Αρπαγή οργάνων

(πηγή)

πηγή: Καρτέσιος

Μερικά θέματα είναι πολύ σοβαρά για να τ’ αφήνουμε στα χέρια των πολιτικών. Το να γίνει κάποιος δωρητής οργάνων σώματος είναι μια απόφαση που στηρίζεται στην κοσμοθεωρία του, στην ιδεολογία του, στην προσωπικότητά του, ακόμη και στη θρησκεία του. Όλα αυτά δεν είναι δυνατόν να καταργηθούν διά νόμου.

Τα όργανα των Ελλήνων πολιτών δεν είναι δημόσια περιουσία ώστε να αξιοποιηθούν μέσω νόμων. Ως εκ τούτου, είναι βαθύτατα φασιστικό το νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο θεωρούνται πλέον εν δυνάμει δότες οργάνων όλοι οι Έλληνες, πλην αυτών που θα έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους, όσο ζουν, με δήλωση στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων.

Εν ολίγοις, όποιος θέλει να κρατήσει τα όργανά του, θα πρέπει να δηλώσει κάπου ότι τα όργανα είναι δικά του. Δηλαδή, το αυτονόητο.

Ίσως – ΙΣΩΣ – και να με ενοχλούσε λιγότερο αυτή η φασιστική αντιμετώπιση από το κράτος, αν το νέο προσχέδιο νόμου δεν άφηνε ανοικτό το ενδεχόμενο να γίνονται μεταμοσχεύσεις και από ιδιωτικά νοσοκομεία, νοσηλευτικά ιδρύματα ιδιωτικού δικαίου και ιδιωτικές κλινικές.

Αν, λοιπόν, δεν ίσχυε η ιδιωτικοποίηση των οργάνων μου και η μετατροπή τους σε εμπόρευμα από το οποίο κάποιο ιδιωτικό νοσοκομείο ή κλινική θα βγάλει χρήματα, να είχα λιγότερες διαφωνίες. Και πάλι τονίζω το «ίσως».

Κάτι άλλο, που με φοβίζει, είναι ότι αυτή η ελαφρότητα της αντιμετώπισης τού θέματος της μεταμόσχευσης οργάνων, κρύβει βασικά κινδύνους για τους λήπτες οργάνων. Θα μπορούσα να κατηγορηθώ για κινδυνολογία αν εγώ ο ανώνυμος – άσχετος βουτούσα στα βαθιά της Ιατρικής και ανέλυα τους φόβους αυτούς. Αρμοδιότεροι να μιλήσουν για την ανάγκη δημιουργίας ισχυρότατων ασφαλιστικών δικλείδων είναι άλλοι. Ελπίζω να το κάνουν.

Η βασική μου ενόχληση πάντως έχει να κάνει με άλλο πράγμα. Αναρωτιέμαι, με ποια λογική άραγε στερούν σε κάποιον το δικαίωμα να κρατήσει τα όργανά του μετά τον θάνατό του; Διότι ουσιαστικά αυτό γίνεται. Πόσοι νομίζετε ότι θα πάνε να μπλέξουν με κρατικές υπηρεσίες για να δηλώσουν ότι δεν επιθυμούν να είναι δωρητές οργάνων; Πόσοι πιστεύετε ότι θα θέλουν να χαρακτηριστούν «κακοί, περίεργοι ή μαλάκες» πηγαίνοντας να δηλώσουν ότι δε θέλουν να δώσουν τα όργανά τους;

Η δωρεά οργάνων είναι ένα από τα πιο σημαντικά δώρα που μας χάρισε η Ιατρική Επιστήμη. Ως τέτοιο θα έπρεπε να το επικοινωνήσουν στους πολίτες. Να τους το γνωρίσουν. Να τους πείσουν να γίνουν δωρητές σώματος και όχι να τους υποχρεώσουν. Όταν υποχρεώνεις κάποιον, τότε το δώρο μετατρέπεται σε αρπαγή. Το τελευταίο δικαίωμα του ανθρώπου είναι να κηδευτεί όπως εκείνος θέλει, να αποτεφρωθεί, να εξαϋλωθεί. Όταν του στερείς αυτό το δικαίωμα, του στερείς και όλα τα δικαιώματα που του δίνει η γέννησή του. Κυρίως, το να είναι ελεύθερος. Είναι άθλια υποκρισία να υπερασπίζεσαι τον εθνικό, θρησκευτικό, σεξουαλικό αυτοπροσδιορισμό κάποιου και την ίδια ώρα με νόμο να του στερείς την απόφαση για το σώμα του, έστω και μετά θάνατον.

Θέλω να έχω το δικαίωμα να είμαι και όχι η εξαίρεση τού να μην είμαι. Αυτό μόνο ζητάω.