(πηγή) |
του Ρούσσου Βρανά
από Τα Νέα
Οι συνταγές του ∆ιεθνούς ΝοµισµατικούΤαµείου για τις «διαρθρωτικές αλλαγές» στην υγεία θυµίζουν εκείνο το «∆ιάταγµα περί ευθανασίας» που υπέγραφε o Χίτλερ την 1η Σεπτεµβρίου 1939. Ανέθετε µε αυτό στους πιο επιφανείς γιατρούς του να οργανώσουν «επιτροπές θανάτου» οι οποίες θα έκαναν ευθανασία «σε ασθενείς που η κατάσταση της υγείας τους κρίνεται αθεράπευτη». Για να εξοικονοµήσει χρήµατα για την εκστρατεία του.
Η εκστρατεία του ∆ΝΤ κατά των δηµόσιων συστηµάτων υγείας των περιφερειακών χωρών της Ευρώπης έχει κι αυτή τα δικά της θύµατα. Στη Βουλγαρία έχουν βάλει λουκέτο πολλά νοσοκοµεία λόγω υποχρηµατοδότησης. Και ο νέος νόµος για την ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήµατος αφαιρεί προκαταβολικά από τις αποδοχές των ασφαλισµένων τη δαπάνη για την υγεία τους. Στη Ρουµανία, τα πράγµατα είναι ακόµη χειρότερα. Ο φετινός προϋπολογισµός για την υγεία είναι κατά 40% µειωµένος. Και οι ασφαλισµένοι πληρώνουν από την τσέπη τους ιατρικές υπηρεσίες που πρώτα παρέχονταν δωρεάν. Η κυβέρνηση κλείνει τα µισά από τα 435 δηµόσια νοσοκοµεία της χώρας και κόβει 10.000 κλίνες.
Και οι ασθενείς πιάνουν κρεβάτι κουβαλώντας µαζί τους τα φάρµακα για τη θεραπεία τους, βιταµίνες, αντιβιοτικά, σύριγγες, επιδέσµους, ακόµη και δικό τους φαγητό. Οι επιµολύνσεις θερίζουν στα ρουµανικά νοσοκοµεία, επειδή αναγκάζονται να προµηθεύονται τα φθηνότερα ιατρικά υλικά, που καταφτάνουν µε καραβιές από την Κίνα. Αµειβόµενοι µέχρι και 10 φορές χαµηλότερα από άλλους ευρωπαίους συναδέλφους τους, µόνο πέρυσι 6.500 γιατροί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους.
Και οι ασθενείς πιάνουν κρεβάτι κουβαλώντας µαζί τους τα φάρµακα για τη θεραπεία τους, βιταµίνες, αντιβιοτικά, σύριγγες, επιδέσµους, ακόµη και δικό τους φαγητό. Οι επιµολύνσεις θερίζουν στα ρουµανικά νοσοκοµεία, επειδή αναγκάζονται να προµηθεύονται τα φθηνότερα ιατρικά υλικά, που καταφτάνουν µε καραβιές από την Κίνα. Αµειβόµενοι µέχρι και 10 φορές χαµηλότερα από άλλους ευρωπαίους συναδέλφους τους, µόνο πέρυσι 6.500 γιατροί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους.
Όσο για το θρυλούµενο «οικονοµικό θαύµα» του ∆ΝΤ στην Τουρκία, ας δούµε καλύτερα σε πόσα πτώµατα πάτησε. Στις συνταγές του για τη δηµόσια υγεία καθόριζε συµµετοχή του ασφαλισµένου έως και 2 λιρών για την πρωτοβάθµια περίθαλψη, 5-10 για τη δευτεροβάθµια και 8-10 για την τριτοβάθµια. Μπορεί τα ποσά να δείχνουν ασήµαντα. Οµως δεν είναι, σε µια χώρα όπου φτάνει µια αύξηση 20 λεπτών της λίρας (0,12 ευρώ) στο ψωµί, για να κάνει ο κόσµος ουρές έξω από τα φουρνάρικα. Μάλιστα ήταν τόσοι οι φόβοι για τις κοινωνικές συνέπειες αυτών των µέτρων, που το τουρκικό Συνταγµατικό ∆ικαστήριο αναγκάστηκε να ακυρώσει τις σχετικές δεσµεύσεις της χώρας µε το ∆ΝΤ.
Στο βιβλίο του «Οι θανατηφόρες ιδέες του νεοφιλελευθερισµού», ο συγγραφέας Ρικ Ρόουντεν εξηγούσε πώς καταστράφηκε η δηµόσια υγεία στις χώρες που άνοιξαν τις πόρτες τους στο ∆ΝΤ: «Η υποχρηµατοδότησή τους οδήγησε τα εθνικά συστήµατα υγείας σε αργό θάνατο, µε έλλειψη προσωπικού και επιδείνωση των συνθηκών εργασίας που έσπρωξε τους εργαζοµένους να µεταναστεύσουν στο εξωτερικό».
Τίποτα από όλα αυτά δεν θα ήταν εύκολο χωρίς την οικονοµική κρίση, λέει ο φιλόσοφος Σλαβόι Ζίζεκ. Η επιβολή της οικονοµίας της αγοράς διευκολύνεται από το σοκ των ανθρώπων. Σαν επιζώντες από µια φοβερή λαίλαπα, δυσκολεύονται να πιστέψουν πως τους περιµένουν ακόµη χειρότερα. Και µετατρέπονται σε µια ιδεολογική «tabula rasa», έτοιµοι να αποδεχτούν τη νέα τάξη πραγµάτων, τώρα που όλα τα εµπόδια έχουν εκλείψει.
Στο βιβλίο του «Οι θανατηφόρες ιδέες του νεοφιλελευθερισµού», ο συγγραφέας Ρικ Ρόουντεν εξηγούσε πώς καταστράφηκε η δηµόσια υγεία στις χώρες που άνοιξαν τις πόρτες τους στο ∆ΝΤ: «Η υποχρηµατοδότησή τους οδήγησε τα εθνικά συστήµατα υγείας σε αργό θάνατο, µε έλλειψη προσωπικού και επιδείνωση των συνθηκών εργασίας που έσπρωξε τους εργαζοµένους να µεταναστεύσουν στο εξωτερικό».
Τίποτα από όλα αυτά δεν θα ήταν εύκολο χωρίς την οικονοµική κρίση, λέει ο φιλόσοφος Σλαβόι Ζίζεκ. Η επιβολή της οικονοµίας της αγοράς διευκολύνεται από το σοκ των ανθρώπων. Σαν επιζώντες από µια φοβερή λαίλαπα, δυσκολεύονται να πιστέψουν πως τους περιµένουν ακόµη χειρότερα. Και µετατρέπονται σε µια ιδεολογική «tabula rasa», έτοιµοι να αποδεχτούν τη νέα τάξη πραγµάτων, τώρα που όλα τα εµπόδια έχουν εκλείψει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου