Στη χώρα των ελλειμμάτων, τα ψέματα περισσεύουν

του Δημήτρη Χρήστου 

από την Κυριακάτικη Αυγή

Την Τετάρτη το μεσημέρι παρακολούθησα την ομιλία του κ. Παπανδρέου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Απίθανες καταστάσεις! Μα τι θέλουν όλοι αυτοί οι μίζεροι τέλος πάντων, αναρωτήθηκε. Να μη δανειστούμε και να περικόψουμε μισθούς και συντάξεις; Πείτε εσείς, αντέχετε σε 9 Ρίχτερ πρόκλησης; Ο άνθρωπος κατεδάφισε μισθούς και συντάξεις, κατεδαφίζει εργασιακά δικαιώματα προσφέροντας συνθήκες μεσαίωνα για το χατήρι της πατρίδας και ζητάει και τα ρέστα! Ευτυχώς που είχαμε προετοιμαστεί από τον ταλαντούχο κ. Χρυσοχοϊδη, ο οποίος τη Δευτέρα, παρακολουθώντας ένα βίντεο που έπαιξε ο Πρετεντέρης στην εκπομπή του, όπου έδειχνε τον Γιώργο να λέει το ένα ψέμα πίσω από το άλλο, τα βρήκε όλα φυσιολογικά, συνεπή, σοσιαλιστικά και πατριωτικά παρακαλώ.

ΚΑΤΑ τον κ. Χρυσοχοΐδη, δεν συνιστά σοβαρό λόγο ανησυχίας η πραγματική ανεργία πάνω από το 20%, τα μπαράζ λουκέτων στα μαγαζιά, η μείωση του ΑΕΠ πάνω από 10% ώς το τέλος του 2011, η κατάρρευση των δημοσίων εσόδων αφού δεν υπάρχει πλέον φορολογητέα ύλη, των ασφαλιστικών ταμείων, αφού οι εργαζόμενοι είναι πλέον λιγότεροι από τους ανέργους, τις συνθήκες νεκροταφείου στις επενδύσεις και σε τελευταία ανάλυση την εκτόξευση του χρέους πάνω από 150%! Είναι σαν να πηγαίνεις σε ένα διαφημισμένο πρόγραμμα αδυνατίσματος με 90 κιλά βάρος, να σε βγάζουν με 160 και να σου λένε, τι περίφημη δουλειά έκαναν, πόσο όμορφος και κομψός είσαι και πόσο υπερήφανοι είναι γι' αυτό!

ΑΥΤΟ που συμβαίνει με τον κ. Παπανδρέου, υπερβαίνει τα συνήθη όρια του πολιτικού θράσους ως στοιχείου της πολιτικής, και μόνο αυτός -λόγω ονόματος- με τη συνεργασία των διαπλεκόμενων δυνάμεων θα μπορούσε να το δοκιμάσει. Παράδειγμα: Διεξάγεται ένα ποδοσφαιρικό ντέρμπι όπου το μόνο αποτέλεσμα που έχει σημασία για τις δύο ομάδες, είναι η νίκη. Γίνεται, όταν το παιχνίδι τελειώσει, να πανηγυρίζουν και οι δύο ομάδες; Δεν γίνεται. Στην πολιτική επί Γ. Παπανδρέου, γίνεται. Χαμογελούσε ικανοποιημένος ο πρωθυπουργός, χαμογελούσε τρίβοντας τα χέρια της η κ. Μέρκελ. Νίκησα, είπε ο πρωθυπουργός μας! Τι νίκησες; Απλώς εξασφάλισες παράταση της εξουσίας σου σε αυτόν τον τόπο και χρόνο για να προχωρήσει το πείραμα.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ή ευτυχώς, η μοίρα του τόπου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Αν συνολικά οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν ξεσηκωθούν για να ανατρέψουν τη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού και της γερμανικής κερδοσκοπίας σε βάρος των άλλων, το ντόμινο των χρεωκοπιών θα είναι πολύ μακρύτερο των 4 υπόπτων, Ελλάδας, Ιρλανδίας, Πορτογαλίας και Ισπανίας. Δεν είναι δυνατόν να ανεχόμαστε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα και εργασιακής εξαθλίωσης χωρίς οι θυσίες να πιάνουν τόπο, θέτοντας υπεράνω των κοινωνιών το κέρδος του μεγάλου κεφαλαίου και την προστασία αυτού του χρεωκοπημένου, άπληστου χρηματοπιστωτικού συστήματος.

ΜΑ ΕΤΣΙ λειτουργούν οι αγορές, λένε αρκετοί. Έτσι λειτουργούν γιατί οι πολιτικές εξουσίες εξαγοράστηκαν και υποτάχτηκαν στις δυνάμεις του κεφαλαίου που κάνουν παιχνίδι χωρίς διαιτητές. Το θέμα μας είναι να μην λειτουργούν έτσι οι αγορές. Είναι κοινωνική απαίτηση η προστασία της πραγματικής οικονομίας και των πρωταγωνιστών της. Μάλιστα, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, η γερμανική αλαζονεία που δεν συναντάει αντίσταση στην Ευρώπη, θορύβησε ως και τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα! Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκάιντερ σε ένα ταξίδι αστραπή στο Βερολίνο, πίεσε τη γερμανική ηγεσία για γενναιόδωρη στήριξη των «προβληματικών» χωρών της περιφέρειας, ώστε να να αποφευχθεί μια νέα διολίσθηση στην ύφεση και σε νέο επικίνδυνο γύρο παγκόσμιας κρίσης. Τι άραγε κατάλαβε ο δικός μας πρωθυπουργός; Ότι βγαίνεις από την ύφεση με παράταση δανείων χωρίς πρόγραμμα και κεφάλαια αναπτυξιακών πρωτοβουλιών;

ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ, το 2012 ίσως βγούμε στις αγορές για δανεισμό; Με τι προσόντα να βγούμε και γιατί να αφήνουμε τη χώρα έρμαιο της απληστίας του διεθνούς κεφαλαίου; Ζητήσαμε, πιέσαμε, συνεννοηθήκαμε με κανέναν για αναβάθμιση της ΕΚΤ ώστε να απελευθερωθούν οι λαοί από τα δεσμά που τους περνάνε οι κερδοσκόποι; Ας τελειώσουμε όμως από εκεί που αρχίσαμε. Με την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ να χειροκροτεί στο τέλος αυτής της κωμικοτραγικής παράστασης τον ηγέτη που εξασφαλίζει σε όλους, μικρό ή μεγάλο μέρος εξουσίας και καλοπέρασης στις τραγικές συνθήκες που βιώνει ο ελληνικός λαός. Κανείς δεν δικαιούται επιείκειας, όταν η ιστορία αποφασίσει πως ήρθε η ώρα να γίνει η αποτίμηση. Ελπίζω οι νέες γενιές να μην λυπηθούν κανέναν.

d.xristou@avgi.gr