομικά συμφέροντα και ξεμπερδεύουν εύκολα, θεωρώντας πως έτσι είναι ο κόσμος και δεν μπορούμε να τον αλλάξουμε.

ΕΤΣΙ ήταν η Αίγυπτος, έτσι ήταν και η Τυνησία, έτσι ήταν παλαιότερα η Βενεζουέλα και η Βολιβία, αλλά απλές λαϊκές μάζες εξεγέρθηκαν για να γκρεμίσουν αυτό που δεν μπορούσε να αλλάξει. Και ενώ εσύ δεν έχεις καμία διάθεση και πρόθεση να ειρωνευτείς κανέναν για τις διαφορετικές πολιτικές του απόψεις, δεν μπορείς να συγκρατήσεις την οργή σου για τις ειρωνείες που εισπράττεις, επειδή αγωνίζεσαι για να αλλάξεις τα πράγματα στην πατρίδα σου και στην Ευρώπη, για έναν καλύτερο κόσμο με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις πραγματικές του ανάγκες.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ αμφιβολία πως η χώρα χρειάζεται νέες δυνάμεις, ικανές να ηγηθούν, να πρωταγωνιστήσουν, να συσπειρώσουν και να εμπνεύσουν τους πολίτες, διότι η απάντηση που χρειαζόμαστε είναι αποκλειστικά πολιτική. Υπάρχουν τέτοιες δυνάμεις; Δυνάμεις πατριωτικές, πού προτάσσουν τα συμφέροντα του τόπου και των πολιτών; Το ελπίζω. Η ζωή θα δείξει αν ξέρει τι ψάχνει και που αναζητεί αυτούς που θα σώσουν την Ελλάδα ο κ. Αλέκος.

d.xristou@avgi

.-.-.-.-.-.-.-.-.

- Δυστυχώς ο κυρ-Αλέκος ξέρει πολύ καλά και ΤΙ ψάχνει και ΠΟΥ τ' αναζητεί...  Η συνταγή άλλωστε δεν είναι καν δική του -> «Αλεκισμός»: το έσχατο στάδιο του παρασιτισμού