Μια ανάρτηση για ένα blog που με έκανε να νοιώσω πραγματικά όμορφα.
Ένας συμπατριώτης μας, ο κ. Νίκος Ψυχογιός, (καθηγητής 2ου ΕΠΑΛ Ηρακλείου Κρήτης) ξεκίνησε να φτιάξει το σπιτικό του τον περασμένο Σεπτέμβρη. Στην εκσκαφή του οικοπέδου, βρέθηκε μπροστά στην ιστορία του τόπου μας.
Δεν μέτρησε συνέπειες, "ευκαιρίες"... Δεν άκουσε τις νεοελληνικές "συμβουλές" των συμπολιτών του.
Υπερήφανος σήμερα για αυτή τη συνάντησή του με την Ιστορία γράφει:
"εγώ ταπεινά και απλά έκανα το καθήκον μου απέναντί της"
Δεν γράφω άλλα, θα το χαλάσω. Περιγράφει άλλωστε ο ίδιος τόσο όμορφα τη χαρά του, την περηφάνεια του... Διαβάστε το όλο! Αξίζει!
Καιρό είχα να βρω κάτι που να οπτικοποιεί τον στίχο "η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει"!
Τα σέβη μου Κύριε Καθηγητά!Απ' τα δεκάδες σχόλια που υπάρχουν εκεί διαλέγω τον τίτλο ενός:
ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΩΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου