Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Βία

Zombie Uprising, Eric Ente 2009 (πηγή)
του Δημήτρη Δανίκα
από το Βήμα

Να σου πω εγώ, κυρά μου, τι θα έκαμες έτσι και τον γιόκα σου τον σκότωνε μια σφαίρα μπάτσου των Εξαρχείων. Από αραχτή του λίφτινγκ και του shopping therapy θα κατέληγες Ρόζα Λούξεμπουργκ. Επομένως, βλακεία επικών διαστάσεων η κατηγορηματική και δογματική θέση εναντίον της βίας. 

Γιατί με βία η Αντίσταση κατά της γερμανικής κατοχής. Με άφθονη βία και με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς απέσπασαν την ανεξαρτησία τους οι άποικοι της Αμερικής. Με μπόλικη βία γκρεμίστηκε η παρηκμασμένη τσαρική αυτοκρατορία.  

Με τη βία που συντελείται στα κάτεργα εργασίας η Κίνα καλπάζει για την πρώτη θέση στην παγκόσμια οικονομία. Με την γκιλοτίνα που δούλευε επί 24ώρου βάσεως κατάφερε η γαλλική αστική τάξη να σκαρφαλώσει στην εξουσία και να βγάλει τη χώρα από την παρασιτική φεουδαρχία. Και με την (υπόγεια) βία κόβονται συντάξεις, μεροκάματα και συντελούνται μαζικές απολύσεις στην Ελλάδα της χρεοκοπίας. 

Πράγμα που σημαίνει, όπως λέει και το πασίγνωστο αμερικανικό άσμα, «which side are you on». Από ποια σκοπιά είσαι, εισπράττεις και εξετάζεις τα ζητήματα τα ιδεολογικά, οικονομικά και πολιτικά. Εδώ με τον πρώτο σεισμό ορμάνε οι μικροαστοί και κατεβάζουν τα ράφια από τα σουπερμάρκετ. Εδώ καμιά εικοσαριά χιλιάδες κορμιά έπεσαν με την οικονομική κρίση στην Αργεντινή. 

Επομένως, ούτε υπέρ ούτε κατά. Το ζήτημα δεν εξαρτάται από τις δικές μου επιθυμίες και από τα ευχολόγια των χριστιανών. Εχεις κομπόδεμα παχουλό; Ε, τότε είσαι της ειρήνης ορκισμένος οπαδός. Δεν έχεις; Ε, τότε για να ταΐσεις το παιδί σου για όλα είσαι ικανός. 

Αυτό φοβάται και τρέμει ο Πρωθυπουργός. Τον απρόβλεπτο ανθρώπινο παράγοντα. Γιατί, αγαπητοί μου, κάτω από τα πόδια μας, σε ολόκληρο το μήκος και το πλάτος της χώρας μας, «τρέχει» ένα φιτίλι επιδόσεων ατομικής βόμβας. Ενα σπίρτο, για την οποιαδήποτε αφορμή, έτσι και ανάψει, τότε ουδείς γνωρίζει πόσους και πόσα θα κάψει. Εκείνη τη στιγμή ούτε τρόικα ούτε Μπαρόζο. Παρά μόνο μία ευχή: Ο Θεός να βάλει το χέρι του δηλαδή!
ddanikas@dolnet.gr

2 σχόλια:

  1. Tωρα,μεταξυ μας,ο Δανικας εχει δικιο.Με το Σταυρο στο χερι και τον διαλογο με αυτον που σε τρωει ζωντανο,
    δε πεφτουν οι χουντες.
    Το προβλημα ξερεις ποιο ειναι;οτι αν η βια ειναι ανοργανωτη,ασκοπη κ ασυντονιστη,δε θα οδηγησει σε πτωση της χουντας αλλα σε ενισχυση της.
    Κατι σχετικο εχω γραψει εδω,απαισιοδοξο μεν αλλα φοβαμαι αληθινο,αν δεν το χεις διαβασει,ριξε μια ματια,το θεωρω ο,τι καλυτερο εχω γραψει στους λιγους μηνες της μπλογκοπαρουσιας μου.
    http://celinathens.blogspot.com/2010/11/blog-post_15.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το είχα διαβάσει Celin αλλά ακόμα να προλάβω να σου γράψω...
    "Με το Σταυρο στο χερι και τον διαλογο με αυτον που σε τρωει ζωντανο δε πεφτουν οι χουντες"
    Συμφωνώ και εμμέσως σου απαντώ στο δικό σου...:)
    Oσο για τις εκτιμήσεις για τον Δεκέμβρη συμφωνώ απολύτως με όσα γράφει ο Σεβαστάκης
    http://rigasili.blogspot.com/2010/12/blog-post_09.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή