Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Στρος-Καν: Είμαστε ο γιατρός σας! (κάπως σαν γύψος...)

από το Ποντίκι
από enet

«Μη νομίζετε πως τα χειρότερα έχουν περάσει» δήλωσε ο Ντομινίκ Στρος-Καν μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου. Περιέγραψε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ως τον γιατρό που μπορεί κάποια φορά να δίνει δυσάρεστη φαρμακευτική αγωγή, αποδεχόμενος ότι ο κόσμος σε αρκετές χώρες δεν βλέπει με καλό μάτι τον ρόλο που έχει ο οργανισμός. Σχετικά με την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου της Ελλάδας, τόνισε πως δεν υπάρχει τίποτα καινούριο στο πρόγραμμα, αναγνωρίζοντας όμως ότι είναι κάτι που πρέπει να γίνει. "Το 2010 και το 2011 θα μείνουν στη μνήμη των πολιτών ως κακά χρόνια αλλά και ως χρόνια που έβαλαν τη βάση στο μέλλον της Ελλάδας" (...)

Ο Στρος-Καν επιχείρησε να υπεραμυνθεί του ρόλου του ΔΝΤ. "Το ΔΝΤ είναι εδώ για να βοηθήσει, ξέρω πως πάρα πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν πως είμαστε οι κακοί - είμαστε συνηθισμένοι σε αυτούς τους χαρακτηρισμούς, όμως δεν είμαστε εμείς η αιτία των προβλημάτων..."

"Μη μάχεστε εναντίον του γιατρού, ο γιατρός μπορεί καμιά φορά να δίνει δυσάρεστη φαρμακευτική αγωγή..." πρόσθεσε.

από taxalia

(...) 
Αναφερόμενος στο θέμα περί επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής του δανείου ο Στρος-Καν έσπευσε να διευκρινίσει πως "δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο στο πρόγραμμα", προσπαθώντας να κλείσει τη συζήτηση περί ενδεχόμενης επιβολής νέων μέτρων. "Επιταχύναμε το πρόγραμμα και μετά είδαμε πως υπάρχει πρόβλημα με τη διάρκεια αποπληρωμής του χρέους, νομίζω πως πρέπει να επιμηκύνουμε την περίοδο αποπληρωμής. Νομίζω πως όλο και περισσότεροι στην Ε.Ε. κατανοούν πως υπάρχει τέτοια ανάγκη...".
σκίτσο του Soloup από το Ποντίκι
 Στο ίδιο θέμα ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου σημείωσε πως ο Στρος-Καν ήταν ο πρώτος που "τοποθετήθηκε δημόσια για την επέκταση αυτού του χρόνου". Χαρακτήρισε ως "μικρό άθλο" τις "προσπάθειες και θυσίες των Ελλήνων" επαναλαμβάνοντας πως το 2011 θα είναι χρονιά διαρθρωτικών αλλαγών.  



.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.


 
σκίτσο του Στάθη από Ελευθεροτυπία

Αυτά είπε, δίπλα στον χαμογελαστό υπάλληλό του, ο κ. ΔΝΤ. Κι ο υπάλληλός του καλωσόρισε τον φίλο απ' τα παλιά! Κι ο ΠτΔ τον ευχαρίστησε για την κατανόηση που δείχνει! Κι οι Έλληνες δημοσιογράφοι κάνανε ερωτήσεις (ολοφάνερα) καθ' υπαγόρευση όπως η συγκλονιστική "κύριε πρωθυπουργέ υποδέχεστε τον φίλο ή τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ;" για να απαντήσει ο χαμογελαστός υπάλληλος ότι ήρθανε κι οι δύο!!! 

ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΥΤΟ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΙ! ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ!

Οργή αλλά πάνω από όλα Ντροπή! Αυτό αισθάνθηκα. Βαθύτατη Ντροπή! Και βγήκα έξω να πάρω αέρα. Έστω αυτόν τον άρρωστο της Αθήνας. Από τη δυσωδία του ραγιαδισμού προτιμότερος... 

Κι αν ο "γιατρός μας" χρησιμοποίησε την ορολογία του δικτάτορα Παπαδόπουλου (για την ασθενή Ελλάδα που χρειάζεται θεραπεία) αυτός τη δουλειά του κάνει. 

Αυτό το σίχαμα όμως δίπλα, αυτός ο ξεφτίλας, αυτός ο γενίτσαρος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. Των Νεοελλήνων,  "των χειρότερων κατακτητών από όσους γνώρισε η Ελλάδα" (Τσαρούχης), ΝΑΙ. Της Ελλάδας που την έχουν καταλάβει, ΟΧΙ. 

Δεν είναι δυνατόν...  
από Antista/Chef

4 σχόλια:

  1. Aπο τις πιο επιθετικες αναρτησεις σου!Φυσικα και συμφωνω σε καθε της λεξη.
    Αφιερωμενη στους μαλακες που δεν εχουν στον ηλιο μοιρα και εξακολουθουν να στηριζουν ειτε ενεργητικα,ειτε παθητικα,το συστημα Τσολακογλου.
    Και καλα αυτοι,γεννηθηκαν προβατα κ ειναι η μοιρα τους να τα τρωει ο λυκος.
    Ολοι οι υπολοιποι πρεπει οπωσδηποτε να δουμε τι θα κανουμε.Οσοι αηδιαζουν απο τη χουντα,δε με ενδιαφερει η πολιτικη τους προελευση,
    να παραμερισουμε τις διαφορες μας,να το βουλωσουν οι εγωισμοι μας,και να ενωθουμε.
    Αλλα η απρουποθετη βαση της συζητησης φιλε πρεπει να ειναι η εξοδος απο την ΕΕ κ το Ευρω
    και η ταυτοχρονη εθνικοποιηση τραπεζων κ κοινωνικοποιηση μεσων παραγωγης.
    Δε χωρανε πια αριστεροι ευρωπαισμοι,εδω μας απειλουν με αφανισμο οι μπασταρδοι φιλοι μας ΔΝΤ-ευρωπαιοι.
    Να τσακισουμε οχι μονο το ξενο αλλα κ το ντοπιο Κεφαλαιο.
    Να τσακισουμε κ τον ραγιαδισμο μεσα μας ρε γαμωτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν ξέρω φίλε Celin αν είναι επιθετική, ίσως είναι ένα ακόμα τίποτα...
    Και δεν ξέρω ποια είναι η βάση της συζήτησης. Τόσο καιρό διαβάζω τις -σκόρπιες- απόψεις όσων ανησυχούν και να σου πω την αλήθεια μου όλες τις βρίσκω με κενά.
    Και πως να μην έχουν αφού πουθενά και κανείς δεν λέει να ανοίξει στα σοβαρά τη συζήτηση. ΚΑΝΕΝΑΣ φορέας, ΚΑΝΕΝΑ κόμμα, δεν έχει ανοίξει τη συζήτηση για την αναζήτηση διεξόδου.
    Σκόρπιες απόψεις εδώ κι εκεί δεν συνιστούν διάλογο και αυτή η αντιεπιστημονική τακτική είναι πρωτοφανέρωτη για την αριστερά.

    Εγώ πάντα ήξερα ότι η διεξοδική κι επιστημονική θεμελίωση των θέσεών της είναι προσόν της αριστεράς. Τώρα ο καθείς κι η θεωρία του κι ελάχιστοι κάνουν τον κόπο να απαντήσουν στις αιτιάσεις άλλων.

    Όσο για την στάση...

    Για μένα ήταν τεράστια μαλακία η απουσία σήμερα από τη Βουλή της αριστεράς.

    Ήλθε ο Ύπατος και τι είδε η ελληνική κοινωνία; Καμμία αντίδραση! Καμμία!

    1000-2000 του ΠΑΜΕ, 500 Συριζαίοι κι άλλοι τόσοι του Δικτύου και των πρωτοβάθμιων σωματείων! Εγώ αυτούς είδα. ΜΟΝΟ!

    Τελεία!

    Κι επικοινωνιακά; Ούτε μια διαμαρτυρία, ούτε μια ερώτηση, κάτι που να δείξει μέσα κι έξω από την Ελλάδα πως κάποιοι διαφωνούν.

    Αναρωτιέμαι...

