Η ομελέτα της Εκκλησίας

από iskra

του Θανάση Καρτερού

από την Αυγή

Τα προοδευτικά αντανακλαστικά απέναντι στην Εκκλησία δεν αφήνουν περιθώρια για πολλά-πολλά: Οι παπάδες στα του Οίκου του Θεού. Καμιά δουλειά δεν έχουν ούτε με το όνομα της FYROM, ούτε με το τι πρέπει να γράφουν οι αστυνομικές ταυτότητες, ούτε με ορκωμοσίες πολιτικών, ούτε με το ποιος θα εκλεγεί δήμαρχος Θεσσαλονίκης ή Άνω Τζουμαγιάς. Τελεία.

Τελεία, αλλά όχι και παύλα. Διότι τα όρια στην πράξη δεν είναι πάντα σαφή. Η Εκκλησία και οι άνθρωποί της υπάρχουν μέσα σε μια συγκεκριμένη κοινωνία. Συνεπώς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ζουν τα προβλήματά της και παίρνουν θέση - με το λόγο ή συνηθέστερα με τη σιωπή τους. Η φτώχεια, η καταπίεση, οι διακρίσεις, ο ρατσισμός, δεν πρέπει να τους ενδιαφέρουν; Δεν είναι κατηγορούμενη η Εκκλησία γιατί επί χούντας «διάβαζε»; Και δεν εκτιμούμε βαθύτατα τον κάθε παπα-Πυρουνάκη;

Με την έννοια αυτή η Εκκλησία, πολιτικότατος θεσμός ό,τι κι αν λένε, θα πολιτεύεται. Και από τους κόλπους της δεν θα λείπουν οι αντιπαραθέσεις - πολιτικές σε τελευταία ανάλυση κι αυτές. Το θέμα είναι, πρώτον, αν θα πολιτεύεται με επίγνωση του ρόλου της και του ρόλου των δημοκρατικών θεσμών (κομμάτων, πολιτικής εξουσίας, συνδικάτων κ.λπ.), ή αν θα μπαίνει εν ονόματι του Θεού σε ξένα χωράφια. Και δεύτερον, το περιεχόμενο της παρέμβασής της κάθε φορά.

Αν το δει κανείς μ’ αυτό το πρίσμα, καλά έκαναν και πήραν θέση για τη σημερινή κατάσταση. Αν έπλεαν αμέριμνοι στον ωκεανό της φτώχειας και της απόγνωσης, οι ίδιοι οι πιστοί -αλλά και οι άπιστοι- θα τους κατηγορούσαν ότι ενδιαφέρονται μόνο να παραμείνουν στεγνοί και στεγανοί στα προνόμιά τους. Ενώ ότι συμπάσχουν δημοσίως μπορεί και να ερμηνευτεί ότι αναζητούν κάποιους πιο γήινους δρόμους για επαφή με την πραγματικότητα και τους απλούς ανθρώπους.

Αλλά τι την ήθελαν την αδέξια (ή μήπως δεξιά;) γλώσσα; Τη διανομή προκηρύξεων στους ναούς; Τη σκληρή κριτική προς όλους, εκτός από το παραδομένο από αιώνες στη γοητεία της εξουσίας ράσο; Είναι αυτοκριτική το «κάποιες φορές σας σκανδαλίσαμε ίσως»; Δεν έθαψαν έτσι κάτω από την αδέξια δεξιά του Κυρίου και τα σωστά που λένε; Και μήπως ήταν καλύτερα να κάτσουν στα αβγά τους, αντί να σερβίρουν τέτοια ομελέτα «προς τον λαό»;