Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

Υπάρχουν ακόμα στο ΠΑΣΟΚ σοσιαλιστικές συνειδήσεις;

Οι σοσιαλιστικές συνειδήσεις 
του Θανάση Καρτερού 
από την ΑΥΓΗ


Η Βάσω Παπανδρέου έγινε μαλλιά κουβάρια με τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου για τη ρύθμιση των χρεών των νοσοκομείων. 6,2 δισ. ευρώ παρακαλώ. Δεν μπορώ να ψηφίζω το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που περικόπτει συντάξεις και μισθούς ανθρώπων οι οποίοι δεν έχουν φταίξει σε τίποτε, και την ίδια ώρα να νομιμοποιούμε σκάνδαλα δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία κάποιοι εισέπραξαν παρανόμως, φέρεται να είπε η Βάσω οργισμένη και μπράβο της.

Την ίδια στιγμή ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου έγινε μαλλιά κουβάρια με τον Δημήτρη Ρέππα για τα ελλείμματα των μεγάλων δημόσιων επιχειρήσεων και κυβερνητικά στελέχη προβληματίζονται: Τα χρέη που έχουν οι οργανισμοί που εποπτεύει ο Ρέππας είναι περίπου όσα εξοικονομούμε από την περικοπή της 13ης και της 14ης σύνταξης. Είναι δυνατόν να υποβάλλουμε τον κόσμο σε τέτοιες θυσίες για να συντηρούμε την κακοδιοίκηση;

Παρόμοια επεισόδια έχουμε κάθε μέρα, όσο κι αν ο Γιώργος Παπανδρέου εντέλλεται, παρακαλεί, απειλεί να αποφεύγονται οι καυγάδες υπουργών του. Και συνάγονται ακόπως δύο συμπεράσματα: το ένα, το καλό, είναι ότι έχουν πρόβλημα κάποια στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ακόμα και της κυβέρνησης. Βάρος στη συνείδησή τους, πώς το λένε, από τη μια να εξοντώνουν τον κόσμο κι από την άλλη να ξεπλένουν σκάνδαλα και να χρηματοδοτούν τη δημόσια στασιμότητα.

Το δεύτερο, το κακό, είναι ότι η κυβέρνηση είναι διπρόσωπη. Σκληρή και ανάλγητη απέναντι σε μισθωτούς και συνταξιούχους, των οποίων κόβει αδιστάκτως μισθούς, συντάξεις, θέσεις εργασίας και κεφάλια που λέει ο λόγος εν ονόματι της δημοσιονομικής εξυγίανσης. Ανεκτική και χαμογελαστή απέναντι σε άρρωστες καταστάσεις, μεγάλα συμφέροντα και κρατικές μαύρες τρύπες. Εκεί προτιμούν να μην κάνουν σήμερα αυτό που μπορούν να κάνουν αύριο και κλείνουν το μάτι με μέτρα, ρυθμίσεις και απορρυθμίσεις στα αδηφάγα πιράνχας -δική τους και η ιχθυολογική έκφραση.

Πόσο θα αντέξουν οι σοσιαλιστικές συνειδήσεις να στριμώχνονται σε βαρβαρότητες τύπου Μνημονίου, να βολεύονται με θρήνους τύπου Λοβέρδου, να καταπίνουν μπαρούφες τύπου ΓΑΠ και να σηκώνουν πειθήνια το χέρι σε κάθε μέτρο θεομηνίας είναι ασφαλώς ένα ερωτηματικό. Ένα όμως είναι βέβαιο: Οι συνειδήσεις των αποπάνω θα αντέχουν όλο και λιγότερο, όσο οι συνειδήσεις των αποκάτω θα ανέχονται όλο και λιγότερα. Συνεπώς η αντίσταση, το πεζοδρόμιο μετρούν και από την άποψη αυτή...

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

Καλοπροαίρετο το κείμενο του Θ. Καρτερού. Το αναρτώ στο blog περισσότερο ως ελπίδα, γιατί πιστεύω πως -αν υπάρχουν- είναι ελαχιστότατες οι "σοσιαλιστικές συνειδήσεις" στο ΠΑΣΟΚ και απλά κάποιοι αναλαμβάνουν κατά καιρούς να παίξουν το ρόλο του καλού μπάτσου. Π.χ. το προηγούμενο τρίμηνο τον υποδυόταν ο Παπουτσής του Σάμινα.. Τώρα η πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ επί ρεμούλας των Ολυμπιακών... Το σύστημα ΠΑΣΟΚ έχει ανάγει σε τέχνη εδώ και πολλά χρόνια την "αντιπολίτευση-αμορτισέρ" στον εαυτό του. Μακάρι να κάνω λάθος...

1 σχόλιο:

  1. Ευτυχώς που οι Σοσιαλιστικές συνειδήσεις,έχουν απομακρυνθεί ανεπιστρεπτί από το ΠΑΣΟΚ και υπάρχει ακόμη κάποια ελπίδα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή