Ο Πάγκαλος και μία πολύ βολική... «επίθεση»

(πηγή)

του Γιάννη Κωστάκη

από την Αυγή

Το να μεγαλώνεις σε μία εργατογειτονιά και να είσαι εγγονός ενός δικτάτορα, ακόμα κι αν ο εν λόγω δικτάτορας ήταν περισσότερο γραφικός παρά δικτάτορας, είναι ένα πρόβλημα. Ακόμα κι αν νιώθεις περηφάνια για τον παππού, δυσκολεύεσαι να εκφραστείς. Φοβάσαι την καζούρα, την απόρριψη, την απομόνωση.

Κι ενώ μέσα σου συσσωρεύεις μίσος, προσπαθείς να προσποιηθείς. Να δείξεις κάτι άλλο από αυτό που είσαι. Αλλά, ακόμα και στην περίπτωση που ειλικρινά έχεις απορρίψει τις ιδέες και τις πρακτικές του παππού, πάλι δεν νιώθεις άνετα. Είσαι ο εγγονός του δικτάτορα Θόδωρου Πάγκαλου και μεγαλώνεις στην Ελευσίνα. Ε, δεν είναι κι εύκολο.

Η αλήθεια είναι πως ο Θόδωρος δεν στερείται ικανοτήτων. Ικανότητες που πρώτος εντοπίζει και αναγνωρίζει ο Μίκης Θεοδωράκης, που τον βάζει αμέσως στο Γραφείο της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη. Από εκεί ο Θόδωρος γίνεται γνωστός και αρχίζει να ανεβαίνει και στην ιεραρχία του ενιαίου τότε ΚΚΕ. Στη διάσπαση εντάσσεται στο ΚΚΕ Εσωτερικού, το οποίο εγκαταλείπει λίγο αργότερα μαζί με τον Μίκη Θεοδωράκη.

Μετά τη μεταπολίτευση ο Θόδωρος Πάγκαλος γίνεται στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου. Τώρα όμως έχει πια δύο παρελθόντα. Ένα άμεσο, το δικό του, το κομμουνιστικό, και το έμμεσο, το παλιό, που τον καταδιώκει ακόμα, το παρελθόν του παππού του. Ο Θόδωρος θέλει να απαλλαγεί κι από τα δύο. Θέλει και τα δύο να ξεχαστούν.

Ο Θόδωρος δεν είναι μόνο ικανός. Είναι και φιλόδοξος, αλλά πάνω απ’ όλα είναι αδίστακτος. Μπορεί να κάνει τα πάντα για πετύχει τους στόχους που έχει βάλει. Στόχους κάθε άλλο παρά χαμηλούς. Στην αρχή προσκολλάται στον Ανδρέα Παπανδρέου για να τον αφήσει όταν εκτιμά ότι το μέλλον του είναι δίπλα στον Σημίτη, τον οποίο κι αυτόν εγκαταλείπει όταν το άστρο του Σημίτη δύει. Ο Θόδωρος ακολουθεί το άρμα του Γιώργου Παπανδρέου μόλις αυτός γίνεται αρχηγός του ΠΑΣΟΚ.

Ο Θόδωρος Πάγκαλος είναι και ικανός, αλλά πάνω απ’ όλα πρόθυμος για τη βρώμικη δουλειά. Να πει και να κάνει όσα δεν μπορεί να πει και να κάνει ο ίδιος ο Παπανδρέου χωρίς να εκτεθεί. Άλλωστε ο αθυρόστομος και ιδιόμορφος υπαρχηγός είναι δομικό στοιχείο κάθε είδους εξουσίας. Δουλειά δύσκολη, που δεν μπορεί να την κάνει ο καθένας.

Ο Πάγκαλος επιτίθεται με χυδαιότητα στην αριστερά. Εξαπολύει εξωφρενικές κατηγορίες. Όλα αυτά προκειμένου να δημιουργηθεί το κατάλληλο κλίμα ώστε τυχόν μέτρα εις βάρος της Αριστεράς να έχουν λαϊκή αποδοχή. Η συνταγή είναι παλιά και δοκιμασμένη. Τελικά αυτή η... «επίθεση» με γιαούρτι στον Πάγκαλο ήταν μία πολύ βολική «επίθεση». Του έδωσε μία πολύ καλή αφορμή για να πει τα όσα είπε. Τόσο, που να σκεφτεί κάποιος πως, αν δεν υπήρχε αυτή η «επίθεση», θα έπρεπε να τη δημιουργήσει ο ίδιος ο Πάγκαλος...