    Ενοχλήθηκε η οικονομική χούντα από την απουσία της αριστεράς σήμερα;

    Αν, λέω αν, ήταν μέσα και σήκωσαν πλακάτ, σήκωναν πανό, αυτή η εικόνα δεν θα έλεγε κάτι -επικοινωνιακά- στο κόσμο μέσα κι έξω από την Ελλάδα;

    Αν ας πούμε του γινόταν η ερώτηση:

    Η ελληνική κυβέρνηση υπέγραψε στην δανειακή σύμβαση την παραίτηση του ελληνικού κράτους από τα ακατάσχετα. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει πουθενά σε καμμία άλλη σύμβαση (επέμβαση) του ΔΝΤ. Γιατί τέθηκε αυτός ο όρος ΜΟΝΟ στην Ελλάδα;

    Δεν θα ήταν -πολιτικά- μεγαλύτερο κέρδος ΚΑΙ το να το πληροφορηθεί ο κόσμος (ΠΟΥ ΤΟ ΑΓΝΟΕΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ) και η ΟΠΟΙΑ απάντηση του Υπάτου; Από μόνη της αυτή η ερώτηση δεν αποκαλύπτει την εθνική μειοδοσία της κυβέρνησης ΓΑΠ;

    Αλλά... κάποια άλλη αριστερά, κάποια άλλη εποχή έδινε μάχες ΚΑΙ μέσα στη Βουλή. Κι ας ήταν γεμάτα τα ξερονήσια. Αλλά τι λέω; Εκείνοι ήταν αριστεροί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γίνονται συζητήσεις, φίλε Ρήγα. Γίνονται ζυμώσεις. Προχωρούν όμως απελπιστικά αργά, ενώ τρέχουμε με τα χίλια προς τον γκρεμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Λωτοφάγε μου, συζητήσεις που; Στα blog ή στις δεκάδες ιστοσελίδες που έχουν ανοίξει ως βήματα διαλόγου; Που είναι τα συνέδρια, οι δημόσιες συζητήσεις, η ζύμωση και επεξεργασία προτάσεων στη ΒΑΣΗ των κομμάτων της αριστεράς; Το να γράφει κάτι ο άλφα οικονομολόγος, αναλυτής, στέλεχος, διανοούμενος και να ψάχνουμε να βρούμε σε εφημερίδες, περιοδικά και στο διαδίκτυο αν, που και πότε του απάντησε ο βήτα είναι διάλογος;
    Έχει βγάλει κάποιο κείμενο προς συζήτηση οποιοδήποτε κόμμα της αριστεράς;

    Όχι σκόρπια άρθρα, επεξεργασμένες θέσεις προς συζήτηση... Είναι δυνατόν υπό αυτές τις συνθήκες να κάνουμε οτιδήποτε άλλο εκτός από επαναστατική γυμναστική και χορό του Ζαλόγγου;

    Εννιά μήνες μετά που είναι οι θέσεις που έχουμε να προτείνουμε στον κόσμο; Καλά τα όσα λέμε και αναπαράγουμε μεταξύ μας σε 200-300 (κι αν...) διαδικτυακά στέκια, αλλά που είναι η τεκμηριωμένη επιστημονικά απάντησή μας στον πραγματικό κόσμο;

    Π.χ. κι εμένα μου φαντάζει ως βιώσιμη η λύση που λέει παραπάνω ο φίλος Celin προσθέτοντας την στάση πληρωμών και τη διεκδίκηση διαγραφής μέρους του χρέους ως επαχθές... (παπαγαλίζω όσα έχω διαβάσει...)

    Όμως πως να το πω κάπου στα σοβαρά όταν δεν έχω απάντηση στο απλό ερώτημα: Από τη στιγμή που καταντήσαμε τον κύριο όγκο της ΤΡΟΦΗΣ μας να τον εισάγουμε, πως στο διάολο θα τραφούμε σε μια τέτοια περίπτωση; Στην Αργεντινή οι κινήσεις γυναικών με τις ανταλλαγές τροφίμων σώσανε κόσμο από την Πείνα, αλλά υπήρχε αγροτική παραγωγή! Εδώ που έχει καταρρεύσει πλήρως τι ακριβώς θα τρώμε;

    Κι όσο διαβάζω τα σκόρπια, τόσο οι απορίες μου αντί να βρίσκουν απαντήσεις μεγαλώνουν...

    Μπορεί πάλι να υπάρχουν απαντήσεις κι εγώ να μην τις έχω διαβάσει. Δεν ξέρω... Όσο προλαβαίνω κι εγώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή