Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Πάγκαλος ο μπροστινός...

σκίτσο του Πέτρου Ζερβού (πηγή)
του Δημήτρη Χρήστου
από την Αυγή

Το επικίνδυνο δεν είναι ο Πάγκαλος. Αυτός είναι ρόλος. Το επικίνδυνο είναι που ο κ. Παπανδρέου έκανε την πρόκληση και τη λάσπη, το νούμερο δύο χαρτοφυλάκιο στην κυβέρνησή του.

Μόνος του ο κ. Πάγκαλος, χωρίς την κάλυψη της κυβέρνησης και του ιδίου του πρωθυπουργού και τη συνεργασία των ΜΜΕ, δεν θα μπορούσε να φέρει σε πέρας την αποστολή που έχει αναλάβει. Αντιλαμβάνονται πολύ καλά τις κοινωνικές εκρήξεις και κυρίως αυτές που θα ακολουθήσουν και επιχειρούν ναρκοθετώντας τα πεδία δράσης των κοινωνικών διαμαρτυριών να στρέψουν τις κατηγορίες όπου και όταν μπορούν στον πιο ενοχλητικό γι' αυτούς πολιτικό χώρο. Δεν θα αρκούσε όμως κανένας Πάγκαλος, αν υπήρχαν πραγματικά ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης και όχι σπεκουλαδόροι των κυβερνητικών αναγκών.

ΤΙ ΛΟΓΙΚΗ και πειθαρχία σε νόμους κομμένους και ραμμένους να προστατεύουν τα συμφέροντα όλων των εξουσιών, μπορείς να ζητάς από απελπισμένους ανέργους οικογενειάρχες όταν τους έχεις φέρει στο σημείο να μην μπορούν να υπερασπιστούν τη ζωή των παιδιών τους; Οι αυξήσεις των βασικών αγαθών διατροφής, έγιναν αιτία να ξεχειλίσει το ποτήρι στις αραβικές χώρες και η οργή να γίνει ένα ποτάμι που παρέσυρε τα καθεστώτα δημοκρατικά στους τύπους και αριστερά παρακαλώ αφού Μουμπάρακ και Μπεν Αλί ήταν εκλεκτά μέλη της σοσιαλιστικής διεθνούς. Δεν παραβίασαν νόμους και συντάγματα αυτές οι εξεγέρσεις; Δεν συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις του νόμου και της τάξης; Δεν κατέλαβαν πλατείες και κτήρια; Τι έπρεπε δηλαδή να κάνουν; Να μαζέψουν υπογραφές για να ζητήσουν από τους δυνάστες τους να γίνει δημοψήφισμα;

ΤΙ ΣΧΕΣΗ έχει η Ελλάδα με αυτά τα αυταρχικά καθεστώτα, θα μπορούσε να παρατηρήσει κανείς θεωρώντας τις αναφορές αυτές άστοχες. Θα συνιστούσα υπομονή διότι αυτό που γίνεται εδώ, δεν μπορεί να ολοκληρωθεί με πραγματικά δημοκρατικές διαδικασίες. Άλλωστε για ποιες δημοκρατικές διαδικασίες μπορούμε να μιλήσουμε εμείς στην τέως ισχυρή Ελλάδα που δεν ήταν παρά μια φούσκα; Ποιο σκάνδαλο τιμωρήθηκε και ποια δικαιοσύνη αποδόθηκε για όσους λεηλάτησαν τη δημόσια περιουσία. Που πήγαν οι κανονισμοί της βουλής για πλειοψηφία 180 ψήφων όπως απαιτούσαν οι περιστάσεις για την έγκριση του Μνημονίου; Τι έγιναν οι διακηρύξεις για δημοψηφίσματα ώστε οι Έλληνες πολίτες να έχουν λόγο στις αποφάσεις που καθορίζουν το μέλλον της χώρας; Ποιοι έκλειναν εσπευσμένα τη Βουλή για να παραγραφούν ποινικά αδικήματα υπουργών;

ΑΥΤΟ εδώ το πείραμα θα πάει μακριά. Θα χρειαστούν εκατοντάδες παραγγελίες χημικών και βομβίδων κρότου λάμψης για να αντιμετωπιστούν οι εξεγέρσεις των απελπισμένων πολιτών. Όσο μπορούν να τις μετατρέπουν σε απέχθεια για το πολιτικό σύστημα, σε ανώδυνες για τα συμφέροντά τους αποχές από το δικαίωμα ψήφου ή να τροφοδοτούν συντηρητικές ξενοφοβικές δυνάμεις που εκτελούν κάθε παραγγελία του συστήματος, η δουλειά τους θα γίνεται.

ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ της κυβέρνησης Παπανδρέου είναι πλέον ολοφάνερο πως δεν επιλύουν κανένα από τα προβλήματα της χώρας. Και κυρίως το βασικό, που είναι η ανάπτυξη. Δεν έχουν καμιά ιδέα και κανένα σχέδιο εξόδου από την κρίση. Αυτό που κάνουν είναι να αγοράζουν χρόνο ξεπουλώντας τα καλύτερα περιουσιακά στοιχεία του τόπου, πριν η χώρα μετατραπεί και επισήμως σε ένα οικονομικό προτεκτοράτο των δανειστών της. Κατέστρεψαν την εσωτερική αγορά και περιμένουν να βρεθούν επενδυτές - επιχειρηματίες να επενδύσουν για τη φουκαριάρα τη μάνα τους.

Ο κ. ΠΑΓΚΑΛΟΣ μάλιστα τίμησε με την παρουσία του την μετανάστευση μια μεγάλης ελληνικής επιχείρησης όπως ήταν η “Καπνική Μιχαηλίδης” στη Βουλγαρία, αδιαφορώντας για τους 2.500 ανέργους που άφησε πίσω της. Κατά τα άλλα δεν υπάρχει οργή σε βάρος των κυβερνητικών αποφάσεων και των προκλήσεων που συστηματικά εξαπολύει κατά των πολιτών αυτής της χώρας. Υπάρχει μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας που πληρώνουν Αλβανούς για να τον αποδοκιμάζουν!

Το επικίνδυνο όμως δεν είναι ο Πάγκαλος. Αυτός είναι ρόλος. Το επικίνδυνο είναι που ο κ. Παπανδρέου έκανε την πρόκληση και τη λάσπη, το νούμερο δύο χαρτοφυλάκιο στην κυβέρνησή του.

d.xristou@avgi.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου