Σωτηρία από ΚΚΕ & ΣΥΡΙΖΑ, με στρατό κι αστυνομία!

«Να κατεβάσουν τον στρατό» προτείνει ο Χ. Γιανναράς;

του Γ. Παλαιολόγου 

από ΑΡΔΗΝ

Πολλοί τονίζουν πως ο κ. Χ. Γιανναράς χρησιμοποιεί από καιρό στην αρθρογραφία του έναν τόνο ολίγο υστερικό και μεγαλομανή για να καταγράψει τις αμαρτίες και τα κακώς κείμενα της δημοκρατίας μας. Για όλα φταίνε οι Έλληνες, ο «ελλαδισμός», η «κομματοκρατία» και η «επαρχιωτίλα». Φυσική συνέπεια αυτών των εμμονών είναι τόσο η καταφυγή στον νεο-οθωμανισμό και τον Νταβούτογλου, μια και εμείς ως έθνος έχουμε εκμετρήσει το ζην, όσο και στον σωτήρα Βγενόπουλο (ή όποιον άλλον σφουγγοκωλάριο των πρεσβειών και του Πατριαρχείου), για να ξεπεράσουμε την «κομματοκρατία». Γι’ αυτό λοιπόν, στην τελευταία επιφυλλίδα του, (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 11/7/10), προχωράει και στα «πρακτικά μέτρα» για την αρχή εφαρμογής του κοσμοσωτήριου προγράμματός του.

Μια και, όπως μας λέει, δεν υπάρχει Συνταγματικό Δικαστήριο,  

«τον ρόλο του Συνταγματικού Δικαστηρίου τον αναλάμβαναν κάποτε, αυτόκλητοι, κάποιοι εύτολμοι ή ολίγον ψυχοπαθείς αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων». 

Και συνεχίζει προτείνοντας, ανάμεσα στα πρακτικά μέτρα που θα έπρεπε να ληφθούν, την απαγόρευση του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, «για μήνες ή για χρόνια»:

«Αν υπήρχε Συνταγματικό Δικαστήριο, τα αναρίθμητα θύματα της ωμής βίας και των γκανγκστερικών εκβιασμών του ΠΑΜΕ θα μπορούσαν να προσφύγουν ζητώντας δικαιοσύνη, λύτρωση από τους νόμους της ζούγκλας. Και αν πραγματικά ο θεσμός προστάτευε το σύνταγμα, θα επέβαλλε αναστολή λειτουργίας, για μήνες ή για χρόνια, στην αδίστακτη αυτή συντεχνία συμφερόντων. Το ίδιο θα έκανε και όταν η γραφική θρησκοληψία της κυρίας Παπαρήγα ή το μειρακιώδες νταϊλίκι του κ. Τσίπρα ναρκισσεύονται ότι μπορούν να καταργούν “στους δρόμους” τους νόμους που ψηφίζει η δημοκρατία.»

Σκεφτείτε τι θα πρότεινε αν στην Ελλάδα, σήμερα, είχαμε βίαιες συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις τύπου Δεκεμβρίου του 2008: «γύψο» για δεκαετίες, μέχρις ότου «εκπαιδευτούμε» κατάλληλα. Και για να μην έχουμε καμία αμφιβολία πού το πάει, συνεχίζει πως χρειάζεται «να κατέβει ο στρατός»:

«Τα κόμματα αποφεύγουν τη σύσταση Συνταγματικού Δικαστηρίου, γιατί χωρίς αυτό “έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι”. Για τον ίδιο λόγο έχουν ευνουχίσει την αστυνομία και ούτε διανοούνται να προστατέψουν το σύνταγμα κατεβάζοντας στρατό απέναντι στον θρασύτατο φασισμό».

Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση. Και μέσα στην κρίση, ο καθένας βγάζει –καμιά φορά δια της αυτομάτου γραφής, βοηθούσης και της ηλικίας– το βαθύτερο είναι του και τις μύχιες σκέψεις του. Το «μαγαζί» του κυρίου Γιανναρά, η Καθημερινή και το Σκάϊ, καθημερινά επιμένει πως χρειάζονται «ριζικά μέτρα», όπως επέμενε και η μακαρίτισσα Ελενίτσα Βλάχου, πρώην ιδιοκτήτρια της Καθημερινής, από το 1965 και μετά, «για να αντιμετωπιστούν οι Λαμπράκισσες με τις μαύρες κάλτσες που παρασύρουν στον “κομμουνισμό” τους φαντάρους». Σε ένα ανάλογο κλίμα υστερικών κραυγών, αλά Γιανναρά, αναπτύχθηκε το δηλητηριώδες κλίμα, μέσα στο οποίο επεβλήθη η δικτατορία από «κάποιους εύτολμους και ολίγον ψυχοπαθείς» αξιωματικούς.

Σήμερα, δεν κινδυνεύουμε από στρατιωτική δικτατορία, αλλά από δικτατορία του ΔΝΤ, μαζί με κάποια κυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης, που, για να επιβάλει τα «απαραίτητα οικονομικά μέτρα», θα πάρει και κάποια εξίσου «απαραίτητα» μέτρα περιστολής των συνταγματικών ελευθεριών, απαγορεύοντας ή «αναστέλλοντας» τη λειτουργία κομμάτων, για να «προστατεύσουν το Σύνταγμα», όπως εξ άλλου πάντα έλεγαν οι δικτάτορες.

Και επειδή όντως κινδυνεύουμε από κάποια ανάλογη εξέλιξη πορείας προς «ισχυρή κυβέρνηση», είμαστε υποχρεωμένοι να παίρνουμε σοβαρότερα υπ’ όψη μας τα φληναφήματα του κυρίου Γιανναρά. Διότι δεν απηχούν μόνο τις δικές του, μύχιες, απόψεις, αλλά τις πολύ σοβαρότερες και επικινδυνότερες απόψεις των αφεντικών του. Και, απέναντι σε αυτές τις απόψεις, πρέπει να τοποθετηθούν και όσοι δεν καταλάβαιναν έως τώρα, ή απλώς παριστάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, πού ακριβώς το πηγαίνει ο κ. καθηγητής. 

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

Και μια ακόμα ωραία παράγραφος από το πόνημα του κυρίου καθηγητή: 

Οταν οι κομματικοί άρχοντες καταλύουν τη συνταγματική νομιμότητα ή ανέχονται αδρανώς την κατάλυσή της, ποιος θα δώσει την εντολή στους ένοπλους φύλακες να την προστατεύσουν; Οταν κάποιο κόμμα ή κάποια κόμματα ή οι συνδικαλιστικές «ειδικές δυνάμεις» των κομματικών συμφερόντων παραβιάζουν απροσχημάτιστα το σύνταγμα και τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις λειτουργίας της δημοκρατίας, ενώ η κυβέρνηση αντιτάσσει λαϊκίστικη ανοχή και μεγαθυμία, ποιος θα δώσει εντολή στην αστυνομία και στον στρατό να πατάξουν τους βασανιστές του λαϊκού σώματος;

Αντί σχολίου, η φωτογραφία...