Global Thinker Papandreou

από Antista/Chef

του Θανάση Καρτερού

από την Αυγή

Οι Financial Times του χάρισαν τον τίτλο ο άνθρωπός μας στην Αθήνα. Εν συνεχεία οι Γερμανοί φίλοι της Μέρκελ του απένειμαν το βραβείο Qadriga για το θάρρος και την ειλικρίνεια που επέδειξε τον τελευταίο χρόνο. Ενδιαμέσως έκανε μια εξαιρετική εμφάνιση στο Μαραθώνιο της Αθήνας και τώρα έφτασε στον κολοφώνα (μέχρι στιγμής βέβαια) των διεθνών του διακρίσεων: το διεθνούς φήμης αμερικάνικό περιοδικό Foreign Policy του χάρισε την 79η θέση στη λίστα των 100 μεγαλύτερων στοχαστών του κόσμου για το 2010.

Οποία συγκίνηση! Και αν αναλογιστεί κανείς ότι πρώτοι στη λίστα, στη θέση 79 της οποίας λάμπει ο δικός μας, είναι ο δισεκατομμυριούχος Μπιλ Γκέιτς, ο ακόμα πιο δισεκατομμυριούχος Γουόρεν Μπάφετ, ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Ρόμπερτ Ζέλικ και ο γνωστός μας κύριος ΔΝΤ Ντομινίκ Σρος-Καν, τότε η συγκίνηση γίνεται ανατριχίλα. Επιτέλους έχουμε έναν πρωθυπουργό, ο οποίος όσο κι αν το Foreign Policy σπεύδει να υπενθυμίσει ότι γεννήθηκε στη Μινεσότα των ΗΠΑ, τιμά την Ελλάδα, έστω και στην 79Η θέση.

Ποιος στοχασμός όμως του Γιώργου συγκίνησε τους στοχαζόμενους για την κατάρτιση της σχετικής λίστας και τελικώς τον ανακήρυξαν Global Thinker; Για τους διαπορούντες και αμφιβάλλοντες, αφού ως γνωστό ουδείς προφήτης κλπ, αντιγράφουμε από το σκεπτικό του περιοδικού: Έχει θέσει σε εφαρμογή ένα σκληρό πρόγραμμα λιτότητας, παρά τις αντιδράσεις που προκαλεί... Λέει στους Έλληνες σκληρές αλήθειες για τη μη βιώσιμη φύση του κράτους κοινωνικής πρόνοιας... Κάνει το καλύτερο δυνατό στη χειρότερη στιγμή για τη χώρα του.

Θα βρεθούν φυσικά κάποιοι που θα απορήσουν: Πού είναι ο Στοχαστής σε όλα αυτά; Απάντηση: Για όσους η απορία περικλείει τη γνωστή αντιπαπανδρεϊκή μονομέρεια, το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να στοχαστεί μέχρι πού μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη εμπάθεια. Για τους άλλους όμως, που ειλικρινώς απορούν, είναι προφανές ότι έχουν χαθεί στη μετάφραση. Δεν ανακηρύχτηκε σκέτος Thinker ο Παπανδρέου, αλλά Global Thinker. Άνθρωπος δηλαδή που σκέφτεται για τον Κόσμο -του Γκέιτς, του Μπάφετ και των άλλων του είδους. Που σκέφτεται με όρους αυτού του Κόσμου. Και που όπως καθιστά σαφές το σκεπτικό, θέλει να βρει μια θέση η χώρα του, λουσμένη και καθαρή από κράτος πρόνοιας και τέτοια, στο πεζοδρόμιο αυτού του Κόσμου...