Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Περί βίας και άλλων μνημονίων

από Πρέζα TV
του Γιώργου Σαρρή

Πριν από μερικούς μηνες μόνο κάποιες φωνές από την Αριστερά μιλούσαν για πόλεμο. Τότε όλα τα δελτία ειδήσεων είχαν πέσει επάνω τους χλευάζοντάς τους. Ε, όχι και πόλεμος, έλεγαν.

Τώρα όλο και περισσότεροι μιλούν για κοινωνικο πόλεμο, ενω σε λίγο όλοι θα μιλούν για κανονικό πόλεμο με μάχες στους δρόμους κ.λπ. Από αυτά που είδαμε να συμβαίνουν χθές το μεσημέρι με την άγρια επίθεση καταστολής πού έγινε με όλα τα διαθέσιμα μέσα εναντίον του τεράστιου συλλαλητήριου διαμαρτυρίας, το συμπέρασμα δεν το βγάζουμε εμείς. Προκύπτει αβίαστα από μόνο του.

Είναι ολοφάνερο οτι η εισβολή των δανειστών-δυναστών μας με την στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης δεν πρόκειται να περάσει. Θα αποκρουστεί και θα αντιμετωπιστεί με κάθε τρόπο. Δεν είναι ζήτημα απλά πολιτικό. Είναι κύρια ζήτημα επιβίωσης δικής μας και των παιδιών μας, είναι ζήτημα αξιοπρέπειας!


Απορώ λοιπόν πως είναι δυνατόν μεσα σε συνθήκες κοινωνικού πολέμου όπου καθημερινά ασκείται απροκάλυπτη βία, να ασχολούνται τόσο πολλοί με την καταδίκη της βίας εναντίον ενός συγκεκριμένου ατόμου και μόνο, επειδή έτυχε να είναι τ. υπουργός. Ωραία λοιπόν, ας καταδικάσουμε όλοι τη βία. Αλλά πρώτα ας αναρωτηθούμε. 
  • Γιατί δεν ζήτησαν όλοι την καταδίκη της βίας απο τα ΜΑΤ στην Κερατέα;
  • Γιατί η Βουλή δεν καταδικάζει την εκτεταμένη καθημερινή βία εναντίον πολιτών σε όλες τις τελευταίες διαδηλώσεις;
  • Γιατί δεν ζητούν όλοι οι εν λόγω ευαίσθητοι, την καταδίκη και την απαγόρευση της χρήσης καρκινογόνων χημικών εναντίον αθώων πολιτών που διαμαρτύρονται για τη ληστεία που υφίστανται;
Ή μήπως δεν θεωρούνται αθώοι ή "υγιείς πολίτες" και πρέπει να συνετισθούν; (Γίνονται τελευταια κατι τέτοιοι διαχωρισμοί)
Ειπαν οτι η επίθεση κατά του υπουργού προσβάλλει τη Δημοκρατία.
  • Δεν προσβάλλει όμως τη Δημοκρατία η αντιμετώπιση των πολιτών ως κατσαρίδων που πρέπει να εξαφανιστούν με ψεκασμούς;
  • Δεν προσβάλλει τη Δημοκρατία η ψήφιση ως κατεπείγοντος (χωρίς πολλή κουβέντα δηλαδή!) ενός τόσο κρίσιμού νομοσχεδίου όπως αυτό το περίεργο νομοσχέδιο με τα εργασιακά που τα παίρνει όλα από τους εργαζόμενους και τα δίνει όλα στους εργοδότες;
  • Δεν προσβάλλει τη Δημοκρατία η αντισυνταγματική ψήφιση του μνημονίου που αντί για 180 ψήφους όπως ήταν σωστό, έκρινε η κυβέρνηση πως ήταν ενας απλός νόμος που χρειαζόταν απλή πλειοψηφία;
  • Δεν προσβάλλει τη Δημοκρατία η αποσιώπηση κάθε λαικής κινητοποίησης (όσο είναι δυνατόν) και η προβολή κάθε φορά μόνο των επεισοδίων;
  • Δεν προσβάλλει τη Δημοκρατία η φυλάκιση ανθρώπων για χρέη της τάξης των 2-3 χιλιάδων ευρώ και η αθώωση μεγαλοαπατεώνων που άρπαξαν δις;(τι ωραία ισότητα)
  • Δεν προσβάλει τη Δημοκρατία η αρπαγή της ψήφου του λαού με ψέμματα του τύπου "λεφτά υπάρχουν" ή εκβιασμούς "ή εμείς ή το χαος","Πασοκ ή εκλογές" κλπ;
  • Δεν προσβάλλει την Δημοκρτία η ξαφνική μείωση μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, η αύξηση των φόρων, η θεσμοθέτηση άλλων (π.χ. περαίωση,ημιυπαίθριοι) χωρίς καμιά προηγούμενη προειδοποίηση η συμφωνία των κοινωνικών εταίρων;Τι Δημοκρατία ειναι αυτή όπου αποφασίζει και διατάσσει αποκλειστικά και μόνο το κράτος χωρίς να ρωτάει κανέναν;
  • Δεν προσβάλλουν τη Δημοκρατία τα διαρκη και χωρίς τελειωμό ψέμματα οτι δεν θα ληφθούν άλλα μέτρα, ενω καθημερινά βρισκόμαστε μπροστά σε πρωτοφανείς και σοκαριστικές εκπλήξεις, επικαιροποιήσεις, νόμους;
  • Δεν προσβάλλει τη Δημοκρατία η άμεση διαγραφή όποιου τολμήσει να διαφωνήσει με τη σκληρή γραμμή φτωχοποίησης και εφαρμογής αντεργατικών μέτρων (περίπτωση του βουλευτή ΠΑΣΟΚ Παπαχρήστου);

Σε κανέναν δεν άρεσαν οι σκηνές με τον ματωμένο τ.υπουργό και πρώτα από όλους σε μένα. Απεχθάνομαι τη βία οσο τίποτα άλλο. Σιχαίνομαι την εκδίκηση αφού μας πάει αιώνες πολιτισμού πίσω και δεν οδηγεί πουθενά.

Όμως βία δεν είναι μόνο οι οργισμένες γροθιές κάποιων που έχασαν τον έλεγχο. Βία είναι και η φτώχεια, και η ανεργία , και η απελπισία που βυθίζουν κάθε μέρα τόσους και τόσους από μας. Και μάλιστα είναι βία που δεν περνάει μετα από 2-3 ώρες με ασπιρίνη. Πονάει κάθε ώρα, κάθε λεπτό, κάθε δευτερόλεπτο που κοιτάζουμε τα παιδιά μας στα μάτια και δεν ξερουμε αν έπρεπε ή δεν έπρεπε να τα έχουμε φέρει σε αυτό τον άρρωστο κόσμο. Αυτό είναι βία!

Ας μην ζητάνε λοιπόν από τους απλούς ανθρώπους να γυρίσουν κι από το άλλο μάγουλο, γιατί κι αυτό προσβολή είναι.

Και κάτι τελευταιο πριν το κλείσιμο.
Ας καταδικάσουμε όλοι την όποια βία και ας πρωτοστατήσουν σε αυτό τα Αριστερά κόμματα, παρατάξεις, προσωπικότητες κλπ. Αλλά πρώτα να καταδικάσουν τα δύο μεγάλα κόμματα και να νομοθετήσουν την απαγόρευση της χρήσης καρκινογόνων χημικών εναντίον διαδηλώτών και την χρήση βίας από την πλευρά των ΜΑΤ εναντίον αθώων πολιτών. Νομίζω οτι είναι μια καλή συμφωνία.

Τότε μόνο θα δοθεί η ευκαιρία να διαπιστώσουμε ποιός στηρίζεται στην επιβολή με τη βία και ποιός όχι. Αλλιως βλέπω να χύνεται αίμα πολιτών στους δρόμους από την κρατική καταστολή και κάποιοι να σοκάρονται δήθεν και να λιποθυμάνε στη θέα μιας ανοιγμένης μύτης.

Υ.Γ. Σκέφτομαι ξανά όσα ζήσαμε χτές στο κέντρο. Τα δακρυγόνα, το κυνηγητό από τα ΜΑΤ απλών ανθρώπων της δουλειάς όπως οι καθηγητές με τους οποίους είχα την τιμή να βαδίζω, τα ανοιγμένα κεφάλια, τα ουρλιαχτά των σειρήνων από τις μηχανές των Δελτάδων, χιλιάδες ανθρώπους να τρέχουν στο δρόμο να ξεφύγουν, τη Δημοκρατία να σέρνεται αιμόφυρτη στη δηλητηριασμένη άσφαλτο προσπαθώντας να μείνει ζωντανή. Και πλάι σ αυτό βάζω τη σκηνή με τον ματωμένο υπουργό. Τι ζυγίζει άραγε πιο πολύ; Τι να καταδικάσω λοιπόν; Ποσο καλά παιδιά πρέπει να το παίξουμε αφήνοντας πόση υποκρισία να κυλάει στο αίμα μας; 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου