Δρόμοι της Αριστεράς

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
Κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
Νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή
Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά
Κάμε να σ’ ανταμώσω κάποτε φάσμα του πόθου μου
Κι εγώ ξεχασμένος κι ατίθασος κρατώντας
Ακόμα μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες.
Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα
Χωρίς να γνωρίζω κανέναν 
Κι ούτε 
Κανένας με γνώριζε
ΔΡΟΜΟΙ ΠΑΛΙΟΙ,  Μανόλης Αναγνωστάκης


- Το εξαιρετικό σκίτσο και "σχόλιο" με το ποίημα του Μ. Αναγνωστάκη είναι του Μιχάλη Κουντούρη από την ιστοσελίδα του

.-.-.

από attatsis

Η συγκεκριμένη εκτέλεση είναι από τον δίσκο "Μπαλάντες" (1975). Η μουσική είχε γραφτεί για την ταινία του Σίντνεϊ Λιούμετ "Serpico" (1973) με τον Αλ Πατσίνο


από ostmusicmix