Τα ποντίκια που βρυχώνται

(πηγή)

του Νίκου Κουνενή

από το 

Δρόμο της Αριστεράς
16/4

Θαύμα, θαύμα! Τα πράσινα έδρανα του κοινοβουλίου κατακλύζονται αίφνης από υπερκόσμιες θεραπευτικές δέσμες φωτός, που εξαφανίζουν εν ριπή οφθαλμού σφοδρές παθήσεις και αφόρητα συμπτώματα, ανίατες ασθένειες και οδυνηρούς ακρωτηριασμούς. Οι αόμματοι αναβλέπουν, οι βωβοί φωνασκούν, οι άκαμπτοι αναδεύονται, οι ασπόνδυλοι ευθυτενούν, οι κατακεκλιμμένοι εγείρονται, οι νεκροφανείς ανασαλεύουν, οι μουμιοποιημένοι ενυδατώνονται, οι ταριχευμένοι αναζωογονούνται.

Η οριστική εκπνοή της προθεσμίας επιβολής της φοβερής και τρομερής εκλογικής Λίστας οδηγεί εσπευσμένα δεκάδες πασόκους οφικιούχους στις αγκάλες του ηρωικού κινήματος της εαυτοσωτήριας αντίστασης. Ο τιτάνας της πολιτικής σκέψης Μίμης Ανδρουλάκης ανακαλύπτει έξαφνα πως το πολλάκις ευλογημένο από τον ίδιο τροικανό μνημόνιο βρίσκει τοίχο. Η βλοσυρή γκουρού του μακροοικονομικού στοχασμού Βάσω Παπανδρέου διαπιστώνει εκ των υστέρων πως πέραν της αναδιάρθρωσης ουδεμία δυνατή διέξοδος υφίσταται. Ο σεβάσμιος μέντωρ Απόστολος Κακλαμάνης ξιφουλκεί μαινόμενος κατά της νομιμοποίησης των οπωροκηπευτικών παιγνίων (λαικιστί, φρουτακίων), καυτηριάζοντας την επαχθή παράδοση της εθνικής οικονομίας στον χρηματοβόρο τζόγο και τους βδελυρούς του πάτρωνες. 

Δίπλα στις εμβληματικές αυτές μορφές του πολιτικοοικονομικού μας γίγνεσθαι, δεκάδες πρωτοκλασάτοι, δευτεροκλασάτοι και αδιαβάθμητοι εδροκένταυροι αναστοχάζονται κατεπειγόντως επί των αιτιών της λαϊκής αγανάκτησης και επιχειρούν παντοιοτρόπως να εξευμενίσουν την επερχόμενη Νέμεση. 

Στον αντίποδα, ο πανταχόθεν βαλλόμενος Γιώργος Παπακωνσταντίνου υποχρεώνεται πλέον να υποδυθεί την ίδια στιγμή δυο απολύτως διαφορετικούς ρόλους: τον παραδοσιακό, του κατ’ ανάθεσιν και έξιν κοινωνικού δήμιου, και τον ύστερο, του απόπατου του γαστρεντερικού συστήματος των πανικόβλητων ομοίων του.  

Είναι τοις πάσι γνωστό πως όταν το καράβι αρχίζει να μπάζει νερά, τα τρωκτικά που κατοικούν εντός των σπλάχνων του, αναζητούν εναγωνίως μια σωτήρια έξοδο, η οποία καταλήγει ενίοτε στα σκοτεινά και αφιλόξενα νερά του ταραγμένου πελάγους. Στην περίπτωση των οψίμως διαφωνούντων καρεκλομανών τα πράγματα φαντάζουν σαφώς δυσκολότερα, καθώς τη θέση του αλμυρού νερού καταλαμβάνει εσχάτως ένα αποκρουστικό ρευστό κράμα, αποτελούμενο από ληγμένα γιαούρτια, κλούβια αβγά και οζώδη πτύελα.
kounenik@yahoo.gr

πηγή: Αριστερό Βήμα