Ένα "πακέτο" που μπορεί να εκραγεί

σκίτσο Πέτρου Τ. Τσιολάκη

από την Αυγή

Όλα μαζί θα τα φέρει για ψηφοφορία στη Βουλή η κυβέρνηση. Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα 2012-2015, το σχέδιο εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και τα νέα έκτακτα μέτρα, ύψους 3 δισ. ευρώ, για να καλυφθούν οι τρύπες από τον εκτροχιασμό του προϋπολογισμού φέτος.

Ο πρωθυπουργός επιδιώκει να θέσει κατ' ουσίαν θέμα ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, ώστε να εκβιάσει την ψήφο, τουλάχιστον των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, και ο εκβιασμός να ασκηθεί άπαξ και αποτελεσματικά. Αν η κυβέρνηση πετύχει (όπως είναι το πιθανότερο) να περάσει το "πακέτο - βόμβα", τότε μπορεί να ισχυρίζεται ότι διαθέτει την πολιτική δύναμη να προχωρήσει αδίστακτα. Να προχωρήσει, αν χρειαστεί, και σε εκλογικό αιφνιδιασμό ως, έστω εικονική, κίνηση πυγμής και όχι κίνηση απελπισίας.


Η επιλογή για ψηφοφορία-άπαξ δυσκολεύει, βεβαίως, το ενδεχόμενο να εκφραστεί συναίνεση και από άλλες δυνάμεις που έχουν μνημονιακή προδιάθεση. Αυτό, όμως, δεν αποκλείει συμπτώσεις κατά την υλοποίηση των μέτρων, καθώς ολοένα και πιο ανοιχτά, από διάφορες πλευρές, πυκνώνουν οι κριτικές κατά της "αντιμνημονιακής" στάσης.

Η κυβέρνηση επιδιώκει να κρύψει τα μέτρα και να μακιγιάρει τον εκτροχιασμό του προϋπολογισμού. Κυριακή, κοντή γιορτή! Ό,τι αποκρύπτει η Αθήνα, το δημοσιοποιούν οι Βρυξέλλες. Χθες ο κ. Παπακωνσταντίνου έφτασε στο σημείο να πει ότι δεν γνωρίζει πόσο είναι το έλλειμμα του 2010. Προφανώς γνωρίζει ότι είναι διψήφιο και δεν το ανακοινώνει γιατί όλοι θα αντιληφθούν ότι επίκεινται νέα μέτρα.

Η ψήφιση του τριπλού πακέτου στη Βουλή σηματοδοτεί μια νέα περίοδο, ακόμη πιο σκληρή από την πρώτη χρονιά του Μνημονίου. Με τεράστια ανεργία, νεόπτωχους και κοινωνική απόγνωση. Και με τις συνακόλουθες κοινωνικές εντάσεις. Γι' αυτό, το πιθανότερο είναι η ψηφοφορία στη Βουλή να ενεργοποιήσει πάλι τα σενάρια για πρόωρες εκλογές. Το πακέτο μπορεί να ψηφιστεί, αλλά καμία κυβέρνηση χωρίς νωπή εντολή δεν μπορεί να το επιβάλει στην κοινωνία.

Το πιθανότερο είναι οι εκλογές, οψέποτε γίνουν, να επιβεβαιώσουν τις δημοσκοπικές τάσεις για κατάρρευση της εποχής των αυτοδύναμων κυβερνήσεων. Γι' αυτό ξεκίνησε ήδη δημόσια η συζήτηση, έστω και με αρνήσεις, των σεναρίων για κυβερνήσεις συνεργασίας, ακόμη και για μεγάλο συνασπισμό.