Ο Καστανίδης, αφού συμμετείχε στη γενική κατεδάφιση, θυμήθηκε ότι η εταιρεία Παπανδρέου-Τρόικα ΕΠΕ δεν διαθέτει την απαραίτητη άδεια κατεδαφίσεων, την αποκαλουμένη και δημοκρατική νομιμοποίηση. Ούτε φυσικά άδεια για το αυθαίρετο που χτίζει στο ελληνικού τύπου ground zero, το δημιουργημένο με τις νομοθετικές της βόμβες.
Κάτι είναι κι αυτό, θα πείτε. Κάτι είναι, αλλά η κατεδάφιση συνεχίζεται απρόσκοπτα. Και το σαράι του Παπανδρέου εξακολουθεί να χτίζεται με μπάζα δικαιωμάτων, συντάξεων και μισθών, επίσης απρόσκοπτα όσον αφορά τους κυβερνητικούς βουλευτές και υπουργούς τουλάχιστον. Κλαίνε, γκρινιάζουν, σηκώνουν το φρύδι με απαρέσκεια, σιωπούν με νόημα, αλλά στο τέλος σηκώνουν το χεράκι τους να γκρεμίσουν κι αυτοί το κατά δύναμιν. Με αποτέλεσμα το συνεργείο να εμφανίζεται μεν απρόθυμο και ασυντόνιστο, αλλά η παλιοδουλειά να γίνεται.
Μάλλον το δικό τους αύριο δείχνουν να σκέφτονται ορισμένοι από τους κλαψιάρηδες, οικοδόμους, παρά το δικό μας. Τράβα με κι ας κλαίω η κατάσταση και συγνώμη για την έκφραση, αλλά όταν η πολιτική καταντάει σούργελο, τότε τι να σου κάνουν και οι εκφράσεις; Όταν ο άλλος σηκώνει τον κασμά και γκρεμίζει ό,τι του πουν, αλλά διαμαρτύρεται κιόλας και κλαίει, με μέτρο φυσικά, δεν υποψιάζεσαι ότι το κάνει για να μπορεί αύριο, στη δύσκολη ώρα, να επικαλεστεί την απρόθυμη στάση του;
Συνεπώς; Συνεπώς δεν έχουν ζοριστεί ακόμα αρκετά. Πιστεύουν ακόμα ότι έχουν τη δυνατότητα να παίζουν τις κουμπάρες με έναν κόσμο που στέλνουν στον Καιάδα. Παλιές καραβάνες και νέες χύτρες της εξουσίας ανακατεύουν ωραίες φλυαρίες και μας τις προσφέρουν για παρηγοριά. Για κόλλυβα. Ακόμα και πολλές από τις διαφωνίες και τα συμπαρομαρτούντα, όταν δεν έχουν να κάνουν με τις εσωτερικές τους φαγωμάρες, είναι προς βρώσιν και συμμόρφωσιν.
Θα υπάρξουν φυσικά πραγματικές διαφοροποιήσεις. Το έλα να δεις θα γίνει και γρήγορα, όταν η πίεση από κάτω γίνει αφόρητη, όταν οι παπανδρεϊκές καραμέλες τούς κάτσουν στον λαιμό, όταν τεθεί το δίλημμα με ποιον να πάνε και ποιον ν’ αφήσουν και η κατοχή κασμά θεωρηθεί ιδιώνυμο πολιτικό αδίκημα. Στους δρόμους, αλλά και στις περιφερειακές εκλογές. Θα κριθεί τότε και το θέμα της δημοκρατικής νομιμοποίησης και να η ευκαιρία (αν η αριστερά…) για μια σκαστή ετυμηγορία δημοκρατικής απονομιμοποίησης. Και της κυβέρνησης και των μέτρων της…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου