Σάββατο 1 Μαΐου 2010

Φέτος η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία!

Οι όροι που συνοδεύουν το δάνειο του περιβόητου μηχανισμού στήριξης είναι επαχθείς και ατιμωτικοί για τον ελληνικό λαό. Μετά τις αγορές, που μας θεωρούν "σκουπίδια", οι κυρίαρχες ευρωπαϊκές δυνάμεις μάς αντιμετωπίζουν ως αποικιακό λαό.
Την ευθύνη γι' αυτή την εξέλιξη τη φέρει κατά κύριο λόγο η κυβέρνηση. Με ηθελημένες ενέργειες ή παραλείψεις, με λάθη ή σκοπιμότητες, μετέτρεψε την κρίση του δημόσιου χρέους σε αδυναμία δανεισμού της χώρας.
Πιο χαρακτηριστική είναι η άρνησή της να δανειστεί από τις αγορές τον Ιανουάριο, με επιτόκια γύρω στο 5%. Μπορούσε να αποφύγει το "ραντεβού" με την κερδοσκοπία τον τελευταίο μήνα.
Ο μηχανισμός στήριξης ΔΝΤ - Ε.Ε. απεδείχθη περίστροφο στραμμένο προς την Ελλάδα. Οι όροι που συνοδεύουν τον δανεισμό σπρώχνουν την οικονομία σε βαθύτερη ύφεση, από την οποία δεν προβλέπεται να βγει νωρίτερα από πέντε χρόνια. Αλλά και τότε θα έχουν επιδεινωθεί το δημόσιο χρέος και τα δημόσια ελλείμματα ως ποσοστό επί ενός καταρρέοντος ΑΕΠ.
Η κρίση έχει θύματα με ονόματα. Οι άνεργοι θα ξεπεράσουν το ένα εκατομμύριο, μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα κλείσουν, εκατοντάδες χιλιάδες νέοι θα μείνουν με το όνειρο της δουλειάς και αρκετοί απ' αυτούς θα πάρουν των ομματιών τους για να βρουν καλύτερη ζωή σε κάποια άλλη χώρα.
Η κρίση αναδεικνύει και το μέγεθος της ευθύνης που επωμίζονται τα συνδικάτα. Όπως είναι σήμερα, στερούνται αντιπροσωπευτικότητας, αποτελεσματικότητας και αγωνιστικότητας. Η γενίκευση των μέτρων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα δημιουργεί συνθήκες για νέα ενότητα των εργαζομένων, για την υπέρβαση των τεχνητών διαχωρισμών και της καχυποψίας.
Αν οι σημερινές συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν λάβουν αμέσως το μήνυμα, τότε σύντομα νέες μορφές κινητοποιήσεων (ακόμη και μη συμβατικές) θα έρθουν να καλύψουν το κενό και να εκφράσουν την αντίσταση. Παράλληλα μπορεί να γίνει με μάρτυρες τυφλών κοινωνικών εκρήξεων και βίας. Ακόμη και ακροδεξιάς βίας.
Χρέος της αριστεράς είναι να δημιουργήσει με όρους μαζικού κινήματος και πολιτικού σχεδίου ένα αντίπαλο δέος για την ανασυγκρότηση της κοινωνίας και της οικονομίας. Κατακερματισμένη είναι δύσκολο να το επιτύχει. Ενωμένη είναι δύσκολο να βρεθεί. Στα δύσκολα όμως θα δοκιμαστεί και πάλι.
Φέτος η Πρωτομαγιά, και να ήθελαν κάποιοι, δεν είναι αργία (παρ' ότι συμπίπτει με την αργία του Σαββάτου), είναι απεργία! (κύριο άρθρο της ΑΥΓΗΣ)

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου