Τελικά, ο δήμαρχος Ηλιούπολης κ. Αναγνώστου, μετά από τις πιέσεις της Δημοτικής Κίνησης "ΗΛΙΟΥ-Πόλις, ανθρώπινη πόλη" αλλά και την έκταση που πήρε το θέμα με δεκάδες δημοσιεύσεις σε ειδησεογραφικές ιστοσελίδες και blogs, υπαναχώρησε σήμερα και πήρε πίσω την ΗΛΙΘΙΑ απόφασή του να απαγορεύσει το θεατρικό "Το όνομά μου είναι Rachel Corrie".
Οπότε η παρακάτω πρόσκληση ισχύει και ανανεώνεται:
Ημερομηνία: | Τετάρτη, 7 Ιουλίου 2010 |
Ώρα: | 8:30 μ.μ. - 10:30 μ.μ. |
Τοποθεσία: | Θέατρο Δημαρχείου Ηλιούπολης |
Οδός: | Κουντουριώτη & Σοφ. Βενιζέλου |
Η Δημοτική Κίνηση "ΗΛΙΟΥ-Πόλις, ανθρώπινη πόλη", σας προσκαλεί σε εκδήλωση αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό, με την παράσταση "Το όνομά μου είναι Rachel Corrie", σε σκηνοθεσία Μάνιας Παπαδημητρίου
Παίζουν: Δήμητρα Σύρου, Μάρω Αγρίτη
Πρόκειται για μία παράσταση της Μάνιας Παπαδημητρίου που παρουσιάστηκε όλο το χειμώνα στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, πήρε δύο παρατάσεις και θα συνεχίσει να παρουσιάζεται και για δεύτερη χρονιά.
Παίζουν: Δήμητρα Σύρου, Μάρω Αγρίτη
Πρόκειται για μία παράσταση της Μάνιας Παπαδημητρίου που παρουσιάστηκε όλο το χειμώνα στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, πήρε δύο παρατάσεις και θα συνεχίσει να παρουσιάζεται και για δεύτερη χρονιά.
από ExarchiasGhost
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-
Μεταφέρω εδώ αποσπάσματα της χθεσινής ανάρτησης, αναλογιζόμενος το τεράστιο κόστος (πολιτιστικό, κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό, εθνικό) της αδιάφορης-απολίτικης ψήφου... Και ο νοών νοείτο...
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-
"Το όνομά μου είναι Ρέιτσελ Κόρι"
Ήταν μόλις 23 χρόνων. Φοιτήτρια από την Ολύμπια της Ουάσινγκτον. Πλακώθηκε στις 16 Μαρτίου 2003, από μπουλντόζα του ισραηλινού στρατού στην προσπάθειά της να προστατεύσει το σπίτι μιας οικογένειας Παλαιστινίων από την κατεδάφιση. Σε μερικά απ' αυτά τα σπίτια Παλαιστινίων είχε περάσει εκείνο τον χειμώνα η Ρέιτσελ. ‘‘Δεν ξέρω αν αυτά τα παιδιά έχουν ζήσει ποτέ χωρίς τρύπες από οβίδες των τανκς στους τοίχους τους... Βρίσκομαι στην Παλαιστίνη μία εβδομάδα και ακόμη δεν μπορώ να συνηθίσω αυτό που βλέπω...‘‘
Οι Κάθριν Βάινερ και Αλαν Ρίκμαν έφτιαξαν ένα θεατρικό έργο – κολάζ από τα γραφόμενα αυτού του κοριτσιού το οποίο, ανέβηκε για πρώτη φορά στο Royal Court του Λονδίνου το 2005 σε σκηνοθεσία Ρίκμαν, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία και αποσπώντας πολλά βραβεία. Το 2006 όλα έμοιαζαν έτοιμα για να ανέβει η παράσταση στο Νew Υork Τheater Workshop, όταν ξαφνικά αναβλήθηκε επ΄ αόριστον. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής προφασίστηκε πως το πολιτικό κλίμα «είχε αλλάξει δραματικά». Η φωνή της Ρέιτσελ είχε φιμωθεί για πρώτη φορά.
Τότε ξεκίνησε μια τεράστια εκστρατεία στο Διαδίκτυο προκειμένου να αρθεί η λογοκρισία ενός έργου που μιλούσε για το πόσο διαφορετικός είναι ο κόσμος όταν δεν τον βλέπεις στην τηλεόραση αλλά από απόσταση αναπνοής. Ο Χάρολντ Πίντερ και η Βανέσα Ρεντγκρέιβ ήταν ανάμεσα στους καλλιτέχνες που έστειλαν επιστολές υποστηρίζοντας την ελευθερία έκφρασης στο θέατρο- τουλάχιστον σε αυτό, αφού εκεί έξω όποιος τολμήσει να ορθώσει το ανάστημά του ισοπεδώνεται από μια στρατιωτικά εξοπλισμένη μπουλντόζα.
"Πραγματικά φοβάμαι για τους ανθρώπους εδώ. Χθες είδα έναν πατέρα να σέρνει τα δυο μικροσκοπικά παιδάκια του με το χέρι του υψωμένο για να τον βλέπουν τα τανκς κι ο ελεύθερος σκοπευτής κι οι μπουλντόζες επειδή νόμιζε ότι το σπίτι του επρόκειτο να ανατιναχτεί... Σκέψου ότι αυτός ο άντρας ένιωσε ότι ήταν πιο ασφαλές να τρέξει μπροστά απ' τα τανκς με τα παιδιά του, απ' το να μείνει μέσα στο σπίτι του. Φοβήθηκα πραγματικά ότι θα τους πυροβολούσαν όλους και προσπάθησα να σταθώ ανάμεσα σ' αυτούς και το τανκ..‘‘
Ο Ζοζέ Σαραμάγκου είχε γράψει ότι αυτό το κορίτσι, η Ρέιτσελ Κόρι ‘‘έκανε κάτι πολύ πιο μεγάλο από το μπόι του…‘‘ Όσοι έχουν δει την παράσταση θυμούνται ότι στο τέλος η ηθοποιός φεύγει, αφήνοντας τον τελευταίο λόγο στη μικρούλα Κόρι σ’ ένα βίντεο από τότε που πήγαινε στην 5η Δημοτικού: «Το όνειρό μου μπορεί και θα γίνει πραγματικότητα αν όλοι είμαστε στραμμένοι προς το μέλλον και δούμε το φως που λάμπει εκεί». Το βίντεο διακόπτεται από τα πλάνα του θανάτου της. Τρεις ακτιβιστές που παρακολουθούσαν από μακριά την άνιση αναμέτρησή της με την μπουλντόζα τρέχουν να της δώσουν τις πρώτες βοήθειες. Είπε μόνο: «Η πλάτη μου έσπασε!». Τίποτε άλλο...
Στην Ελλάδα, η Μάνια Παπαδημητρίου ανέβασε για δύο συνεχόμενες χρονιές το έργο ‘‘Το όνομά μου είναι Ρέιτσελ Κόρι‘‘ και σε συνεργασία με τη Δημοτική Κίνηση ‘‘Ηλίου-πόλις, ανθρώπινη πόλη‘‘ θα δώσει τελικά μία παράσταση στην Ηλιούπολη στις 7 Ιουλίου, αφού μετά τις αντιδράσεις ο δήμαρχος πήρε πίσω την απαγόρευση...
(τα κείμενα για τη Ρέιτσελ Κόρι δεν είναι δικά μας. Τα δανειστήκαμε από την Αυγή της 8-6-2010 και το Βήμα 27-1-2010)
Από Δημοτική Κίνηση ΗΛΙΟΥ-Πόλις
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
16 Μαρτίου 2003. Το έγκλημα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου